• Er schijnt een kist te bestaan die het leven ontneemt aan iedereen die waagt hem te openen.
    Geloof jij dat zoiets bestaat?

    Het waren twee simpele zinnetjes, twee zinnetjes die iedereen lieten lachen. Net als bij de mensen die onderzoeken deden naar deze geheimzinnige kist. Het enige probleem was dat zij, op het moment dat zij in aanraking met de doos kwamen, hun verhaal niet meer na konden vertellen. De families waren kapot van het verlies van deze mensen en hebben gezworen om deze vloek te vernietigen, het werk af te maken.
    Jaren later is er een oplossing gevonden om de doden weer tot leven te wekken, zoals in de aantekeningen van hun voorgangers stond beschreven, de vloek terug te draaien. Alleen één hart zo zuiver en puur zou deze vloek kunnen omdraaien.
    De familiegenoot van deze mensen zijn vastberaden de missie van deze mensen te vervolgen. Maar is dat wel een slimme zet? Is het slim op opzoek te gaan naar de kist van Pandora? Zijn alle harten wel zo zuiver als de mensen zelf denken, of zullen zij de volgende slachtoffers zijn? Zijn de mensen slim genoeg om hun zonden, die ze zowel bewust als onbewust met zich meedragen, te overwinnen?



    Rollen •
    De studenten/ familieleden •
    • Harry Edward Styles • Lust • KiliOfDurin
    • Louis William Tomlinson • Jaloezie • Subestimado
    • Niall James Horan • Vraadzucht • Oceanus
    • Liam James Payne • Wraak • Malcolm
    • Zayn Javadd Malik • Ijdelheid • TinkerbelI
    • Vrouwelijke familie Harry • Luiheid •
    • Mannelijke familie Louis • Jaloezie •
    • Mikayla 'Mickey' Shanaye Horan • Hebzucht • Periwinkle
    • Moose Ryan Payne • Vraadzucht • Nightingalex
    • Samuellos “Semmie” Ivano Malik • Luiheid • Whisperings



    Koppels •
    Zayn x Liam
    Louis x Moose
    Harry x Mickey
    Semmie x Niall



    Regels •
    • Minimaal 7 regels, 200 woorden, schrijven, dat is niet heel erg moeilijk.
    • Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    • OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    • Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
    • Reserveringen blijven 48 uur staan. Reservatie telt tot dat de rol helemaal af is.
    • Geen Mary Sue's (perfecte personages)
    • Naamsveranderingen doorgeven.
    • Geen personages van anderen besturen.
    • AlleenKiliOfDurin of Periwinkle maken nieuwe topics aan.



    Het Begin:
    De 8 jongeren worden gedropt in een ver afgelegen onheilspellend bos. Ze kijgen de opdracht tweetallen te vormen, wat makkelijker gezegt is dan gedaan. Elk tweetal krijgt een kaart met erop een punt waar ze heen moeten, maar elke kaart laat een andere route zien. Vanaf dan zijn ze alleen en moeten de koppels het zelf oplossen. Onderweg moeten ze hun eigen zonden zien te overwinnen door middel van verlijdingen die ze moeten weerstaan, maar gaat dat wel zo makkelijk?

    [ bericht aangepast op 23 maart 2014 - 21:35 ]


    Bowties were never Cooler

    Liam James Payne.

    Door mijn gestaar heeft de jongen blijkbaar het idee dat er iets mis is met zijn haar - wat absoluut nergens op slaat, zijn haar zit geweldig - daarna begin ik te te lachen en vraagt de jongen grinnikend waarom ik lach en hij er misschien lachwekkend uitziet. Op slag stop ik en kijk hem met grote ogen en gefronsde wenkbrauwen aan. Dan haal ik mijn schoudes op en wend mijn blik weer af, mijn schouders hangen nu moedeloos naar beneden. Dan spring ik weer op en kijk om me heen. Druk begin ik te stuiteren en opnieuw een beetje te grinniken. "Je hebt mooie ogen," jubel ik en kijk hem met een brutale grijns aan. Hyper spring ik van mijn ene been op het ander. "Gaan we?" vraag ik hem dan, ik praat enorm snel en een tikje harder als normaal. "We hebben geen tijd te verliezen." Wacht, bedenk ik me opeens, misschien wilt hij helemaal niet met mij. "Als je het goed vind met mij te gaan, natuurlijk?" Ik kijk om me heen, zoek nogeven naar mijn kleine broertje, het zal hem goed gaan, daar ben ik zeker van. Het komt allemaal helemaal goed. We gaan gewoon even naar die kist zoeken en dan hebben we Ruth zo weer terug.


