[200] Walter's beauty pageant || Speeltopic - Speeltopics

Elk jaar word in het land Walter de grote missverkiezing gehouden die uit heel de wereld bekend is. Duizende jonge meisjes schrijven zich in maar alleen de mooiste meisjes worden aangenomen. Negen meisjes strijden dan om de titel van 'Het mooiste meisje'. Maar wat sommige niet weten is niet dat alleen het uiterlijk telt, ook het karakter en talent telt. Net als elk jaar zijn er ook negen jongensjuryleden. De regels van de show zijn simpel : Maak geen fout. Bij de enkele fout word je er al uitgegooit. Maar wat nu als de juryleden verliefd worden op de knappe meisjes? Wat als elk meisje om je heen je vijand is ? Wat als je een fout maakt voor heel de wereld? De juryleden worden elk verliefd op een meisje en zijn allemaal in staat om op hun te stemmen. Komt de missverkiezing nog wel goed ?

Invullijstje :
Naam :
Leeftijd : Meisjes 16-24 , jongens 18-26
Nationaliteit :
Jurylid/Meisje waar je op verliefd word :eerst nog af te spreken
Uiterlijk :
Innerlijk :
Extra :

Rollen :
Meisjes uit de missverkiezing
- Alison Dina Remon ~ Mevalina [ Verliefd op Chris ] Lenigheid
- Millicent Faya Losis ~ Inermis [ Verliefd op Aiden ] Portret tekenen
- Crystall Mady Flow ~ ArianatorXx [ Verliefd op Austin ] Acrobaat
- Alexandra "Alex" Irina Stilinski ~ Parrish [ Verliefd op Shane ] ?
- Ebony Fernanda Snow ~ Briar [ Verliefd op Jack ]Hip-hop
- Lucia 'Lucy' Sophia Maria diAngelo ~ Daggers [Verliefd op James ] Zingen
- Emily Alise Cole ~ Redrosex [ Verliefd op Luke ] Gitaar spelen
- Lone Malene Schøne ~ CavalierYouth [ Verliefd op Nathaniel ] Viool spelen
- Jessica Geline Talia ~ Levinia [ Verliefd op Isaac ] Moderne dans
Jongens juryleden
- Nathaniel Emil Cross ~ Inermis [ Veliefd op Lone ]
- Aiden Kayne ~ Caeden [ Verliefd op Millicent ]
- Austin O"Connor ~ Briar [ Verliefd op Crystall ]
- Isaac Caleb Clark ~ CavalierYouth [ Verliefd op Jessica ]
- Chris David Robertson ~ Nuevo [ Verliefd op Alison ]
- Shane Gibson ~ Depayx [ Verliefd op Alexandra ]
- Lucas Schneider ~ Caeden [ Verliefd op Emily ]
- Jack Rogers ~ Lenny_jwz [ Verliefd op Ebony ]
- James Under ~ Levinia [ Verliefd op Lucia ]

Regels
- Minimaal 200 woorden per post
- Bespeel alleen je eigen personnage(s)
- Maximaal 2 personnages per persoon (jongen en een meisje)
- Naamsveranderingen doorgeven
- Reserveringen blijven 48 uur staan (2 dagen)
- Geen perfecte personnages
- Tenminste 1 keer per week posten
- Geen ruzie !
- Amuseer je ^^
- Hou er rekening mee dat de meisjes er erg mooi moeten uitzien, de juryleden ook

Hier zijn de verschillende stappen van de missverkiezing :
- stap 1 : Modeshow, de meisjes lopen 1 voor 1 het podium op. De volgorde komt nog.
- stap 2 : Talent tonen, iedereen heeft een ander talent. Laat in de reactie's weten welk talent je zou willen
- stap 3 : Een interview met de juryleden, elke jurylid mag 1 vraag stellen !

