Speeltopic Grim Reaper - Speeltopics

Speeltopic Grim Reaper

Als je dood gaat brengen de grimreapers je naar het nabestaan. Als je een goed leven hebt geleid komt een Frey je ophalen en brengt hij/zij je naar de hemel. Heb je een slecht leven geleid dan komt een Selehten je ophalen die je naar de hel brengt. De grimreapers zijn dus op gedeeld in twee groepen, Frey en Selehten. In het hoofdkwartier van de reapers liggen boeken vol met de sterfdatum en sterfplaats van iedere persoon op aarde en zo weten de reapers dus ook wanneer ze op welke plaats moeten zijn om een ziel over te brengen naar het nabestaan. Maar dan gebeurd er iets raars een aantal mensen gaan niet dood op het moment dat ze dood moeten te gaan en een aantal mensen die nog niet dood hoorden te gaan overlijden. Er zit een fout in het systeem. Veel Grimreapers raken in paniek. Ze geloven in het systeem, ze leven volgens het systeem en nu faalt het systeem. Een handje vol Reapers organiseert zich en wil het probleem gewoon weg op lossen door de mensen die hadden moeten overlijden op te sporen en te doden, maar er is een nog groter probleem: de mensen die overleden, maar wiens geest niet is opgehaald.

# Grimreapers kunnen kiezen of ze zichtbaar zijn voor de levenden of niet.
# Geesten zijn niet zichtbaar voor levenden, behalve de levenden die dood hadden moeten gaan (en de reapers natuurlijk).
# Grimreapers hebben een reaper tatoeage. (ster voor Selehten, vleugels voor Frey)
# De Selethen zijn over het algemeen wat agressiever en uitdagender meer gewend aan gevechten en avontuur dan de Frey die meer diplomatiek zijn. Aan de andere kant Frey zijn meer gewent om zaken zelf op te lossen en Selethen krijgen orders.
# Voor een grimreaper is de dood net zo onbekend als voor mensen. Ze weten niet of ze naar de hemel of de hel gaan of dat ze simpel weg op houden met bestaan. Dit weten ze allen over mensen.
# Grimreapers worden even oud als gewone mensen. Als ze zeven zijn worden ze naar een school gestuurd waar ze worden op geleid tot Frey of Selethen. Op hun 16 komen ze van school af. De minimum leeftijd voor een Selethen of Frey is dus 16.

Reapers:
Frey
- Ezekiel Smith ~ MarkOfCain (2)
- Jessica Lewis ~ LittleNinja (3)
- Rafael Maverick Quell ~ Loki (4)
- Gereserveerd door Fantasycat
Selethen
- Neal Edgerton ~ Geleninja (1)
- Jake Milligan ~ Silvanaa ( 6)
- Alexis Dru ~ Scribe (4)
- Gereserveerd door Neri
Geesten:
- Gereserveerd door: HoechIin
- Gereserveerd door Indis
- Evanna Valentine Kinsley ~ Rejects (5)
Mensen die nog leven:
- Gereserveerd door: MagicToBe
- Gereserveerd door: HoechIin
- Benjamin Collins ~ LittleNinja (3)
- Rosabella Evans ~ Silvanaa (7)

Regels:
#Je mag nooit iemand zonder toestemming vermoorden .
#zorg dat er twee mensen (personages) iets gepost hebben voordat jij weer een stukje post.
#Heb vooral heel veel plezier!!

Rollentopic
Praattopic

[ bericht aangepast op 14 juli 2014 - 14:47 ]

---

There is something alluring about an angel drawn to the dark side.

