• Omdat het meer over mijn gezondheid gaat, vond ik het meer hier passen dan bij lifestyle of school.

    Oki, nu de kern van dit topic. Ik begin echt angsten te krijgen de laatste tijd. Ik heb een ontzettend druk semester en school slorpt al mijn energie op dat mijn gezondheid er echt onder leidt. Ik heb ontzettend veel stress dat heel mijn lichaam blokkeert en ik naar de kine (fysio voor de Nederlanders) moet om alles los te maken. Dat is voornamelijk allemaal begonnen toen ik eens een stapje terug van Quizlet nam en mijn account inactiveerde. Ik moet van mijn ouders ook vitaminen en ijzer nemen omdat ik zo bleek zie en ik continu oververmoeid ben.
    Dit weekend heb ik ook ontzettend veel voor school gedaan, maar belange niet voldoende dan dat ik gewenst had en mijn mama keek me echt aan alsof ik een slag van de toren had gekregen omdat ik continu met school bezig ben, maar alsnog, ik heb het gevoel dat ik niks doe. Ik moet continu verslagen maken, presentaties houden, labo's voorbereiden en leren voor labotesten dat ik de tijd gewoon niet vind om alles bij te houden en dat maakt me nu net zo bang. Deze week weet ik ook totaal niet waar mijn hoofd staat, want tegen morgen heb ik een labotest, dan moet ik 's avond mijn presentatie voorbereiden en ook nog een leren voor een nieuwe test + mijn labo verslag afwerken en ik weet sowieso dat ik het leren voor die test zal moeten laten vallen omdat ik er geen tijd voor zal hebben.
    Ik ben gewoon zo bang dat mijn examens slecht zullen omdat ik gewoon geen tijd vind om alles samen te vatten en ik kan mij dat echt niet permitteren omdat ik volgend jaar stage heb en als ik te veel herexamens heb, ik mijn stage niet kan aanvragen. En dat resulteert natuurlijk in meer stress. Ik zie hier echt bijna iedere dag tot 22u te werken voor school en alsnog kom ik niet rond, heb ik onvoldoende slaap en heb ik continu klachten aan mijn lichaam omdat ik niet meer goed kan functioneren onder deze druk. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen, ik kan wel huilen. En iedereen heeft zoveel verwachtingen van mij dat de druk om te slagen ook weer zo groot wordt. Ik ben echt zo bang. Ik hou hier echt niet van.


    Mirror, mirror on the wall, will there be glory if I fall?

    Lazet schreef:
    (...)
    Is het geen optie om op je laptop de samenvattingen te maken (gaat wat sneller qua typen enzo), en ze dan over te zetten naar je telefoon, met Dropbox of dmv naar jezelf mailen? Dat scheelt al dat gesjouw, en heb je je samenvattingen overal wel bij je!
    Dat is het nu net, mijn laptop weegt behoorlijk zwaar en ik kan die gewoon niet iedere dag meesjowen. Zeker omdat ik ook met de fiets naar school ga


    Mirror, mirror on the wall, will there be glory if I fall?

    Ik ga naar jullie luisteren en mijn werk staken voor vandaag. Het lukt mij echt niet meer. Ik lees gewoon over de tekst en begrijp er daardoor niks van. Ik sta morgen wel een beetje vroeger op om alles te herhalen.


    Mirror, mirror on the wall, will there be glory if I fall?

    Avarosa schreef:
    Ik ga naar jullie luisteren en mijn werk staken voor vandaag. Het lukt mij echt niet meer. Ik lees gewoon over de tekst en begrijp er daardoor niks van. Ik sta morgen wel een beetje vroeger op om alles te herhalen.

    Als je geen informatie meer opneemt, moet je jezelf ook niet gaan dwingen. Dan gaat het alleen bergafwaarts met je leerwerk en heeft het net zo veel zin als niks doen. Dus, inderdaad, goede keuze.

