• Nadat het een periode van een maand of 1,5 goed is gegaan, begint het nu weer bergafwaarts te gaan met mij. Het begon allemaal toen we van de vakantie terugkwamen. Ik was moe, uitgeput en weet ik niet veel wat en ik wilde met mijn vriend praten. Hij was echter aan het gamen met vrienden en had op zijn manier geen tijd voor mij. Toen was ik daar niet zo blij mee en uiteindelijk kregen we een beetje ruzie. Dit is wel uitgepraat en helemaal goedgekomen, maar het spookt nog steeds rond in mijn hoofd.
    Nu heb ik ook al een paar nachten wakker gelegen van de muggen, omdat die krengen het vertikken om een ander slachtoffer dan mij uit te kiezen? Maar waarom ook niet? Ik ben kennelijk nog niet ongelukkig genoeg. Nu was ik vandaag de hele dag dus niet te spreken, ondanks dat ik wel mijn medicatie heb gehad en het merendeel van mijn omgeving mij alleen maar te genieten vindt, als ik mijn medicatie heb gehad.
    s'Avonds escaleerde de situatie echter helemaal. Ik was naar de barbecue even boven gaan zitten en voor ik het weet zat ik uren met mijn vriend te praten. Ik wilde om een uur of tien naar beneden gaan, gewoon even gezellig met m'n broertje en zus beneden zitten. Begint die bitch van een zus te zeggen dat ik maar naar de kat moet gaan, die in de bijkeuken zit te miauwen, omdat ze per se een programma moesten kijken. Ik kon dat echt niet hebben, omdat ik gewoon een enorme baaldag had gehad. Meerdere dingen waren mislukt vandaag, waardoor ik me gewoon een enorme failure voelde.
    Ik toen ben ik maar in mijn bed gaan liggen huilen. Mijn moeder hoorde dat en die is dus naar m'n zus toegegaan om te zeggen dat ze me niet zo buiten moet sluiten. Komt dat rotkind naar mijn kamer toe en begint ze er helemaal omheen te lullen zodat het hoe dan ook niet haar schuld is, maar dat het gewoon ligt aan de manier hoe ik het opvat. Dat is gewoon bullshit, want als zij er is sluit ze me altijd buiten. Dan is het altijd als zij de hond moet uitlaten 'Hé broertje, ga je mee?' en mij laat ze altijd zitten. Ze gaat met hem altijd naar Utrecht, Amsterdam en alle coole dingen en mij laat ze stikken. Ik vind haar een achterbakse trut, natuurlijk zeg ik dat niet, maar ik mag haar echt niet. Ik ben altijd blij als ze naar haar kamer gaat, zodat ik me tenminste weer een beetje gewenst kan voelen.
    Als zij er is hebben mijn ouders ook alleen maar aandacht voor haar. Het draait alleen maar om haar, hoe goed zij het doet en hoe goed zij ontwikkelt. Ik echter, nee, ik ben een antisociaal geval dat alleen maar boven op haar laptop zit. Iedereen om me heen roept tegen mijn ouders en zus dat ze zich zorgen maken over mijn sociale ontwikkeling, omdat ik bijna nooit van mijn kamer afkom. Waarom ze dat niet tegen mij zeggen? Ik weet het niet. Ik weet echter wel dat het me enorm kwetst dat er zo achter mijn rug om over me gepraat wordt.
    Ik voel me nu een nog grotere mislukkeling. Het liefst wil ik gewoon weg, op kamers naar in een onbekende stad en nooit meer terug naar huis komen. Ik ben het zo ongelooflijk zat. Ik zit nu al de hele tijd te huilen, omdat ik simpelweg niet weet wat ik anders moet doen. En nu zoemt er ook nog zo'n klote mug om me heen, als het allemaal al niet erger kon. Dat wordt dus weer een nacht niet slapen.
    Ik haat mijn leven zo enorm erg. Ik voel me alles behalve gewenst. Alleen op het forum voel ik me thuis, omdat hier mensen zitten die wél aandacht voor me hebben en niet achterbaks achter mijn rug om over mij praten - althans dat hoop ik van niet. Als ik echter teveel op dit forum zit, word ik in de realiteit weer antisociaal genoemd en gaan mensen weer over mij zeuren. Ik ben het zo ongelooflijk zat allemaal. Overal oordelen hypocriete mensen over mij en ik word er gek van.

