De koffers in je hand,
We kusten en we lachten,
Je zomerkledij fel en licht
Een stroom aan woorden ter vertrek
Nieuw en wat gespannen
Je lippen in een lach geplooid
Op weg naar een avontuur,
Van onmetelijk formaat,
Maar de voet aan de grond
Heb je nooit gezet,
De reisgidsen alom verspreid,
Je mond voor altijd gesnoerd
Had ik je maar wat vaker geknuffeld
En gezien,
En de woorden uitgesproken
Die ik je nu niet meer zeggen kan
Rust in vrede,
We maken er het beste van.
- Ik heb zelf niemand verloren (voor zover ik nu weet), maar deze ontzettend nare dag inspireerde me tot dit gedicht.
