[RPG] She's the man ll Speeltopic ll 01 - Speeltopics

Het leven van 8 jonge meisjes draait om voetballen, Als het voetbalteam van de meisjes ophoudt door te weinig inschrijvingen en de meisjes niet worden toegelaten voor het jongensteam zit er maar één ding op. Ze vermommen hun zelf om auditie te doen voor het jongensteam van hun rivaal 'De wildcats'. Ze konden gemakkelijk hun haren verbergen met een pruik, hun stem vervormen zodat het wat zwaarder klinkt en natuurlijk hun vrouwelijke vormen verbergen. Als alles klaar is en ze zijn eindelijk toegelaten komt het volgende probleem. Hoe lang kunnen ze dit verborgen houden voor hun medeleerlingen... Wat gaat er gebeuren als een van die medeleerlingen verliefd op je wordt.. Hoe lang hou je het leven als jongen vol?

Meisjes
- Amalia Oceane Hartlyn aka Chano Ignacio Benvenuto ll Spits ll Butera [1.6]
- Agatha Deryn Rhea Delaris aka Jonathan Memphis Delaris ll Linkshalf ll Inermis [1.1]
- Novella Violet Henderson aka Noel Henderson ll Verdediger ll Rejects [1.2]
- Prue Louisia McAdams aka Louic Pruet Adams ll Keeper ll Asmodom [1.1]
- Alfrùn Kaya Haugen ll Spits ll Chao [1.6]
- Indiana Isabella Blanchett aka Michael 'Mickey' Joel Harrison ll Verdediger ll NinjaIrwin [1.7]
- Asia Veronica Leigh aka Colt Jackson ll Middenvelderll Murdock [1.5]
- Angela Fabienne Dicaprio aka Axel Hunter Dicaprio ll Middenvelder ll Magnus [1.4]

Jongens
- Finley 'Finn' Grey ll Rechtsachter ll Kahuna [1.4]
- Alexander Beau O'Donnel ll Mudita [1.2]
- Felix Amadi ll Centrale verdediger ll Sempre [1.4]
- Travis Mathers ll Keeper ll Satana [1.4]
- Jason Alexander Westfield ll Spits ll Promisess [1.7]
- Chris Londen ll Rechtshalf ll GrowStronger [1.6]
- Clement Gabriel Valverde ll Linkervleugeraanvaller ll Kawena [1.8]

Regels


Kamerindeling


Kamer


Begin
De meisjes zullen hun nieuwe kamergenoot ontmoeten in hun kamer. Iedereen van de school zal aanwezig zijn, want de wildcats moeten en zullen het jongenteam van Illirya verslaan. Het is zondag 15:00, twee weken voordat de vakantie écht eindigt en drie weken voor de wedstrijd tegen hun rivalen. De trainingen zullen om 15:30 beginnen.

[ bericht aangepast op 28 juli 2014 - 5:41 ]

---

Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

Kawena is nu Reno

Oh, en ik ben afwezig van deze zondag tot volgende week zondag. Van 3 tot 10 augustus dus ^^

[ bericht aangepast op 1 aug 2014 - 23:19 ]

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Alexander Beau O'Donnel

De jongen schudde mijn hand en vervolgens liet ik deze weer los, toen ik gokte dat hij mijn kamer genoot was knikte hij en liep daarna de kamer in. 'Louic Adams. Aangenaam,' antwoordde hij en keek even rond waarna hij naar zijn deel van de kamer liep, het 'propere' deel. Zijn tassen had hij neer gelegd op het nog lege bed, die waarschijnelijk gauw zijn personele touch zou krijgen van Louic. "Speciale naam." zei ik met een licht grijnsje tegen hem. Ik had wel al van Louis of Lewis gehoord, ook een Lois zelf maar Louic was nieuw voor me. Bij mijn volgende gok knikte hij weer, man wat was ik goed in dit. Echter toen ik begon met opsommen verscheen er deze keer een grijns om zijn lippen 'Geen van alle,' was zijn weerwoord en graaide dan een paar de keepers-handschoenen uit zijn tas waardoor ik hem met opgetrokken wenkbrauwen aankeek. Zag ik niet meteen aankomen, maar des te beter voor mij ik kon het me niet veroorloven om mijn dierbare voetbalplekje kwijt te spelen aan een of andere onbekende nieuweling. 'En jij?' Kaatste hij terug en keek me even aan, proberend uit te vissen wat ik zou kunnen zijn. Echter leek hij het niet te vinden dus besloot ik het te zeggen met een geamuseerde blik in mijn ogen. Het was best grappig hoe hij probeerde. "Verdediger, linksachter om precies te zijn." zei ik met een speelse grijns en ging daarna op mijn bed liggen.
'Enig idee wie mijn rivalen zijn?' vroeg hij plots en een grinnik rolde over mijn lippen. "Ho, in het team geraken is geen makkie hoor dus denk maar niet dat Coach je meteen erbij zal nemen." zei ik met een klein spottend lachje, maar daarna werd ik weer wat serieus. "Het duurde me maanden voordat ik erbij mocht en dan nog moest ik op de bank zitten." mompelde ik verder. Het zou me echter verbazen moest hij meteen in het team komen te zitten. "Wel, als je dan toch in het team zou kunnen komen, dan moet je wel beter zijn dan Travis en als je daar in slaagt dan pas kun je meedoen aan de wedstrijd tegen Illirya" zei ik en de rillingen kropen over mijn naam toen ik de naam nogal neerbuigend uitsprak. "Die groep zijn echt eikels." mompelde ik. Ik wist niets van die school af, maar wel dat veel spelers nogal onsportief waren toen we tegen hun wonnen en deze keer hakken we ze weer in de pan.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Finley 'Finn' Grey

