• Dit gedicht gaat over mezelf. Ik was altijd iemand geweest die niet erg opviel en weinig vrienden had. Toch bleef ik altijd hoop hebben dat alles goed zou komen. Hierin beschrijf ik mijn ontwikkeling van een 'kleine bloem' tot een 'roos', net als iedereen. Wat vinden jullie ervan?

    A garden of roses

    Once upon a time
    There was a little flower
    That nobody ever noticed
    Because it was surrounded by
    A garden full of big roses

    Once upon a time
    The flower whispered
    But it wasn't loud enough
    Because the roses didn't hear
    But the flower didn't give up

    Once upon a time
    The flower screamed for help
    But the roses still didn't notice
    And that was the moment
    The flower wanted to give up

    But the flower still had a little hope
    That everything would be okay
    And the roses faded away
    While the flower became
    A rose by itself

    [ bericht aangepast op 17 maart 2014 - 14:04 ]


    The sun will rise and we will try again.

    Niemand? D: Haha


    The sun will rise and we will try again.

    Het is niet heel speciaal, maar wel mooi beschreven. Je moet wel aan je ritme werken, maar dat is ook niet makkelijk. Blijven oefenen, hoewel ik moet toegeven dat ik dit een leuk gedicht vind. Goed gedaan. c:


    "Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

    Lacey schreef:
    Het is niet heel speciaal, maar wel mooi beschreven. Je moet wel aan je ritme werken, maar dat is ook niet makkelijk. Blijven oefenen, hoewel ik moet toegeven dat ik dit een leuk gedicht vind. Goed gedaan. c:


    Ik moet inderdaad soms nog wat aan mijn ritme werken. Bedankt! (:


    The sun will rise and we will try again.