Ik heb al meer als drie jaar dit verhaal in mijn hoofd zitten maar nu is de vraag of het verhaal niet te zeer op een ander verhaal of film lijkt qua idee. Ik weet dat bijna niks eigenlijk origineel meer is. Maar ik ben gewoon bang voor replica
Dit is deel een van de serie De Sleutel
De Sleutel tot mijn ware ik:
Proloog:
Wanneer ik dacht dat ik nutteloos was, redde ik de magische wereld van Duisternis. Maar dan redde ik de magische wereld van duistere wezens. Nu stond ik oog in oog met Diegene Waarvan De Naam Niet Bekend was. Tientallen generaties van Witte heksen heeft hij laten uitsterven. Ik was de allerlaatste Witte heks. En alleen ik had de kracht om Hem te verslaan. Al die tijd dacht ik dat ik de hulp van andere nodig had maar nee, mijn oma en mijn moeder hadden zich geofferd om mij de kracht te geven om Hem te verslaan. Ik ben de laatste Witte heks. Ik ben Sarah Winterdijk.
Sarah Winterdijk is een gewone meid van 16. Een aantal jaar geleden is haar oma gestorven en ze heeft het huis van haar oma geërfd. Sarah was nog klein en toen kreeg ze een sleutel. Deze sleutel heeft ze al jaren om. Omdat Sarah nog te jong is om in het huis te wonen, kwam haar moeder met het idee om het huis zolang te verhuren en het geld op te sparen voor Sarah. Als Sarah een keer voor haar moeder moet invallen omdat er een klacht is, leert ze de huurders kennen: Jack, de oudste van de drie broers en zussen, Nick en Gabriëlla. De klacht was dat ze de zolderdeur op geen mogelijkheid openkrijgen. Na lang nadenken beseft ze dat de sleutel die ze om heeft als ketting de sleutel was van de zolder. Na alle ontdekkingen komt ze erachter dat ze een heks is, net zoals haar oma was. Maar daarbij komt dat ze wordt gezocht door diegene Waarvan De Naam Niet Bekend Is. Ze is de laatste Witte heks en ze bevind zich aan het begin van een oorlog. Gelukkig wordt ze bijgestaan door Jack, Nick en Gabriella, die haar vanalles bijleren over de magische wereld.
Wil je nog wat details weten? Vraag gerust…
Meningen worden ook gewaardeerd
"Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."