• Het leven van 8 jonge meisjes draait om voetballen, Als het voetbalteam van de meisjes ophoudt door te weinig inschrijvingen en de meisjes niet worden toegelaten voor het jongensteam zit er maar één ding op. Ze vermommen hun zelf om auditie te doen voor het jongensteam van hun rivaal 'De wildcats'. Ze konden gemakkelijk hun haren verbergen met een pruik, hun stem vervormen zodat het wat zwaarder klinkt en natuurlijk hun vrouwelijke vormen verbergen. Als alles klaar is en ze zijn eindelijk toegelaten komt het volgende probleem. Hoe lang kunnen ze dit verborgen houden voor hun medeleerlingen... Wat gaat er gebeuren als een van die medeleerlingen verliefd op je wordt.. Hoe lang hou je het leven als jongen vol?

    Oorspronkelijke idee is van Adnane, met wat kleine aanpassingen. De tweede keer dat ik dit open.


    Meisjes
    - Amalia Oceane Hartlyn aka Chano Ignacio Benvenuto ll Spits ll Butera [1.6]
    - Agatha Deryn Rhea Delaris aka Jonathan Memphis Delaris ll Linkshalf ll Inermis [1.1]
    - Novella Violet Henderson aka Noel Henderson ll Verdediger ll Rejects [1.2]
    - Prue Louisia McAdams aka Louic Pruet Adams ll Keeper ll Asmodom [1.1]
    - Alfrùn Kaya Haugen ll Spits ll Chao [1.6]
    - Indiana Isabella Blanchett aka Michael 'Mickey' Joel Harrison ll Verdediger ll NinjaIrwin [1.7]
    - Asia Veronica Leigh aka Colt Jackson ll Middenvelderll Murdock [1.5]
    - Angela Fabienne Dicaprio aka Axel Hunter Dicaprio ll Middenvelder ll Magnus [1.4]

    Jongens
    - Finley 'Finn' Grey ll Rechtsachter ll Kahuna [1.4]
    - Alexander Beau O'Donnel ll Mudita [1.2]
    - Felix Amadi ll Centrale verdediger ll Sempre [1.4]
    - Travis Mathers ll Keeper ll Satana [1.4]
    - Jason Alexander Westfield ll Spits ll Promisess [1.7]
    - Chris Londen ll Rechtshalf ll GrowStronger [1.6]
    - Clement Gabriel Valverde ll Linkervleugeraanvaller ll Kawena [1.8]

    Regels
    - Ik verwacht minimaal 250 woorden per post.
    - Ik wil geen ruzie OOC hebben. Doe dat maar in elkaars GB ^^.
    - Reserveringen blijven 48 uur staan.
    - 1 personage per persoon, dit kan later eventueel nog veranderen.
    - Alleen ik maak nieuwe topic aan.
    - Deze RPG word in de ik-vorm geschreven.
    - De leerlingen zullen tussen de 16 en 20 moeten zitten. Vergeet niet dat het een 'School RPG' is en er niet heel veel mensen 20 kunnen zijn.
    - Geen perfecte personages.
    - De meiden/jongens kunnen altijd minder of meer worden. Zolang het maar gelijk blijft.


    Kamerindeling
    - Amalia - Finley - Angela
    - Prue - Alexander
    - Alfrún - Jason
    - Asia - Felix -
    - Agatha - Chris
    - Indiana - Travis
    - Novella - Clement


    Kamer
    klik
    Het gaat om het princiepe (Het bed zelf). De bedden zijn wat meer uit elkaar en in de hoek zal een bureau staan. Verder kan je de kamer geheel naar jezelf inrichten.


    Begin
    De meisjes zullen hun nieuwe kamergenoot ontmoeten in hun kamer. Iedereen van de school zal aanwezig zijn, want de wildcats moeten en zullen het jongenteam van Illirya verslaan. Het is zondag 15:00, twee weken voordat de vakantie écht eindigt en drie weken voor de wedstrijd tegen hun rivalen. De trainingen zullen om 15:30 beginnen.

