• A war is coming.

    Decide on which side you are.



    Nadat de oorlog tussen mensen en mutanten voorbij was, was alles vredig en rustig. De mutanten en mensen leefden vredig met elkaar en alhoewel sommige mensen mutanten nog steeds wantrouwden, ging het beter dan ze gehoopt hadden. Er kwamen steeds meer mutanten en over de jaren heen kwamen ze erachter dat als een mutant dood gaat, diegene zijn kracht word doorgegeven op iemand anders een paar decennia later. Soms iets anders, soms helemaal hetzelfde.
    Echter vele jaren later was er een mutant die niet met mensen kon leven. Hij wou de hele wereld voor mutanten, waar hij zelf over zou heersen, en alle mensen dood. Hij werd Diablo genoemd vanwege de vele mensenmoorden die hij beging. Zijn kracht was dat hij alles kon opblazen. Ook mensen en mutanten. Dit maakte hem tot een zeer krachtige mutant.
    Langzaam aan begon Diablo mutanten te verzamelen die hem zouden willen hebben. Veel van die mutanten deden dit vooral ook uit angst. De mutanten die dit niet deden spanden samen met de X-Men. Mensen zochten bij mutanten dekking, hopend op bescherming. En zo is het nog steeds. Er hangt echter iets dreigends in de lucht, alsof er elk moment iets kan gebeuren. Alle mutanten kiezen een kant of blijven neutraal. Deze oorlog zal groter worden dan de vorige. Zullen de mutanten en mensen opgeven of door blijven vechten? Tegen hun eigen soort.
    Ondertussen zitten de mutanten ook nog op school, in opleiding voor mutanten. Deze school wordt nu gerund door Michael Larken. Zijn ze evenals bereidt om te vechten aan de kant van de mensen en mutanten of gaan ze naar Diablo toe?

    @ Helianthus is de mede topic maakster.

    Regels:
    - Minimaal 250 woorden. Denk eraan, je kunt ook mensen tegen komen die niet in de RPG voorkomen. Beschrijf wat diegene denkt etc.
    - Je hebt 48 uur om je rol in te vullen. Daarna wordt je reservering weggehaald.
    - Geen perfecte personages.
    - Speel alleen je eigen personage!
    - 16+ mag, maar hou het netjes.
    - Naamsveranderingen graag doorgeven! En wanneer je voor een langere tijd niet kan reageren vanwege vakantie of iets.
    - Wacht met posten tot er twee posts tussen je vorige post in zit!
    - En natuurlijk veel plezier!(:


    Mutanten:

    Meisjes

    - Felicity Alysha Tyger || 1.6 || Pijn || Magnus
    - Briar Millicent Everbleed || 1.8 || Schaduw en duisternis || Asmodom
    - Neriah Aimée Marozsán || 1.4 || Een combinatie tussen electrokinesis en technopathy || Ourania
    - Elinor McDavidson || 1.2 || Lichaamsbesturing || Fenoglio
    - Tatum Mahony Jenner || 1.3 || Super elastisch en flexibel || Dumbledore
    - Lana Maria Vajna || 1.5 || Moleculaire manipulatie || Murdock
    - Astrid Grey || 1.8 || Breincapaciteit verhogen ||Handles
    -

    Jongens

    - Ayumu Yung/Nemesio || 1.4 || Illusies || Fairytalest
    - Hayden Mike Anderson || 1.7 || Ijs || Magnus
    - Nashton Messiah Coltrane || 1.6 || Radar/kopiëren || Vandinha
    - Ashton ''Ash'' Riley McAlliste || 1.5 || Super gevoelig zien en horen || LoveHemmings
    - Christopher Logan Paisley || 1.7 || Zintuigen manipuleren Malt
    - Marley Wolf Newton || 1.5 || Shapeshifting naar dieren || Earthlings
    - Cecil Baines || 1.5 || Dingen verpletteren met een zwaartekrachtveld || Cashby
    - Gereserveerd door WillNotLearn
    -

    Diablo: Gereserveerd door Handles

    Invullijstje:

    Rol:*
    Naam:
    Leeftijd:**
    Afkomst:
    Uiterlijk:
    Innerlijk:
    Kracht: (alleen voor mutanten)
    Aan welke kant staat hij/zij:
    Extra:

    *Hierbij zet je of je een mutant of mens hebt. En of die op school zit of niet. Een mutant kan natuurlijk ook altijd al bij Diablo aangesloten zijn! Al kan diegene ook nog geen keus gemaakt hebben.
    **Leerlingen tot en met 21 jaar op school.

