[RPG] We're Going To Ibiza • Speeltopic - Speeltopics

Ibiza, het eiland wat bekend staat om zijn zonnige stranden, grote villa’s, rijke bewoners en vooral zijn goede feesten. Elk jaar kiezen dan ook duizenden vakantiegangers ervoor een bezoekje te brengen aan dit eiland, waaronder vooral veel jongeren.

Zo ook een groep van tien jongeren. Een reisbureau gespecialiseerd in het organiseren van vakanties voor jongeren heeft een groep van tien willekeurige jongeren bij elkaar gebracht om samen te genieten van alles wat dit eiland te bieden heeft. Ze zullen vier weken lang doorbrengen in een villa met een prachtig uitzicht over de zee. Vanzelfsprekend zullen er vriendschappen voor het leven ontstaan, er zullen liefdes opbloeien, maar ook harten gebroken worden en vijanden worden gemaakt. Het belooft in ieder geval een vakantie om nooit te vergeten te worden!

De groep jongeren bestaat uit vijf meiden en vijf jongens (het aantal kan omhoog als er veel belangstelling is), ieder tussen de 18 en 25 jaar. De jongeren zijn vrij om te doen wat ze willen. Ze kunnen dingen ondernemen met de hele groep, maar ze kunnen ook met zijn tweeën op stap. Ieder heeft een eigen slaapkamer, met een bijbehorende badkamer.

Niet iedereen kent elkaar, maar je mag met elkaar afspreken of jullie personages elkaar al kennen. Het kunnen bijvoorbeeld beste vrienden zijn die samen op vakantie gaan. Ze zullen af en toe activiteiten ondernemen, zodat er ook wat leven in de brouwerij komt.

Het huis:


Personages:
Meiden:
- Celesta Rhea Meja - Inermis
- Rose Sonnet - MoonLights
- Gereserveerd voor Kit
- Kalena Ileana Harwood - Tigresse
- Helle Loïse Lavoh - Inermis
- Alicia Malfey - ArianatorXx
Jongens:
- Isaac Raphael Cox - Fairytalest
- Andrew Sebastian Cane - Mamo
- William “Will” Courtour - GrowStronger
- River Finnley Chaise - OhMyLashton
- Gereserveerd voor Daoine
- Vincent 'Vince' Adams - Kahuna

Regels:

[ bericht aangepast op 28 juli 2014 - 19:01 ]

---

"The most beautiful things in life go unnoticed..."

---

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

Isaac Raphael Cox

Zoals ik wel had geleerd wurmde ik mij langs alle mensen die ik tegenkwam terwijl ik mijn slippers buiten uittrapte. Bij de rand van het zwembad struikelde ik echter, waardoor ik in het zwembad viel terwijl ik mijn broek nog aanhad. Ik zwom naar boven en legde de zonnebrand op de rand van het zwembad, waarna ik mijn broek uittrok en de natte prop naast de zonnebrand neerlegde. Een paar seconde later werd ik nog natter door een golf water die ontstond doordat Kalena ook in het water sprong. Ik pakte een handje vol zonnebrand en smeerde wat op mijn gezicht en armen. Toen Kalena weer boven was smeerde ik ook een vinger op haar neus met een triomfantelijke grijns. 'Jij betaalt,' ik ging op de rand van het zwembad zitten en smeerde de rest uit over mijn bovenlichaam, waarna ik de broek uitwrong en die samen met mijn slippers naar een van de strandstoelen gooide. 'Waar heb ik mijn shirt gelaten?' vroeg ik terwijl ik om me heen keek. Ik meende dat ik die had meegenomen. Ik keek achterom, maar kon mijn shirt niet ontdekken. Ik keek naar Kalena. 'Heb ik hem op de trap laten vallen?' vroeg ik beschamend. Het liet namelijk zeker geen geweldige indruk achter als ik mijn spullen nu al door het hele huis had liggen, en buiten het huis (doelend op mijn scootertje). Ik sprong weer het water in.

---

Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

"Oh, maak je maar geen zorgen hoor. Je zult me niet gemakelijk inmaken, als je me überhaupt al weet in te maken," zei ik lachend. Zelf wist ik dat ze me waarschijnlijk gemakkelijk in kon maken, maar dat wist zij niet. Ik speelde ook vaak voor de lol. Het ging mij er niet echt om of ik won of verloor. Het spel zelf was al een deugd. Ik keek even op toen ik Isaac en de brunnette voor bij zag rennen, achter elkaar aan. "Die hebben haast, volgens mij," mompelde ik meer in mezelf dan tegen Helle. "Ik had het te druk met school. Ik had geen tijd om elke week acht uur te trainen," beantwoordde ik de vraag die Helle mij had gesteld. Het eerste was waar, ik had het daadwerkelijk druk met school, maar het overlijden van mijn moeder en de problemen die volgden had ik er gewoon geen zin in. Al mijn energie werd opgeslokt door mijn schuldgevoel. Ik zuchtte toen ik Vincents stem hoorde. Die jongen kon uit zichzelf echt geen vrienden maken volgens mij. "Dat hoorde je goed," zei ik met een - neppe - glimlach, de irritatie was waarschijnlijk wel in mijn stem te horen.

