Ik wil dit even opschrijven om mijn gevoelens eruit te krijgen. Niemand hoeft hierop te reageren, want het is waarschijnlijk oninteressant of irritant om te lezen. Maar ik wil er gewoon niet meer mee rondlopen.
Ik ben geslaagd en daar ben ik echt super blij mee! Deze week is de diploma uitreiking en kennissen en vrienden van mijn moeder hebben een soort van zichzelf uit zitten nodigen daarvoor. Ik vind dat op zich niet erg, want het is hartstikke lief dat ze tijd vrij maken om te komen! Maar ik heb mijn moeder al 1000 keer verteld dat ik van school maar drie mensen mag meenemen. Vandaag werd ze boos toen ik het weer zei. Ze zei ''Iedereen neemt meer dan drie mensen mee en als je het zo erg vind dat er mensen komen, dan kom ik ook niet''. Natuurlijk meent ze dat niet, maar ze begrijpt me verkeerd. Ten eerste wil ik serieus niet te veel mensen meenemen, omdat er al zo'n 80 mensen hun familie en vrienden meenemen en er zo meteen geen zitplaatsen meer zijn. Ten tweede zou ik heel graag hebben gewild dat mijn overleden vader erbij geweest had kunnen zijn. Dat maakt me altijd een beetje verdrietig bij dit soort grote momenten in mijn leven. Ik heb een beetje het gevoel alsof die mensen komen omdat ze me zielig vinden. Dat zal wel niet waar zijn, maar ik kan het niet helpen.
Als je tot hier gelezen hebt, dank je wel! Ik verwacht geen advies of ''oh wat erg voor je'' of zo. Dit is geen probleem waar ik aandacht of hulp voor wil. Het moest er gewoon even uit.
Dank je wel!
Heaven is where love is. Love is where your heart lies. <3