    Praattopic
    Rollentopic

    Krachten van personages:
    - Schaduwen creëren en zich hierin kan verhullen en deze kan gebruiken om naar andere plaatsen te "teleporteren" in schaduwen met nachtzicht|| Asmodom
    - Het herkennen van andere mutanten en hun krachten (evenals het niveau van hun krachten) || Vandinha
    - Lichaamsbesturing || Fenoglio
    - Mensen/mutanten pijn doen met haar ogen || Magnus
    - Super elastisch en heel flexibel || Dumbledore
    - Veranderen naar verschillende soorten dieren || Earthlings
    - Super gevoelig zien en horen || LoveHemmings


    Het is maandagmorgen en iedereen is wakker aan het worden. Op de mutantenschool maken ze zich klaar om naar de lessen toe te gaan.
    En degene bij Diablo bereiden een plan voor om de mutantenschool aan te vallen met hulp van binnenuit.
    In het derde lesuur op school, gaan alle tv's opeens aan. Diablo verschijnt en zegt dat de mensen zich beter over kunnen geven. Hij waarschuwt de mutanten dat als ze niet met hem vechten, dat ze hezelfde lot ondergaan als mensen. Dan gaan de tv'sweer uit.

    [ bericht aangepast op 13 aug 2014 - 22:40 ]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    MT.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    > Mijn topics.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    [M.T.]


    A girl who wonders.

    MT~


    -Hi, I'm Andy, also freaking out- Andy Gallagher

    Mijn topics.


    Big girls cry when their hearts are breaking

    Mijn topics.


    Your make-up is terrible

    Elinor McDavidson

    Elinor zat op het dak van de flat en keek uit over de stad. Wanneer ze van streek was kwam ze hier altijd heen, hier kon ze tot rust komen en had ze geen broertje of moeder die constant aan haar kop zeurden. Vandaag op school was een ramp geweest, Felicia had blijkbaar de roddel verspreid dat ze Steijn leuk zou vinden. Wat een fantasieloze freak was het toch, ze kende hem niet eens! Ze zuchtte. Opeens hoorde ze het geluid van het luik in het dak dat openging. Er vanuit gaande dat dit haar moeder was stond ze op en draaide ze zich om. Maar in de plaats van het lieve gezicht van haar moeder te zien, kwam haar broertje met een grote grijns door het gat klimmen.
    'Hé Elio, ik hoorde op school dat je een vriendje hebt.' grinnikte hij. Elinor sloot haar ogen en telde tot tien.
    'Nee, James. Ik heb geen vriendje.' mompelde ze. Haar broertje trok een quasi-verbaasd gezicht.
    'Niet? En die arme Steijn dan. Heb je hem al gedumpt?' Ze staarde James aan van onder haar haren.
    'Ga weg James.' gromde ze met haar kaken op elkaar geklemd.
    'Oh, heb ik je boos gemaakt?' vroeg hij onschuldig.
    'Laat me met rust!' gilde Elinor opeens. Maar James schrok en deed nog een paar stappen naar voren, zodat hij naast haar stond. Alsof hij haar wilde troosten legde hij een hand op haar arm.
    'Hé, rustig maar. Het was maar een grapje.' zei hij zacht. Opeens kon ze zich niet meer beheersen. Ze sloeg met haar arm opzij, zodat ze hem naar achter kon duwen. Maar in de plaats van dat James weg struikelde, werd hij omgegooid alsof een onzichtbare kracht hem meesleurde over de rand heen. Daar bleef hij zweven, midden in de lucht. Elinor's mond zakte open en ze wilde gillen, maar haar keel werd dichtgeknepen. James keek haar vol doodsangst aan. Zijn mond vormde één woord. Freak.
    En toen viel hij.



    ]Sorry, misschien een beetje een saai stukje voor jullie. Maar het is wel belangrijk voor het verhaal enzo, ze moet haar krachten nog ontdekken.

    [ bericht aangepast op 11 aug 2014 - 14:51 ]


    Frey_ > Whittaker

    (Mijn topics )


    Happy Birthday my Potter!