    Wat moet ik doen?
    Ik hoef niet per se adviezen, echt niet, ik wil gewoon even mijn ei kwijt :c


    26 - 02 - '16

    Awh Erieka, ik vind het altijd zo erg als je je niet goed voelt. Dat is zo jammer als mensen zich zo voelen. Je weet dat als er iets is je altijd bij me terecht kan he! Misschien moet je hierover eens praten tegen je ouders moest dat kunnen helpen?


    16 - 09 - '17

    Ik denk dat je alles op dit moment nogal zwart – wit ziet –– voornamelijk alle elementen rondom je zus. Het kan namelijk zo zijn dat jij alles wat je zus zegt slecht op vat –– aangezien je je in je hoofd hebt gehaald dat zij je haat en je constant buiten tracht te sluiten. Daarnaast kan het zo zijn dat je zus gewoon het gezelschap van je broer boven het gezelschap van jou verkiest (hoe hard dat ook klinkt) omdat jij in een moeilijke periode hebt gezeten waar zij niet goed mee om kan gaan.
    Geloof me –– ik spreek uit ervaring en alhoewel je haar haat, moet je het misschien van een andere kant bekijken.

    Ik kan eigenlijk geen ander advies geven dan –– gewoon door gaan. Er zijn meerdere momenten geweest waar op je je down hebt gevoeld en waar op alles tegen zat, maar daar ben je uiteindelijk ook bovenop gekomen.
    Je hebt toen ook goed aangegeven dat je gewoon in een rotbui zat en dat dan alles ineens slecht lijkt –– zo dit moment als zo'n moment, dan gaat het morgen vast allemaal beter. Niet alles is zo duister als het lijkt, daar moet je in blijven geloven. Als jij zelf positief blijft –– doen anderen dat ook.


    ik ken het wel een beetje met mijn broertje maar dat gaat niet zo ver als dit..... misschien met je ouders over praten zodat ze goed een beeld krijgen van dat je het echt vervelend vind en dat je zus misschien gewoon te ver gaat . ik vind het echt rot voor je! Hoop dat je je snel beter voelt =]


    My thoughts are stars I cannot fathom into constellatio

    Paracosm schreef:
    Ik denk dat je alles op dit moment nogal zwart – wit ziet –– voornamelijk alle elementen rondom je zus. Het kan namelijk zo zijn dat jij alles wat je zus zegt slecht op vat –– aangezien je je in je hoofd hebt gehaald dat zij je haat en je constant buiten tracht te sluiten. Daarnaast kan het zo zijn dat je zus gewoon het gezelschap van je broer boven het gezelschap van jou verkiest (hoe hard dat ook klinkt) omdat jij in een moeilijke periode hebt gezeten waar zij niet goed mee om kan gaan.
    Geloof me –– ik spreek uit ervaring en alhoewel je haar haat, moet je het misschien van een andere kant bekijken.

    Ik kan eigenlijk geen ander advies geven dan –– gewoon door gaan. Er zijn meerdere momenten geweest waar op je je down hebt gevoeld en waar op alles tegen zat, maar daar ben je uiteindelijk ook bovenop gekomen.
    Je hebt toen ook goed aangegeven dat je gewoon in een rotbui zat en dat dan alles ineens slecht lijkt –– zo dit moment als zo'n moment, dan gaat het morgen vast allemaal beter. Niet alles is zo duister als het lijkt, daar moet je in blijven geloven. Als jij zelf positief blijft –– doen anderen dat ook.


    Geloof me, ik probeer het al tijden van een goede en betere kant te bekijken. Toen ik besloot wat samen met haar te doen, liep ze niets anders te doen dan dingen op mij aanmerken en me daarmee te prikkelen ruzie te maken. Ze zei bijvoorbeeld letterlijk dat ze samen met me wilde winkelen, want mijn kleding zag er niet uit en zij had meer smaak dan mij. Hierdoor, en nog vele andere situaties, ben ik inderdaad gaan geloven dat ze een hekel aan mij heeft, maar volgens mij is dat ook gewoon zo.