---

"The most beautiful things in life go unnoticed..."

[ bericht aangepast op 31 juli 2014 - 17:24 ]

---

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

Isaac Raphael Cox

'We zijn in Ibiza, het lijkt me meer dan logisch om uit te gaan dan,' zei ik met een grijns. Ik trok voor het gemak een baantje. Er werd mij altijd verteld dat ik bijna het postuur had van een zwemmer. Ik had grote handen in ieder geval. Toen ik terug was sprong Kalena ook weer het zwembad in. 'Weet jij trouwens hoe het zit qua avondeten? Moeten we boodschappen doen, gaan we ergens heen, of gaan we op borrelnootjes leven wat trouwens best mogelijk is.' Ik wist namelijk niet of er in de brochure iets stond over avondeten. Ik had namelijk al op deelnemen geklikt toen ik jongerenvakantie en Ibiza zag. Ik vreesde dat ik anders ergens moest gaan werken. Al leek een baantje als bartender me niet zo heel slecht in Ibiza. 'Ik vind uit eten gaan namelijk ook niet slecht, kunnen wij ook eens een keer mensen uitlachen om hun klunzigheid,' vervolgde ik met een grijns. 'Ga je mee baantjes trekken?'

---

Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

kleding
Helle Loïse Lavoh
Met een schuine hoofd keek Helle naar de twee jongens. Ze leken elkaar nou niet bepaald te mogen, maar wel heel goed te kennen. Familie, waarschijnlijk alleen niet biologisch. Daar gokte Helle op. Ze glimlachte vrolijk en stopte een pluk haar achter haar oor. "Ik heb in ieder geval dorst," zei ze en liep met een huppeltje de trap af. Dit was iets waar ze vaak last van had, dat ze een beetje huppelde. Haar moeder zei altijd dat Helle haar vrolijkheid gewoon te zien was daardoor. Helle vond het vooral irritant. Ze liep door naar de kamer met de welkomsdrankjes. Ze pakte er drie en liep naar de jongens. "Here you go," zei ze en ze beet zacht op haar lip, vanwege haar overduidelijke accent. Zo irritant. Meestal kon ze het bedwingen, behalve als ze enthousiast was. Ze nam een slokje van haar drankje en keek even van Andrew naar de andere jongen, die volgens haar Vincent heette. "Wat zijn jullie van elkaar, als ik vragen mag?"

[ bericht aangepast op 3 aug 2014 - 20:28 ]

---

We've lived in the shadows for far too long.

Kahuna > Californication

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Andrew Sebastian Cane
Ik volgde Helle, die met een huppeltje van de trap af liep. Ik kon een glimlach niet bedwingen, het zag er erg aandoenlijk uit. Eenmaal beneden bood Helle me een drankje aan, die ik aan pakte. "Dank u," zei ik met een glimlach, waarna ik het glas hefte. "Proost op - hopelijk - een gedenkwaardige vakantie!" zei ik, waarna ik het glas aan mijn lippen zette en een grote slok nam. Na Helle's vraag keek ik even naar Vincent. "We zijn neven van elkaar," beantwoordde ik haar vraag. Qua uiterlijk leken Vincent en ik totaal niet op elkaar. Mensen dachten vaak dat één van ons geadopteerd moest zijn, maar dat was niet het geval.

---

"The most beautiful things in life go unnoticed..."

Vincent 'Vince' Adams

"Dat hoorde je goed," zei Andrew met een geforceerde glimlach die ik negeerde en vervolgens het drankje van Helle in mijn hand geschoven kreeg. ''Here you go.'' Het accent was duidelijk te horen bij de manier hoe ze die woorden uitsprak en ik nam het drankje aan en bedankte haar. ''Proost op - hopelijk - een gedenkwaardige vakantie!'' Zei Andrew en ik knikte kort en hief mijn glas ook op en nam vervolgens een slok van het zoete drankje. ''Wat zijn jullie van elkaar als ik vragen mag?'' Vroeg Helle en mijn blik kruiste die van mijn neef kort. ''We zijn neven van elkaar,'' beantwoordde hij de vraag en ik knikte kort om vervolgens mijn arm om hem heen te slaan en te glimlachen. ''Dus, hoe ken jij die blonde jongen - Isaac?'' Vroeg ik terwijl ik zijn naam twijfelend uitsprak, ik was vreselijk slecht in namen en zeker als ik die mensen pas net kende.

---

Everything is illuminated by the light of our past.