• Ja, normaal gezien zou ik nu dolblij moeten zijn omdat ik te weten ben gekomen dat ik naar mijn laatste jaar mag.
    Maar toch ben ik juist helemaal kapot van verdriet en nee, dit is niet overdreven.
    Mijn vader en ik zijn net terug van de dierenarts, waar we onze 14 jaar oude labrador hebben moeten laten inslapen.
    Het arm schaap kon niet meer op z'n poten staan en er zat ook geen levenslust meer in.
    Hij kon niets meer ophouden en bleef er vaak ook in liggen.
    We hadden geen keuze meer.

    Ondanks ik me er wel al had op voorbereid, blijft het verschrikkelijk veel pijn doen.
    Het idee dat ik hem nooit meer in mijn buurt zal hebben is voor mij momenteel ondraaglijk omdat we hem al 12 jaar in huis hebben.
    Hij is mijn vriend.
    Als we die hond niet hadden binnen genomen toen hij 2 was, was hij al lang dood.
    Dus die troost heb ik wel.
    Buh, ik voel me zo verschrikkelijk slecht, zeker omdat ik straks nog naar mijn eigen proclamatie moet.
    Thuisblijven is geen optie want dan heb ik mijn getuigschrift niet...Gelukkig waren mijn leerkrachten deze ochtend wel erg begripvol toen ik hen vertelde wat er me te wachten stond als ik thuis kwam.
    Het is niet de eerste keer dat ik een huisdier af moet geven, het is me al twee keer overkomen...Dit is gewoon de derde keer.
    Maar hoe je het ook draait of keert, het blijft ook elke keer pijn doen omdat je zo gehecht raakt aan die dieren dat ze familie van je worden.

    Iemand die me op kan beuren?
    Ik heb het echt nodig, ik kan gewoon niet stoppen met huilen.


    Rest in peace, buddy ):


    I lost a treasured friend today,
    The little dog who used to lay
    His gentle head upon my knee
    And share his silent thoughts with me.
    He'll come no longer to my call,
    Retrieve no more his favorite ball
    A voice far greater than my own
    Has called him to His golden throne.
    And though my eyes are filled with tears,
    I thank him for the happy years
    He did spend down here with me,
    And for his love and loyalty.

    [ bericht aangepast op 26 juni 2014 - 15:57 ]


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Het is me ook 2x gebeurd bij mijn honden. Beide met dezelfde ziekte, ook in moeten laten slapen.
    Sucks.....

    [ bericht aangepast op 26 juni 2014 - 15:21 ]


    I live for the applause, you will die for it.

    Gecondoleerd...
    Ik heb nog nooit een huisdier in moeten laten slapen, ze zijn gewoon gestorven. Drie aangereden en eentje die rattengif had gegeten en dood in de tuin gevonden was. alsnog niet leuk natuurlijk.

    Is het geen goed idee om te kijken naar een ander hondje die misschien anders niet zou leven, tenzij je hem in huis neemt?


    Your make-up is terrible

    Ach jeetje toch. Gecondoleerd en heel veel sterkte(flower)
    Elf heb ik ook een keer mijn konijn in moeten slapen, en het andere konijn lag ployseling dood in zijn hok, terwijl ie niet eens zo oud was... En drie dode ratjes, de eerste stikte in twee zonnebloempitten, de volgende werd ziek en de aatste had een wond op z'n buik maar ging juist dood door de antibiotica.Maar dat doet toch wel minder dan een hond die je al 12 jaar kent...
    Nogmaals, heel veel sterkte!

    [ bericht aangepast op 26 juni 2014 - 15:29 ]


    Let's go outside and all join hands, but until then you'll never understand…

    Arme lieverd.. *dikke knuffel*
    Ik kan je niet echt helpen, maar ik hoop dat je je snel wat beter voelt :c


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Assassin schreef:
    Gecondoleerd...
    Ik heb nog nooit een huisdier in moeten laten slapen, ze zijn gewoon gestorven. Drie aangereden en eentje die rattengif had gegeten en dood in de tuin gevonden was. alsnog niet leuk natuurlijk.

    Is het geen goed idee om te kijken naar een ander hondje die misschien anders niet zou leven, tenzij je hem in huis neemt?


    Vaak is dat geen goed idee omdat je onbewust het beestje toch gaat vergelijken met de ander. Je kan beter even wachten..

