(Hee, mijn stelling!)
Eens, uiteraard. Zoals hierboven is gezegd, valt dat niet te definiëren. Er is geen definitie van goede of slechte muziek, dus bestaat het niet. Want wie zou die definitie moeten bedenken? Wat geeft die persoon het recht om die definitie te bedenken? Natuurlijk bestaat er wel goed en fout uitgevoerde muziek, bijvoorbeeld iemand die vals zingt, iemand die de verkeerde akkoorden aanslaat etc. Maar voor de rest is het een kwestie van smaak en over smaak valt niet te twisten.
Toch gebeurt dat - in mijn omgeving, althans - nog veel te vaak. Deze stelling is dus voor het merendeel van de bevolking niet vanzelfsprekend. Veel mensen lijken nog steeds te denken dat zij de 'god' van de muziek zijn, dat zij degene zijn die 'goede' en 'slechte' muziek mogen definiëren en dat zij de 'slechte' muziek af mogen kraken. Ik snap het echt niet. Waarom tijd verspillen aan luisteren naar muziek die je niet leuk vindt en het afkraken, als je ook naar je lievelingsmuziek zou kunnen luisteren? Waarom mensen bekritiseren op hun muzieksmaak?
Ik heb persoonlijk absoluut niks met Kanye West en Jay-Z en hun muziek is echt het laatste waar ik naar zou willen luisteren, dus luister ik er niet naar. Maar toen mijn vriendin een paar jaar geleden naar hun concert ging, was ik blij voor haar en heb ik vol enthousiasme naar haar foto's gekeken en naar haar verhalen geluisterd. Omgekeerd deed zij hetzelfde toen ik naar Green Day was geweest, waar zij dan weer een hekel aan heeft. Zo simpel kan het zijn.
Slechte muziek bestaat niet. Het enige dat bestaat, is het onvermogen om alle muziek op z'n minst te respecteren.
"Remember, Red, hope is a good thing, maybe the best of things, and no good thing ever dies."