    Neriah Aimée Marozsán

          Wanneer ik maandagochtend de eetzaal in loop, is het nog erg rustig, wat niet zo gek is gezien het nog vroeg is. Ik ben wel vaker als één van de eerste in de ontbijtzaal. Ik ben sowieso niet echt een uitslaper en daarnaast ga ik er 's ochtends vaak wat eerder uit zodat ik nog wat balletoefeningen kan doen en daarna nog tijd heb om te douchen. Al denk ik dat ik ook wel eerder zou ontbijten als ik niet 's ochtends ballet zou doen. Nu is het tenminste nog rustig en stil. Hoe later je naar het ontbijt gaat, hoe meer mensen er zitten en hoe luidruchtiger het is, gezien sommige mensen 's ochtends vroeg al de behoefte hebben om te schreeuwen. Maar goed, het is alsnog beter dan de kantine van een normale school.
          Ik zucht zachtjes en zet een bakje met cornflakes op mijn dienblad, samen met een bakje fruit en een glas jus d'orange. Het dienblad neem ik mee naar een tafeltje meer achterin de zaal, zodat ik nog enigszins wat rust zal hebben wanneer het drukker wordt. Ik plaats mijn dienblad op het tafeltje, ga zitten en haal vervolgens mijn inmiddels kapot gelezen versie van A Midsummer Night's Dream van Shakespeare uit mijn tas. Het lukt me echter niet goed om me er op te concentreren. Mijn gedachten zitten meer bij de krachtbeheersing les van vandaag. Toen ik aan deze school begon, hoopte ik nog dat ik mijn kracht zo onder controle zou hebben, zodat ik het niet meer onbewust door zenuwen of andere gevoelens zou laten leiden, maar ik heb nog niet heel veel vooruitgang geboekt en ik twijfel steeds meer of die wel zal komen. Vertwijfeld bijt ik op mijn onderlip. Ik hoop echt dat ik er nog controle over zal krijgen en ik weer in een ballet of dansacademie kan komen. Ik zou echt niet weten wat ik anders zou moeten doen.

    [ bericht aangepast op 13 aug 2014 - 15:44 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Tatum Mahony Jenner




    Het is maandagochtend. Hoewel de ochtenden niet veel van elkaars verschillen, welke dag het ook was, is de maandagochtend altijd nét iets anders dan de anderen. De sfeer is grimmiger dan normaal gesproken en de mensen zijn stug. Op de mutantenschool lijkt het op maandagochtend bijna op een gewone school. De maandagochtend zit vol met lange gezichten en geërgerde zuchten. Alles lijkt bijna op de gewone wereld - behalve dan dat we mutanten zijn en de helft een ander kan doden met één knip in zijn of haar vingers.
          Dat idee beangstigt me al een lange tijd niet meer. Toen ik als jong meisje voor het eerst op de school aan kwam, was ik bang dat iedereen me zou vermoorden als ik hen maar een seconde te lang aan keek. Hier is niets van waar. Hoewel niet iedereen vrolijk is, zijn deze mutanten niet erop uit om elkaar te vermoorden om te bewijzen wie de sterkste is.
          Ik loop de eetzaal in en mijn ogen zoeken de gehele ruimte door.Mijn blik valt op een meisje dat stilletjes alleen aan aan tafel zit. Haar naam is Neriah. We praten niet veel met elkaar, maar ik weet dat ze vriendelijk is. Ik besluit om bij haar te gaan zitten en zie dan hoe ze me vragend aankijkt.
          'Goedemorgen,' zeg ik rustig en kijk haar met een kleine glimlach aan. Normaal gesproken ben ik niet erg spraakzaam, zeker niet op de maandagochtend, maar ik weet dat ik mijn leven niet zwijgend door kan brengen. Ik haal mijn hand door mijn haar en kijk kort naar mijn vingers. Soms staat er dezelfde blauwe gloed op als die er op stond toen ik geboren was. Vreselijk lelijk, maar het was een deel van mijn mutatie - jammer genoeg.

