Misschien is dit een rare manier om een topic te openen, maar zoals sommigen hier al eens hebben gelezen, heb ik een eetstoornis. Hoe het zit en wat dat in mijn geval inhoudt, doet er momenteel niet zoveel toe. Het probleem waar ik nu tegen aan hik en waar ik echt niet mee om kan gaan, is het volgende: ik heb last van mijn knie. Het is gewoon een beetje overbelasting, dus ik moet rusten. Simpeler en milder kan het bijna niet, zullen sommigen waarschijnlijk denken. Voor mij is het echter een complete ramp.
Voordat ik hulp heb gezocht, sporte ik het liefst zes tot zeven dagen in de week. Dat heb ik, toen ik eenmaal therapie begon te volgen, goed af weten te bouwen. Ik vond het moeilijk, maar het was te doen.
Nu sport ik drie keer per week, heel af en toe vier keer. Dit ging prima, totdat ik dus te enthousiast werd met kilometers opbouwen wat hardlopen betreft. Niets aan de hand, gewoon wat geminderd en nu dus wat zeurende pijn. Het is de bedoeling dat ik naar mijn lichaam luister en het laat herstellen... Maar ik kan het gewoon niet. Ik kan niet een hele week stil zitten. Vorige week heb ik tot twee keer toe mijn hardloopschoenen aangetrokken en ik weet dat dat fout was. Ik ben nu ook absoluut niet van plan het weer te doen, maar dat gaat zó ontzettend in tegen mijn gevoel. Het is alsof ik mezelf van een rots afwerp en weet dat dat mijn dood word. Natuurlijk snap ik wel dat ik niet stop met ademhalen als ik een weekje sporten oversla, maar god, dit gaat zo in tegen mijn ziekelijke principes. Mijn verstand zegt dat het het beste is om deze week helemaal sport-vrij te houden, maar ik word er zo chagrijnig en gestresst van. Ik ben bang om aan te komen en kan gewoon niet tegen het feit dat ik alle controle kwijt ben. Ik verbrand niet zoveel als ik zou willen en moet continu vechten tegen de neiging om de hoeveelheid calorieën die ik eet in grote mate te beperken. Emotioneel ben ik een wrak. Ik probeer er wat van te maken, maar het liefst loop ik nu de hele dag te huilen en de haren uit mijn hoofd te trekken.
Wat een gezeik. Pf. Dit is zo moeilijk. Ik haat het. Ik haat het, ik haat het. Echt waar. Het is niet mijn bedoeling om discussies te starten of wat dan ook. Ik wilde gewoon even mijn hart luchten.
[ bericht aangepast op 19 mei 2014 - 16:13 ]
If you wanna fly, you got to give up the shit that weighs you down.