Door mijn perfecte droom als een eigen stal runnen met trainingspaarden besloot ik om paardenhouderij te gaan volgen. Aan het begin van de opleiding werd verteld:
‘Er wordt verlangt dat je het trekkerrijbewijs, spuitlicentie en bhv haalt anders zetten we de opleiding stop voor je’. Het klonk allemaal zo perfect, een boerenschool waar geen omhoog gevallen tutjes naar toe zouden komen. Deze droom was al snel gewist.
Uiteindelijk bleef ik over van de tien leerlingen en bleef ik alles volhouden met het resultaat dat ik niveau 4 mocht proberen. Ik werd dan vorig jaar in niveau 4 klas geplaatst zonder onderricht van de exacte vakken (=scheikunde, natuurkunde, wiskunde). Alles was algebra voor mij, maar de moed bleef bestaan. Des de ouder je wordt, des de beter je na gaat denken. Naast het vele negatieve aanmoedigingen van de docenten en de directeur van deze school bleef ik door vechten om niveau 4 te halen. Helaas werden de exacte vakken een vreselijke ramp voor mij. Door mijn coördinator kwamen we tot verschillende oplossingen wat mij ontzettend helpt maar waardoor ik wel een jaar langer doe dan mijn klas.
Vandaag was de dag van het rapport halen, je herkansingen in te vullen en eventueel aangeven of je een examen herkanst. Ik moest lezen en luisteren van Engels niveau 3 herkansen terwijl ik met gesprek voeren een 9.8 gehaald had. Ergens is het fout gegaan, een black out misschien. De onderdirecteur zijn woorden vandaag: ‘Jij bent niveau 4 niet waardig, waarom geef je het niet op?’. Nou moet ik bekennen dat hij en de directeur er nooit voor zijn geweest om mij niveau 4 te laten doen. Als iemand mij de grond in trapt of beweert dat ik het niet kan heb ik altijd de nijging om door te vechten. Ik weet van mezelf dat ik het kan, dat ik het met gemak kan maar ik heb nooit de basis gehad van de exacte vakken.
Door mijn verleden met werken tussen de koeien en paarden heb ik heel hard nagedacht onder een ‘ritje’ met mijn eigen paard. Ik wil dol graag terug de koeien in, heerlijk ’s ochtend half vijf opstaan om vervolgens te melken en in alle rust de natuur te zien ontwaken. ’s Avonds laat op de trekker nog even de laatste klusjes te doen en ondertussen in mijn eigen tijd nog wat paarden verder beleren onder het zadel.
Niveau 3 red ik met gemak, dat diploma heb ik bijna in de zak. Maar ik denk er hard over na om te stoppen met niveau 4 omdat het gewoon niet werkt, zoveel vrije tijd, zoveel mis communicaties. Ik kan mijn passie voor paarden delen met het veehouderij gedeelte. Ik kan uiteindelijk altijd nog wel werk vinden tussen de paarden met niveau 3. Maar of ik heel mijn leven ze wil trainen is tot nu toe niet voor mij weg gelegd. Ik hou van paarden, het is mijn levensstijl maar tussen de koeien voel ik me ontspannen. Het geluid van de voerhekken, het zien van de koeien die heerlijk het frisse gras weer op mogen. Boerin is een unieke kans voor mij waar niet iedereen in thuis hoort. Al hoe moeilijk iemand het je maakt, blijf er voor vechten. Deze jaren hebben me wijzer gemaakt en me laten inzien dat ik mijn leven terug wil tussen de koeien en de paarden als hobby wil behouden.
Ook mijn raad aan jullie: Als je voor een MBO opleiding kiest, denk vreselijk goed na wat je wilt en waarom. Wil je dit je hele leven doen? Of doe je het alleen omdat je vrienden het ook doen en je niks weet?
-
8 mei 2014 - 16:22
8 mei 2014 - 16:34
Ik wist dat aan het begin van mijn opleiding Grafisch vormgeven, MBO, dat ik dit wilde doen. Maar nu ik dit iedere dag doe denk ik..No thanks. Ik maak het af omdat ik nog 1 jaar moet - maar daarna ga ik sowieso opzoek naar iets anders. Wel iets met vormgeven, maar gewoon niet zo veel...
Not every fairy tales ends with: and they lived happily ever after - Prince Harry of Wales