    Verder denk ik dat jij de lat voor jezelf te hoog hebt gelegd. Een vriendin van me die is soortvan zegmaar hoogbegaafd en daar verwachten ze ook altijd veel van (zoals jij al uitlegt). Ze vind het dan ook moeilijk om bijvoorbeeld te zeggen als ze "maar" een zeven heeft voor een vak dat ze moeilijk vindt, terwijl dat eigenlijk gewoon heel goed is. Denk niet zo veel aan anderen en denk eens meer aan jezelf! Jij doet het voor jezelf, niet omdat je wil dat anderen anders denken dat je het slecht doet. Het is best oké om eens een slecht punt te halen, ik zweer het je, daar ga je écht niet dood van. Als je misschien meer overzicht wil hebben van je werk, dan zou ik een planning gaan maken. Ik weet uit eigen ervaring dat je tijdens het plannen je hoofd even opruimt en alles op een rijtje zet. Zo krijg je ook een beter beeld van wat je moet doen en je hoofd je je geen druk te maken, want als je je aan de planning houdt dan heb je alles geleerd. Maak dan ook geen onmogelijke planning voor jezelf, want dan werkt het averechts.
    En als je je één keer niet aan je planning kan, de wereld gaat er niet aan! Ik heb ook een planning gemaakt voor mijn examens en ik loop op het moment ook een beetje achter. Zie je mij stressen? Nee, want ik heb vertrouwen in mezelf dat het goed komt. Heb vertrouwen in jezelf! Maak het niet zo moeilijk voor jezelf. Denk niet; oh, ik moet nog stapels met werk doen, maar denk: wat heb ik hard mijn best gedaan vandaag, ik kan het!

    Ik denk ook dat het belangrijk is dat je dit even deelt met een naaste. Ik heb al een aantal inzakmomentjes gehad dit jaar en mijn moeder is een geweldig steunpunt op dat soort momenten. Zij staan namelijk niet in jouw schoenen en jij kan op dit moment in een tunnelvisie bekeren, terwijl zij je uit die tunnel kunnen helpen. Gooi het eruit, met of zonder tranen, maar laat het niet zitten.

    En het laatste: jij bent bang dat je volgend jaar niet zal halen met alle herexamens. Je kunt het ook anders bekijken: als ik nu de helft/driekwart haal, hoef ik nu minder te leren èn volgend jaar minder te leren. Ik hoop dat dit een beetje helpt en dat je het ietsjes positiever kan bekijken ^^


    Deep inside, I've never felt alive

    Ik ben niet echt bang om te falen, want ik doe het best wel goed voor het moment. Heb ook nog geen herexamens, maar omdat ik nu door de drukte zo weinig tijd heb om samen te vatten, begin ik wat te panikeren en vrees ik meteen het ergste. En ik ben begin dit semester in een serieuze diep gevallen door bepaalde zaken, waardoor ik stress heb opgelopen en door de situatie waar ik nu in leef, geraak ik er niet echt van af en sleur ik het eigenlijk gewoon met me mee. Ik vind namelijk geen tijd om even te ontspannen en tot mezelf te komen.
    En ik heb het echt moeilijk om meer voor mezelf te doen dan voor een ander. Ik wil namelijk altijd goed doen voor een ander en cijfer mijzelf erg vaak weg. Ik moet er aan werken, maar ik krijg dat gewoon niet altijd over mijn hart.


    Mirror, mirror on the wall, will there be glory if I fall?

    Avarosa schreef:
    Ik ben niet echt bang om te falen, want ik doe het best wel goed voor het moment. Heb ook nog geen herexamens, maar omdat ik nu door de drukte zo weinig tijd heb om samen te vatten, begin ik wat te panikeren en vrees ik meteen het ergste. En ik ben begin dit semester in een serieuze diep gevallen door bepaalde zaken, waardoor ik stress heb opgelopen en door de situatie waar ik nu in leef, geraak ik er niet echt van af en sleur ik het eigenlijk gewoon met me mee. Ik vind namelijk geen tijd om even te ontspannen en tot mezelf te komen.
    En ik heb het echt moeilijk om meer voor mezelf te doen dan voor een ander. Ik wil namelijk altijd goed doen voor een ander en cijfer mijzelf erg vaak weg. Ik moet er aan werken, maar ik krijg dat gewoon niet altijd over mijn hart.

    Dat zeg je als eerste, maar daarna geef je mij nog steeds de impressie dat je stiekem toch bang bent om te falen. Als je deze nou eens opschrijft op een plek die je vaak ziet, dan kom je misschien weer tot rust. Hoop ik. Zorg er gewoon voor dat je dit tijdens deze stressmomenten vaker tegen jezelf zegt, dan ga je het hopelijk ook geloven ^^
    Kun je dit trouwens niet kwijt bij je vriend? En woon je alleen? Want anders kun je je huisgenoot/huisgenoten vragen of zij iets vaker koken, omdat je het op het moment behoorlijk druk hebt. En is het anders een optie om even ergens anders te wonen, zodat jij alle tijd hebt om te leren en iemand anders jou goed kan verzorgen?


    Deep inside, I've never felt alive

    Ik kan me voorstellen dat je het lastig hebt. Iemand heeft mij een keer gezegd -nadat ik zei dat ik meer naar anderen gericht was- elke dag iets voor mezelf te doen, al is het maar een minuut of tien, of zelfs maar vijf. Ik denk dat het eigenlijk alles wel kan zijn, ik teken of schrijf meestal. Het gaat erom dat je dan even tot jezelf komt. Eerst vond ik het voornamelijk stom advies, maar sinds ik het elke avond even doe, merk ik wel dat het een bepaalde rust geeft omdat je bewust even tijd voor alleen jezelf neemt. Verder zou ik helaas niet weten wat zou helpen, behalve al het werk dat niet per se nodig is gewoon laten vallen. Het voelt in het begin verkeerd, maar uiteindelijk hoop ik dat het oplucht. En dat het misschien een stapje is naar wat rust voor jezelf nemen, want ik heb het idee dat je daar wel behoefte aan hebt. Heel veel succes ermee!


    "Die Erinnerung ist das einzige Paradies, aus dem wir nicht vertrieben werden können."

    Constante schreef:
    (...)
    Dat zeg je als eerste, maar daarna geef je mij nog steeds de impressie dat je stiekem toch bang bent om te falen. Als je deze nou eens opschrijft op een plek die je vaak ziet, dan kom je misschien weer tot rust. Hoop ik. Zorg er gewoon voor dat je dit tijdens deze stressmomenten vaker tegen jezelf zegt, dan ga je het hopelijk ook geloven ^^
    Kun je dit trouwens niet kwijt bij je vriend? En woon je alleen? Want anders kun je je huisgenoot/huisgenoten vragen of zij iets vaker koken, omdat je het op het moment behoorlijk druk hebt. En is het anders een optie om even ergens anders te wonen, zodat jij alle tijd hebt om te leren en iemand anders jou goed kan verzorgen?
    Ik weet wel dat het gaat lukken, maar door het tijdsgebrek ben ik gewoon bang dat ik sommige vakken zal verpesten. Als ik bijvoorbeeld drie herexamens zou hebben, is dat natuurlijk niet erg, maar ik wil het eigenlijk niet, en dat valt een beetje onder mijn term 'falen' voor het moment. Het klinkt echt stom, maar ik ben nu eindelijk goed bezig en ik zou gewoon eens een vakantie willen waar ik niet aan school hoeft te denken.
    Door de stress enzo had ik ook een beetje tegenslag in het labo enzo, maar ik heb vandaag vernomen dat ik er normaal wel door zou moeten zijn, dat is toch al iets.


    Mirror, mirror on the wall, will there be glory if I fall?