Het begin :
De meisjes komen aan en krijgen elk een kamer toegewezen. Na hun kamer te hebben bekeken moeten ze gaan kennismaken met de juryleden en met elkaar. Ze worden niet meteen verliefd op elkaar maar dat komt beetje bij beetje. Deze avond is de eerste stap. Ze gaan een Modeshow moeten doen. Die dag maken ze zich dus klaar. Ze moeten eens met kleren hun lichaam showen en een tweede keer in een bikini. Hier is de volgorde van de meisjes die op moeten komen :
-Millicent
-Alexandra
-Lucia
-Lone
-Crystall
-Ebony
-Alison
-Emily
-Jessica

Deze volgorde telt voor elke ronde

---

I'm not perfect, but I'm glad because perfect is boring

[mt]

[Mt]

---

Some infinities ar bigger than other. -John Green. [Redrosex -> Solise.

MT

---

El Diablo.

Millicent Faya Losis

Millicent sleepte haar koffer over het pad, de deuren door. Eindelijk wat ze ongekomen. Nu begon ze toch wel nerveus te worden. Het voelde bijna alsof haar voeten niet meer van de vloer wilde komen. Haar hart klopte in haar keel en alles om haar heen leek in slowmotion te gaan. Na een diepe zucht vroeg ze naar haar kamer. Haar stem klonk zacht en misschien een beetje verward, maar de vrouw die ze hadden aangesproken kon er alleen maar om lachen. Millicent's blauwe haren zwaaide vrolijk om haar gezicht heen. Haar koffer trok ze achter zich aan terwijl de vrouw haar naar haar kamer bracht. Millicent's hakken waren duidelijk te horen in de tot nu toe verlaten hal. De kamer bestelde Millicent niet heel veel aandacht aan. Ze kon niet wachten om kennis te maken met de rest. Toch kon ze het niet laten even rond te kijken. Een mooi en comfortabel bed, kledingkast. Nachtkastje, enorme spiegel, mooi uitzicht. Ja, ze ging het hier wel leuk vinden. Ze maakte even een enthousiast sprongetje voor ze terug liep naar wat zij als het begin zag. Zouden de andere aardig zijn? De vorige twee keren zat Millicent met bijna alleen maar neppen bitches opgescheept. Dat had zij jammer gevonden. Haar ogen zochten de ruimte af naar gezichten van mooie meisjes, die eventueel mee zouden kunnen doen. Millicent voelde zich best trots, dat zij in ieder geval al tot een van de mooiste meisjes was verkozen, maar toch wist ze dat het voor nu beter was om met beide benen op de grond te blijven staan.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Alison Dina Remon

Na een paar uur in de limousine was het eindelijk zover. Ik stapte de auto uit om naar het mooi en groot gebouw te gaan. Enthousiast keek ik naar mijn chauffeur. Ik gaf hem een flinke fooi en liep glimlachend het gebouw in. Een vrouw die me goed behandelde wees me mijn kamer toe. Ik liep blij naar men kamer en sleepte mijn dikke koffer mee. Het was een lange gang. Toen ik eindelijk het nummer vond dat ook op de sleutel stond liet ik de sleutel in het sleutelgat draaien. Ik kwam binnen en keek door de kamer. Een kleine 'o' verliet mijn mond. Het was zo mooi, en luxe. Ik was zo fier op mezelf. Ik deed gewoon mee aan de bekendste missverkiezing ter wereld. Bij de gedachten moest ik al glimlachen. Snel deed ik mijn koffer open. Ik wist dat als ik nu niet alles in de kast en zou zetten, dat ik dat later niet meer wou doen. Snel kwamen al mijn kleren op de juiste plaats. Ik besloot een mooi en kort kleedje aan te doen. Ik moest er erg mooi uitzien voor de eerste ontmoeting met de juryleden. Na een tijdje kwam ik uit mijn kamer en zag een mooi meisje met blauwe haren. Meteen wist ik dat ze bij de missen hoorde. Ik liep naar haar toe en stelde me voor.
'Hey, ik ben Alison. Je bent vast ook een miss', zei ik aan het meisje.

