Speeltopic Grim Reaper - Speeltopics

Speeltopic Grim Reaper

Als je dood gaat brengen de grimreapers je naar het nabestaan. Als je een goed leven hebt geleid komt een Frey je ophalen en brengt hij/zij je naar de hemel. Heb je een slecht leven geleid dan komt een Selehten je ophalen die je naar de hel brengt. De grimreapers zijn dus op gedeeld in twee groepen, Frey en Selehten. In het hoofdkwartier van de reapers liggen boeken vol met de sterfdatum en sterfplaats van iedere persoon op aarde en zo weten de reapers dus ook wanneer ze op welke plaats moeten zijn om een ziel over te brengen naar het nabestaan. Maar dan gebeurd er iets raars een aantal mensen gaan niet dood op het moment dat ze dood moeten te gaan en een aantal mensen die nog niet dood hoorden te gaan overlijden. Er zit een fout in het systeem. Veel Grimreapers raken in paniek. Ze geloven in het systeem, ze leven volgens het systeem en nu faalt het systeem. Een handje vol Reapers organiseert zich en wil het probleem gewoon weg op lossen door de mensen die hadden moeten overlijden op te sporen en te doden, maar er is een nog groter probleem: de mensen die overleden, maar wiens geest niet is opgehaald.

# Grimreapers kunnen kiezen of ze zichtbaar zijn voor de levenden of niet.
# Geesten zijn niet zichtbaar voor levenden, behalve de levenden die dood hadden moeten gaan (en de reapers natuurlijk).
# Grimreapers hebben een reaper tatoeage. (ster voor Selehten, vleugels voor Frey)
# De Selethen zijn over het algemeen wat agressiever en uitdagender meer gewend aan gevechten en avontuur dan de Frey die meer diplomatiek zijn. Aan de andere kant Frey zijn meer gewent om zaken zelf op te lossen en Selethen krijgen orders.
# Voor een grimreaper is de dood net zo onbekend als voor mensen. Ze weten niet of ze naar de hemel of de hel gaan of dat ze simpel weg op houden met bestaan. Dit weten ze allen over mensen.
# Grimreapers worden even oud als gewone mensen. Als ze zeven zijn worden ze naar een school gestuurd waar ze worden op geleid tot Frey of Selethen. Op hun 16 komen ze van school af. De minimum leeftijd voor een Selethen of Frey is dus 16.

Reapers:
Frey
- Ezekiel Smith ~ MarkOfCain (2)
- Jessica Lewis ~ LittleNinja (3)
- Rafael Maverick Quell ~ Loki (4)
- Gereserveerd door Fantasycat
Selethen
- Neal Edgerton ~ Geleninja (1)
- Jake Milligan ~ Silvanaa ( 6)
- Alexis Dru ~ Scribe (4)
- Gereserveerd door Neri
Geesten:
- Gereserveerd door: HoechIin
- Gereserveerd door Indis
- Evanna Valentine Kinsley ~ Rejects (5)
Mensen die nog leven:
- Gereserveerd door: MagicToBe
- Gereserveerd door: HoechIin
- Benjamin Collins ~ LittleNinja (3)
- Rosabella Evans ~ Silvanaa (7)

Regels:
#Je mag nooit iemand zonder toestemming vermoorden .
#zorg dat er twee mensen (personages) iets gepost hebben voordat jij weer een stukje post.
#Heb vooral heel veel plezier!!

Rollentopic
Praattopic

[ bericht aangepast op 14 juli 2014 - 14:47 ]

---

There is something alluring about an angel drawn to the dark side.

Jake Milligan - Selethen

Neal snoof zijn neus en liep op langzame tempo richting het wrak dat voorheen een auto was geweest. Toen hij zijn hand door de opening van de auto stak leek er een rilling over hem heen te gaan. Hij had de ziel te pakken. Samen met de ziel liep hij met een duistere blik in zijn ogen mijn kant op. Nieuwsgierig bleef ik hem aankijken, afvragend wat deze man gedaan zou kunnen hebben.
'Een verkrachter,' gromde hij bij het zien van mijn blik. 'We hebben een verkrachter vandaag.'
Mijn lichaam rilde bij die gedachten en ik voelde een intense haat opborrelen voor deze ziel. Met een vuile blik keek ik naar de man die niets meer was dan een verschijning en had de neiging hem vol in zijn gezicht te stompen.
'Laten we gaan. Ik wil die man opgesloten hebben.' Ik knikte enkel bij Neal zijn woorden en zonder nog een woord uit te spreken waren we in een fractie van een seconden alweer terug in het hoofdkwartier van de Selethens.
'Breng jij de ziel weg? Ik wacht hier op je.' mompelde ik terwijl ik moeite deed mijn stem in bedwang te houden. De aanwezigheid van deze ziel verachte mij en zorgde ervoor dat mijn humeur steeds slechter geraakte. Ik kon aan Neal zien dat bij hem precies het zelfde gebeurde.
Ik nam plaats aan de grote zwarte tafel die midden in de grote ruimte stond en liet mij vervolgens op een stoel neervallen. Het hoofdkwartier was op mij, Neal en de ziel na, helemaal leeg.