    [ bericht aangepast op 11 aug 2014 - 19:36 ]


    Big girls cry when their hearts are breaking

    Briar Millicent Everbleed || Schaduw & Duisternis || Nog neutrale scholier

    Als het scherpe lemmet van een dolk zijn slachtoffer pijnigde, sneed het streepje licht, dat door het verduisterde gordijn werd doorgelaten, door haar oogleden. Een jammerende kreun verliet haar lippen voor Briar verwoed met haar hand door de lucht zwaaide en het zonlicht teniet werd gedaan. Ze deed nog een hopeloze poging weer in slaap te komen door op haar buik te draaien en haar gezicht in het kussen te stoppen, maar ze was gedwongen de conclusie te trekken dat ze toch echt wakker was en maandag ochtend was begonnen. Misschien was het deels haar eigen schuld - ze had tot in de kleine uurtjes in Het Bernini mysterie gezeten zonder op de tijd te Letten- maar als kind van schaduwen was ze sowieso geen ochtend mens. Ze had veel liever gehad dat de lessen 's avonds waren, maar dat zat er niet in.
    Uiteindelijk stond ze op en wankelde naar haar kast om opzoek te gaan naar kleren voor deze dag. De gordijnen liet ze nog even strak dicht. Licht vond ze immers maar vervelend en ze kon dankzij haar mutatie prima zien in het donker. Echter had ze geen idee wat voor weer het was en dus haalde ze na een aantal minuten getwijfeld te hebben wat aan te doen alleen een donkere zonnebril tevoorschijn om naar buiten te kunnen gluren. Daarna kleedde ze zich snel aan om richting de eetzaal te kunnen lopen. Ondertussen wenste ze iedereen zoals gewoonlijk een vrolijke goedemorgen even als ze deed in de eetzaal om vervolgens met een stevig Brits ontbijt in het donkerste hoekje van de zaal plaats te nemen. Ze zag immers nog niet echt mensen waar ze bij wilde zitten. Misschien kwam er vanzelf wel gezelschap en anders kon ze nog even genieten van de rust. Voor haar was het allemaal prima.


    Happy Birthday my Potter!



    Hayden Mike Anderson

    Een zucht ontsnapte mijn lippen toen ik het daglicht door mijn oogleden heen voelde branden. Met tegenzin deed ik mijn ogen open en bleef een aantal minuten liggen voordat ik bedacht dat ik waarschijnlijk op moest staan als ik niet te laat wou komen. Ik stond op en liep toen naar de kast toe. Snel ging ik met mijn ogen over mijn kleding heen. Uiteindelijk pakte ik maar een grijs T-shirt die ik gelijk aan deed. Snel ontdeed ik me van mijn joggingbroek en trok jeans aan.
    Even haalde ik een hand door mijn haar heen en vond dat het wel goed was zo. Zonder nog verder in de spiegel te kijken hoe ik eruit zag, liep ik mijn kamer uit. Ik wist niet precies hoe laat het was en nam ook niet de moeite om dat te checken. Ik zou er alleen maar hoofdpijn aan overhouden en geïrriteerd worden. Niet echt hoe ik een dag wou beginnen. Al helemaal geen maandag.
    Zonder te kijken waar ik liep, vond ik automatisch mijn weg naar de eetzaal toe. Daar pakte ik zonder op te kijken wat te eten en keek toen vervolgens om me heen. Het was blijkbaar nog vroeg, want er waren niet veel mensen. Even aarzelde ik. Zou ik iemand vragen of ik bij ze mocht zitten?
    Zacht beet ik op mijn onderlip. Straks wouden ze dat niet en wezen ze me af. Een zucht verliet mijn lippen en met gebogen hoofd liep ik naar een nog lege tafel toe. Ik nam plaats en langzaam begon ik te eten. Dit ging een lange dag worden, zoals de meeste dagen. Misschien kon ik voordat school begon nog even gaan joggen. Mijn gedachten leegmaken zodat ik in klas niet de hele tijd het gevoel had om te bewegen. Of het gevoel wat minder hebben in ieder geval. Ja, dat ging ik doen. Snel nam ik nog een hap van mijn eten.

    [ bericht aangepast op 11 aug 2014 - 21:27 ]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    [MT. Ik kan morgen ergens pas schrijven.]


    Caution first, always.

