Naam: Cheryl Daisy Barton
Bijnaam (optioneel): Cher, Dais
Leeftijd: 21
Geslacht: Nee
ze leeft nog.
Uiterlijk: Als men Cheryl voor het eerst ziet, vallen een aantal dingen sterk op: Cheryl heeft een erg lichte huid. Ze is bijna doorzichtig, zeggen sommige mensen ook wel. Cheryl heeft intense blauwe ogen die je aan kunnen kijken alsof je recht door ze heen ziet, maar het meest van al: haar haar. Ze is iers, en haar ouders ook: ze komt uit een familie waarin het grootste deel het kenmerkende rood/oranje haar heeft, en ook Cheryl is hiermee gezegend. Zelf vindt ze het helemaal niets. Van zichzelf
krult het nogal, maar Cheryl heeft een manier gevonden om deze krullen eruit te houden en dit lukt haar aardig (zie de foto's
). Toch is dit erg veel werk en zal ze soms met het krullerige, springerige haar rond moeten lopen. Als het steil is, valt het tot ergens halverwege haar rug. Cheryl is niet erg lang maar ook niet heel klein met 1.70 meter. Ze is slank en atletisch gebouwd; Cheryl doet veel aan sporten. Haar wenkbrauwen zijn
(ik weet dat het op de foto niet zo is maar hier dus wel heheh. dezelfde kleur als haar haren; anders had ze nog kunnen zeggen dat ze geexperimenteerd had met haarverf en het mislukt was. Dit is dus niet het geval. Met haar lichte huid word Cheryl dus niet (gauw) bruin, en moet ze zich goed insmeren.
Innerlijk: Cheryl is tegenwoordig een erg stil meisje dat liever alleen is dan omringd door anderen, maar omdat ze weet dat dit niet gaat en mensen hierdoor vragen gaan stellen probeert ze zich zoveel mogelijk te gedragen als het meisje dat ze vroeger was. Ze wil dan ook erg graag terug gaan naar hoe ze was, maar heeft geen idee hoe. Ze doet zich dan ook voor als het vrolijke, springerige meisje dat ze altijd is geweest. Ze stapt erg snel op mensen af en probeert overal het beste van te maken want misschien, heel misschien, gaat ze er dan zelf ook weer in geloven. Ze is erg koppig en eigenwijs. Ze heeft totaal geen gevoel voor richting, maar houdt wel erg van wandelen. Dit is geen al te beste combinatie, en dat levert nog wel eens gekke situaties op. Als je iets zegt tegen Cheryl wat haar kwetst wordt ze meteen erg stil en trekt ze zich terug. Ze zal dan ook weinig zeggen en haar humeur slaat dan in een keer om: van het vrolijke meisje dat ze eerst was, naar een stil gekwetst meisje, dat ze diep van binnen eigenlijk echt is. Cheryl is een goede luisteraar en zal altijd eerlijk haar mening geven, wat ze soms beter niet kan doen, en voor zichzelf opkomen. Verder is ze een beetje een flapuit, en zegt dingen voor ze er goed over na heeft gedacht.
Verleden: Hoewel Cheryl en haar familie geboren zijn in Ierland, besloot haar vader nadat Cheryl's moeder overleed in een auto-ongeluk om naar Amerika te verhuizen. Cheryl en haar vader hebben toen sinds haar 6e gewoond. In Ierland zag je wel vaker mensen met rood haar; dat was helemaal geen probleem, maar op haar nieuwe school in Amerika was ze vrijwel de enige. Haar klasgenootjes zagen dit, in combinatie met haar lichte huid, Ierse accent en het feit dat ze geen moeder had, maar alleen een vader (wat, is hij een homo ofzo?) als een goede aanleiding om haar te pesten. Dit is 9 jaar zo doorgegaan, en uiteindelijk heeft Cheryl hierdoor een zware depressie aan overgehouden. Toen ze haar vader eindelijk vertelde over het pesten is ze naar een andere school verplaatst, maar de onzekerheid is nooit echt weg gegaan. Toen ze op haar tweede school in Amerika zat durfde ze niet op mensen af te stappen zoals ze dat nu doet. Mensen pestten haar dan wel niet meer, ze hoorde er ook niet echt bij. Ze was gewoon.. onzichtbaar. Dit bracht nog meer onzekerheden met zich mee, en Cheryl begon met automutilatie. Omdat het steeds slechter ging heeft haar vader haar opnieuw van school gehaald en sindsdien krijgt ze thuis les. Cheryl's oma was Italiaans en sprak erg gebrekkig Engels. Daarom heeft Cheryl Speciaal voor haar oma Italiaans leren spreken, en kan dit nu ook vloeiend.
Grootste angst: Alleen zijn. Hoewel Cheryl altijd haar kleine broertjes om zich heen heeft gehad, heeft ze nooit echt het gevoel gehad dat ze ergens bij hoorde, dat ze een doel had in dit leven, een reden om te bestaan. Cheryl heeft zich altijd erg alleen gevoeld, en net toen ze eindelijk alles begon te accepteren, ontwikkelde ze ook een grote angst om voor altijd alleen te blijven. Daarnaast is Cheryl nogal bang in het donker omdat dit haar doet denken aan haar depressie, aan haar slechtste dagen.
Grootste passie: Tekenen, gitaar spelen, piano spelen. Om haar verdriet te kunnen uiten heeft Cheryl verschillende hobby's opgepakt: Ze heeft altijd een schetsblok en een potlood bij de hand en tekent hele dagen door. Van dingen die ze om zich heen ziet tot mensen die ze kent, dingen waar ze over nadenkt, Cheryl tekent het. Verder is ze erg muzikaal aangelegd en heeft ze zichzelf aangeleerd om gitaar en piano te spelen. Verder sport ze ook erg veel om haar gedachten op iets anders te kunnen richten.
En de jongen komt nog x)
[ bericht aangepast op 9 juli 2014 - 23:44 ]
Spinning around, I'm weightless.
