Ik was 12, en geloof me die dag vergeet ik nooit meer. Destijds was ik echt zo'n jongens-meisje en ik ging dus ook eigenlijk enkel met jongens om. Ook voetbalde ik destijds, keeper, en gezien ik een harde was mocht ik altijd met de 16 tot 25 jarigen meevoetballen en in het doel staan. (het waren ook allemaal gasten die bij m'n ouders over de vloer kwamen, aangezien het één grote kliek was. Enkele waren zonen van vrienden van hun, en dan weer een aantal vrienden van die zonen of aanhangsel van die dochters. En tja, ik had dan weer van die 'coole' ouders waar iedereen graag kwam :'D Afin, het was één grote, gezellige bende en ik was het 'kleine zusje', zeg maar.) En tja, iedereen mocht gewoon voluit en zo hard als ze konden op me schieten, en die ballen hield ik dan ook gewoon tegen. Goeie keeperstraining 
Afin, het was hartje zomer en we waren weer met een twintigtal mensen op het plein aan het zitten en aan het voetballen. M'n ma zat met een vriendin op een bankje te babbelen. Schreeuwt die vriendin dus opeens over dat hele veld van : Jus, super dat je voor de eerste keer ongesteld bent geworden! Gefeliciteerd!
Jah, alsof je als 12-jarige meid wilt dat al die gasten weten dat je dus voor de eerste keer ongesteld ben geworden. Schaamde me rot :'D
Maar terug on-topic, want ik zever weer teveel De ene wordt het nu eenmaal vroeg ongesteld, de ander laat. Dat verschilt van persoon tot persoon en dat wicht moet je dus ook maar gewoon laten. Het is duidelijk dat ze niet beter weet 
“If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”
