een paar maanden geleden had ik een topic gepost dat het uit was met mijn ex. Omdat ik er nog steeds zo extreem mee zit, heb ik een goed gesprek gehad met mijn beste vriendin die ook hele goede vriendin is van hem. Zij had mij overgehaald om met hem te gaan praten, terwijl we geen contact meer hebben sinds maart ofzo vanwege iets wat hij fout heeft ingeschat. Ik dus de moed bij elkaar geraapt en ik een bericht via fb gestuurd ( we zijn ook sinds dat voorval geen vrienden meer op fb). Ik het uitgelegd en gezegd dat ik wil praten om uberhaupt verder te kunnen. Geen reactie en van mijn beste vriendin waren zijn woorden: " I dont want to bring op old demons".
De laatste keer dat ik hem heb gezien was drie weken terug op gala en het deed me meer pijn dan gedacht...
op een of andere manier beheers het mijn leven. Om hem te vergeten, ben ik met havo gestopt, naar mbo gegaan, van reuver naar kerkrade verhuist maar niks lijkt te werken. De kleinste dingen herinneren me aan hem. Het slaat echt nergens meer op.
De ene dag trek ik me er niks van aan en de andere dag ben ik zo depri als het maar kan. Ik heb zo'n beetje alles geprobeerd om hem te vergeten. Heel eerlijk heb ik ook gerotzooid met andere jongens om enigszins wat plezier te hebben, voor het moment dan. Heb er geen spijt van en ik sta er no steeds achter maar het voelde niet 100% goed. Ik weet niet hoe ik dat gevoel moet beschrijven.
Iemand tips of goed advies?
Een klap mag ook hoor...
Sorry voor mijn vage verhaal, stel gerust vragen. Ik weet zelf niet meer wat ik moet doen...
Groetjes Sharon
"Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."