    26 - 02 - '16

    Diancie schreef:
    (...)

    Geloof me, ik probeer het al tijden van een goede en betere kant te bekijken. Toen ik besloot wat samen met haar te doen, liep ze niets anders te doen dan dingen op mij aanmerken en me daarmee te prikkelen ruzie te maken. Ze zei bijvoorbeeld letterlijk dat ze samen met me wilde winkelen, want mijn kleding zag er niet uit en zij had meer smaak dan mij. Hierdoor, en nog vele andere situaties, ben ik inderdaad gaan geloven dat ze een hekel aan mij heeft, maar volgens mij is dat ook gewoon zo.


    Het gegeven dat ze dingen op je aanmerkt is gewoon typisch voor zussen –– evenals het gegeven dat ze je smaak af kraakt. Jullie hebben nu eenmaal compleet andere persoonlijkheden. Je moest eens weten wat ik door mijn zusje naar mijn hoofd geslingerd krijg over mijn kleding –– maar wanneer ik het omdraai weet ik dat ik haar kledingsstijl niet mooi vind, maar ik gewoon meer volwassen ben en dat binnen in me kan houden.
          Je moet ook niet verwachten dat je zus na een keer iets samen doen weer helemaal terug de oude is. Zij moet er ook aan wennen dat dit de "nieuwe" jou is en hoe ze daar het beste mee om kan gaan. Misschien is zij een persoon die alles nu eenmaal harder zegt en jij bent een persoon die alles meteen dieper op zichzelf neemt –– dat gaat moeilijk samen, maar het is niet onmogelijk.

    Je moet in ieder geval geen gevoelens in andersmans handen plaatsen zoals "ze heeft een hekel aan me" –– dat weet je niet. Daarnaast zijn jullie zussen, het is normaal dat je elkaar af en toe wel kan wurgen.


    Als je alles zwart blijft zien, verandert niets. You're the change.


    † Love? I want to sleep.

    Satana schreef:
    Als je alles zwart blijft zien, verandert niets. You're the change.

    Ik weet dat je het goed bedoelt, maar ik kan hier even niets mee.

    @Mirte, volgens mij heb je gewoon gelijk. Misschien moet ik haar even uit de weg gaan en zorgen dat ik wat steviger in mijn schoenen kom te staan zodat ik haar kritiek wel kan verwerken op een goede manier.


    26 - 02 - '16

    Ik herken dit eigenlijk wel heel erg, mja.


    so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

    Diancie schreef:
    (...)
    Ik weet dat je het goed bedoelt, maar ik kan hier even niets mee.

    @Mirte, volgens mij heb je gewoon gelijk. Misschien moet ik haar even uit de weg gaan en zorgen dat ik wat steviger in mijn schoenen kom te staan zodat ik haar kritiek wel kan verwerken op een goede manier.


    Het is de uitdaging om het niet te zien als kritiek –– maar als een mening van iemand die het daadwerkelijk tegen je probeert te zeggen. Er lopen gigantisch veel personen op de wereld rond die jouw kledingsstijl verschrikkelijk vinden –– klinkt gek, maar het is zo. Alle hipsters en fashionista's en weet ik het wat nog meer allemaal keuren het af.
    Maar –– dat is een goed iets. Als iedereen het mooi zou zijn, zou iedereen hetzeflde zijn en dan zou de wereld ontzéttend saai zijn. Jij bent gewoon wie je bent en de anderen zijn weer zoals zij zijn.
          Je hoeft haar ook niet uit de weg te gaan –– maar laat haar gewoon met kleine dingen zien hoe je bent veranderd en hoe je op dit moment tegen dingen aan kijkt. Als jij zelf beleefd tegen haar doet en niet constant weg loopt –– gaat zij dat uiteindelijk ook terug doen. You will see. (Geef het wel wat tijd though, verwacht niet dat ze na twee dagen al poeslief tegen je doet –– zoiets heeft tijd nodig en het moet groeien.)


    Paracosm schreef:
    (...)

