• De stelling van deze week luidt:
    Mensen plakken te snel labels op zichzelf en anderen.

    (dit is niet mijn mening, ik plaats alleen de stelling)

    [ topic verplaatst door een moderator ]


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Divergency schreef:
    (...)Daar ben ik het niet geheel mee eens, want ik heb juist de neiging om die labels zo lang mogelijk uit te stellen omdat ik het zelf niet wel toegeven.

    Vreemde geef je wel al sneller een label, want als je iemand met een amper kleren ziet rondlopen, noem je ze al snel een slons of iets in die aard.


    Hier ben ik het mee eens. Ik plak alleen een label op me als ik zeker weet dat het klopt. Verder is het een grote uitdaging om niet te snel labels op andere mensen te plakken, maar ik merk bij mezelf dat het soms automatisch gaat. Ons brein werkt nou eenmaal ook op die manier, door mensen in hokjes te plaatsen krijgen we meer overzicht.


    You are beautiful, you are love.

    Eens, het broertje van een vriendin van mij die heeft bijna zijn hele leven (hij is nu tien) rondgelopen met het label "Autisme" en heeft daardoor ook bijna heel zijn leven op een speciale school gezeten. Toen hij een paar weken geleden na een onderzoek toch geen autisme bleek te hebben, moest er voor hem opeens heel veel veranderen, hij moest andere medicatie krijgen, naar een gewone school etc. etc.
    Als je mensen te snel labelt, kun je dus fout zitten, en dat kan hele grote gevolgen hebben voor die persoon en omgeving.


    so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

    Scurrilous schreef:
    (...)

    Hier ben ik het mee eens. Ik plak alleen een label op me als ik zeker weet dat het klopt. Verder is het een grote uitdaging om niet te snel labels op andere mensen te plakken, maar ik merk bij mezelf dat het soms automatisch gaat. Ons brein werkt nou eenmaal ook op die manier, door mensen in hokjes te plaatsen krijgen we meer overzicht.
    Ja inderdaad. Ik denk dat dat eigen aan de mens is, maar ik plak echt niet snel een label op mijzelf. Ik word namelijk niet graag beschreven als een depressief iemand, dus ik zou daar ook niet mee te koop willen lopen, dus waarom zou ik die label dan aan mezelf geven?
    In de grootste opzicht klopt de stelling wel, maar er is een achterdeurtje aan.


    Mirror, mirror on the wall, will there be glory if I fall?

    Helemaal mee eens


    Discipline is the bridge between goals and accomplishment.

    Miserables schreef:
    (...)

    + Mensen plakken vooral graag labels op zichzelf. Mensen noemen zichzelf veel te snel depressief naar mijn mening.


    Helemaal dit!


    You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

    Divergency schreef:
    (...)Ja inderdaad. Ik denk dat dat eigen aan de mens is, maar ik plak echt niet snel een label op mijzelf. Ik word namelijk niet graag beschreven als een depressief iemand, dus ik zou daar ook niet mee te koop willen lopen, dus waarom zou ik die label dan aan mezelf geven?
    In de grootste opzicht klopt de stelling wel, maar er is een achterdeurtje aan.

    Precies. En logisch dat je niet te snel labels op jezelf wilt plakken. Het lijkt me heel naar om je steeds af te moeten vragen hoe mensen naar je kijken. Ik merk bij een vriendin dat ze altijd het gevoel heeft dat mensen haar met 'dik' bestempelen, wat veel mensen (triest genoeg) waarschijnlijk ook zullen doen.
    Ik heb mezelf alleen het labeltje 'uitsteller' gegeven, omdat ik merk dat het een serieus probleem aan het worden is. Maar uitstellen nemen veel mensen om me heen gelukkig niet zo serieus, dus zullen ze me ook niet snel een labeltje geven.

    [ bericht aangepast op 20 april 2014 - 13:01 ]


    You are beautiful, you are love.

    Scurrilous schreef:
    (...)
    Precies. En logisch dat je niet te snel labels op jezelf wilt plakken. Het lijkt me heel naar om je steeds af te moeten vragen hoe mensen naar je kijken. Ik merk bij een vriendin dat ze altijd het gevoel heeft dat mensen haar met 'dik' bestempelen, wat veel mensen (triest genoeg) waarschijnlijk ook zullen doen.
    Ik heb mezelf alleen het labeltje 'uitsteller' gegeven, omdat ik merk dat het een serieus probleem aan het worden is. Maar uitstellen nemen veel mensen om me heen gelukkig niet zo serieus, dus zullen ze me ook niet snel een labeltje geven.
    Ik ben ook wel lui, maar dat zijn meer karaktereigenschappen dan echt labels denk ik. Ik word zelf toch wel liever perfectionistisch genoemd dan slutty of bitch of depressief of weet ik veel wat.