---

"We accept the love we think we deserve."

[Rosabella is een mens die dood had moeten gaan, maar nog leeft. Hoe moeten we dat in verhaal brengen? Dat ze gewoon een ongeluk misloopt en één van de Selethens of Freys er achter komen?]

---

"We accept the love we think we deserve."

Silvanaa schreef:
[Rosabella is een mens die dood had moeten gaan, maar nog leeft. Hoe moeten we dat in verhaal brengen? Dat ze gewoon een ongeluk misloopt en één van de Selethens of Freys er achter komen?]

Ja bijvoorbeeld dat ze de bus mist en dat die bus daarna in een ongeluk komt of dat ze word aangevallen, maar gered word of weet weg te komen. Of dat ze een hartaanval krijgt, maar dat er een dokter in de buurt is. Bedenk iets. Je kan met iemand die een Frey/Selethen heeft afstemmen dat hij/zij haar niet ziet dood gaan. (denk hierbij wel er aan dat de frey mensen naar de hemel brengen en de Selethen mensen naar de hel. Kies de kant die bij je personage past)

---

There is something alluring about an angel drawn to the dark side.

De huizen van de Frey, waar staan die? In een andere wereld of gewoon tussen de mensen?

---

Jump, and you will find out how to unfold your wings as you fall

[Welke Frey wilt Rosabella ophalen als ze dood had moeten gaan, aangezien zij een mens is die zal blijven leven.]

---

"We accept the love we think we deserve."

LittleNinja schreef:
De huizen van de Frey, waar staan die? In een andere wereld of gewoon tussen de mensen?

In de andere wereld. Zie het als een soort tussen dementie. Tussen de wereld van de levenden en de wereld van de dood in.

---

There is something alluring about an angel drawn to the dark side.

Silvanaa schreef:
[Welke Frey wilt Rosabella ophalen als ze dood had moeten gaan, aangezien zij een mens is die zal blijven leven.]

Ezekiel , als dat goed is voor jou (:

Jessica(LittleNinja) had zich ook al aangeboden. Misschien dat jullie personages anders samen kunnen gaan?

---

"We accept the love we think we deserve."

Silvanaa schreef:
Jessica(LittleNinja) had zich ook al aangeboden. Misschien dat jullie personages anders samen kunnen gaan?

Ah ik had het niet gezien. Wat als Ezekiel toevallig langskomt nadat Jessica normaal jouw personage moest ophalen (:

MarkOfCain schreef:
(...)
Ah ik had het niet gezien. Wat als Ezekiel toevallig langskomt nadat Jessica normaal jouw personage moest ophalen (:

Dat komt omdat ze het in mijn gastenboek had gevraagd :p
Sounds like a good plan to me ^^

---

"We accept the love we think we deserve."

Silvanaa schreef:
(...)
Dat komt omdat ze het in mijn gastenboek had gevraagd :p
Sounds like a good plan to me ^^

Okkish!

Ik heb ook nog een frey nodig die Ben 'niet ziet doodgaan', does someone volunteer?

---

Jump, and you will find out how to unfold your wings as you fall

LittleNinja schreef:
(...)

Okkish!

Ik heb ook nog een frey nodig die Ben 'niet ziet doodgaan', does someone volunteer?

Als niemand interesse heeft dan:
I volunteer! (:

Kan dit alles in het praattopic gebeuren?

Praattopic

---

There is something alluring about an angel drawn to the dark side.

