Mee eens.
De norm van depressie is als het ware omlaag gegaan, om het zo te zeggen. Teveel mensen zeggen dat ze depressief zijn terwijl ze eigenlijk in een dip zitten. En wat me vooral opvalt is dat er zo normaal mee wordt omgegaan. Als je zegt dat je een paar maanden van je werk thuis zit door een depressie of een burnout, krijg je vaak hetzelfde antwoord: 'Oh, dat hebben we allemaal wel eens.' Depressie is niet iets wat je zomaar hebt. Het zuigt je jarenlang leef en gaat nooit helemaal weg. Als iemand met depressie zou proberen te vertellen wat diegene voelt aan een gelukkig persoon, zou diegene voor gek worden uitgemaakt, terwijl iemand die even in een dip zit, medeleven en troost krijgt.
Maflodder -> Rozenthee / "Would you like an adventure now, or shall we have tea first?"