Ezekiel sluit zijn ogen even en ontspant van de rust. Hij was –nadat hij de ziel naar de hemel had gedaan- teruggekeerd om naar het tafereel te kijken. De politie was er al en ze pakte de vader op. Ezekiel haatte zo’n mensen en wenste bijna dat hij naar Hell kon gaan zodat hij kon boeten voor wat hij gedaan had. Maar dat was zijn plaats niet. Hij was de deur uitgelopen en was dan vertrokken naar één van de steden waar hij vaak naar toe ging. New York. Hij had eerst wat tussen de mensen gelopen en was toen naar Central Park gegaan. Het was daar rustig maar tegelijkertijd druk. Zeke hield van deze tegenstrijdigheid. Hij zette zich op een bankje neer en sloot zijn ogen. Voor de veranderingen konden de mensen hem nu zien. Waarom ook niet? Hij had niks te verbergen. Zeke ging hier vaak naar toe voor hij naar huis ging, als hij tenminste geen mensen ’s nachts moest gaan reapen. Dan ging dit niet, want hij concentreerde zich altijd volledig op zijn werk. Hij opende zijn ogen en keek naar de enkele bomen en de grasvelden. Hier was het wel droog gebleven. Hij zette zich soepel recht en liep verder naar de fonteinen. Hij wou nog niet terug naar zijn leeg huis gaan. Zodra je volwassen wordt kreeg je als Frey een nieuw huis en betekende dit dat Ezekiel zijn moeder alleen moest laten. Hij zag haar niet veel omdat hij het te druk had en zij ook en ’s avonds laat was zij te moe om nog bezoek te krijgen. Ze werden ouder en Zeke wist dat het niet lang meer ging duren. Hij wou niet nog iemand verliezen en misschien stelde hij het dan zou wat uit. Door niet naar huis te gaan. Hij liep op zijn gemak verder en besloot dan maar om ergens iets te eten voor hij zou vertrekken. Er was een paar straten verder een heerlijk restaurant dat hij toevallig gevonden had ,toen één van de eigenaars was overleden. Zijn blik veranderde en een kleine glimlach verscheen. Hij had zijn doel voor vanavond gevonden en hij zou er zich aanhouden want zo voelde hij zich het best. Nu controleerde hij wat hij deed. Hij wandelde het park uit en verdween in de mensenmassa.

[ bericht aangepast op 20 aug 2014 - 16:05 ]

Eleanor Greyheart ~ Geest

De stemmen vervaagden langzaam, ze werden onduidelijk. Het enige wat ik voelde was een immense pijn in mijn buik, en mijn hoofd die dreunde. Toen was er een stem, die ik wel kon horen. Duidelijk en klaar.
"Kom, we laten haar hier achter. Het is diep in het bos, niemand zal haar vinden, en een of ander beest eet haar lichaam wel op." Ik hoopte dat hij ooit beter werd, maar ik wist, dat welke God dan ook, dit hem niet zou gaan vergeven. Voetstappen vervaagde, en ik was alleen. Ik was alleen hier bij mijn favoriete plekje op aarde. Bij de bloesem boom, waar ik zo vaak heb gezeten, gelezen, geklommen, en gehuild. En ik wist, hier zou ik ook sterven. Mijn handen waren glibberig geworden van het bloed, omdat ik ze tegen mijn zij had gehouden. Mijn slaap bonsde, Dave, de jongen die ik net had gehoord, had de klap uitgedeeld. De meeste klappen, de hardste klappen, en de laatste klap.
Met heel veel inspanning, en al mijn krachten, draaide ik me op mijn rug om.
"Help!" schreeuwde ik hard, maar het was te laat. Ik had mijn laatste adem uitgeblaast, en alles werd zwart.

---

"I would have followed you, my brother... my captain... my king."

Benjamin Collins - Overlevende

Tainted Love, ooooh, Tainted Love, oooh,
Met mijn ene hand zette ik de radio uit terwijl ik met de andere mijn nog natte krullen afdroogde. Ik trok vlug wat kleren aan en gooide de handdoek ergens in een hoekje van de badkamer. Zo, klaar. Mijn haar kammen had toch geen zin, dat had ik al vroeg geleerd. Op mijn gemak liep ik de 'keuken'-kant van mijn studio in en verplaatste de koffiekan van het koffiezetapparaat naar de tafel. Het liedje van de radio nog na-neuriënd greep ik de cornflakespak uit de bovenste kast en zette ik die naast de koffiekan. Een kom, een lepel en een halfvolle fles melk kwamen er ook nog bij te staan waarna ik vlug ging zitten en haalde even mijn gsm boven om te zien hoe laat het ondertussen was. 9:47, de les zou binnen een klein kwartiertje beginnen. Ik zag ook dat ik nog een paar sms'en had gekregen en begon die één voor één door te lezen terwijl ik mijn ontbijt opat. éénmaal klaar zette ik alles in de gootsteen, pakte mijn zak vanop de bank en mijn jas van het haakje aan de deur en vertrok. Het was ongeveer 7 min. lopen tot aan de universiteit, maar ik zou desondanks nog op tijd komen, ik had dit al vaker gedaan. Terwijl ik mijn oortjes instak en mijn tas over mijn schouders sloeg, zette ik er een stevige pas in met als doel om op tijd te komen.

---

Jump, and you will find out how to unfold your wings as you fall

Waar zijn al die mensjes naartoe?

---

Jump, and you will find out how to unfold your wings as you fall

LittleNinja schreef:
Waar zijn al die mensjes naartoe?

---

"I would have followed you, my brother... my captain... my king."