    Ik zelf heb vaker huisdieren moeten inslapen. Sucks balls, heel veel sterkte.


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Veel sterkte meid!


    I'm just a musical prostitute, my dear. - Freddie Mercury

    Sigil schreef:
    (...)

    Vaak is dat geen goed idee omdat je onbewust het beestje toch gaat vergelijken met de ander. Je kan beter even wachten..

    Ik zelf heb vaker huisdieren moeten inslapen. Sucks balls, heel veel sterkte.


    Idk, daar heb ik zelf nooit last mee gehad.


    Your make-up is terrible

    Ahh, heel veel sterkte. Een huisdier verliezen is enorm rot... Misschien helpt het om te denken aan alle leuke momenten die je met hem hebt gehad. Dat heeft hij dankzij jullie/jou allemaal mogen meemaken.


    You are beautiful, you are love.

    Scandal schreef:
    Veel sterkte meid!


    16 - 09 - '17

    Assassin schreef:
    Gecondoleerd...
    Ik heb nog nooit een huisdier in moeten laten slapen, ze zijn gewoon gestorven. Drie aangereden en eentje die rattengif had gegeten en dood in de tuin gevonden was. alsnog niet leuk natuurlijk.

    Is het geen goed idee om te kijken naar een ander hondje die misschien anders niet zou leven, tenzij je hem in huis neemt?

    We nemen geen andere hond meer omdat het te pijn doet om het af te geven.
    De eerste hond die we hadden, was een poedel die we hadden gevonden op het werk van mijn vader.
    Niemand is hem ooit op komen eisen dus hebben we hem zelf gehouden, hij stierf onverwacht op 17 jarige leeftijd.
    Nu onze labrador omdat hij ziek en oud was, alleen was dit geen natuurlijke dood.
    Het enige wat ik nu nog kan doen is mezelf optrekken aan onze kat.


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Echt veel sterkte en gecondoleerd! I know the feeling :c
    Ik weet niet wat je ertegen kunt doen, het is gewoon een rouwproces. Dat kun je niet vermijden.

    Ik zou je graag willen helpen, maar ik weet niet hoe. Zeg 't me als ik wat voor je kan doen c:

    [ bericht aangepast op 26 juni 2014 - 15:41 ]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Lagertha schreef:
    (...)
    We nemen geen andere hond meer omdat het te pijn doet om het af te geven.
    De eerste hond die we hadden, was een poedel die we hadden gevonden op het werk van mijn vader.
    Niemand is hem ooit op komen eisen dus hebben we hem zelf gehouden, hij stierf onverwacht op 17 jarige leeftijd.
    Nu onze labrador omdat hij ziek en oud was, alleen was dit geen natuurlijke dood.
    Het enige wat ik nu nog kan doen is mezelf optrekken aan onze kat.


    17 is toch best oud voor een hond, hoor. Hoewel het misschien onverwacht is, zijn ze allemaal flink oud geworden. Jullie hebben goed voor ze gezorgd. ;3
    Katten zijn ook leuk! Zeker als je close met ze wordt en ze hebben niet zoveel aandacht nodig.


    Your make-up is terrible

    Heel erg gecondoleerd.. Ik hoop voor je dat je er snel over heen raakt zodat je snel kunt lachen om de mooie herinneringen en niet meer verdrietig wordt dat het beestje ingeslapen moest worden.
    Erg veel opvrolijk-tips heb ik niet want heb zelf ook een rotte dag en op m'n laatste schooldag de middag dus maar gespijbeld..


    "Your life. Your choice. Think about what you want."

    Ah gossie, afscheid nemen, van mensen of dieren, is nooit fijn. Het is gewoon een rouwproces waar je doorheen zal moeten, maar als je een tip wil: huil het er even goed uit, desnoods alleen op jekamer, maar het spoelt echt door! Sterkte (: xx


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Awhie! Ik weet maar al te goed hoe het voelt. Als ik jou was, zou ik gewoon in bed liggen en flink uithuilen. Dat heb ik namelijk ook gedaan toen mijn hondje stierf. (Hij was vergiftigd door een zwerver die in ons huis wou breken.) Ik kan je niet beloven dat je je daarna opgelucht zal voelen. Want als je gehecht bent aan iets of iemand en het kwijtraakt, duurt het een tijdje voordat je je een klein beetje beter gaat voelen. Maar vertrouw me: nu is het zwaar, maar met de tijd wordt het makkelijker. (K)


    -