    Het is de uitdaging om het niet te zien als kritiek –– maar als een mening van iemand die het daadwerkelijk tegen je probeert te zeggen. Er lopen gigantisch veel personen op de wereld rond die jouw kledingsstijl verschrikkelijk vinden –– klinkt gek, maar het is zo. Alle hipsters en fashionista's en weet ik het wat nog meer allemaal keuren het af.
    Maar –– dat is een goed iets. Als iedereen het mooi zou zijn, zou iedereen hetzeflde zijn en dan zou de wereld ontzéttend saai zijn. Jij bent gewoon wie je bent en de anderen zijn weer zoals zij zijn.
          Je hoeft haar ook niet uit de weg te gaan –– maar laat haar gewoon met kleine dingen zien hoe je bent veranderd en hoe je op dit moment tegen dingen aan kijkt. Als jij zelf beleefd tegen haar doet en niet constant weg loopt –– gaat zij dat uiteindelijk ook terug doen. You will see. (Geef het wel wat tijd though, verwacht niet dat ze na twee dagen al poeslief tegen je doet –– zoiets heeft tijd nodig en het moet groeien.)


    Ik wou dat ik naar dingen kon kijken op de manier waarop jij dat doet. Ik geef het nog wat tijd en ondertussen ga ik proberen uit die dip te komen.


    26 - 02 - '16

    Diancie schreef:
    (...)

    Ik wou dat ik naar dingen kon kijken op de manier waarop jij dat doet. Ik geef het nog wat tijd en ondertussen ga ik proberen uit die dip te komen.


    Nooooh –– je moet niet denken dat ik dat constant doe hoor. Ik heb er nog steeds moeite mee. Maar dat geeft ook wel aan hoe lang het duurt om je gehele gedachtengang om te gooien.
          Ga anders wat schrijven, tekenen of muziek luisteren. Of ga met iemand op de whats'app flauwe spelletjes spelen.


    Paracosm schreef:
    (...)

    Nooooh –– je moet niet denken dat ik dat constant doe hoor. Ik heb er nog steeds moeite mee. Maar dat geeft ook wel aan hoe lang het duurt om je gehele gedachtengang om te gooien.
          Ga anders wat schrijven, tekenen of muziek luisteren. Of ga met iemand op de whats'app flauwe spelletjes spelen.

    Gedachtegang aanpassen is iets aaar je je hele leven mee bezig bent. Het hoort bij het ontdekken en ontwikkelen van jezelf. Zo zie ik het dan. Wat ik dan niet snap is dat het in Oostenrijk zo goed ging en nu is het weer fout :[


    26 - 02 - '16

    Diancie schreef:
    (...)
    Gedachtegang aanpassen is iets aaar je je hele leven mee bezig bent. Het hoort bij het ontdekken en ontwikkelen van jezelf. Zo zie ik het dan. Wat ik dan niet snap is dat het in Oostenrijk zo goed ging en nu is het weer fout :[


    In Oostenrijk ben je uit je vertrouwde omgeving en kijk je op een andere manier naar dingen. Ik heb ooit een theorie gehoord dat je op vakantie eigenlijk aan het observeren bent zoals een baby –– dus heel erg breed en niet constant op een punt focussen.
    Daarnaast wordt je niet geconfronteerd met de dingen die je hier dwars zitten omdat je er hier constant met je neus opgedrukt wordt.

    Je moet eens weten hoe onoverwinnelijk ik me voelde toen ik een week geleden terug kwam van vakantie en hoe erg dat is afgenomen in slechts zeven dagen.


    Ik vind het heel naar om dit te horen! :c
    Ookal ken ik je niet, maar ik heb je wel al vaker op het forum voorbij zien komen.

    Er is wel één ding dat ik je echt kan verzekeren en dat is, dat je geen anti-sociaal geval bent. Want anders zou je híer ook niet zijn...toch? (:
    En probeer zo goed mogelijk naar Paracosm te luisteren, die zegt een paar hele wijze dingen. ^^


    Medb - Pronouced as [me-èv]

    Oh, wat naar. Ik heb geen adviezen, want ik zit zelf ook in een flinke dip, maar ik hoop toch dat je eruit komt.
    En is het dan niet mogelijk om bezig te gaan met een eigen plekje vinden?


    Happy Birthday my Potter!