Gefeliciteerd!!!!
En opzicht, 22 valt nog goed mee hoor, en helemaal als je alles gewoon netjes op de rit hebt en er zelf klaar voor bent (;
Ik was er zelf ook bijna 22 toen ik Thomas kreeg - waarvoor ik en m'n vriend zelf hebben gekozen. Nu, we hadden zelf wel verwacht dat we minstens 3 jaar bezig zouden zijn met proberen zwanger te raken, aangezien onvruchtbaarheid in m'n familie zit en m'n ouders zelf er zeker 5 jaar over gedaan hebben, een oom helemaal geen kinderen kan krijgen en de vriendin van m'n broertje al vanaf haar 16de zwanger probeerde te geraken van hem omdat ze in het idee was dat een kind alles zou oplossen (vraag er maar niet naar). Ze werd in ieder geval pas op haar 21ste zwanger
Maar blijkbaar hebben ik en m'n vriend goeie genen die goed matchen en was het in een maandje gepiept
Net zoals de 2de keer nu, want ik zit zelf alweer op 15 weekjes. Ik moest wachten tot m'n eerste keer menstrueren, en dat was ook meteen de laatste keer
In het begin vond ik het ook echt vreselijk dat mensen zeiden dat ik 'te' jong zou zijn en dat ik me telkens moest 'verantwoorden' waarom ik zwanger was, maar uiteindelijk beslist iedereen voor zichzelf wanneer je toe bent aan kinderen. Ik heb die (voor)oordelen ook uiteindelijk naast me neergelegd - want heel veel mensen begonnen dus ook erover dat het wel een 'ongelukje' moest zijn omdat we zo jong waren.
Gewoon niks van aantrekken en lekker genieten van je zwangerschap en komend kindje (;
Hou je ons wel een beetje op de hoogte, want ik vind het dus super om ook andermans geluk te lezen
[ bericht aangepast op 16 juli 2014 - 19:31 ]
“If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”