    Reality's overrated.

    Zayn Malik.
    Toen ik vroeg waarom hij in lachen uitgebarsten was stopte hij opslag met lachen, en keek hij me met grote ogen, en gefronste wenkbrauwen aan. Hij was niet de enigste, want ik keek hem nu ook met gefronste wenkbrauwen aan. Ik had nog nooit iemand gezien die zo snel van uitdrukking veranderde. Daarna haalde hij zijn schouders op, en wendde zijn blik weer af, en zijn schouders hingen moedeloos naar beneden. Oké, nu snapte ik serieus niets meer van deze jongen. Daarna sprong hij weer op, waar ik even licht van schrok, en hij keek weer om zich heen. Druk begon hij te stuitteren en een beetje te grinniken. "Je hebt mooie ogen," jubelde hij, en keek me met een brutale grijns aan. De kleur op mijn wangen sloeg van normaal naar fel rood, en ik keek nu naar mijn schoenen. 'Eh, dank je, jij ook.' zei ik nogal awkward, en schuifelde wat ongemakkelijk met mijn voeten. Hyper sprong de jongen van zijn ene been op zijn andere been. "Gaan we?" vroeg de jongen, en praatte op een nogal snel tempo. "We hebben geen tijd te verliezen." zei hij. "Als je het goed vind met mij te gaan, natuurlijk?" zei hij. Ik keek de jongen even aan, en bestudeerde hem even. Hij veranderde dan wel snel van uitdrukking, maar ik mag hem al sinds dat hij begon te praten. Hij lijkt me gewoon ontzettend aardig. 'Tuurlijk wil ik wel met jou opzoek.' zei ik met een glimlach. Hij zocht blijkbaar ook iemand, en ik keek ook even of ik mijn broertje zag, wat dus niet het geval was. Die red zich wel. 'Kom je nog?' vroeg ik meteen grijns, en liep al iets vooruit.


    How far is far

    Niall James Horan
    Ik keek nog een keer zenuwachtig de bus rond, terwijl ik nog een hand vol chips in mijn mond propte. Ja, ik had nogal een eetverslaving. En omdat ik nu redelijk zenuwachtig was, kreeg ik alleen nog maar meer last van vraatzucht. We waren hier met zeven jongens, waar ik er één van was, en één meisje, mijn zusje. Het busje stopte en we werden er lichtelijk ruw uitgewerkt. Ik pakte vlug mijn rugzak op en zwaaide deze over mijn schouder heen. We kregen de opdracht koppels te vormen. Mijn blik ging naar mijn zusje, maar ik wist ergens dat dit niet goed zou zijn. Ik wilde heel graag met haar om haar te beschermen, maar ik wist dat het uiteindelijk mis zou gaan dan.
    Er kwam stilletjes een jongen met snelle passen in mijn richting gelopen. 'Hé,' ik ben Semmie,' stelde hij zich voor. Ik glimlachte. Het was een beetje een softe naam, maar dat vond ik ergens ook wel weer schattig. Ik at vlug mijn mond leeg en zei ook mijn naam. Direct hierna kwam er een nieuwe lading chips in mijn mond. Ik hield de jongen vragend de zak voor, misschien wilde hij ook wat?


    "Family don’t end in blood”

    Liam James Payne.

    Zijn wangen worden rood als ik hem vertel dat hij mooie ogen heeft. "Eh, dank je, jij ook," zegt hij, een awkward toon in zijn stem. Wat misschien ook wel best een beetje logisch is.
          "Tuurlijk wil ik wel met jou opzoek," zegt hij met een glimlach op zijn mooie gezicht. "Kom je nog?" vraagt hij met een grijns en loopt al iets vooruit.
          "Doei!" roep ik extreem vrolijk en huppel dan achter de jongen met het zwarte haar genaamd Zayn achteraan. Druk spring ik naast hem en bekijk de gekregen kaart om de boel te bekijken. Maar, omdat ik zo rusteloos op en neer spring, ligt mijn concentratie nou niet bepaald bij de route. In plaats daarvan laat ik mijn blik geïnterreseerd over de jonge man die naast me loopt glijden en grinnik opnieuw. Heel zachtjes begin ik te zingen, meer minnendsmonds dan buitensmond, waardoor het ook slecht hoorbaar is. Wat aparte deuntjes, een mix tussen kinderliedjes, populaire muziek en overdramatische janknummers. Het klinkt een beetje apart, maar wat boeid het ook. Ik ben wel heel druk en maak nog net geen gekke sprongetjes. Ze zeggen dat ik de boel probeer te overcomposeren door hyperactiviteit, maar zelf merk ik het niet zo.