Hij ving de bal en begon er mee rond te draaien waar ik aardig van op keek, dat was me nog nooit gelukt. ''Ik ben 17, bijna 18 in een week. Ik ben van Italiaanse afkomst alhoewel mijn vader eigenlijk uit Amerika komt. Ik heb nog een jonger zusje die ook voetbal speelt. Op mijn zesde ging ik op voetbal en sindsdien ben ik niet meer gestopt. Ik ben middenvelder. Uhm. . . Mijn middelste naam is Fab- ik bedoel Hunter,'' zei hij en ik fronste. ''En mijn achternaam is Dicaprio. En jij?'' Zei hij en hij veranderde zijn houding door achterover te gaan liggen op het bed en de bal omhoog te gooien. Het verbaasde me dat ze zo blank was terwijl ze van Italiaanse afkomst kwam maar aan de andere kant was haar vader Amerikaans en was mijn twijfel weg.
''Ik ben achttien en ben Amerikaans, opgegroeid in Californië. Geen zusjes of broertjes en ik speel sinds mijn tiende verjaardag, rechtsachter. En geen tweede naam,'' zei ik en ik bekeek mijn nagels kort die veel te kort waren afgeknipt en volgde mijn blik weer naar hem. Ik kon echt alles behalve iets interessant over mezelf vertellen. ''Dus, ken je al mensen?'' Vroeg ik hem, het zou best kunnen toch.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Kahuna > Californication

---

Everything is illuminated by the light of our past.

(Iemand voor Rhea?)

---

We've lived in the shadows for far too long.

---

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Ik meld me af.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Travis Mathers. •
Na een tijdje lusteloos op zijn bed gelegen, had hij er genoeg van gekregen. Er mocht dan een nieuwe kamergenoot aan hem zijn toegewezen, maar moest hij hier nou echt op wachten? Dat was hem niet persoonlijk en officieel toegewezen, dus met een geërgerde zucht hielp hij zichzelf van het bed af. Waarom wachtte hij dan? Normaal gesproken deed hij ook dingen zonder er toestemming voor te hebben, laat staan dat het juist tegen de regels was – waarom dan nu wachten? Het kwam door die trut van een ex van hem, dat wist hij zeker. Daardoor is hij totaal van de weg geraakt en is hij niet meer helemaal de oude.
      En omdat hij totaal niet het type was om te wachten, was hij van plan om alvast te gaan douchen – dan deed hij tenminste iets om de tijd te doden en hij haalde een handdoek uit zijn kast tevoorschijn. De deur liet hij open staan toen hij met een nonchalante doch slonzige loop, niet te vergeten: in alleen zijn boxer, de kamer uitliep en zijn weg vervolgde naar de douches. Hij schaamde zich niet voor zijn uiterlijk en daarbij was het een geluk dat deze gangen alleen voor mannen bestemd waren. Ten minste, of het echte mannen waren, was voor hem een vraag. De enigste die een beetje ballen toonde, was hijzelf.
      Toen kwam hij een onbekende tegen net op het moment dat hij met een nonchalante beweging de handdoek op zijn schouder gooien en 'm daar liet liggen. Naar zijn mening verzoop de jongen zowat in de vest die hij aanhad. “En jij bent?” Hij fronste zijn wenkbrauwen.
      “Zeg niet dat je hier voor Finn bent hé.” Hij moest lachen en wreef toen even over zijn kin, alvorens hij weer de jongen bekeek. “Die jongen flikt 't altijd weer,” zei hij wat zachtjes, om vervolgens weer een vermakelijke lach te laten zien.
      “Hmm. Je bent niet erg mannelijk, of wel? Mijn moeder is zelfs mannelijker. Misschien is het beter als je terug naar de kleuterschool gaat, jochie.” Hij begon te lachen.

[ bericht aangepast op 9 aug 2014 - 18:58 ]

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Agatha Deryn Rhea Delaris aka Jonathan Memphis Delaris ll Linkshalf 

Chrid, wie het ook mocht zijn, wat in geen velden of wegen te bekennen. Rhea slikte. Haar lichaam voelde warm door de binder dierbaar vrouwelijke vormen verborg. Ze hoorde voetstappen en draaide zich om naar een jongen die ze wel eerder hadden gezien. Hij zat ook in het team. Ze zuchtte zacht terwijl ze naar zijn worden luisterde. "En dat komt uit de mond van een jongen die twaalf lijkt," dacht Rhea. Het was misschien beter als ze het niet hardop zei. Voor common courtesy. In plaats daarvan probeerde ze iets te zeggen wat misschien iets aardiger zou klinken. "Nee, Chris, ik ben zijn nieuwe kamergenoot," zei ze beheerst, haar stem laag. Ze kon de appjes die ze binn nog kreeg voelen branden in haar hand. De kusjes en lieve worden van haar beste vriendin. Even wat Rhea bang dat dat was wat haar ging verraden. Maar de jongen zou natuurlijk niet haar mobiel uit haar zak halen uit wantrouwen. "dus als je weet waar Chris is zou ik je erg dankbaar zijn, ik ben namelijk nieuw hier en ga zelf dus niks vinden," loog ze. Ze wist dat ondanks dat de rest van haar lichaam er niet mannelijk uitzag, haar gezicht gaf niks weg. En dat was momenteel haar enige hoop. "jij bent toch niet Chris het?"

---

We've lived in the shadows for far too long.

Prue Louisia McAdams – Louic Pruet Adams || Keeper

'Verdediger, linksachter om precies te zijn,' antwoordde Alex met een grijns. Ik knikte, terwijl ik toekeek hoe hij op zijn bed ging liggen. Mijn volgende vraag begreep de jongen echter verkeerd, waardoor ik eerst even verbaasd was over zijn antwoord en mijn gezicht vertrok naar mijn neutrale emotieloze blik, voor ik inzag dat het eigenlijk wel iets grappigs had, dat hij mijn vraag interpreteerde alsof ik dacht dat ik de wereld aankon. Ik was misschien vastberaden om zo snel mogelijk in het team te komen, om in ieder geval te mogen spelen tijdens de wedstrijd tegen mijn vorige school die mij ons zo vernederd en buitengesloten had, maar ik was zeker niet onrealistisch en arrogant. Dat zou dom zijn.
'Ho, in het team geraken is geen makkie hoor dus denk maar niet dat Coach je meteen erbij zal nemen.' Hij zei het met een klein spottend lachje, waarbij ik mijn armen over elkaar sloeg en met een glimlach om mijn lippen de serieuzere kant van zijn "preek" aanhoorde. 'Het duurde me maanden voordat ik erbij mocht en dan nog moest ik op de bank zitten.' Ik knikte begrijpend en wilde mijn mond opentrekken om aan te geven dat ik eigenlijk gewoon wilde weten wie er nog meer voor de positie keeper in óns team gingen, maar het antwoord kwam vanzelf al. Deze jongen was zeker niet op zijn mondje gevallen. Dat was duidelijk. 'Wel, als je dan toch in het team zou kunnen komen, dan moet je wel beter zijn dan Travis en als je daar in slaagt dan pas kun je meedoen aan de wedstrijd tegen Illirya. Die groep zijn echt eikels.' Ik voelde het vuur binnenin mij kolken bij de gedachte aan onze "vijanden", maar liet dit niet merken. In plaats daarvan gebruikte ik dit moment van stilte om uit te leggen hoe ik mijn vraag had bedoelt, hoewel ik niet zou rusten tot ik eindelijk weer kon spelen.
'Travis...' herhaalde ik de naam die hij zojuist had genoemd. 'Eigenlijk bedoelde ik ook met rivalen de personen die ook voor de positie keeper zouden gaan, maar dat antwoord heb ik ook in je zeer uitgebreide verslag gekregen,' ging ik met een lachje verder. 'Ik weet dat het team halen lastig gaat worden, maar ik zal niet rusten voor ik mag spelen. Hoelang het ook zal duren en hoeveel ik er ook voor zal moeten trainen.' Voor een kort moment spanden de spieren in mijn lichaam aan en was het vuur in mijn ogen te zien, voor mijn blik weer naar neutraal ging. 'Ik neem aan dat Travis heel goed is?' vroeg ik nog even door. Ik kon hem mij zo snel niet voor de geest halen, hoewel ik hem vast een keer moet hebben uitgescholden tijdens een match tegen het team waar ik eerst voor was, mijn oude school. Dat gold waarschijnlijk voor alle jongens die ik hier nu leerde kennen en met wie ik nu liever vrienden werd dan vijanden, ironisch genoeg.