[ bericht aangepast op 18 aug 2014 - 20:06 ]

---

I'm not perfect, but I'm glad because perfect is boring

Emily Alise Cole

Nadat de auto gestopt was, gaf ik nog een glimlachje aan de chauffeur en stapte uit de auto. Pas toen ik ging staan merkte ik hóe zenuwachtig ik was, mijn benen trilden bij elke stap. Dat was niet erg handig aangezien ik op hakken liep, en nu dus een beetje wankel stond. Ik slikte een keer en nam mezelf voor dat ik gewoon rustig moest zijn. Ik liep [nu wat rustiger] verder. Mijn hakken tikten zachtjes bij elke stap. Eenmaal bij de deur bekeek ik het gebouw, het was ontzettend groot en zo te zien ook luxe. Ik maakte de deur open en zetten een stap naar binnen, ik stond in een grote hal met aan het einde een balie. Op mijn gemak liep ik er naartoe.
'Hoi, ik doe mee aan de miss verkiezing.' ik glimlachte lichtjes naar de vrouw, die met met een vriendelijke blik aankeek.
'Oke, wat is je naam?'
'Emily Alise Cole.' nadat ik dat zei, draaide ze zich om en pakte een sleuteltje. Ze draaide ze zichzelf naar mij toe en gaf het me.
'Ik hoop dat alles naar wens is.' Ik gaf een knikje en liep de hal uit, op zoek naar mijn kamer. In de gang zag ik twee meisjes staan. Die duidelijk ook mee deden.

[ bericht aangepast op 18 aug 2014 - 20:25 ]

---

Some infinities ar bigger than other. -John Green. [Redrosex -> Solise.

Millicent Faya Losis
Millicent draaide zich om naar een meisje dat minstens even mooi was als haar, als niet mooier. Ze had zich altijd zo veel mooier gevoeld, mede omdat ze al wat prijzen op haar naam had staan, maar nu voelde ze zich op zijn minst toch ook wat onzeker. Ze slikte even en lachte naar Alison.
"Aangenaam, Millicent. En ja, ik ben ook een miss, " zei Millicent glimlachend. Ze blies even haar haar uit haar gezicht en stopte haar handen in haar achterzakken.
"Ik kan nu al zien dat ik aardig wat competitie ga krijgen en het niet makkelijk wordt, " zei Millicent, terwijl ze het meisje even snel bekeek. Millicent had geen moment gedacht dat het makkelijk ging worden, maar haar moed zakte steeds verder haar schoenen in. Er liep een meisje bij hun in de buurt. Even mooi om ook al een miss te zijn. De meiden leken ergens wel makkelijk te herkennen, gewoon omdat ze opvielen, mooier waren dan bij de meeste miss verkiezingen. Dit waren het soort meiden dat die standaard verkiezingen wonnen met hun handen op hun rug. Nou was Millicent dat ook wel ergens, maar Millicent had haar apartheid altijd als voordeel gehad. Toch verwachtte ze dat haar aparte Uiterlijk nu niet veel zou gaan helpen.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Shane Gibson

Ik haal mijn koffer uit de achterbak van mijn nieuwe BMW X5 en klik op het knopje van mijn sleutel waardoor de klep sluit en mijn auto automatisch op slot springt. Ik grijns even wanneer ik het handvat van mijn koffer vastpak en het ding meeneem naar de ingang van het gebouw waar ik de komende tijd zou verblijven. Weer een makkelijke manier om aan geld te komen. Ik laat mijn autosleutels in de zak van mijn zwart leren jasje glijden en til de koffer de trap van het gebouw op. Ik loop het gebouw binnen en zoek eventjes naar de receptie. Toen ik het gevonden had liep ik er op mijn gemak naartoe.
'Hallo, Shane Gibson.' meldde ik me aan de receptioniste die me vriendelijk glimlachend vanachter de balie aankeek.
'Meneer Gibson, kamer 114. Hier de gang in, rechtsaf en dan zult u het aan uw linkerkant vinden.' legde ze uit waarna ze het sleuteltje van de kamer over de balie schoof. Ik knikte naar haar en glimlachte even toen ik het sleuteltje van de balie pakte. 'Bedankt.' zei ik vriendelijk voor ik me omdraaide en op zoek ging naar mijn kamer. Ik deed wat ze zei en liep de gang in die ze had aangewezen. Ik kwam meteen een drietal meisjes tegen waarvan het me leek dat ze meededen aan de missverkiezing die ik ging jureren.
'Dames.' zei ik met een knikje toen ik ze voorbij liep en een stukje verderop rechtsaf sloeg om naar mijn kamer te gaan.