    [ bericht aangepast op 28 juli 2014 - 5:41 ]


    Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

    MT


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    MT ^^


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    MT


    "Sometimes the hardest thing and the right thing are the same."

    MT


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    (Mijn topics)


    Happy Birthday my Potter!

    (MT)

    Asmodom schreef:
    (Mijn topics)


    Everything is illuminated by the light of our past.

    (Mt)


    We've lived in the shadows for far too long.

    MT


    When time and life shook hands and said goodbye.

    Yoooo.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Magnus schreef:
    MT


    † Love? I want to sleep.

    (Mijn topics ^^ )


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Clement Gabriel Valverde

    "... achtenveertig, negenenveertig, vijftig."
    Ik staar naar het plafond en laat mijn benen langzaamaan uitstrekken. Vijftig push ups, iedere dag. Naast de normale, verplichte trainingen van elke dag met de hele ploeg, uiteraard. Ik doe dit enkel en alleen om me minder schuldig te voelen wanneer ik frisdrank of taart eet. A boy's gotta eat, toch? Ik sta op en kijk of er nog kleren zijn die ik kan aantrekken voor ik straks mijn voetbalkleren moet aantrekken. Succesvol trek ik een shirt en broek uit de stapel al-gedragen-maar-niemand-merkt-dat-ze-niet-gewassen-zijn-kleren en kleed me om. Normaal gezien zouden er nieuwe leerlingen aankomen, want ik behoorlijk vreemd vind. De vakantie is slechts weken, zelfs dagen, verwijderd van vandaag. Ik besluit me er niet al te druk om te maken en laat me op het zachte bed neervallen -dat ik trouwens nog moet opdekken, niet vergeten. Na een verveelde zucht haal ik mijn mobiel boven. Geen sms'en, niet gebeld, niets. Dan maar een of ander spelletje zoeken. Na mijn mail gecheckt te hebben, open ik de ene app na de andere, maar mijn interesse blijft niet hangen. Ik draai me om, zodat ik op mijn buik lig, en begraaf mijn gezicht in het kussen. Ugh, het stinkt. Ik negeer de geur en blaas hard uit, zodat het kussen warm wordt. Ik kan nu al niet wachten tot de wedstrijd begint. Een blik op de klok, en ik kom erachter dat ik me welgeteld andderhalve minuut heb beziggehouden. Nog iets minder dan een half uur wachten, dan.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Alexander Beau O'Donnel