    Mirror, mirror on the wall, will there be glory if I fall?

    Het is misschien wel waar, maar ik erger me er vaak niet aan. Ik erger me eerder aan het feit dat mensen snel een oordeel over je hebben als je een label hebt.


    If you wanna fly, you got to give up the shit that weighs you down.

    Ik ben het er wel mee eens. Al sinds mijn 5e loop ik rond met een allemaal verschillende stempeltjes en die zijn door de jaren heen ook telkens weer veranderd. Laten we zeggen dat ik ze onderhand ook niet meer op mijn vingers kan tellen. Iedereen vind weer wat anders en zelf word ik daar onwijs onzeker van.
    Anderzijds kan ik wel begrijpen dat er diagnoses gesteld moeten worden. Ook kan ik wel het voordeel ervan in zien. Iemand kan jarenlang het gevoel hebben dat hij of zij anders is, lui of dom. Soms kan bijvoorbeeld diagnose zoals dyslexie/autisme/ADHD o.i.d. heel veel opheldering geven en kan het handvatten geven om er mee om te gaan. Maar goed... voordat zo'n diagnoses eenmaal gesteld is ben je ook weer een stuk verder. Als dan ook nog eens het probleem erbij komt kijken dat iemand de verkeerde diagnose krijgt ben je nog verder van huis. Uiteindelijk denk ik dat de diagnose zelf niet per se de oplossing van een probleem moet zijn maar eerder het totaal plaatje van een persoon. Iemand moet niet het gevoel krijgen dat hij of zij zijn of haar stoornis is, maar dat het een onderdeel van diegene is.


    It took me four years to paint like Raphael, but a lifetime to paint like a child - Pablo Picasso

    Miserables schreef:
    (...)

    + Mensen plakken vooral graag labels op zichzelf. Mensen noemen zichzelf veel te snel depressief naar mijn mening.


    Vind ik ook.


    Be careful when a naked person offers you a shirt.

    Zeker weten mee eens. Ik kan me er soms best aan storen, vooral als mensen een label plakken op iemand die ze nauwelijks kennen en dan niet meer van dat beeld af willen wijken.


    The universal language of art.

    Miserables schreef:
    (...)

    Er zijn natuurlijk uitzonderingen, hoor. Maar als je in dit topic gaat kijken, zijn er wel heel veel mensen met een labeltje.


    Daar zijn er ook heel veel mensen met bewezen"labeltjes".


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    Lacville schreef:
    (...)

    Daar zijn er ook heel veel mensen met bewezen"labeltjes".


    Heel veel, ja, maar er zijn er genoeg die zeggen dat het niet bewezen is, maar wel het vermoeden hebben. Een vermoeden is geen constatering, dus je plakt nog steeds een onnodig labeltje op je voorhoofd.
    En daarbij, volgens dat topic is driekwart van de mensen op Quizlet depressief. Daar geloof ik eerlijk gezegd geen snars van. En misschien klink ik nu een beetje cru of bot, maar zo bedoel ik het absoluut niet. Ik wil alleen maar duidelijk maken dat er zo veel mensen zijn die zichzelf zo snel een depressie toeschrijven, terwijl het gewoon een tijdelijke dip is.

    [ bericht aangepast op 20 april 2014 - 16:52 ]


    "Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

    Jep


    I'm like Coca Cola, I can open happiness too.

    Miserables schreef:
    (...)

    Heel veel, ja, maar er zijn er genoeg die zeggen dat het niet bewezen is, maar wel het vermoeden hebben. Een vermoeden is geen constatering, dus je plakt nog steeds een onnodig labeltje op je voorhoofd.

    En daarbij, volgens dat topic is driekwart van de mensen op Quizlet depressief. Daar geloof ik eerlijk gezegd geen snars van.


    Dat weet ik, en ik vind het ook nogal vreemd om te zeggen dat je depressief bent als het niet bewezen is (ik heb uiteraard wel respect voor de mensen die dit echt zijn), maar toch vond ik het nogal cru uitgedrukt (:


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried