• Het jaar is 4995. In de loop van de jaren is het Azmar Koninkrijk drastisch veranderd, de velen oorlogen hebben hun tol geëist en immens veel mensen zijn zich gaan afvragen of magie daadwerkelijk positief is. Hierdoor is de opkomst van de Rueri begonnen, ze zijn al voor jaren in het geheim kracht aan het winnen over het Koninkrijk.
    Hoewel er nog enkele plaatsen zijn waar magie wordt geaccepteerd, hebben de meeste van de menselijke burgers - na de talloze oorlogen, draken aanvallen, invasies, en meer - de Rueri aanvaard. Ze zien immers in wat magie met de wereld heeft gedaan. Aelley is één van de weinige plaatsen in Azmar waar het nog daadwerkelijk welkom is, alleen is het tot de nok toe gevuld met wezens die onderdak proberen te vinden. Het is niet zeker dat ze daar veilig zijn, gezien zelfs daar regelmatig enkele leden van de Rueri opduiken om hun afkeer tegen magie gebruikers als zowel wezens te laten bemerken. Wanneer ze hen ontdekken, zullen ze meegenomen en opgesloten worden om meer kracht te verkrijgen over de landen.
    Echter, niet iedereen vertrouwt de Rueri. Zelfs sommige binnen hun eigen klasse.


    Rollen --
    NikolaevnaJasmine Al'Ghamdi – Zandelf, rebel • 1,2
    GrieverJade Sophronia Steele – Mens, Rueri • 1,8
    DashnerArabella Mae Lockwood – Mens, Rueri • 1,8
    GladerAurea Helene Cordero – ¼ waterelf, Rueri • 1,10
    MissMillsMeghan Ginnifer Carlyle – Heks, rebel • 1,10

    SigilAerion Smithson – Mens, neutraal • 1,6
    RunnerJace Malachi Steele – Mens, Rueri • 1,7
    TeresaHenry Reagan – Mens, Rueri • 1,6
    CashbyBenjamin “Rusty” Paxton – Zandelf, rebel • 1,11
    YuimaruAndrew Cam Evallion – Mens, Rueri • 1,10
    NefeIibataRavi Samir N'avale – Mens, neutraal • 1,12
    FlorentinaNicolas Servio – Mens, Rueri • 1,12 [ Inactief, OT ]
    GoldenwingAthanasius Braulio Wyatt Morton – Mens, Rueri; leider • 1,13



    Volledige naam:
    Bijnaam:
    Leeftijd*:
    Geslacht:
    Race**:
    Afkomst:
    Rueri / Rebellen / Neutraal: [Zo ja; hoe lang al, wat voor functie, ben je het ermee eens. . .]
    Specialiteit:
    Uiterlijk:
    Karakter:
    Relaties***:
    Extra:

    * Graag zou ik het in elk geval bóven de 22 hebben, anders krijg je weer allemaal zestien / zeventien / twintigjarigen. Niet dat het erg is, maar ik heb zowat geen enkele RPG gezien waar ze ouder zijn.
    ** Hiermee bedoel ik Elven, Halflingen, Magiër / Heks of een Mens. Denk er wel aan dat de Rueri - die nu de macht hebben - de meeste magie gebruikers al opgesloten hebben, dus ik wil niet dat straks iedereen een wezen is.
    *** Het is wel begrijpelijk wat ik hiermee bedoel - familie, (verloren) liefdes, vijanden, jeugdvrienden. . . Verzin maar wat! Ik lees het echter wel na, en als ik het ergens niet mee eens ben, vermeld ik dat.

    Rules ||
    • Leeftijd moet ouder dan 22 zijn.
    • Schelden en 16+ mag, maar ruzie in OOC wil ik in het topic niet hebben. Ik wil erbij helpen om het op te lossen, alleen moeten beiden ervoor open staan.
    • Er is een minimum van 300 woorden. Ik wil liever geen one-liners.
    • Ga geen ruzie uitlokken met andere spelers, respecteer elkaar en sluit eenieder niet buiten.
    • Schrijf en bestuur alleen je eigen personages, niet dat van een ander! Tenzij je hier vanzelfsprekend toestemming voor hebt gekregen.
    • No Gary-Stu’s and Mary Sue’s.
    • OOC graag tussen haakjes: () [] {}.
    • Melden als je nieuwe username hebt. Daarbij maak ik alleen nieuwe topics aan.
    • Je mag drie persona’s, alleen wel gevarieerd en niet allemaal vrouwen. Dat geldt voor iedereen en ik maak geen uitzonderingen. Oefening baart kunst, laten we het zo maar zeggen.
    • Reserveringen blijven 48 uur staan.

    Tacia -
    Ze leven hier hoofdzakelijk in vrede, en proberen zich dan ook af te sluiten van de rest. Dit betekent echter niet dat ze het met de Rueri eens zijn, ze willen simpelweg geen oorlog meer starten. De Elfen, want die leven hier in het bijzonder, hebben grote boomhutten gemaakt waar ze in wonen. Echter, er zijn eveneens wezens die zich in de bergen hebben teruggetrokken, welke vlakbij zijn. Tacia bestaan dan ook grotendeels uit bergen, met ondergrondse gangen die een netwerk vormen. Er leven hier gevaarlijke dieren, die een persoon zo aanvallen wanneer je niet uitkijkt. Ze zorgen voor fruit, potten en hebben prachtige edelstenen in het diepste van de aardebergen.
    Azoskad -
    Het land bestaat voornamelijk uit zand en dat in combinatie met de altijd warme zon die er schijnt, laat planten en bomen verdorren. Waterplassen die er eens waren staan kurkdroog en enkel dieren die dit klimaat aankunnen lopen er nog. Alleen de mensen die hier geboren en getogen zijn, zijn eraan gewend - maar wanneer iemand een gok wil wagen, zorg vooral dat je genoeg water bij je hebt. Het is letterlijk een grote zandbak. Hier resideren voornamelijk zandelfen, maar het is een klein volk en de Rueri die hedendaags regeert, willen ze omverwerpen. Er zijn twee groepen ontstaan: de verraders, die bij de Rueri horen, en de rebellen - die plannen hebben gemaakt om te vertrekken en bondgenoten te zoeken.
    Aelley -
    In tegenstelling tot de andere landen heb je hier een arena waar mensen voor het amusement (en soms voor een prijs) tegen elkaar vechten. Er zijn veel stenen straten als zowel zandpaden waar de handelaren gebruik van maken. Hier komen vooral de mensen vandaan, die een specialiteit in gevechtskunsten hebben ontwikkeld, gezien ze geen magische kracht hebben. De populatie tegenwoordig is gegroeid - doordat de Rueri zowat elk land heeft overgenomen en er kampen heeft gevestigd. Ze exporteren gereedschap, wapens en dierenvellen.
    Sotan -
    Zowat niemand durft zich hiernaartoe te begeven, want dat betekent dat ze eerst door het Zwarte Woud moeten begeven - waar zich allerlei duistere wezens huizen. Ironisch gezien, staat aan het rand van dit woud wel een herberg voor reizigers: "the Weeping Witch". Wanneer je genoeg moed hebt getoond, merk je dat - ondanks de kille, macabere sfeer die zich hier vestigt. . . het gezellig kan zijn - op een rustige manier. Misschien durf je zelfs naar één van hun waarzeggers te gaan. Desalniettemin is het niet handig snel iemand te vertrouwen die hier vandaan komt, slinksheid is toch één van de karaktereigenschappen die in hen blijft. Hier komen vooral de Magiërs als zowel Heksen vandaan, waar er niet veel meer van over zijn, en het land exporteert vooral geneesmiddelen.
    Faerlyn -
    Het is een klein land, wat voornamelijk uit water bestaat - rivieren, meren en liggende aan de Grote Zee - waardoor er eveneens niet veel bevolking is. Toch, ondanks de weinige mensen, is het een bruisende bevolking welke zich graag inzet voor gerechtigheid. De merenhelft van de populatie bestaat uit Half Elves met de affiniteit voor watermagie, maar daarnaast bestaan er nog enkele Elven. Er bestaat een rumoer dat er vlakbij Meerminnen in de zee wonen, maar tot nu toe heeft zowat niemand er één gezien. Faerlyn beschikt over weinig boeken en kruiden, maar exporteren vis, zout en verf.

    [ bericht aangepast op 9 okt 2014 - 14:21 ]


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    @ Hiraeth ik zal het aanpassen en met het innerlijk was ik nog niet klaar.


    Vampire + Servant = Servamp

    Sigil schreef:
    Kan ik hier nog aan mee doen? :3

    Er is geen bepaald limiet, dus ga je gang. :]


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Is goed. Dan zal ik na het douchen mijn rol invullen.


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Hiraeth schreef:
    (...)
    Zandelf, rebel of een ander soort?

    @ Bastille: Daar krijg je toestemming voor, dat zorgt ook voor meer drama haha. Ik wil mijn vrouw op zich wel een connectie met die van jou laten hebben, maar het ligt eraan wat voor personage hij wordt.


    Voor die drama ging ik ook, haha. En hij heeft nog weinig vorm in mijn hoofd, maar als het zo blijft maak ik wel een rebel van hem, aangezien we die nog bijna niet hebben :Y) (Praattopic lijkt mij btw ook wel handig)

    [ bericht aangepast op 20 mei 2014 - 19:27 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    NVM

    [ bericht aangepast op 20 mei 2014 - 20:05 ]


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Sigil schreef:
    NVM

    Wat was er? Had je mijn hulp ergens bij nodig?


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Nee, ik zat te twijfelen om een elf/half elf te nemen, maar het lijkt me toch leuker om een mens te zijn.

    Iemand die een soort van relatie wil hebben met mijn personage? Broer/Zus (beste) vriend/vriendin of verloren liefde oid idc zoek er een uit xD


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]


    Volledige naam: Aurea Helene Cordero
    Bijnaam: x
    Leeftijd: 23
    Geslacht: Vrouwelijk
    Race: 3/4 mens, 1/4 waterelf
    Afkomst: Aelley
    Rueri / Rebellen / Neutraal: Rueri.
    Ze is niet een van de hoogsten in rang, maar ook zeker niet bij de laagste. Ze bevindt zich gewoon ergens in het midden.
    Specialiteit: Dubbele samoerai zwaard.
    Uiterlijk: Aurea zit er een stuk jonger uit dan ze daadwerkelijk is, wat komt door haar lengte van slechts 1.65 meter en haar onschuldige uitstraling. Hierdoor komt ze niet erg dreigend over, maar dat deert haar niet want ze weet dat ze het tot haar voordeel kan gebruiken.
    Ze heeft een iets wat rond gezichtje en het meest opvallende aan haar zijn haar grote, blauwe ogen, waardoor ze die onschuldige uitstraling heeft. Daarnaast heeft ze volle, rozige lippen en een licht wipneusje, waar enkele lichte sproetjes op zitten.
    Haar lange, blonde lokken draagt ze het liefst los, aangezien ze het als enige vorm van "bescherming" ziet. Daarnaast omdat haar oren iets wat puntig zijn. Echter zal ze haar vaak in een vlecht moet dragen, simpelweg omdat dat een stuk praktischer is, maar ze let daarbij er op dat de bovenkant van haar oren goed bedekt is.
    Ze heeft een slank postuur, maar is wel enigszins aan de tengere kant.
    Karakter: Aurea is een erg wantrouwig persoon en zoekt soms zelfs bij bekenden naar andere/dubbele bedoelingen. Hierdoor is ze ook erg afstandelijk naar mensen toe en ze is er ook geen groot fan van om andere mensen te ontmoeten. Ze doet dingen het liefst alleen en ze zal anderen niet snel om hulp vragen - ergens verwacht ze ook dat ze geen hulp zou krijgen als ze er om zou vragen -, maar als Rueri zijnde moet ze echter wel samenwerken met anderen.
    Doordat ze een niet erg prettige jeugd heeft gehad is ze ook redelijk verbitterd, en komt ze vaak sarcastisch, soms zelfs kil over. De weinige mensen die ze wel vertrouwt weten echter dat Aurea soms echt een schat kan zijn. Dat ze zo verbitterd is en weinig mensen vertrouwt, betekent echter niet dat ze niet bezorgd raakt wanneer er een Rueri gewond raakt. Ze geeft in een zekere zin wel om hen, maar ze kan zichzelf er niet toe zetten om ze te vertrouwen.
    De mensen die ze wel vertrouwt weten ook dat Aurea lang niet zo zelfverzekerd is als ze zichzelf voordoet. Ze heeft namelijk een ontzettende hekel aan het waterelfdeel van haar zelf. Op sommige momenten haat ze het zelfs zo erg, dat ze niet weet wat ze met zichzelf aanmoet.
    Daarnaast is ze meer een luisteraar dan een prater, heeft ze een goed concentratievermogen en heeft ze een hekel aan chaos.
    Likes: Muziek
    Dislikes: Angst, haar waterelf deel
    Relaties:
    Andrew: Aurea heeft een zeer goede band met Andrew. Hij is de enige die ze echt vertrouwt en daarmee ook de enige die weet dat ze 1/4 waterelf is. Hij woonde bij haar oom en tante in de straat en wanneer ze ruzie met hen had, vluchtte ze vaak naar hem toe.
    Henry: Ondanks dat ze het overgrote gedeelte van de tijd echt een hekel aan hem heeft, is ze hem toch deels dankbaar omdat hij haar getraind heeft.
    Braulio: Met hem heeft ze een relatie, al twijfelt ze wel eens aan zijn liefde. Toch blijft ze bij hem, deels omdat ze denkt dat ze dan meer ingedekt staan als de Rueri er toch achter zouden komen dat ze voor een klein deel waterelf is.
    Extra:
    • Toen ze een jaar of tien was, zijn haar ouders vermoord door enkele magische wezens, die het niet eens waren met de relatie tussen haar ouders. Dit komt doordat haar moeder haar moeder een halve waterelf was en haar vader een mens. Ze was erbij toen het gebeurde, maar de magische wezens besloten haar niet te vermoorden. Ze heeft nog steeds nachtmerries van het hele gebeuren. Ze kwam bij haar vaders broer te wonen, waar ze het verschrikkelijk vond. Mede hierdoor ontstond er een gevoel van wrok jegens magische wezens, want zonder hen zou ze nog bij haar ouders zijn. Rond haar achttiende levensjaar sloot ze zich aan bij de Rueri, met name als doel om de moordenaars van haar ouders terug te vinden.
    • Bijna niemand van de Rueri weet dat ze voor 1/4 deel waterelf is. Ze houdt dit goed verborgen omdat ze bang dat ze haar zullen vermoorden als ze het zouden weten en ze wil niet overlijden voordat ze de moordenaars van haar ouders heeft gevonden. Haar ouders zijn vermoord door magiërs, waardoor ze vooral een grote hekel aan hen heeft.

    [ bericht aangepast op 4 juni 2014 - 14:10 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    PRAATTOPIC.

    Momenteel ben ik op zoek naar plaatjes die kunnen dienen voor het uiterlijk van de wezens, alhoewel het niet exact is -- zullen jullie het wel beter snappen.

    O, dat was ik wel vergeten te vragen -- Cheryl, kan je erbij zetten wat voor elf?

    [ bericht aangepast op 20 mei 2014 - 20:33 ]


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Wat voor elf het is moet ik nog even verzinnen :')


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Volledige naam: Henry Reagan
    Bijnaam: Hij heeft geen bijnaam, al wordt hij vaak bij zijn achternaam aangesproken.
    Leeftijd: Zesentwintig.
    Geslacht: Mannelijk.
    Race: Mens.
    Afkomst: Aelley, maar Henry reist vaak. Hij houdt het niet uit om telkens tegen dezelfde muren en mensen aan te kijken, plus het landschap en de overdaad aan magie in Aelley maakt hem misselijk. Hij is iemand die opduikt en net zo snel weg is.
    Rueri: Henry's volledige familie stamt in rechte lijn af van de eerste Rueri, wat hem dus vanaf zijn geboorte ook lid maakte. Al is hij niet de man die de orders van de leider altijd netjes opvolgt, hij heeft een hoge functie. Hij is namelijk de rechterhand van de leider. Hiervan maakt hij vaak genoeg misbruik.
    Specialiteit: Henry heeft niet echt een specialiteit. Hij is vindingrijk en ongelofelijk slim. Hij is meesterlijk met een dolk in zijn hand, al gaan alle andere wapens het hem net zo goed af. Hij heeft een goed oog en kan goed mikken, al heeft hij het niet op boogschieten. Hij vindt het laf om van een afstand te vechten. Henry is ook gewoon meer gemaakt voor lichamelijke gevechten. Daar is hij op zijn sterkst.
    Uiterlijk: Henry heeft kort, lichtbruin haar dat soms blonder neigt in de zomer. Hij houdt het zo kort omdat het gewoonweg onpraktisch en het er echt fout uitziet als het langer is. Moesten zijn ogen niet zo koud en bedreigend zijn, zouden het er zijn waarvoor je meteen smelt. Ze zijn ironisch genoeg die warme kleur groen dat in bepaald licht soms naar bruin neigt. Jammer genoeg staan ze nooit op de temperatuur warm. Of toch bijna nooit.
    Boven zijn ogen staan welgevormde, bijna altijd opgetrokken wenkbrauwen, om hem er nog even arroganter uit te doen zijn. Als je lager kijkt, zie je dat Henry een normale neus heeft en volle lippen die de helft van de tijd in een sadistisch, arrogant glimlachje gekruld zijn. Zijn glimlach zal er zelden één van oprechte vreugde zijn.
    Henry heeft een robuust postuur. Het is wel duidelijk dat hij heel wat spieren heeft. Hij ziet er zelfverzekerd uit en straalt dat typische aura van macht uit. Hij is zo ongeveer een meter drieëntachtig. Verder ziet hij er relatief normaal uit, maar hij is zeker niet lelijk.
    Verder heeft hij een tatoeage tussen zijn schouderbladen, met daaronder de wapenspreuk van de familie Reagan; Pugnabimus et erimus victores, wat zeer bescheiden betekent: We zullen vechten en overwinnaars zijn. Elk lid van de familie krijgt op zijn veertiende een dier geschonken die symbool stond voor diens innerlijk. De raaf werd aan Henry gegeven. Als veertienjarige was hij trots dat hij nu eindelijk deel uitmaakte van die eeuwenoude traditie, dat gelijk stond aan onafhankelijkheid en volwassenheid. Nu doet het hem alleen maar denken aan zijn familie die hem in de steek heeft gelaten - of hij die zijn familie in de steek heeft gelaten - en is het enkel nog een teken van schaamte.
    De raaf staat symbool voor het duister dat Henry altijd al in zich leek te hebben, maar het betekent meer dan dat. De raaf staat voor de overwinning in de strijd, voor strategie. Het dier werd beschouwd als een waarzegger, een alwetende. Het is een symbool voor het onsterfelijke kwaad.
    Hij is ook symbool voor het rusteloos zwerven. Daarom staat hij ook symbool voor de eenzaamheid.
    Karakter: Eerst en vooral moet je iets heel goed begrijpen: Henry is geen heer. Hij kan het zijn, maar dat gebeurt zelden. Hij is verre van een heer, daar ligt zijn interesse nu eenmaal niet. Henry's plezier in het leed van anderen wordt grotendeels gevormd door zijn donkere humor, arrogantie en hooghartige leedvermaak tegenover zo'n beetje iedereen. Voor hem is het ten zeerste amusant om mensen zich te zien uitsloven of ze rond te commanderen. Kortom, Henry is sadistisch.

    Bedreigend
    Allereerst heeft Henry dat typische, dreigende aura om zich heen. En dat is iets wat hij expres doet. Hij is iemand die respect krijgt door angst te zaaien. Is dat dan ook daadwerkelijk nog respect? Heel misschien zijn er een paar mensen daarbuiten die een zeker soort van respect voor hem hebben vergaard, die zeldzame minderheid van mensen die hij toch af en toe eens te hulp schiet. Maar is angst dan ook respect? Nee. De meeste mensen zijn bang van Henry en durven hem amper aan te kijken. Hij is afschrikwekkend en hij geniet van het effect dat dit op mensen heeft.

    Gesloten
    Henry is zeker niet iemand die meteen al zijn geheimen op tafel houdt en hij heeft ook niet 'maar een paar geheimpjes'. Hij heeft er waarschijnlijk meer dan de normale mens. Heeft hij er net eentje teveel en kan hem dat fataal worden? Dit is niet iets waar Henry over piekert. Hij is dan ook niet het emotionele type dat zich schuldig voelt als hij een vrouw uitscheld omdat ze hem irriteert. Al zal hij dat soort dingen discreter aanpakken.
    Henry is gewoon iemand die onmogelijk te lezen is. Hij laat haast nooit iemand binnen, hij laat nooit iemand door zijn schild heen. Als dat toch iemand lukt, dan zul je zien dat hij een heleboel meer facetten heeft dan je altijd al dacht.

    Sadistisch
    Heeft dat nog meer uitleg nodig? Henry is iemand die meedogenloos te werk gaat. Hij toont amper genade en als hij dat wel doet, heb je heel erg veel geluk. Hij is zo iemand die mensen geen respijt gunt. Respijt is voor lafaards, hij vindt dat je meteen een beslissing moet kunnen maken en meteen moet kunnen reageren. Denk je dat het leven je respijt gaat geven als je plotseling doodgaat?

    Intelligent
    Henry is een goede strategist. Hij ziet snel patronen en kan zich enorm snel aanpassen aan de situatie. Ook is hij een goede prater. Denk snel, handel snel, maar nooit té overhaast of ongecoördineerd. Het is vreemd om je te realiseren dat Henry een plan heeft achter alles wat hij doet, omdat hij zo impulsief en snel te werk lijkt te gaan. Hij kan gewoon echt heel snel denken en het feit dat hij goed is in mensen uitdagen en in praten, helpt hem ook een handje om hem drie seconden meer tijd te geven, al zullen zijn woorden minstens zo onvoorspelbaar en agressief zijn als zijn daden.

    Arrogant
    Dat Henry arrogant is, is geen groot geheim. Hij is zo iemand die altijd op alles en iedereen neerkijkt en zich gedraagt alsof hij God is. Hij is niet zo achterlijk om te denken dat hij God is, maar de reactie van anderen is zo mateloos grappig dat het een gewoonte is geworden om zich minzaam te gedragen. Hij heeft voor alles een sarcastisch antwoord klaar en je kan amper een conversatie met hem voeren zonder beledigd te worden. Het feit dat hij een lak aan regels heeft, maakt het er niet beter op.

    Beschermend
    Dit is waarschijnlijk één van de weinige positieve punten die Henry te bieden heeft. Die warme, bezorgde kant zit ergens heel diep onder dat harde schild van agressie, maar je mag me geloven als ik zeg dat Henry wel degelijk een beschermend iemand is. Het zit in zijn aard om het touw in eigen handen te nemen en dat geldt ook als het iemand anders betreft. Het is alleen een automatisme geworden om de drang om iemand te beschermen weg te duwen, want het merendeel van zijn brein is ervan overtuigd dat ze het zelf maar moeten uitzoeken.

    En dat is wat je moet doen: het uitzoeken. Wie is deze man? Wie is Henry Reagan echt?
    Familie:
    Alastair Reagan
    Eerlijk gezegd heeft Henry nooit een goeie relatie met zijn vader gehad. Hun relatie was er één die zo fragiel was als glas. Het enige wat Alastair in Henry leek te zien, was iemand die de achternaam kon voortzetten, maar de jongeman was nooit goed genoeg. Hij mocht nog zo hard zijn best doen om zijn vader tevreden te stellen, aan het einde van de dag was het de bedoeling dat hij Alastairs spiegelbeeld zou zijn. En die was natuurlijk nooit tevreden over wat hij zag. Het moment dat Henry veertien werd en gemerkt werd als volwaardig, volwassen lid van de familie, verwachtte hij dat zijn vader trots op hem zou zijn, maar hij mocht al blij zijn met de minieme goedkeuring die hij in diens ogen zag.

    Elizabeth Ophelia Reagan
    Hetgeen dat er dan toch voor zorgde dat Henry niet eerder wegliep, was zijn moeder, die hem toch wat aandacht gaf die niet met training te maken had. Zij was daadwerkelijk trots op hem als hij iets bereikte. Hij heeft de ogen die zij had. Die ogen waar altijd die ondeugende twinkeling in zat als ze het weer eens niet eens was met Alastair. Je kan vast en zeker zeggen dat Henry's ogen een heel stuk van die levendigheid zijn verloren.
    Toen Elizabeth stierf, werd Henry's geest een heel stuk zwartgalliger dan hij daarvoor al was en dat was stap één van waar zijn weg hem nu geleid heeft; naar de persoonlijkheid die hij nu heeft en de angstaanjagende reputatie waarvan hij zo geniet.

    Iphigenia Amber Charlotte Cicero-Reagan
    Het eerste wat Phia - zoals Alastair haar zo lieftallig noemt - zei toen ze huize Reagan bezocht was: "Oh, en wie eh... is dit ook weer?" Henry vond dat al meteen genoeg bewijs dat ze hoogstwaarschijnlijk enkel en alleen op geld uit was. Die prachtige, slanke dame met haar parelmoeren huid en lichtblonde haren, was ook niet bepaald intelligent te noemen. Zij heeft waarschijnlijk een grote oorzaak gehad aan het egoïsme dat Henry nu beheerst. Het feit dat hij plots helemaal niets meer leek te betekenen voor zijn vader, vond hij dan ook helemaal niet leuk.

    Charlotte Irene Maia Reagan
    Henry heeft Charlotte amper gekend. Ze was een irritante en huilerige baby die er nog blonder uit zag dan haar moeder toen hij zijn geboortehuis verliet.
    Relaties:
    Ravi Samir N'avale
    Henry en Ravi zouden elkaar waarschijnlijk ook niet gemogen hebben moesten Vaillé en Henry niet samen geweest zijn. De twee hebben een slechte, haatdragende band.

    • Arabella Mae Lockwood
    Henry kent Arabella al sinds zijn twaalfde, toen de zoveelste uit de hand gelopen training bijna op Henry's dood uitdraaide wanneer hij met een gebroken arm en een hele hoop schaafwonden en blauwe plekken, de moed en kracht niet meer vond om overeind te komen en terug te slaan naar zijn vader.
    Gelukkig kwam Elizabeth op tijd tussen beide, en al was Alastair ervan overtuigd dat Henry geen hulp nodig had en het zelf moest uitzoeken, Elizabeth ging met hem naar de enige persoon die wat van geneeskunde wist in Aelley: Arabella's moeder. De twee moeders kregen al snel een goede band met elkaar en al keek Alastair zoals gewoonlijk op de 'gewone burgers' neer, Elizabeth ging meer dan eens bij hen op bezoek. Op die momenten nam ze Henry vaak mee, want eerlijk, ze zou geen goede moeder geweest zijn moest ze Alastair vertrouwen met hun zoon, helemaal alleen thuis.
    De hele relatie veranderde toen Henry vijftien werd en de slag in zijn karakter kwam wanneer Elizabeth stierf. Hij begon meer en meer op zijn vader te lijken, die dan weer op Arabella's vader leek. Hij keek neer op de Lockwoods, met dezelfde blik die zijn vader had en schaadde zo hun vriendschap, waardoor Arabella en hij totaal niet meer met elkaar overweg kunnen.

    Aurea Helene Cordero
    Aurea heeft een hardhandige training van Henry genoten. Dit was dus vanzelfsprekend geen 'oh-ik-help-je-wel-als-er-iets-fout-loopt'-training.
    Aurea is net Henry's kleine, irritante zusje. Met de nadruk op irritant, al is zijn mening over haar eerlijk gezegd met het toenemen van jaren gewoon enorm gedaald. Dit ligt puur en alleen aan Henry zelf.
    Wanneer de jongeman op een dag de winkel van Aurea's oom en tante binnenkwam, kreeg hij een glimp te zien van hoe er met dat toenmalig dertienjarige meisje werd omgegaan en eerlijk gezegd bezorgde het hem een ongemakkelijk gevoel. Het was niet alsof hij thuis niet geregeld aan blauwe plekken kwam, maar dat hoorde nu eenmaal bij zijn training. Veel had hij verder niet om over te klagen.
    Wanneer Henry het kleine meisje hierover benaderde, zei hij haar dat ze zich niet zomaar kon laten doen en zich moest verdedigen, omdat ze die pak slaag niet verdiende. Dit leek een ideetje te hebben geplant in Aurea's hoofd en ze vroeg hem of hij haar niet wilde helpen. Henry was verrast door deze vraag en vertelde het meisje dat hij erover zou nadenken, omdat hij het een vreemd idee vond om die blonde dertienjarige ook maar een glimp bij te brengen van waarmee hij al heel zijn leven bezig was. Uiteindelijk ging hij dan toch akkoord.
    Henry's training aan Aurea mocht dan misschien begeleidend zijn begonnen, nadat hij voor de eerste keer terug in Aelley kwam, was het Aurea vast en zeker al duidelijk dat Henry niet meer de tiener was die bezorgd was over een vreemdeling. Het was echter de hardhandigheid die haar het meeste heeft bijgebracht.
    Al lijkt Henry overduidelijk een hekel aan Aurea te hebben en vindt hij haar een hopeloos kind, als het erop aankomt, zal hij vast en zeker een kogel voor haar vangen. Ze voelt ergens toch nog steeds als familie.

    Vaillé Délice N'avale
    Vaillé is één van de enigen die Henry's diep verstopte, zachtaardige kantjes kent, één van de enigen die min of meer tot hem doordrong. Henry heeft haar heel diep vanbinnen nog niet echt losgelaten, maar dit zal je hem nooit horen zeggen. Hij is er ook van overtuigd dat hij geen zier meer geeft om die vrouw, dat ze gewoon maar één van de zovele bewoners van Aelley is en dus net op dezelfde manier als iedere andere irritante inwoner moet behandeld worden, al is het nu ook niet dat Henry zichzelf ertoe zet Vaillé te haten.
    De drie jaar die ze samen waren, veranderde iets in Henry op een positieve manier, maar dit wilde de man niet zien. Hij vond dat hetgeen waarin hij langzaamaan veranderde een lafaard was en daar werd hij met zijn neus op gedrukt wanneer hij zichzelf er niet toe kon aanzetten het leven van een elf te beëindigen toen hij in één van die zovele gevechten die hij op zichzelf afriep verwikkeld raakte. Om de één of andere reden wilde hij het niet, hij kon het niet en liet die miserabele elf zelfs gaan. Die confrontatie was iets waar Henry niet tegen kon. Al was het maar zo'n klein iets, hij kon er niet tegen dat hij het bloed niet wilde spillen van één van de wezens die hij zo hartgrondig haat. Dus haakte de overtuiging dat Vaillé niet goed voor hem was zich in zijn brein vast en besloot hij er een punt achter te zetten. Hij haat het feit dat ze zoveel van hem weet. Hij kan het niet verkroppen en gedraagt zich daarom net zo onverschillig tegenover haar gedraagd.
    Extra: Henry werd tot zijn zeventiende jaar lang door zijn eigen vader getraind, zodat hij die kon opvolgen als er iets ernstigs met hem zou gebeuren. Henry bleek al gauw een goeie leerling, maar hij was meer dan dat. Hij bleek al snel een leidersfiguur te zijn, iemand die gemakkelijk patronen zag en snel een oplossing op alles vond. Het veranderde echter allemaal toen Henry's moeder, Elizabeth, verdween. De familie Reagan was altijd al aan de rijkere kant, veel zorgen hadden ze dus niet. Op een dag ging Elizabeth met één van haar dienstmeiden een wandeling maken en toen gebeurde het. De gillende Amélie kwam thuis met het bloed van haar meesteres aan haar handen, ze bezwoer Henry en zijn vader dat ze er niets mee te maken had, dat ze gewoon even niet had gekeken en het toen moest gebeurd zijn. Maar de haat had zich al doen oplaaien in Henry's binnenste en ook al scheen ze de waarheid te spreken, het was in zijn ogen nog steeds haar schuld. Hij viel haar aan en als zijn vader hem niet had tegengehouden, had hij haar gegarandeerd vermoord. Van de dienstmeid was de dagen erna niets meer te bekennen. Wat er met haar is gebeurd, weet niemand.
    Vlak na het nieuws gingen ze het bos gaan uitkammen om Elizabeth te vinden, maar van haar was geen spoor meer. Henry weet nog steeds niet wat er ook met haar gebeurd is.
    Twee jaar later ontmoette Henry's vader een nieuwe vrouw en al kort na de ontmoeting, werd ze zwanger en besloten de twee te trouwen. Henry werd plotseling op de tweede plaats gezet en dat donkere in hem werd toen nog meer aangewakkerd. Hij werd een heel stuk venijniger en haatdragender en dat was zeker af te lezen uit zijn training, want uiteindelijk werd zijn vader zelfs bezorgd bezorgd. Dit was een gegeven waar Henry spottend om lachte, want zodra zijn zusje werd geboren, werd hij compleet vergeten. Het duurde amper een jaar voordat hij er genoeg van kreeg. Wanneer hij achttien was, deelde hij mee dat hij zou vertrekken uit Aelley en al heeft hij zijn familie nooit verraden en is hij altijd een trouwe Rueri geweest, hij is sindsdien nooit teruggekeerd naar zijn geboortehuis.

    Alles dat ik nu heb, verandert hoogstwaarschijnlijk nog.

    [ bericht aangepast op 30 juni 2014 - 19:53 ]


    help



    Volledige naam: Aerion Smithson
    Bijnaam: Hij word meestal gewoon Aerion genoemt. Soms little Smithy omdat hij de jongste zoon van de black smith is.
    Leeftijd*: 23
    Geslacht: Mannelijk
    Race**: Mens.
    Afkomst: Aerion is geboren en getogen in Aelley.
    Rueri / Rebellen / Neutraal: Aerion is Neutraal, Hij houd zich liever er tussen in, aangezien zijn vader tegen alle soorten magie is, en zijn moeder het nog steeds tolereert.
    Specialiteit: Aerion is de zoon van een Black/wapen smid, aangezien er van hem verwacht word samen met zijn broers het bedrijf over te nemen, maakt hij zelf ook wapens, echter is zijn specialiteit toch echt vechten met een zwaard, en vind hij dit ook het leukst.
    Uiterlijk: Aerion heeft een gemiddelde lengte van ongeveer 1.82 m lang. Hij heeft een normale lichaamsbouw al heeft hij de nodige arm en borst spieren ontwikkeld door het beoefenen van zijn vak.
    Aerion heeft een vrij ovaal gezicht, waarbij zijn kaaklijn toch wel opvalt. Hij heeft een vrij kleine mond met iets wat volle lippen die een nogal rozige kleur hebben, waarachter rechte en witte tanden schuilen. Verder heeft hij een rechte neus, ovaal vormige ogen met blauwe irissen waar een donkerder randje omheen zit. Aeron heeft volle wenkbrauwen. En een altijd goed door zijn moeder bij gehouden kort donkerblond kapsel. Toch heeft Aerion tot ongenoegen van zijn moeder altijd een stoppelbaardje van een paar dagen op zijn kaaklijn en rond zijn mond. Dit omdat hij er anders helemaal jong uit ziet.
    Aerion heeft meestal zijn werk kleding aan; een blouse dat vies mag worden, met een broek en schoenen met een beschermend leren schort eroverheen. Maar in zijn vrije tijd zorgt hij er toch wel vaak voor dat hij er verzorgd uitziet. Schoon, schone nagels en schone kleding. Meestal in zijn lievelingskleur blauw.
    Karakter: Zoals eerder genoemd is Aerion de jongste, hij heeft nog twee oudere broers. Dit maakt hem vrij onzeker. Zijn broers hebben een al wat langere opleiding gehad, hebben al wat meer vrienden gemaakt. Aerion is opgevoed als iemand die vriendelijk en beleefd moest zijn, en altijd oudere moet helpen als dat kan. Aerion is dan ook inderdaad een vriendelijke jongeman. Hij geeft ook minder vaak een grote mond dan zijn broers. Meestal is hij ook stiller. Hij is dan ook erg verlegen en onzeker. Hij bekijkt zichzelf erg kritisch en kan het ook eigenlijk nooit goed genoeg doen voor zichzelf, en denkt daarom ook altijd dat andere hem nooit goed genoeg zullen vinden.
    Als hij je kent, en jij hem dan zul je merken dat hij een goede vriend is die er altijd voor je zal zijn. Dat hij toch wel een opgewekte persoonlijkheid heeft die hij vaak gewoon weg stopt, en zal hij je vaker een van zijn zeldzame stralende lachen of glimlachen geven.
    Positives: Betrouwbaar, vriendelijk, beleefd.
    Negatives: Onzeker, faalangstig, stil.
    Relaties***: - komt miss nog-
    Extra: Aerion is opgegroeid in een liefdevol maar streng gezin. Beide zijn ouders leven nog en zijn bij elkaar. Ook heeft hij twee broers Aeric en Aidin. Als jongste krijgt hij vaak niet alleen een standje van zijn ouders maar ook van zijn broers. Tevens plagen zij hem veel waardoor hij erg onzeker is geworden. Toch is hij erg goed als Wapen smid en probeert zijn moeder op een liefdevolle manier hem bij te brengen dat hij de moeite waard is.

    [ bericht aangepast op 20 mei 2014 - 21:52 ]


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]


    ~ Voornaam.


    Ravi

    ~ Volledige naam.
    Ravi Samir N'avale

    ~ Bijnaam.
    Een enkele keer wordt hij Raaf genoemd, maar de meesten spreken zijn volledige voornaam uit, Ravi.

    ~ Leeftijd.
    Ravi is vijfentwintig.

    ~ Geslacht.
    Mannelijk.

    ~ Race.
    Menselijk.

    ~ Afkomst.
    Ravi is geboren en getogen in Aelley.

    ~ Rueri / Rebellen / Neutraal:
    Neutraal - alhoewel hij contact heeft met rebellen. Toch kan hij het zich niet permitteren om volledig om te gaan en zelf een rebel te worden, aangezien hij dan zichzelf en vele andere levens in de herberg in gevaar zou brengen. Daarom is dit voor hem een uitermate goede positie en blijft hij neutraal.

    ~ Specialiteit.
    Ravi is samen met zijn zus verantwoordelijk voor de herberg in Aelley, nadat zijn ouders de herberg aan hen hebben overgedragen om door het land te kunnen reizen. Hierdoor is Ravi een bron van informatie, aangezien er verschillende soorten mensen in zijn herberg rusten en/of verblijven en hij als gastheer vaak wat oppikt van de gesprekken van zijn gasten. Dit is zowel een sterk punt als een zwak punt. Niet iedereen stelt het namelijk op prijs als iemand te veel weet en als hij teveel informatie weg speelt, zal dit zijn leven weleens kunnen kosten.
          Gelukkig is hij een erg goede leugenaar en kan hij mensen zonder nerveuze trekjes of dat het bloed naar zijn hoofd stijgt overtuigen.
          Wanneer Ravi toch in de problemen schijnt te komen, kan hij zich altijd afweren met zijn vuisten. Niet alleen de problemen met andere mensen, maar ook zijn mentale frustraties kan hij kwijt met zijn lichaam. Aan de achterzijde van zijn herberg staat een apart huis waar hij en zijn zus verblijven. Op zijn kamer hangt een grote zwarte boksbal waar hij deze frustraties kwijt kan.

    ~ Uiterlijk.
    Ravi heeft een brede bouw wat gecompenseerd wordt door zijn lengte, hij heeft namelijk een lengte van maar liefst één meter negentig. Nu zou je zeggen dat mensen hem graag met een snelle pas voorbij zullen lopen, omdat hij groot en lang is, maar door zijn open houding is het tegendeel bewezen en zien mensen hem als een betrouwbare knul waar je, je veilig kan voelen. Ook zijn zacht bruine irissen die een warme gloed uitstralen en zijn vriendelijke lippen die soms te vaak omhoog krullen zorgen voor dit aanblik. Sinds zijn twintigste laat hij zijn haar wat langer groeien en heeft hij de beharing op zijn gezicht laten staan. Wanneer de tijd rijp is scheert hij de beharing op zijn gezicht eraf, maar alleen wanneer het hem echt te lang wordt. Op zijn twintigste heeft hij samen met Vaillé de herberg overgenomen van zijn ouders en sindsdien voelt hij zich echt verantwoordelijk en volwassen. Dat is dan ook de reden waarom hij het heeft laten staan. Ravi heeft zwart haar wat meestal in dezelfde coupe blijft zitten, dit is voor hem als gastheer erg handig, want zo hoeft hij minder tijd aan zijn uiterlijk te besteden. Zijn wenkbrauwen zijn overigens ook erg zwart, maar zijn wimpers daar in tegen hebben een lichtere kleur en zitten tegen donker bruin aan.

    ~ Karakter.
    Ravi is een nuchtere knul en handelt daar ook naar. Het is onwaarschijnlijk dat hij zijn handelingen laat beïnvloeden door zijn gevoelens, want zo is hij nou eenmaal. Hij handelt naar de realiteit en wil zijn emoties erbuiten houden. Een enkele keer heeft hij dit opzij geschoven, maar Jasmine trok nou eenmaal zijn aandacht. Hij zal dit echter niet snel weer doen, tenzij diegene er zo erg als Jasmine aan toe is en naar zijn herberg komt om onderdak te krijgen. Op het gebied van mensen helpen, komt hij over als een echte gentleman. Hij plaatst andere mensen boven hem en zal daardoor ook altijd de perfecte gastheer zijn voor een herberg zoals de zijne in Aelley. Dit is tegelijkertijd zijn zwakte punt, aangezien hij zichzelf nog weleens kan gaan vergeten en zo belangrijke dingen, zoals zijn gemoedstoestand, kan verwaarlozen. De laatste tijd is hij door het helpen van mensen erg moe, maar als herbergier krijg je niet veel rust en zijn karakter laat Vaillé niet een aantal van zijn diensten overnemen. Zijn behulpzame karaktereigenschap botst met zijn nuchtere karaktereigenschap, aangezien hij de realiteit zou moeten zien dat hij te veel voor de mensheid doet en daardoor zichzelf aan de kant schuift, maar hij laat zijn behulpzame kant overheersen, wat hem niet ten goede doet. Echter geeft dit hem wel een gelukkig gevoel en dat is voor hem ook erg belangrijk.

    ~ Familie.

          Vader x Rocher Deavon N'avale

          Moeder x Violanté Sage N'avale

          Zusje x Vaillé Diana N'avale

    ~ Relaties.

          Vaillé Diana N'avale
          Ravi heeft twee soorten bindingen met Vaillé, zowel als broer en zus als een zakelijke binding. De band die zij hebben is niet altijd zo sterk als staal. De bijna dezelfde karakters van Ravi en Vaillé botsen erg vaak, wat het al een wonder maakt dat zij samen een herberg kunnen runnen, en ook zijn ze het niet snel over iets eens, omdat ze nou eenmaal broer en zus zijn, maar ook omdat dit in hun aard ligt. Ze geven niet zo maar toe. Zo neigt Ravi meer naar de kant van de rebellen en Vaillé naar de Rueri. Hier hebben zij dan ook al verscheidene keren ruzie over gemaakt.

          Jasmine Al'Ghamdi
          ”Als een stervende Ophrys fusca lag zij daar.” Dit is de eerste keer dat Ravi met zijn gevoel heeft gehandeld en zijn nuchtere ik opzij heeft gezet. Hij kon het namelijk niet over zijn hart verkrijgen haar, lijkend op een stervende Ophrys fusca, een kleine orchidee waarvan de bloem een bruine fluweelachtige beharing heeft, voor zijn herberg te laten liggen. Zo heeft hij haar opgetild en haar naar een lege kamer van de herberg gebracht. Echter nadat hij haar verhaal had gehoord, is hij een confrontatie met Vaillé aangegaan om haar over te halen dat Jasmine in het huis achter de herberg, waar Vaillé en Ravi verblijven, kan overnachten, aangezien hij het voor haar te gevaarlijk vind om te overnachten in de herberg. Nadat zij volledig was hersteld, hebben zij afscheid genomen en na een aantal jaren zijn zij elkaar opnieuw tegen het lijf gelopen. Zoals voorheen helpt Ravi haar, ditmaal gaat het echter over een ander soort bedrijf. Ravi laat namelijk haar rebellengroepje onderduiken in zijn herberg, een van de weinige plekken die nog niet ondermijnd is door het gezag van de Rueri.

          Jace Malachi Steele
          ”Een pracht gozer” zijn Ravi zijn woorden over Jace. Zo langs als zij vrienden zijn, zo lang zijn zij aan elkaars zijde gebleven. Ravi kan zich nog goed herinneren hoe de knikkers onder de tafels van de herberg gasten rolden en zij genoten van het bijzijn van twee spelende kinderen. Ravi's ouders accepteerden het, maar ze wilden na het spelen geen knikkers meer terug vinden of ze moesten in het huis gaan spelen. Dit is hen echter nooit overkomen, aangezien zij vrijwel direct na het wegrollen achter iedere knikker aanholde. Na het overlijden van Jace zijn vader en de verdwijning van zijn moeder, kwamen ze minder in de herberg. Dit zorgde er echter niet voor dat de band die Jace en Ravi hadden verminderde. De gentleman die Ravi al van kleins af aan is geweest, zorgde ervoor dat hij het overige eten uit de herberg aan Jace bezorgde om hem zo een bijdrage te kunnen leveren voor het zorgen voor hemzelf en zijn zusje, Jade. Door de jaren heen hebben Jace en Ravi een speciale band opgebouwd.

          Jade Sophronia Steele
          ”Haar zeldzame glimlach is de moeite waard om naar voren te halen” Al vanaf het begin dat hij kennis heeft gemaakt met de familie 'Steele' heeft hij een onbeschrijfelijke klik met Jade. Ravi is erg gesteld op Jade en heeft een warm en liefdevol gevoel voor haar. Echter is het niet zo dat Ravi echte gevoelens voor haar heeft gevormd, maar hij voelt zich op een bepaalde manier comfortabel en ongemakkelijk tegelijk wanneer hij bij haar in de buurt is. In de loop van de jaren heeft hij gemerkt dat Jade niet zo snel een glimlach op zal zetten en de zachte blik in haar ogen zal laten zien. Toch is het hem al een aantal keren gelukt om dit voor elkaar te krijgen. Hij vindt het namelijk zonden om dit verloren te laten gaan.

          Henry Reagan
          ”Vreselijk om jou met zo'n jongen te zien” heeft Ravi ooit tegen zijn zusje gezegd. Hij was het totaal niet eens met de relatie die Vaillé en Henry hadden en heeft dan ook een zekere afkeer naar hem opgebouwd door de jaren heen. Zij hebben het, ondanks Ravi zijn afkeer, lang weten vol te houden, maar uiteindelijk hebben ze er dan toch een punt achter gezet.

    ~ Extra.

    [ bericht aangepast op 31 mei 2014 - 0:29 ]


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    Het is super weinig, maar op deze manier herinner ik mezelf eraan dat ik er nog aan moet werken (:


    Volledige naam: Garret Ryder
    Bijnaam: Ryder
    Leeftijd: 25
    Geslacht: Mannelijk
    Race: Mens
    Afkomst: Aelly
    Rueri / Rebellen / Neutraal: Rebellen
    Specialiteit: Garrett's specialiteit is simpelweg zijn kracht. Hij is, doordat hij altijd in vorm probeert te blijven, vrij gespierd en is erg sterk. Deze kracht is hem al vaak ten goede gekomen bij gevechten.

    Uiterlijk: Garrett is 1.83 lang en heeft een gespierd en afgetraind lichaam. Dit laatste niet omdat hij ijdel is, maar puur omdat hij in vorm wil blijven. Zijn kledingstijl is daarom vaak ook praktisch, maar verzorgd.
    Garrett heeft bruine, warrige haren en zijn kaaklijn is gesierd met een eeuwig aanwezig stoppelbaardje. Hij heeft smalle lippen, een normale neus en bruine ogen waarboven twee rechte wenkbrauwen staan. Zijn huid is licht getint door het vele buiten zijn en hierdoor vallen de littekens op zijn lichaam, opgelopen bij gevechten, soms extra op. Naast littekens zijn er ook tattoeages te vinden op zijn lichaam, hij is er ooit mee begonnen toen hij als kleine jongen werd uitgedaagd en uiteindelijk werd het een soort traditie om elke keer als hij had gereisd er een nieuwe tattoeage bij te laten zetten.

    Karakter:
    • Rationeel
    Garret zal nooit iemand blindelings vertrouwen, maar helaas wordt dit deze wijze van handelen en denken vaak verward met pessimisme of wantrouwen. Dit is echter niet het geval. Garret is simpelweg erg realistisch en rationeel ingesteld. Hij zal niet lopen dagdromen over dingen waarvan hij weet dat het niet gaat gebeuren, maar staat met beiden benen in het heden en dat wil hij graag zou houden. Wel is hij altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen en in de doelen die hij stelt schijnt zijn realistische wezen ook weer in door. Zijn doelen zijn altijd haalbaar en de plannen om deze doelen te verwezenlijken goed doordat. Hij is het type dat hierbij niet gauw de hulp van anderen zou vragen, maar als ze hulp aanbieden slaat hij deze ook niet zomaar af. Hoewel hij soms erg koppig en zelfstandig overkomt hecht hij namelijk veel waarde aan de meningen en ideeën van vrienden en anderen die dicht bij hem staan.

    • Passievol/Trouw
    Garret weet waar zijn loyaliteit ligt en is hier onverbiddelijk in. De mensen waar hij trouw aan is kunnen altijd op zijn steun rekenen, maar diegene die hij als vijanden acht moet hij niks van hebben. Verblind door vooroordelen zou hij deze zogenaamde vijanden en ieder die hem, volgens hemzelf, dwarsligt proberen tegen te werken. Het is moeilijk zijn vertrouwen te winnen als je dit hebt geschaad, zelfs wanneer je dit tegen willens en wetens in deed.
    Ook met andere dingen is Garrett passievol en wanneer iets voor hem betekenis heeft gekregen zal hij zijn tanden er in zetten. Langere tijd had hij bijvoorbeeld een passie voor reizen en hij heeft inmiddels alles gezien wat hij wilde.

    • Flexibel
    Op deze reizen heeft hij een hoop mensen ontmoet. Garrett is goed in de omgang met anderen, met name dankzij het gemak waarmee hij zich weet aan te passen, mits hij dit nodig acht. Aan mensen die hij niet uit kan staan zou hij zich niet aanpassen. In tegendeel zelfs, hij zal laten blijken wat hij van ze vindt en het kan hem dan ook weinig schelen of hij hier mensen mee kwetst of niet.
    Ook in andere situaties weet hij zich goed aan te passen, tenzij zijn spullen of dierbare mensen hierbij te lijden hebben. Hij is vrij materialistisch en hecht veel waarde aan zijn eigen spullen, waardoor je daar ook echt van af moet blijven. Mocht hij ineens al zijn spullen kwijtraken of iets dergelijks zal hij moeite hebben met zich aanpassen aan de situatie. Op momenten waarbij hij juist in een benauwde situatie terecht komt, maar dus nog wel zijn eigen spullen en mensen heeft, zal hij de situatie snel kunnen inschatten en er het beste van maken. Hebben ze ineens een paar man minder omdat het verraders bleken te zijn? Prima, dan pakt hij het gewoon anders aan dan ze in eerste instantie gepland hadden.

    • Kalm
    Kalm is misschien een gek woord wanneer je hem bezig hebt gezien bij de amusementsgevechten, toch past dit goed bij hem. Garrett kan namelijk goed bemiddelen binnen een groep wanneer er onenigheden zijn. Als 'buitenstaander' zal hij rustig blijven en beide partijen hun verhaal laten doen, om vervolgens te helpen tot een oplossing te komen.
    Wanneer hij zelf mot heeft met iemand is het heel andere koek. Als hij midden in het conflict zit heeft hij snel de neiging zijn vuisten te gebruiken, omdat dit volgens hem de snelste en makkelijkste manier is. Hoewel hij een fysieke confrontatie prefereert boven een nonverbale aampak, is het ook een aanpak die hij niet vaak gebruikt. Meestal weet hij zich, mede dankzij een paar vrienden, zich in te houden. Althans, dan blijft het bij een mooie rechtse alvorens hij het strijdtoneel zal verlaten.
    Garrett kan je dus beter te vriend dan als vijand hebben.


    Relaties:
    Hij kan goed overweg met Jasmine, onder ander omdat ze meerdere malen samen op pad zijn gestuurd voor bepaalde opdrachten.

    Extra:
    Hij heeft een winkel en verkoop spullen voor, met name, magische wezens. Hij weet hier ook veel van af en mensen komen vaak ook bij hem voor gewoon advies, echter verdient hij niet heel erg veel met deze verkoop en om wat bij te verdienen, en om zichzelf elke keer weer uit te dagen, doet hij vaak mee aan de amusementsgevechten.





    Volledige naam: Evanjalin Brentwood (Spreek uit als ...)
    Bijnaam: -
    Leeftijd: 23
    Geslacht: Vrouwelijk
    Race: Mens
    Afkomst: Aelly
    Rueri / Rebellen / Neutraal: Neutraal, helpt zowel rebellen als de Rueri

    Specialiteit:
    Evanjalin heeft een kledingzaakje waar ze met alle liefde voor zorgt. Hij is niet erg groot, maar wel diep. Het voorste gedeelte van de kledingzaak is simpelweg de winkel zelf, met verschillende stoffen en kleding, achterin de zaak is het een ander geval. Meestal gebruikt ze deze ruimte om mensen hun maten op te nemen, wanneer zij speciaal op maat gemaakte kleding willen, maar wanneer iemand haar hulp nodig heeft of als ze zaken doet met iemand neemt ze deze ook mee naar achter in de zaak.
    Bovenop de zaak is nog een kleine ruimte waar een bed en dergelijke staan, ook slaat ze hier bijvoorbeeld stoffen op die ze nog niet gaat gebruiken en het is hier één grote puinhoop.

    Uiterlijk:
    Evanjalin is niet erg klein, maar meestal wel iets kleiner dan de meeste mannen. Haar postuur is normaal, maar haar vingers zijn rank en slank waarmee ze vaak de fijnste handelingen kan uitvoeren. Het eerste wat je aan haar op zal vallen zijn haar blauwe kijkers en rode haren, die licht krullen. Ze heeft een wat smaller gezicht en vind zelf haar neus iets te groot in verhouding tot de rest. Soms kleurt Evanjalin haar zachtroze lippen in een knalrode kleur, meestal is dit wanneer ze zich anders voor doet dan dat ze is. Haar kleding krijgt dan vaak ook een make-over, ze vind het heerlijk om te doen alsof ze even iemand anders is. Iemand met een spannend leven, of iemand met een hoop zelfvertrouwen. Zelf voelt ze zich namelijk vrij onzeker over haar lichaam, doordat ze door een brand van vroeger nog littekens heeft op haar rug, en ook op haar rechterarm tot net boven haar pols. Daarom draagt ze vaak jurken met lange mouwen, of handschoenen, die op haar rug hoog sluiten.

    Karakter:
    • Zorgzaam
    Evanjalin haalde als klein meisje al, tot grote ergernis van haar ouders, zwerfdieren van de straat en troostte de kinderen in de buurt wanneer dit nodig was. Deze zorgzame kant heeft haar nooit verlaten en het is dan ook waar ze om bekend staat. Ze zal er alles aan doen om anderen te helpen en wanneer iemand bij haar aan komt voor hulp neemt ze deze persoon of personen mee naar achteren, naar het woongedeelte. Hier zal ze de persoon wat te drinken aanbieden en vragen hoe ze hen van dienst kan zijn.Op deze manier is Evanjalin ooit bestolen van een hoop geldstukken en dure stoffen waar ze langere tijd voor had gespaard. Dankzij de andere dorpelingen kreeg ze uiteindelijk haar spullen weer terug, maar geleerd had ze hiervan niet, want ook vandaag de dag helpt ze iedereen die daar maar om vraagt.

    • Gek en spontaan/sociaal
    Veel mensen noemen Evanjalin gek, vreemd of alles wat maar impliceert dat ze anders is. Gelukkig vind Evajalin dit helemaal niet erg, omdat ze weet dat het waar is. Deze vrolijke tante is namelijk ook echt een gevalletje apart. Mensen die haar niet kennen kijken er wel eens raar van op als ze uit het niets begint te zingen of te dansen, maar de meesten zijn het inmiddels van haar gewend. Maar goed ook, want Evanajalin is niet van plan te veranderen, zo doet ze ook geen moeite om haar voorliefde voor acteren te verbergen. Meer dan eens zal ze doen alsof ze iemand anders is en haar inspiratie lijkt eindeloos. Ze zit dan ook vaak te dagdromen wanneer ze alleen is en kan op deze moment erg afwezig, of zelfs warrig, overkomen. Dit verandert compleet wanneer ze onder de mensen komt, haar ogen beginnen dan te stralen en dan komt ze helemaal tot leven. Het liefst bevindt ze zich dan ook in gezelschap van anderen en daarom sluit ze zo nu en dan de deuren van haar kledingzaak als niemand een kijkje komt brengen. De meesten in haar omgeving weten echter wel dat ze gesteld is op bezoek en komen vaak langs voor een praatje. Evanjalin kent immers bijna iedereen dankzij haar vlotte babbel en drang om anderen te helpen, en heeft door de jaren heen veel connecties opgebouwd.

    • Naïef
    Evanjalin is goedgelovig en naïef en hoewel het haar soms ook geholpen heeft, heeft het haar ook al vaak in de problemen gebracht. Evanjalin ziet vaak in alle mensen wel iets goeds en kan zich moeilijk voorstellen dat er werkelijk slechte mensen zijn. Toch keurt ze vechten en dergelijke niet af, want ze vind het wel belangrijk dat mensen nastreven wat ze belangrijk vinden. In de strijd tussen de Rueri en Rebellen is ze neutraal, maar helpt ze dus wel wanneer zij hier om vragen. Het zal niet de eerste keer zijn dat ze hun voorziet van nieuwe materialen zoals kleding en wapens, simpelweg voedsel en schoon drinken of duistere en magische voorwerpen. Dit heeft ze natuurlijk niet allemaal zelf in huis, meestal verwijst ze diegene die bij haar komen door naar anderen met de mededeling dat ze moeten zeggen dat zij hen heeft gestuurd. Hiermee hoopt ze ervoor te kunnen zorgen dat ze bijvoorbeeld dingen goedkoper meekrijgen. Toch regelt ze ook vaak zelf dingen en dit vind ze alles behalve erg. Met haar naïviteit ziet ze geen gevaren en ziet ze het eerder als een groot avontuur wanneer ze bijvoorbeeld een, zo denkt zij, zogenaamd gevaarlijke heks moet opzoeken voor één of ander drankje.
    Hoewel Evanjalin dus niet gauw het slechte in mensen kan zien, kan ze wel degelijk boos worden. Ze vind dit moeilijk en houdt het vaak niet lang vol, maar wanneer zij boos is zal ze je doodzwijgen. Dit in combinatie met gekwetste blikken maakt het geen pretje, gelukkig kan ze, zoals ik al zei, nooit lang boos blijven, maar vergeten zal ze het absoluut niet doen. Net zoals wanneer iemand iets goeds voor haar doet zal ze dit blijven onthouden.

    • Chaotisch
    Veel dingen heeft ze helder en goed op een rijtje en heeft ze goed opgeruimd, echter verslonst ze de gewone dingen. Evanjalin onthoudt alles wat ze nog voor anderen zou of moet doen en deze taken staan ook bovenaan haar prioriteitenlijst. Ook haar kledingwinkel is ze zuinig op, ze houdt hem altijd netjes opgeruimd en zorgt dat ze nooit door haar spullen heen is. Haar woongedeelte is echter een heel ander verhaal. Ontwerpen, stoffen, half afgemaakte kledingstukken en andere spullen vliegen je daar om de oren. Het is dan ook niet zeldzaam dan ze het één en ander tijdelijk kwijt is, maar meestal weet ze het wel terug te vinden.

    Relaties:
    • De romantiek
    Dankzij Evanjalin's karakter heeft ze al meerdere relaties gehad. Deze waren vaak erg onschuldig en van korte duur, maar toch heeft ze hierdoor het imago over zichzelf afgeroepen dat ze 'makkelijk' is. Het kwetst haar als mensen zo over haar denken, maar ze heeft het lef niet hier tegenin te gaan en vind het niet erg, zolang het haar winkel maar niet in gevaar brengt.

    • Aerion Smithson
    Aerion is wapensmid en het zal niet de eerste keer zijn dat ze als tussenpersoon fungeert en wapens regelt voor anderen die zelf niet gezien willen worden.

    • Arabella Mae Lockwood
    Evanjalin weet vaak aan een hoop verboden of moeilijk verkrijgbare kruiden te komen dankzij haar connecties en verhandelt deze vaak aan Arabella. Doordat Evanjalin weet dat Arabella deze vaak gebruikt voor het goede doel doet ze het met alle liefde en is ze bereid meer moeite te steken in het verkrijgen van de kruiden.

    Geschiedenis:
    Evanjalin groeide samen met haar ouders en broertje op in Aelly. Ze leidden een rustig leventje met haar moeder als kleermaker en haar vader als schoenmaker. Echter, toen Evanjalin pas 9 jaar was en haar broertje 4, overleed haar moeder. Haar moeder had altijd al een zwakkere gezondheid gehad en de laatste maanden ging het niet goed, waardoor het niet als een erg grote schok kwam. Toch was het verdriet groot. Haar vader had er vooral in het begin veel moeite mee en kon nog maar net zijn werk goed genoeg blijven doen om de monden thuis te voeden. Helaas kwam er meer concurrentie en haar vader begon minder te verdienen en hij begon er steeds slechter uit te zien. Twee jaar na haar moeders overlijden werd hun huis in brand gestoken en Evanjalin was de enige die het overleefde, zij het op het nippertje. Ze had al veel rook ingeademd en had verscheidene brandwonden, hier heeft ze nog altijd littekens van op haar rug en armen.

    Evanjalin was sterk en overleefde het, maar had geen thuis meer. In Aelly woonde er gelukkig nog verre familie, een half tante of iets in die richting, Evanjalin wist er het fijne niet van, maar mocht wel bij de vrouw inwonen. Mits ze hielp in de bakkerij van haar en haar man. De vrouw was erg onaardig en haar man was nog erger, altijd aan het klagen dat ze het zo slecht hadden en Evanjalin hun slechts tot last was. Evanjalin heeft hier een paar jaar gewerkt toen ze het werk steeds minder leuk begon te vinden, het was te zwaar voor haar en de vrouw schopte haar het huis uit, aangezien ze niet hard genoeg werkte en het 'leven al zwaar genoeg was' volgens de vrouw. Ze was toen 14 jaar. Vanaf toen heeft ze voor een langere tijd bedelend rond gezworven, meestal hadden de mensen medelijden met haar en stopten haar eten toe of lieten haar bij hen thuis slapen. De dorpelingen hielden haar in de gaten en op deze manier wist ze langere tijd te overleven, toen op een dag een heks, Morgan, contact met haar zocht.

    De vrouw had Evanjalins vader gekend en voelde zich geroepen Evanjalin te helpen. Al gauw kwam Evanjalin dat haar vader de laatste jaren van zijn leven zich bezig had geweest met duistere praktijken en had gehandeld in illegale producten. Hij had de zelfde behulpzame trekken als Evanjalin en had veel 'vrienden' gemaakt, die haar daardoor in hun leven opnamen. Net als haar vader had gedaan begon Evanjalin deze mensen te helpen en in ruil daarvoor keken zij over haar uit. Het beviel haar, maar het gaf haar geen voldoening om zich te hullen in de schaduwen en dit zei ze dan ook tegen Morgan. In eerste instantie was de vrouw boos en gooide de vrouw met loze dreigementen. Hierna hield Evanjalin zich stil, bang dat de anderen net zo boos zouden reageren, maar toen Morgan zag hoe ze verlangde naar een gewoon leven zorgde ze ervoor dat Evanjalin kon gaan werken bij Theresa, een oude vrouw met een klein kledingwinkeltje. Evanjalin, toen 16 jaar, had vaak haar eigen kleding moeten herstellen en omdat zij vaak bij haar moeder, die kleermaakster was geweest, had meegekeken kreeg ze de dingen snel onder de knie. Theresa was een lieve vrouw met veel geduld, maar het was ook duidelijk dat ze vaak aan het dagdromen was. De vrouw had veel dingen die om haar heen gebeurde niet door en vergat een hoop, maar Evanjalin vond dit niet erg en probeerde zoveel mogelijk te helpen, totdat ze uiteindelijk bijna alle taken op zich had genomen. Uiteindelijk stierf de vrouw van ouderdom en Evanjalin nam de zaak over. In het begin ging het slecht, doordat ze plotseling álles alleen moest doen en veel vaste klanten wegvielen, dankzij Theresa's overlijden.

    Bijna ging het mis en Evanjalin moest tegen haar zin in weer beroep doen op Morgan en de anderen die zich bezig hielden met duistere praktijken. In ruil voor wat geld zou Evanjalin hen een wederdienst bewijzen, ze werd de tussen persoon voor een hoop ruilen en vormde zo een soort buffer. Nu ze 23 is heeft ze nog altijd veel connecties en hoewel ze vaak afkeurt waar de mensen 'van beneden' zich mee bezighouden blijft ze hen helpen, doordat de drang om anderen te helpen groter is dan ze af te stoten.


    Extra:
    Een fret heeft zich al langere tijd gehuisvest in haar kledingzaak. Veel mensen walgen van het knaagdier, maar Evanjalin heeft een zwak voor het naamloze beestje en kan het niet over haar hart verkrijgen hem weg te doen.[/left]

    [ bericht aangepast op 27 mei 2014 - 17:11 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Lazulis schreef:
    Volledige naam:
    Loxius Randalph
    Bijnaam:
    Loxius heeft vele bijnamen die door de mensen genoemd worden.
    Leeftijd:
    Jaartje of 340
    Geslacht:
    Man
    Race
    Magier (Trema's op de e doen het niet bij mij.)
    Afkomst:
    Sotan
    Rueri / Rebellen / Neutraal:
    Loxius is een persoon die gewoon zichzelf wilt blijven en doen waar hij zelf zin in heeft. Hij houd totaal niet van om een kant te kiezen.
    Specialiteit:
    Loxius houd er erg van om zwarte magie uit te oefenen, daarbij doet hij dat met illusiespreuken. Zijn raaf is degene die zijn magie in balans houd.
    Uiterlijk:


    Loxius is een appart mannetje. Hij is hoogstens 1.55 lang. Zijn raafzwarte lange haren zien er op het eerste gezicht dood uit en pluist aan alle kanten. Zijn donkere wenkbrauwen geven hem bij anderen een duister gevoel. De ogen van Loxius zijn klein en blindkleurig waar een goud randje aan de buitenkant zit. Loxius draagt een lange van wol gemaakte gewaad, waar een lange gouden sjaal om zijn middel geknoopt is.
    Loxius handen zijn vrij mager en zijn vingers zijn lang, dun en je kan duidelijk de structuur van de botten zien. Zijn nagels zijn lang en puntig. In zijn hand heeft hij een lange staf waar aan de bovenkant een zitplek voor zijn raaf. Aan accoires heeft hij een lange ketting in de vorm van een kompas met het duivels teken erop.
    Karakter:
    Loxius is een gevreeste man die houd van dood en verderf. Hj is daarom ook degene die de god des doods volgt. Hij heeft in zijn huis ook vele schedels staan, waar giftige dranken in zitten, natuurlijk ook geneesmiddelen. Loxius was als klein kind al gevreest, hij sprak over de god des doods en kreeg het soms voor elkaar om mensen uit huis te jagen. Loxius houd er niet van om voor gek gezet te worden. Wie Loxius werkelijk kent en hem weet te vertrouwen, zal zijn ware gestoorde aard kennen. Hij lacht als een kraai en vind het vooral fijn om zijn magie te gebruiken op anderen.
    Dit gaat vrijwel altijd mis.
    Zijn kraai Helix is een eigenwijs kreng, hij luistert nooit naar zijn meester en als Loxius ook maar enkel zeurt, zal hij zijn kracht blokkeren zodat Loxius zijn kracht niet kan gebruiken. De kat van Loxius Schedelbeen is maar een lui beest, hij ligt altijd op de stoffige bank en gaapt hier en daar wat.
    Relaties:
    Nog niemand.
    Extra:
    ]


    Helix


    Schedelbeen


    Done


    Vampire + Servant = Servamp