    (Laat ik nu heel slecht zijn in niet reageren op een topic als deze net is geopend, via phone dus sorry sorry sorry als ik niet aan de 250 kom ;$)

    Ayumu Yung
    Ik open mijn ogen en ga rustig rechtop zitten. Al sinds mijn geboorte heb ik de volledige controle over mijn dromen, of zo herinnert Ik het mij tenminste. Al het mogelijke en onmogelijke heb ik al geprobeerd. Ik heb geleefd en herleefd, nu bestonden mijn dromen uit niets meer dan seksfantasietjes of het voorbereiden van de les, heel soms uit belangrijke zaken zoals wat ik zou moeten dragen voor een speciale dag. Ik klom mijn bed uit een slofte naar mijn kaptafel toe, zoals gewoonlijk zag mijn haar er vreselijk uit een zat mijn gezicht onder de glitters. Ik liet de wasbak vollopen en ging er met mijn hoofd inhangen nadat ik naar de toilet was geweest. Ik had vandaag wel een aantal leuke klassen. Sinds kort had namelijk iemand bedacht dat ik in mijn vrije tijd kinderen met gelijksoortige krachten wel kon helpen, de term soortgelijk werd dan ook erg breed genomen. Ik perfectioneerde mijn haar en besloot naar de ontbijtzaal te vertrekken. De zaal begon al aardig vol te geraken, vanochtend moest ik toezicht houden over de ontbijtzaal, wat meestal betekende dat ik samen met de kinderen ging eten, niet dat dat mocht, maar het was een stuk gezelliger dan politieagent spelen. Ik pakte een kom muesli en liep naar de eerste de beste tafel toe.

    (Vanaf morgen zit ik weer 4 dagen zonder wifi ;$)


    Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

    Lana Maria Vajna -


    Mijn ogen zijn al geopend uren voordat de leerlingen zich naar de lessen moeten begeven. Daardoor heb ik me allang uitgekleed voor een hete douche, zodat ik de warme waterdruppels op mijn lelieblanke huid voel kletteren. Ik zeep me in met spul waardoor mijn huid een aanlokkende geur krijgt, waarna mijn slanke vingers door de koolzwarte, halflange haarlokken van mijn gaan. Helaas duurt de douche veel te kort en wens ik elke keer opnieuw dat het langer kan duren. De regels naleven is in feite niets voor mij, maar ik zou het brave meisje moeten spelen totdat mijn vrijheid gegarandeerd was - en tot die tijd was het doorbijten geblazen.
    Ik laat mijn vingers de zachte doch lichtelijk ruwe stof van de handdoek omvatten, om mezelf daarna droog te maken hiermee. Al snel schiet ik niet alleen in mijn lingeriesetje, echter eveneens in mijn kledij - welke keuze dit keer bevatte uit een elegante doch opvallende kokerjurk. Dan moet ik wel spelen bij de regels, dat betekent niet dat mijn kleding eronder lijdt. De zwartgekleurde hakken staan naast mijn bed als ik ze aantrek, om tegelijkertijd op de klok te kijken hoe laat het is. 08.09 uur - wat betekent dat over minder dan een halfuur de les al begon.
          'Goedemorgen, collega's,' glimlachte ik lieflijk het moment dat ik voet binnen zette in de lerarenkamer. Al bijna direct beende ik door richting het koffiezetapparaat en pakte een mok uit de kast, waar ik het zwarte goedje ingooide. Ik verlang alweer naar het moment dat de pauze zal beginnen, alhoewel dat nog een paar uur zal duren. De warme vloeistof gooi ik in enkele keren mijn keel door, om daarna mijn spullen mee te nemen en nog één charmante, lieftallige blik jegens de anderen te sturen. Dat doe je goed, Lana - spreek ik mezelf aan in gedachten, je kunt het. Dat zou ook wel moeten met jaren ervaring. Het is zo overdreven aardig dat ik er soms misselijk van raak. Mijn hand omvat al snel de deurknop van het lokaal dat ik gebruik, waarna ik binnenstap en de deur sluit, om vervolgens plek te nemen achter het ebbenhouten bureau. Het enige wat ik nu nog hoef te doen, is mijn spullen klaarzetten - en op die etters wachten natuurlijk.

    [Een eerste post is niet bepaald een pretje, zeker niet op mobiel. :'D]

    [ bericht aangepast op 16 aug 2014 - 22:11 ]


    Quiet the mind, and the soul will speak.