MSV - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen 13 - Speeltopics

Het verhaal begint zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen.Langzaam wennen ze aan het leven op Hawaï, maar later blijkt dat ook daar niet altijd alles veilig is.

Het dorpje

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Nou, prima. Laat ze hier dan maar,' zei Oliver.

-

Russel aarzelende even voor hij zei: 'Als je nog iets nodig hebt, hoor ik het wel.' Toen liep hij terug naar de keuken, om te kijken hoe het met Satyr ging.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Ja, ik hoefde even een dagje niet te werken. Ik heb er sinds een paar dagen een collega bij, dus ik kan wat makkelijker een dagje vrij nemen om gewoon te ontspannen.’
Er verscheen even een blos op haar wangen, want het klonk nogal stom dat ze een dag vrijnam om bij Kato op bezoek te komen. Ze wist eigenlijk niet wat ze anders voor nuttigs ze moest doen.

Every villain is a hero in his own mind.

'Dood?' Emily verslikte zich in haar drinken en begon te hoesten. Maerle keek geschrokken naar haar op en Emily aaide haar snel over haar bol om haar gerust te stellen. 'Dood? Dat verstond ik vast verkeerd.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Hij glimlachte. 'Lekker!'
Nu Cordelia thuis was voor Liae en Nykin, moest hij wel wat extra avonden pakken om er niet op achteruit te gaan. Zeker Cordelia's fooien zorgden voor een lekker extraatje, maar dat zat er voorlopig even niet in.
Cordelia had limonade gemaakt en hij had eigenlijk meer behoefte om in de zon te gaan zitten, in plaats van in het huis, waar het wel lekker koel was.
'Wil je ook een glas limonade?' vroeg hij.

[ bericht aangepast op 21 juni 2014 - 23:20 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Erich vertelde het me. Hij was al gestorven voordat ik hem kon genezen. Eén of ander wezen heeft zich al die tijd voorgedaan als Baiel. Vandaar dat hij zo veranderd was.'

Every villain is a hero in his own mind.

'Lekker.' Ze vouwde haar rechterhand om haar elleboog en knielde even bij Nykin neer. 'Hallo jongen. Hoe gaat het met je?' glimlachte ze.

Every villain is a hero in his own mind.

Emily staarde haar aan en was niet in staat om te reageren. Ze kon alleen maar naar Ariana kijken terwijl de woorden niet echt tot haar doordrongen. Het was te gestoord om waar te kunnen zijn.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Venomis leunde wat naar achteren, niet wetend wat ze verder moest zeggen. Ze begreep dat het vreselijk heftig was om te horen, maar uiteindelijk was het beter zo.

Every villain is a hero in his own mind.

'Hoe weet je dat je Erich moet geloven?' vroeg Emily na een hele lange stilte. 'Dat hij de waarheid spreekt?'

[ bericht aangepast op 21 juni 2014 - 23:40 ]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Nykin liet zijn vingertjes door haar lichtblonde haren.
Kato glimlachte en draaide zich om naar het aanrecht om twee glazen vol te schenken.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik zie geen reden waarom Erich erover zou liegen.'

Every villain is a hero in his own mind.

'Maar - hoe kan iemand zich nou voordoen als Baiel? Dat kan toch helemaal niet? Dat is onmogelijk. Baiel heeft toch geen tweelingbroer? Hij was enig kind...'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Cordelia vond het jammer dat ze niet zo lang gezwommen had met Emily en streek afwezig met haar hand langs zijn zwarte huid.
'Het spijt me dat het zo lang duurde voor ik weer langs kwam,' zei ze.
'Het geeft niets,' wuifde Brons haar verontschuldigingen weg. 'Ik vermaak me wel.' Cordelia wist dat hij geglimlacht zou hebben als hij dat kon. 'Ik denk dat ik de diepte wat meer op ga zoeken.'
'Oké. Wees voorzichtig,' zei Cordelia. 'Ik kom gauw weer langs.' Ze zei gedag tegen Brons en dwaalde een beetje in haar eentje rond in het water. Ze verstijfde toen ze vanuit haar ooghoeken iets zag bewegen. Het was de geest van het meisje. Even overwoog ze om gauw weg te zwemmen, maar ze zag voor het eerst een glimlach op haar gezicht en bedacht zich. De glimlach van het meisje deed haar sterk aan die van Haliae denken en ze zwom nieuwsgierig naar haar toe.
'Wie ben je? Wat doe je hier?'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Je weet wel wie ik ben, Cordelia.' Haar glimlach verbreedde zich en ze stak haar hand naar Cordelia uit.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Nee, dat kan helemaal niet,' zei Cordelia ineens weer bang. 'Hoe kun je hier zijn? Je - je bent dood.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?