Nathaniel Emil Cross
Nathaniel's auto scheurde over de snelweg, net niet harder dan was toegestaan. Nathaniel stak nog een sigaret op en keek even naar de gps hoelang hij nog moest rijden. Gelukkig niet al te lang. Nathaniel had een hekel aan grote stukken in een auto zitten. Nadat hij eindelijk het laatste stuk had gereden parkeerde hij zijn auto voor het gebouw waar de miss verkiezing plaats zou vinden. Zijn sigaret vond zijn weg naar de grond en werd uitgetrapt door Nathaniel zelf. Hij pakte zijn koffer uit de achterbak en deed deze op slot. Daarna liep hij het grote gebouw in. Hij trok zijn jasje even recht en haalde diep adem. Hij had er best wel zin in. Zo moeilijk kon het niet zijn om mooie meiden te beoordelen? Toch? Hij vroeg naar zijn kamer en kreeg een mooi sleuteltje en een verwijzing naar een kamer. Hij liep er op een rustig tempo naar toe, om zijn spullen neer te zetten en de deur weer dicht te doen. Met een trage pas liep hij door de gangen van het gebouw, om het een beetje te verkennen. Het gebouw was mooi, vond Nathaniel. Hij ging maar is op zoek naar de andere juryleden en de missen, gewoon om kennis te maken.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Alexandra "Alex" Irina Stilinski

'We zijn er..' hoor ik de lage stem van mijn chauffeur Dimitri zeggen. Ik knik lichtjes en kijk naar Alena, een goede vriendin van me en mijn coach. Ik ken haar nu al 4 jaar, sinds ik begon met de echt serieuze competities dus. Dimitri loopt ondertussen met onze koffers naar de receptie, ik ging niet naar een pageant zonder haar. 'Alexandra.. Glimlachen, rechte rug en laat ze zien dat je een 'big deal' bent...' zegt ze en ik knik. Ze is misschien streng en voor anderen kil. Maar ze is een geweldige coach. De beste die je in Rusland kan krijgen, en zeker een van de beste in dit wereldje. 'Maargoed.. Je bent niet voor niks 'The Ravishing Russian'... Je speelt het spel gewoon hard, sla de anderen aan de kant alsof ze een vervelende mug zijn...' grijnst ze en ik knik weer. Ik was bekend in dit wereldje, een daardoor had ik mijn bijnaam 'The Ravishing Russian' gekregen. Maar eerlijk is eerlijk, ik weet dat er competitie is. Zeker hier. Maar ik speel het spel altijd hard en slim, zoals Alena me geleerd heeft.
'Goed.. Laten we gaan..' zegt ze en ze trekt snel haar jasje recht voor ze de auto uitstapt. Ik volg haar al snel en trek mijn jurkje goed. Als ik Alena's hakken al hoor tikken volg ik haar snel en het getik van mijn Louboutins klinkt al snel. Ik zet snel mijn houding goed en zie Dimitri al staan. Hij houd de sleutels omhoog en geeft aan ons beide een sleutel. 'Dankje Dimitri.' zeg ik aardig en hij glimlacht naar me. 'Het team is onderweg, ze zouden hier moeten zijn 2 uur voor het begin.' zegt hij en ik knik. Ik had een team voor mijn haar en make up en kleine aanpassingen aan mijn kleding, altijd handig zeker in grote competities zoals deze. 'Perfect.. Ik zie je wel als je mij en mijn ravishing russian weer ophaalt met de grote prijs.' grijnst Alena.
Ik volg haar naar de kamer die al openstaat en ik kijk even naar binnen. Wow, het is inderdaad erg luxe. Ik was wel wat gewend, maar dit hoort zeker bij de beste kamers die ik heb gehad. 'Ik pak alles wel uit darling.. Ga jij kennismaken met de... Muggen in deze competitie..' zegt Alena en ik knik even. 'Is goed.. Ik zoek de andere meisjes wel op.' glimlach ik. Ik werp een snelle blik in de spiegel en haal kort een hand door mijn blonde lokken. Oké, let's go. Ik loop de gang op en zie een paar meisjes staan. Ik loop naar ze toe met een glimlach. 'Hey, ik ben Alexandra..' glimlach ik als ik bij hun sta...

---

El Diablo.

