MSV - Voor iedereen die eens een meespeelverhaal wil uitproberen! - Schrijftopic - Speeltopics

Hallo allemaal!

Het concept van een meespeelverhaal is alweer een tijdje geleden geïntroduceerd, maar er wordt nog weinig mee gedaan. Ik denk dat het onder andere komt doordat mensen het een beetje schuwen, omdat ze zo gewend zijn aan RPG's. Daarom heb ik een MSV aangemaakt om de manier van werken, schrijven, etc. te 'leren kennen' en erachter te komen waar je voorkeur ligt: bij de RPG's of bij de MSV's (of een combi, natuurlijk).

Wat is een meespeelverhaal/MSV?
In dit topic staat uitgebreid beschreven wat een MSV is. Onder de spoiler-knop staat de conclusie van het verhaal dat Underhill geschreven heeft.

Waarom een MSV?
Wat voor mij echt heel zwaar weegt in dit concept, is het samen schrijven aan één geheel. Een RPG is voor mij te veel afhankelijk van de RPG-starter. Vaak maakt die persoon alle belangrijke beslissingen, terwijl dat bij een MSV samen wordt gemaakt. Bovendien wordt het in de derde persoon geschreven, waardoor het ook een écht, goedlopend verhaal wordt. Eén van de MSV's waar ik aan mee heb geschreven, is zelfs uitgegeven.

Waarom dít MSV?
Dit meespeelverhaal start ik om te kijken of ik de MSV's onder een groter publiek kan krijgen. Ik heb jarenlang met plezier aan meespeelverhalen geschreven en ik schrijf er nog steeds met plezier aan en dat plezier wil ik graag overbrengen op een groter publiek. Er zullen meer mensen zijn bij wie het concept beter zal passen dan een RPG (al zal dat niet bij iedereen zijn) en ik wil iedereen de mogelijkheid geven om dat te ontdekken.

Het idee
Dit meespeelverhaal zal gaan over een groep jongeren die zes weken op jongerenkamp gaat. Er zullen verschillende activiteiten plaatsvinden, maar verder is ieder personage vrij om te doen wat hij/zij zelf wil. De afzonderlijke jongeren kennen elkaar in principe niet.
Ik heb gekozen voor dit onderwerp omdat het alle kanten op kan. We kunnen samen beslissen wat voor activiteiten er zullen plaatsvinden en waar ze heen gaan e.d. Verder verloopt het verhaal gewoon zoals we dat zelf willen!
Het lijkt me het handigste als de leeftijd van de personages tussen de 18-21 jaar zit, omdat je dan geen problemen hebt met dat ze geen alcohol zouden mogen benuttigen e.d.

De regels
In principe zijn er weinig regels aan MSV's, behalve dat het dus in de derde persoon geschreven wordt en dat men niet de reacties van anderen overneemt in je eigen stukje. Wat ik echter wel, voor dit verhaal, als eisen stel:
- Voorlopig maximaal twee personages per persoon. Dit is weinig, maar om niet direct de weg kwijt te raken, lijkt me dit het verstandigste. Mocht het goed lopen en mocht iedereen de personages hebben leren kennen, dan kunnen we altijd overwegen om meer mensen langs te laten komen.
- Probeer zoveel mogelijk alle stukjes te lezen van je mede-auteurs! Op die manier raak je de draad niet kwijt en leer je de andere personages ook kennen (we schrijven immers met z'n allen één verhaal). Bovendien weet je dan ook waar alle personages zijn en hoef je niet te vragen naar wie je je personage moet schrijven, omdat je wel weet waar hij/zij heen kan.
- We schrijven in één tijd (tegenwoordige tijd of verleden tijd). Welke van de twee, dat hangt af van de voorkeuren van de mensen die met dit MSV meeschrijven, dus daar moeten we nog over overleggen.

Het personage
Omdat ik het niet te ingewikkeld wil maken, moet je, als je mee wilt doen, een vrij korte karakterlijst invullen. Je hoeft mij verder niet om toestemming te vragen of je een jongen of een meisje mag, want dat mag je zelf weten!

Naam:
Leeftijd:
Karakter:
Familie:
Overig:
Uiterlijk/foto:

Vragen?
Heb je nog vragen over het concept, dit verhaal of wat dan ook? Je mag ze altijd stellen. Het liefst in het infotopic wat ik hierover ga aanmaken of een privébericht, zodat dit topic niet helemaal vol raakt met posts en je de personages niet meer terug kunt vinden. Ik ga ook een rollenstory aanmaken, waar iedereen zijn/haar personage kan neerzetten. Dan wordt het nog makkelijker om informatie over de personages te vinden!

