• Hoihoi,

    Misschien wel bekend onder de scholieren hier, het uitstellen van het maken van je opdrachten.
    Voor 17 september moet ik een opdracht af hebben, wat best veel werk is, dus ik begin er nu maar al aan.
    Nu moet ik een aantal dingen beschrijven voor dit verslag en ik weet gewoon niet wát ik moet schrijven, dus dan ga ik het uitstellen.
    Ik bedoel, als ik mn word-document open en naar de vragen kijk, blijf ik ernaar staren, ik weet niet wat ik op moet schrijven, en sluit van ellende mn document maar weer en ga wat anders doen..

    Niet echt handig, want uiteindelijk moet ik het verslag toch een keer afmaken.
    Mijn vraag aan jullie is dus, hoe lossen jullie dit op? Hoe gaan jullie om met uitstelgedrag? Wat helpt jullie erbij om dan tóch aan die opdracht te gaan zitten en hoe krijg je iets op papier als je geen idee hebt wat je moet opschrijven -.-


    Inspiration can hit you any time

    Overleggen met een klasgenoot. Als dingen echt niet lukken, vraag ik of ik hun document mag zien om te kijken wat zij hebben geschreven. Niet om het over te nemen, maar om een idee te krijgen.


    Your make-up is terrible

    Uitstellen, altijd mijn beste eigenschap geweest op school (:

    Bij mij hielp het om mezelf te belonen als ik het af had, of een gedeelte af had. Bijvoorbeeld iets lekkers mogen eten (chocolade, patatje, e.d.) of überhaupt iets kopen wat je al een tijdje wilt, mascara of oogschaduw, haarverf..

    En als dat niet werkt zou je iemand moeten vragen om je te helpen. Iemand uit je klas bijvoorbeeld, of je ouders/familie.

    Handles schreef:
    Overleggen met een klasgenoot. Als dingen echt niet lukken, vraag ik of ik hun document mag zien om te kijken wat zij hebben geschreven. Niet om het over te nemen, maar om een idee te krijgen.


    En dan gewoon stiekem overnemen ^^
    O nee, dat is alleen zo als je Emma heet.


    Some people are art and do art at the same time

    Pama schreef:
    (...)

    En dan gewoon stiekem overnemen ^^
    O nee, dat is alleen zo als je Emma heet.


    Dat doe ik nooit, want ik vind zelf altijd dat ik het beter kan. (cat)


    Your make-up is terrible

    Pama schreef:
    (...)

    En dan gewoon stiekem overnemen ^^
    O nee, dat is alleen zo als je Emma heet.

    Leg dat de mensen van mijn school maar uit.. Je zou denken dat als je in het Hoger onderwijs zit, dat men oud en wijs genoeg is om te weten dat klakkeloos overnemen niet werkt en dat school dat ook niet tolereert. Toch hebben mensen het voor elkaar gekregen dat ik 2 keer in korte tijd bij de Examencommissie heb moeten zitten omdat ze míj verdachten van het plegen van fraude, terwijl ik misschien naïf mensen mijn document had toevertrouwd om een idée te krijgen van hoe het moest, en zíj het dus gewoon kopieerde en plakte. Er was zelfs iemand die míjn naam op háar document was vergeten weg te halen, en haar verslag dus met mijn naam inleverde..

    Ik was daar nogal kwaad over, maar nu ik er over nadenk is t eigenlijk bijna lachwekkend, zo dom is het :')

    Maargoed, afgezien van het fraude verhaal, dankjulliewel voor de reacties(:
    Ik zou idd klasgenoten kunnen vragen, maar het zijn persoonlijke verslagen, ik moet op een aantal competenties (eigenlijk gewoon zinnen) kunnen reflecteren en aangeven in hoeverre ik bepaalde doelen voor mezelf heb behaald en wat ik vanuit school nog moet leren. Ik ben blij als ik volgend jaar klaar ben :')


    Inspiration can hit you any time

    Ik heb een cursus 'stoppen met uitstellen' gevolgd, dus ik hoop dat je wat aan mijn advies hebt.
    Maak de stap kleiner. Denk niet aan dat 'grote verslag'. Denk in plaats daarvan aan wat je eerst volgende stap is. Bijv: Inleiding typen / klasgenoot om hulp vragen / een alinea typen (beter is nog om het zo te formuleren alsof je het al gedaan hebt, bijv: inleiding getypt / klasgenoot om hulp gevraagd / alinea getypt). Streep die kleine stap weg zodra je het af hebt. Dat motiveert.
    Wordt je bewust van de reden waarom je uitstelt: In mijn geval was dat de negatieve associatie met school. Wanneer ik aan schoolwerk dacht kreeg ik automatisch een steen in mijn maag, gewoon omdat ik school altijd heb geassocieerd met vervelende dingen. Terwijl het eigenlijk niet zo heel erg is.

    Succes!


    You are beautiful, you are love.