Mijn hoofd deinst zachtjes mee op een liedje van de radio, terwijl mijn ogen naar buiten kijken waar ze het landschap aan zich voorbij zien vliegen. De taxichauffeur bromt iets half onverstaanbaars naar me toe, maar ik kan eruit begrijpen dat we er bijna zijn. Nog even snel controleer ik of ik niets heb laten liggen in de taxi, want hoe erg zou het nou zijn als ik geen telefoon meer had. Gelukkig zit die al in mijn zak, dus daar hoef ik me geen zorgen meer over te maken. Al snel stoppen we voor een groot gebouw waar ik de komende tijd in ga doorbrengen. Een beetje stijf van de lange rit stap ik de auto uit. De chauffeur pakt de koffer en geeft die aan mij. Ik bedank hem even snel voor alles en geef hem zijn geld, samen met een kleine fooi. Na een haastig afscheid kijk ik toe hoe hij verder rijd, tot hij geheel uit mijn zicht is. Daarna concentreer ik me op het gebouw en even zucht ik een beetje. Een missverkiezing, daar komen altijd drama's van. Sommige meiden kunnen zich echt niet aardig gedragen, al is het maar voor even. Van dat soort moet ik maar niets hebben. Die meiden kunnen dan meestal ook niet al te goed tegen hun verlies. Ze denken alleen maar aan zichzelf. Ik heb altijd al gevonden dat, als je niet tegen je verlies kan, je ook niet mag winnen. Ik snap dat iedereen wilt winnen, dat zou ik zelf ook willen. Het is alleen zo dat als iemand zich gaat misdragen, dat alles kan bederven voor degene die wint. Als je miss wilt worden, moet je weten dat het accepteren van je verlies daarbij hoort. Met mijn handen duw ik de zware deuren opzij en ik laat mijn koffer er voorzichtig langs rijden. Meteen haal ik mijn kamersleutel op en steek hem in mijn zak. Al gelijk ga ik opzoek naar mijn kamer. Nog voordat ik daar ben aangekomen zie ik een andere jongen lopen. Hij heeft zwarte haren en voor een eerste indruk een vriendelijk gezicht. Ik glimlach naar hem, hopend dat hij ook in de jury zit. Dat moet toch haast wel, wat zou een jongen hier anders doen?
"Hey!" Roep ik naar hem. "Ik ben Chris en ik zit hier in de jury. Jij ook?" Zeg ik iets zachter als ik dichter bij hem ben, nog steeds met een grijns op mijn gezicht.

Crystall Mady Flow
Met een zucht kwam ik uit de limousine die voor me was geregeld. Ik was zo moe na die lange reis. De chauffeur nam mijn vele tassen mee naar het groot gebouw die voor mijn ogen stond. Ik liep ernaartoe zonder enige blik aan de chauffeur te geven. Ik zag hem nog net in der uit van de ingang sukkelen met mijn koffers. Een grijns kwam op mijn gezicht terecht. Dit jaar werd ik miss ! Ik voelde het gewoon. Ik was de allermooiste en verdiende het. Een vrouw glimlachtte naar me en had meteen door dat ik bij de missverkiezing hoorde. Maar ik antwoordde haar glimlach niet, dat deed mijn chauffeur wel. Hij was het toch gewoon.
'De kamer van Crystall Mady Flow, alstublieft.', vroeg de chauffeur. De vrouw keek hel verleidend aan en mijn chauffeur gaf haar een knipoog. Walgelijk !
' Mister Crops ! Mijn geduld !', zei ik ongeduldig en met een vies gezicht maakte ik nog wat duidelijk dat ik ze erg vies vond. Beschaamd gaf ze mijn sleutels en ik liep naar mijn kamer. Ik kwam naar binnen en mijn mond viel toch wat open. Prachtig, moest ik toegeven. De mooiste kamer die ik ooit kreeg in missverkiezingen. Ik had me vandaag extra mooi gemaakt om de andere te laten zien dat ze geen schijn van kans hadden tegen mij.
'Crops, zet mijn kleren maar in de kasten. Ik kom zo terug !', zei ik wat truttig tegen hem.
'Zoals u wenst, moet ik een make-up crew opbellen voor u eerste show?', vroeg hij nog altijd even beleefd. Ik knikte en zwaaide mijn haren naar achter. Toen liep ik de kamer uit en zocht naar de meisjes die ik daarstraks had opgemerkt.
' Crystall Mady Flow. Jullie merken zeker wel dat ik bij de missverkiezing hoor ?', zei ik zo zelfverzekerd mogelijk. Maar de meisjes zagen er allemaal heel mooi uit...