Het rollentopic
Het ideeëntopic
Het praattopic
De rollenstory



Personages
Asphodel Talon Godewine - Dae
Britt Ricksen- Shades
Daan de Bruijn - Chantilly
Elly Lee - SonOfGondor
Gary van Vlissingen - Cordeliae
Helen Beekman - Cordeliae
Lee Broadsword - Rumpelstiltskin
Luca ''Lux'' Elizabeth Mills - Daggers
Lucie de Wit - tubbietoost
Lyhra Jones - Rhyme
Mandy Jaspers - Edward_Elric
Robin Jane Peters - Fay1D
Rudie Clarks - TheLostMermaid
Shailane Anna Longhe - Floriale
Sil Horst - prinsesnina
Sofie Sercu - xGalaxiaan
Thomas Dylan O’Shea - Daggers
Tommie Roodenburg - Rumpelstiltskin
Vincent Adams - Californication
Ygritte Hendriksen - Edward_Elric
Zita Moskanovic - TheLostMermaid

Huisindeling
1. Tommie Roodenburg - Lucie de Wit - Elly Lee- Oliver Nathan James - Mandy Jaspers
2. Noa ??? - Eli Rasmussen - Ygritte Hendriksen - Zita Moskanovic - Lyhra Jones - Austin Cameron Jones
3. Daan de Bruijn - Rudy Clarks - Sofie Sercu- Millicent de Jong - Tanja van den Ochtend
4. Asphodel Talon Godewine - Lee Broadsword – Robin Ellen Marcellus - Zoë Dijkstra - Aveline Favre


Topic 2

[ bericht aangepast op 1 nov 2014 - 13:22 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Ygritte keek naar haar papier en zag tot haar teleurstelling dat ze niet bij Mandy en niet bij Lee in het huisje zat. Niet eens bij Tommie... Ze hoopte daarom maar dat ze voldoende activiteiten samen zouden doen, zodat ze alsnog met hen in contact kon komen en anders zou ze wel uitzoeken waar hun huisjes waren om daar even langs te wippen voor een kopje suiker.
Mandy bekeek haar alleen maar hoofdschuddend toen het duidelijk was dat haar vriendin haar ogen niet van de twee jongens afhield en geërgerd toekeek hoe ze al contact maakten met iemand anders dan zij. Mandy vond het wel om te lachen, maar hoopte niet dat Ygritte zich helemaal op andere mensen zou storten. Ze waren hier immers samen naartoe gegaan en zelf wilde Mandy dit ook samen doen. Als ze vakantiefoto's zouden kijken, wilde ze niet dat ze allebei op heel andere plekken waren geweest, twee losse verhalen hadden en totaal niet wisten wat de ander had meegemaakt.
'Zullen we onze spullen even dumpen?'vroeg Mandy.
Ygritte knikte.
'Goed, dan kom ik daarna wel naar jou toe, want jij bent toch jaren bezig met uitpakken!' Ygritte grijnsde speels en trok haar koffer achter zich aan. 'Tot zo!'

---

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Nee, dat hoeft natuurlijk niet!' Hij lachte, terwijl zijn hersenen als een trein aan het werk waren. Zou hij het zeggen? Zou hij het zeggen? Ze leken zoveel op elkaar, het was helemaal niet raar, en dan kon Tommie het laten bezinken, en dan konden ze daarna elkaar beter leren kennen...
Of ervoor. Als Tommie nog van niets wist, konden ze elkaar leren kennen zodat de waarheid vervolgens veel makkelijker werd om te vertellen.
Misschien moest hij wachten tot een moment dat ze iets verder waren dan alleen de kennismaking. Ja, dat leek hem het beste.
Hij pakte zijn koffer weer van de grond en ontkreukelde toen het papiertje dat ze hadden gekregen met de huisindeling. 'Ah, ik zit niet bij jou,' zei hij teleurgesteld. 'Dat is jammer.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'We zien elkaar vast nog wel,' antwoordde Tommie, die niet wist of hij het erg vond. Het leek hem wel een goeie gozer en hij zou niet anders gedaan hebben als hij een van zijn idolen was tegengekomen, maar het bleef vreemd voelen dat iemand je kende - je wist niet eens hoe goed - terwijl jij de ander nooit gezien had.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Omdat Zita geen flauw benul had van de locatie van het huisje waar ze de komende weken zou slapen, leek het jaar verstandiger om gewoon op zoek te gaan naar haar huisgenoten en die te volgen. Gary, Ygritte en Lyhra. Niet de meest doorsnee namen en helaas maar één jongen, dus Zita hoopte met heel haar hart dat het wel een leuke jongen was! Niet dat haar vakantie alleen maar gericht was op het vinden van een vakantieliefde. In tegendeel, daar had ze helemaal niet zoveel behoefte aan. Ze wist alleen dat jongens veel gemakkelijker waren dan meisjes. Doordat ze mensen snel doorzag, waren meisjes schuw tegenover haar, en daar had ze geen zin in. Daarom ging ze het meeste van haar tijd met jongens om. Die dachten tenminste niet zo ongelooflijk veel na.
Zowel de naam Lyhra als Ygritte pasten het beste bij een blond meisje. Omdat Gary haar niet zoveel zei, liep ze maar naar het eerste het beste blonde meisje toe en vroeg ze haar of ze misschien Lyhra of Ygritte heette. Of, als dat niet zo was, misschien Gary?