    Reality's overrated.

    Zayn Malik.
    "Doei!" riep de jongen extreem vrolijk, en huppelde achter me aan. Hoe kon hij zo vrolijk zijn? Met een aardig snelle pas liep ik door, en probeerde wijs te worden uit de kaart. Maar ik werd afgeleid door de vrolijk rondspringende Liam naast me, die een grinnik liet horen. 'Wat is er? Waarom grinnik je?' vroeg ik, en probeerde door te lopen, wat -wat moeilijk ging. Daarna begon hij meer binnensmonds dan buitensmonds te zingen, en het klonk nogal vreemd. Ik bestudeerde de jongen naast me even, en stelde toen vast dat hij er zeker niet slecht uitzag, maar daar had ik nu geen tijd voor om over na te denken, ik moest nu eerst wijs zien te worden uit die kaart. Topografie is nooit mijn sterkste kant geweest. 'Kan jij wijs worden uit die kaart?' vroeg ik toen maar aan Liam. 'Ik snap er helemaal niets van, maar ik ben dan ook erg slecht in topografie, dus dat verklaart een hoop.' zei ik. Toch vroeg ik me nog steeds af waarom Liam zo vrolijk is, en überhaupt kon zijn. Nou ja, het zal wel aan mij liggen.

    [Sorry, hij is iets onder de 200, maar ik ben nu echt inspiloos, sorreh.]


    How far is far

    Samuellos "Semmie" Ivano Malik

    De jongen glimlachte, ik mocht hem nu al graag. Hij hield van eten - wat redelijk duidelijk was - en zag er aardig uit. Ik bekeek de jongen, zijn blond geverfde haar en zijn helderblauwe ogen. Zelf zou ik een moord doen voor twee van die mooie, blauwe kijkers. Jammer genoeg had ik simpele, diepbruine ogen, een beetje de kleur van chocolade. Maar toch had ik liever lichtblauwe ogen gehad, al zou dat totaal niet bij de rest van mijn uiterlijk staan. Mijn donkerbruine haar zat in een kuif, ik was licht getint en op school stond ik bekend als de stoere, maar grappige jongen. En dan zou ik twee schattige, lichtblauwe ogen hebben…? Nee, ik denk het niet. De jongen stelde zich voor als "Niall" en bood me wat chips aan. 'Thanks.' glimlachte ik dankbaar en ik griste twee of drie chipjes uit de zak. Ik was misschien niet de meest beleefde jongen, maar bedanken deed ik wel. Ergens had ik het idee dat ik Niall kende, misschien een jongen van school of zoiets, of ik had hem op YouTube gezien. 'Ben jij toevallig ook een Youtuber?' vroeg ik geïnteresseerd. 'Ik namelijk wel en ik denk dat ik je ergens van ken…'

    [Waarschijnlijk kent Semmie Niall niet hoor. Ik moest gewoon even snel een post maken. Als iemand het er niet mee eens is, pas ik het aan (; ]


    "Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

    Liam James Payne.

    Zayn loopt vlug door, maar met mijn huppelpasjes houd ik hem makkelijk bij. "Wat is er? Waarom grinnik je?"
          Ik haal mijn schouders op en maak nu toch een gek sprongetje, al had ik me nog zo voorgenomen dit niet te doen.
          "Kan jij wijs worden uit die kaart?" vraagt Zayn dan. "Ik snap er helemaal niets van, maar ik ben dan ook erg slecht in topografie, dus dat verklaart een hoop.
          Weer haal ik mijn schouders op en pluk de kaart uit zijn handen. Ik bekijk het papiertje en begin nu hardop te hummen, al is het nu een neuie, een deuntje van een oud liedje. "Ehm, ik denk die kant op," wijs ik uiteindelijk, waarna ik vooruit ren. Ik ben net een kleuter, een klein kind dat veels te veel suiker op heeft. "Kom je nog! We moeten opschieten!" Zo dadelijk ga ik nog radslagen maken en dansjes doen, niet dat ik dat kan, beiden niet, alhoewel, ik kan op mijn hoofd staan, dat is nog iets. Maar helemaal het goede moment lijkt het me niet, dat zou ons alleen maar vertragen. Ik wil Nicola zo snel mogelijk in mijn armen sluiten en haar mee naar huis nemen, zodat ze weer terug kan naar onze familie.


    Reality's overrated.

    [Oceanus went Valiente]


    "Family don’t end in blood”