---

~ I have found that if you love life, life will love you back.

[Tegen welk jurylid heeft Chris het? Want zowel Nathaniel als Shane bevinden zich nog in de gang.]

Depayx schreef:
[Tegen welk jurylid heeft Chris het? Want zowel Nathaniel als Shane bevinden zich nog in de gang.]

(O, ik dacht dat Shane al in zijn kamer was. Verkeerd gelezen. hij had het tegen Nathaniel, maar ik dacht dacht Shane in de kamer was. sorry voor de onduidelijkheid.)

Millicent Faya Losis
Ik ademde even rustig in en uit. Het volgende meisje kwam al aan lopen en ik wist niet goed wat ik van haar vond. Ze was mooi, maar liep er bij alsof ze moest denken dat de wereld aan haar voeten lag. Voor haar kwam er een vrij mooi meisje bij ons staan, met de naam Alexandra. "Millicent, aangenaam," zei ik glimlachend. Daarna kwam het meisje met het 'zelfvertouwen' bij ons staan, het meisje waarbij het leek alsof ze dacht dat de grond aan haar voeten lag. Crystal, wat een naam. Ik sloeg een vermoeide zucht en tegen de tijd dat het meisje bij ons stond had ze het lef om te zeggen dat wel wat wel konden merken dat ze een miss was. Ik en mijn grote mond maakte daar maar al te graag een probleem van.
"Nee, eigenlijk, niet gemerkt. Ik dacht dat dit een verkiezing voor mooie aardige meiden was, " zei ik duidelijk, waarna ik glimlachte. Ik kon een bitch zijn, als ik wilde ik wilde het vaak alleen niet. Aardig zijn was veel leuker naar mijn mening. "Echter, ik ben Millicent, en als je aardig en normaal tegen mij doet zal ik zelfs voor je juichen tijdens de verkiezing," knipoogde ik. Haar neppe zelfverzekerdheid was aandoenlijk en ik dacht dat alles wat ze nodig had een paar vriendinnen waren. "ik weet dat het een competitie is, maar eerlijk waar, ik maak hier liever vriendinnen dan dat ik helse weken heb hier," bekende ik eerlijk. Het was waar. Tuurlijk leek het me leuk om te winnen, maar ik haf liever een paar aardige vriendinnen om me heen dan dat ik me de hele tijd bitchy moest opstellen.

Nathaniel Emil Cross
Ik dwaalde de gang af, totdat er een jongen voor me stond en me vrolijk begroette. Chris heette hij en hij was, blijkbaar ook een jury lid. Ik knikte even en ging wat rechter op staan. "Aangenaam, ik ben Nathaniel, inderdaad ook jury lid," zei ik knikkend. De jongen leek me aardig en het gaf me had idee dat beoordelen niet zo erg ging worden met jongens zoals hij.
"Je bent de eerste die ik ontmoet om eerlijk te zijn, " ging ik verder. Ik had nog geen van de meiden gezien en de andere jongens lieten ook aardig op zich wachten. Of misschien liep ik weer eens gewoon verkeerd. Dat zou ook heel goed mogelijk zijn. " lijkt het beoordelen je leuk? " vroeg ik geïnteresseerd. Mijn hand haalde ik even door mijn haar en mijn schoudertas hing ik weer recht. In de schoudertas zaten eigenlijk alleen een camera en een paar handige dingen voor bij de camera. Het leek me leuk om foto's te maken van dingen buiten de verkiezing om, gewoon als herinnering voor thuis. Daar hechtte ik altijd al veel waarde aan. Vooral omdat zijn moeder en vadwr helemaal geen foto's hadden gemaakt van zijn jeugd of wat dan ook. Dat vond hij jammer. Fotoalbums waren een mooie manier om herinneringen op te bergen.

[ bericht aangepast op 19 aug 2014 - 20:07 ]

---

We've lived in the shadows for far too long.