Rosabella Evans - Overlevende

Zuchtend stapte ik door de druk bezochte straten van New York. Ik had nog maar enkele minuten om mijn bus op tijd te halen, anders zou ik ontzettend te laat komen op de opleiding. Met moeite wurmde ik mij tussen alle mensen door die, net als ik, op deze grauwe ochtend moeite deden om op tijd op hun bestemming te komen. Na enkele meters kreeg ik dan eindelijke de bushalte die ik nodig had in het vizier, en tot mijn opluchting stonden er nog mensen te wachten.
'Pardon. Sorry.' riep ik her en der tegen verscheidene mensen die ik opzij duwde om bij mijn halte te kunnen komen. Sommige mensen riepen verontwaardig wat woorden naar mij en sommige liepen gewoon stug door, aangezien dit soort dingen wel vaker gebeurde in New York.
Ik wilde net de drukke auto straat oversteken zonder ook maar te hebben uitgekeken, maar een vriendelijk uitziende vrouw hield mij tegen. 'Het stoplicht staat op rood.' hielp ze mij eraan te herinneren, waarnaar ze naar het stoplicht knikte dat inderdaad op rood stond.
Ik knipperde een paar keer met mijn ogen. 'Ja, uh, ik moet de bus halen.' mompelde ik vlug maar zag nu pas hoe druk de auto straat wel niet was.
'Er zijn er wel meerdere die de bus moeten halen, maar in een stad als New York is het niet slim om een rood stoplicht te negeren.'
Ik knikte enkel. 'U heeft gelijk.' Toen ik mij weer richting de bushalte draaide zag ik tot mijn ergernis mijn bus staan. 'Nee, hé!' Ik wilde al aanstalten maken om alsnog het rode stoplicht te negeren, maar de bus kwam alweer brullend tot leven en vertrok zonder mij.
'Het spijt me, meisje. Soms is je eigenlijk veiligheid nou eenmaal belangrijker dan ergens op tijd te komen.' probeerde de vrouw mij gerust te stellen. Zuchtend stak ik de straat over waarvan het stoplicht op groen was gesprongen en bleef ik mopperend op de volgende bus wachten. Nu zou ik geheid te laat komen. Fijn.
Na ongeveer tien minuten klonken er plots sirenes die steeds luider en dichterbij kwamen. Nieuwsgierig bekeek ik de vele passerende ambulances, politie- en brandweerwagens. Wat zou er gebeurd kunnen zijn dat er zoveel ambulances nodig waren?

[ bericht aangepast op 18 aug 2014 - 18:24 ]

---

"We accept the love we think we deserve."

Jessica Lewis ~ Frey

Het eerste wat ik deed nadat ik de ziel had begeleid richting hemel was naar huis gaan, ookal was het maar één ziel die ik verlost had, het voelde aan alsof ik er een miljoen over en weer had gesleept. Ik plofte in mijn zetel en glimlachte wanneer iets donzig zich op mijn schoot kwam nestelen. 'Hé daar Maxwell.' begroette ik de kat terwijl ik hem tussen z'n oren krabde. Als antwoord vlijde hij z'n kopje tegen mijn vingers aan en begon zachtjes te purren. Max was de kat van mijn tante geweest, maar nadat ze twee jaar geleden was gestorven had ik maxwell in huis genomen. Hij deed me vaak denken aan mijn tante, en niet op een droevige manier. Als ik Max zag en aan min tante dacht vervulde mijn buik zich met zo'n gelukzalige warmte, het was moeilijk te beschrijven. 'En Max, wat heb je zoal gedaan vandaag?' vroeg ik zachtjes terwijl ik mijn hand over zijn rug liet glijden tot het puntje van zijn staart. 'Waarschijnlijk niet zoveel hé?' grijnsde ik. Maxwell plaatste zijn donkerbruine kop op mijn been en sloot zijn amberkleurige ogen. Ik zuchtte eventjes, 'Wel, ik precies ook niet.' Ik besloot Max na te doen en sloot mijn ogen even en mijn gedachten gingen plotseling weer naar Ezekiel voor de tweede keer vandaag. 'Hoe doet ie dat toch? Al die zielen op één dag.' vroeg ik met mijn ogen gesloten. Maxwell snorde zachtjes. 'Ik weet het ook niet.' mompelde ik. Normaal gezien kon ik zeker twee zielen per dag reapen, zonder problemen, en als ik nog wou kon ik er gerust nog een bijnemen zelfs. Maar ookal was elke Frey erop getraind, als je zulke emotionele scènes tegenkwam als ik vandaag voorgeschoteld had gekregen, zou je je er ook zo suf van voelen. Maar ik wist dat dat na een uurtje of twee gedaan zou zijn en dat ik dan weer mijn 'normale' energieoverload zou terugkrijgen. Ik begon maxwell afwezig te strelen en staarde naar een paar foto's van mijn tante en ik aan de muur. Als ik straks weer wat opgeknapt zou zijn ga ik wel een tweede ziel gaan reapen.

[ bericht aangepast op 20 aug 2014 - 14:20 ]

---

Jump, and you will find out how to unfold your wings as you fall