---

Happy Birthday my Potter!

(Sorry. We gingen verwisselen van internet/telefoon provider en dat houd in dat ik dus een tijdje geen internet heb. Als het goed is zal ik zondag weer internet moeten hebben en zal ik dan ook weer actief kunnen reageren)

---

Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

Travis Mathers. •
De zucht die de jongen ontsnapte, ontglipte hem niet. Hij keek met een afwachtende, koude blik op en had zijn wenkbrauwen iets gefronst.
      'Nee, Chris, ik ben zijn nieuwe kamergenoot.'
Hij moest even glimlachen toen hij hoorde hoe de nieuweling dit had gezegd en knikte toen zijn hoofd. “Dat verklaart al een boel,” vertelde hij zonder verwijten. Hij keek de jongeman weer aan en hield zijn hoofd ietsjes schuin.
      “Heb je misschien ook de andere nieuwelingen gezien? De training begint zo en ik wil er niet op afgerekend worden als mijn kamergenoot te laat is.” Hij had de beste positie in het team vond hij en hij moest er een boel moeite en zweet voor doen om in het team te komen, dus als hij er op afgerekend werd was hij chagrijniger dan men hem normaal kende.
      'Dus als je weet waar Chris is, zou ik je erg dankbaar zijn. Ik ben namelijk nieuw hier en ga zelf dus niks vinden.' Hij vernauwde zijn ogen met dat de jongen dit vertelde. “A-ha, ja.” Begon hij ongeïnteresseerd. Zijn gezicht sprak een duidelijke 'I-don't-care'-gezicht uit.
“Dan ben je bij de verkeerde. Je hebt dit gevonden, dus het gaat je goed af. Als je toch zo wanhopig bent en het niet kunt vinden, goed de school rondlopen, dan kun je een plattegrond vinden.” Hij maakte aanstalten om weg te lopen, maar herinnerde zichzelf aan het feit dat hij nog niet wist wat zijn naam was. De vraag die de jongen had gesteld, of hij Chris was, was hem niet ontgaat. Hell, dat moest er nog eens bijkomen. Hij stopte abrupt en draaide zich heel koeltjes om.
      “En je naam is? Je hebt jezelf nog niet voorgesteld.”
Op het moment dat hij wat dichter naar hem toestapte, zijn ogen vernauwde en zijn handdoek goed vastgreep, werdt hij geroepen. 'Matheerrs! Man!' Hij draaide zich geërgerd om. 'Achter de jonkies aan?' Een ontblote jongen, die hij echter goed kende, kwam naar hem toelopen. Een paar klappen op de rug, wanneer ze elkaar kort omhelsde en lieten toen los.
      “Ach, sterf man.” De oudere jongen, Matt, begon te lachen en gaf hem vriendelijke klappen tegen de schouder. 'Dat zal ik goed opvatten, dawg.' Toen keek Matt even naar de nieuweling en vervolgens terug naar hem, met een bedenkelijk gezicht. Hij dempte zijn stem iets. 'Hey, eh, zeg, hoe zit het met die chick van je? Eh, hoe heet ze ook al -' Zonder dat Matt zijn zin had afgemaakt, duwde hij hem en sloeg hem vervolgens met de handdoek op zijn kont.
      “Doorlopen. Die informatie gaat je niets aan, dawg.”
      'Help die nieuwe! Hij ziet er een beetje verloren uit!' Riep Matt hem na.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Wordt hier nog iets mee gedaan?

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

(ik zal vanavond nog reageren als andere ook nog meedoen met deze rpg?)

---

We've lived in the shadows for far too long.

Ik wacht al een hele tijd op mijn roommate

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.