    Met een klein mousse balletje in mijn handen zat ik aan mijn bureau en bestudeerde ik het mini voetballetje. Het was al een beetje veroudert en je zag hoe de witte en zwarte verf er met kleine schilfertjes vanaf konden worden gepulkt waardoor er enkele kale plekjes in zaten. Hoe lang zat ik hier nu ongeveer al niets te doen aan mijn bureau? Oh ja ongeveer al een uur en twintig minuten, waarom zat ik hier eigenlijk... Het mousse balletje gooide ik uit verveling wat tegen de blauwkleurige muur voor me en kaats zachtjes terug. Pas als ik per ongeluk tegen mijn prikbord gooi en er enkele foto's van vallen stond ik op uit de bureaustoel en liep ik er nogal sloompjes heen en nam de foto's op. Spontaan verscheen er een glimlach op mijn gezicht toen ik de ploegfoto herbekeek. Deze is van een jaar geleden dacht ik en meteen merkte ik op hoeveel iedereen verandert was in een jaar. Ik had die verschrikkelijke beugel nog, waardoor ik er meteen ook een stuk jonger uit leek te zien, terwijl ik pas zestien was. Een grinnik verliet mijn lippen toen ik naar de gezichten keek en daarna bekeek ik de andere foto, deze liet mijn gezicht weer in de plooi vallen. Het was een foto van mijn ouders die ik al een lange tijd niet gezien had. Zoals altijd dus waren ze er weer niet. Hadden ze nooit naar één van mijn wedstrijden komen kijken, behalve toen ik dertien was en meedeed met junioren gymnastiek. Derdes was ik toen, maar mijn ouders leken ten erg gelukkig, toen ze nog niet zo druk waren. Ik besloot deze foto niet uit meet uit te gangen en legde die dan op het bureau. De andere foto's kregen wel terug hun bekende plaats en daarna keek ik naar mijn overvolle bureau en de verschillende oningevulde taken die ik had moeten maken. Zin had ik niet om deze troep op te kuisen voor mijn nieuwe kamer genoot. Toch raapte ik wat zin bij elkaar om vervolgens de kleren die op de grond verfrommeld waren op te schoppen en dan behendig op te vangen die gooide ik dan vervolgens in een mand met andere troep. Mijn blik viel op de klok die nu drie uur in de namidag aanduidde. Veel zin om te wachten had ik niet voor een match, ik kreeg er alleen maar meer zenuwen van. Misschien zou het een idee zijn om eens naar Finn te gaan, die luilak kreeg ook een nieuwe kamer genoot vandaag en of hij al wat gedaan had zou me een raadsel zijn. Ik liep mijn kamer uit en holde dan vervolgens door de gang. Ik kon gewoon niet wachten tot de match vandaag! Mijn goed humeur was altijd een oppepmiddel voor mezelf tot irritatie van anderen natuurlijk. Zodra ik aan Finleys kamerdeur aankwam gooide ik de deur open zonder te kloppen en natuurlijk... Hij lag nog te pitten. Ik sloop naar zijn bed toe en schudde hem vervlgens tot hij wakker zou worden. "Luilak vandaag match!" riep ik lachend naar hem toe.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH


    Finley 'Finn' Grey

    ''Luilak, vandaag match!'' De woorden rolde over Alex zijn lippen en zijn lach kon ik wel van zijn gezicht af te slaan. Hoelaat was het dan? Mijn blik ging naar de klok en eerlijk gezegd schrok ik van de tijd en gooide de lakens van mij vandaan.
    ''Jezus, heb je er zin in?'' Vroeg ik hem met een halve grijns en schudde mijn hoofd proberend mijn haar nog een beetje te redden voor het verschijnen van.. Oh ja, mijn nieuwe kamergenoten. Gadverdamme, ik haatte het delen van een kamer maar misschien was het ook wel goed en versliep ik me niet meer ook al zou Alex me ook niet laten liggen. ''Heb jij je kamergenoot al ontmoet?'' Vroeg ik hem terwijl ik zoekend naar een shirt was en opmerkte dat ik nog steeds in mijn boxer stond door de windvlaag die door de deur heen kwam. Geërgerd gooide ik de deur dicht en trok het shirt over mijn hoofd en stond nu nog halfnaakt voor hem.
    Ik liet mijn hand op mijn buik rustte en leunde tegen de muur aan; nadenkend wat ik nog meer zou moeten ondernemen. Mijn sporttas stond al klaar en daar had ik mazzel mee, sportspullen pakken was voor mij een drama omdat ik meestal altijd alles kwijt was.
    Ik gaf mezelf een korte blik in de spiegel en zag dat het shirt wat ik aanhad waarschijnlijk iets te strak was waardoor mijn tepelpiercings zichtbaar werden maar ik zou het shirt straks toch weer uitdoen dus veel kon het me niet schelen. Het voetbaltenue zat daarbij veel lekkerder en hoe meer ik naar de enthousiaste grijns van Alex keek hoe meer zin ik er in leek te hebben al kon hij me vreselijk irriteren met zijn hypere gedoe. Ik trok een paar sokken aan en vervolgens een kort sportbroekje en ging op het bed zitten en liet mijn blik weer op de tijd vallen. Ik was nog aardig snel geweest. ''Jij staat zeker al de hele ochtend stijf van de stress of niet?'' Vraag ik hem licht grijnzend.


    Everything is illuminated by the light of our past.