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Ja, vast!' Plotseling besefte Rudie dat er nog een jongen naast Tommie stond. 'Oh, wat asociaal van me! Ik ben Rudie, hoi!' Hij stak zijn hand naar de jongen uit. Hij kwam Rudie bekend voor - zou het één van Tommies bandleden zijn?

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Hé,' antwoordde Lee. 'Ik ben Lee.'
Lee keek er niet van op dat hij niet herkend werd. Hij zat nog niet zolang in de band en was het meest verlegen van hen allemaal. Het waren altijd vooral Tommie en zijn broer Ace die de aandacht trokken en hun fans flirtten totdat ze erbij neervielen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Dat is een coole naam,' meende Rudie oprecht. 'Zit jij ook in Tommies band?'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

[sorry, sorry sorry! Ik had niet door dat we al begonnen waren! Ik post vanavond met Daan!]

---

My mom says I'm pretty, so fuck you

Lee knikte. 'Ja, ik ben de drummer.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Cool! Ik wilde vroeger ook altijd drummen maar toen kwam ik erachter dat ik helemaal geen ritmegevoel heb. Dat hebben we niet overeen!' zei hij tegen Tommie. Toen sloeg hij zijn hand voor zijn mond omdat hij besefte wat hij gezegd had. 'Ik bedoel... dat heb ik niet. Ritmegevoel dus.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

[Daan de Bruijn]
Met een zucht zette Daan zijn pilotenzonnebril op zijn hoofd en loopt het terrein op. Hij loopt naar huisje 3, waar hij samen met drie meiden slaapt. Sofie, Helen en Rudy. Sofie's naam kwam hem bekend voor, maar het zal vast niet de Sofie Sercu zijn die hij kende. Hij ziet nog niemand in het huisje en neemt dus maar het onderste bed, en gaat erop liggen. Hij zuchtte diep, en hoopte dat hij er leuke meiden bij hem in het huisje sliepen. Niet op de vieze manier, maar meer op de vriendschappelijke manier.

---

My mom says I'm pretty, so fuck you

Sofie keek op haar horloge. Een halfuur te laat, door vertraging van de bus die haar naar het kamp had gebracht. Slechter kon haar vakantie niet beginnen. Ze had gehoopt dat dit de beste vakantie van haar leven ging worden, maar het liefst zou ze nu weer rechtsomkeert maken. Terug naar huis, waar ze iedereen kende. Sofie kreeg al buikpijn bij het idee dat onbekende mensen haar straks aan zouden staren, omdat ze zo laat was.
"Het wordt vast leuk," zei ze zachtjes tegen zichzelf. "Nieuwe mensen betekent nieuwe vrienden. Hopelijk." Ze nam haar koffer in een hand, zwaaide haar rugzak op haar rug en stapte richting de huisjes in de verte. Ze herkende ze van de foto's die ze op het internet gezien. Als ze het internet mocht geloven, was hier ook een groot meer waar je verschillende activiteiten kon doen. Kanoën, waterskiën, noem maar op. Niet dat ze dat soort dingen ooit al had gedaan, maar eens moest de eerste keer zijn. Ze was hier juist om nieuwe dingen te ontdekken, niet om de hele dag saai in haar kamer te zitten.
Huisje 4, las Sofie op de brief die ze gekregen had. Zoekend liep ze langs de huisjes, op zoek naar de juiste. Toen ze die gevonden had, bleef ze eventjes voor de deur stilstaan en haalde diep adem. Ze verzamelde al haar moed en trok de deur open.
Er was niemand in de woonkamer. Sofie zuchtte opgelucht. Alle rampscenario's die ze vooraf bedacht had, waren niet uitgekomen. Nu was het dus tijd om op haar gemak haar koffers uit te pakken, en dan was het wachten tot de rest van haar huisgenoten kwam.
Sofie sjouwde haar spullen mee naar boven, en trok de eerste deur die ze zag open. Goed gegokt, het was inderdaad de slaapkamer. Het bleek dat ze nier de eerste was, want er lagen al spullen van iemand anders op de kamer. Toen Sofie beter keek, zag ze iemand op het onderste bed liggen.
"Hey," begon ze aarzelend. "Ik ben Sofie."
De jongen ging zitten en Sofie kon eindelijk zijn gezicht zien. Sofie schrok toen ze die bekende bruine krullen zag, in combinatie met de bandana. En die smaragdgroene ogen, die zou ze uit duizenden herkennen. Ze keek nog eens, om te zien of ze het wel goed zag. Dit kon niet waar zijn.
"Daan?" stamelde ze. Hem had ze hier niet verwacht.

Welke blonde meid heeft zin om op Zita te reageren?

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Ygritte. Ik schrijf als ik thuis ben, over. Een half uurtje.

---

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik ben Ygritte,' luidde haar antwoord en ze schudde het meisje de hand. 'Dan ben jij zeker Ziita.'
Ze liet haar tassen weer op de grond ploffen, die ze eigenlijk gelijk naar een van de kamers had willen slepen en nam de tijd om Zita even te bekijken.

---

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes