Soort: Jager
Naam: Cy Acacia Oceán
Cy is niet haar echte naam, maar nooit heeft Cy de behoefte gehad haar echte naam met iemand te delen,
Leeftijd: Cy is eind negentien, bijna twintig. Ze is geboren op 12 Augustus, maar hecht nooit waarde aan deze cijfers. Ze is vroeg wijs op sommige gebieden, waardoor haar leeftijd voor haar enkel een nummer is.
Karakter: Kort gezegd, is Cy een sociale dummy en een koppige ezel. Dat is als je het samenvat tot een zin, er zit veel meer achter haar eigenwijze manier van doen.
Cy is dus inderdaad verschrikkelijk koppig en bijna onhandelbaar eigenwijs. Ze veranderd niet graag van mening en als ze dat doet, moet er echt een goede redenering achter zitten. Toch heeft Cy op gebieden als het draait om mythologie en survival vaak gelijk, door de overmatige research die ze doet vóór ze überhaupt haar mening vormt. Alsnog zou het beter zijn als ze haar fouten eerder toegeeft, aangezien ze vaak een air om zich heen heeft hangen, dat ze het nog wel goed kan maken, als ze grote fouten heeft gemaakt. Perfectionistisch is ze enorm en kan geen half werk doen. Bovendien wilt ze nooit hulp, zelfs niet als ze het écht nodig heeft. Daarin is ze behoorlijk trots.
Als Cy ergens een hekel aan heeft, dan is het wel dingen nodeloos ingewikkeld maken. Daar kan ze niet goed tegen en is vaak onvoorwaardelijk eerlijk. Volgens andere mensen is ze daarom een bitch, terwijl Cy het ziet als 'simpelweg zeggen wat ik denk'. Dat doet ze ook, daarom kwetst ze vaak mensen, en heeft ze dat zelf niet door. Later in haar leven zorgde dat ook voor eenzaamheid, wat meestal wel oké was, maar soms toch echt vervelend werd. Vooral als de eenzaamheid kwam door het feit dat ze aardig wilde doen, maar zich blijkbaar te veel had uitgesproken.
Sociaal is ze ook niet handig. Ze weet niet goed wat te zeggen en zegt aan de lopende band verkeerde dingen. De sociale regels zijn aan Cy's neus voorbij gegaan en handelt ze vaak 'ongepast' in situaties. Ze doet nu eenmaal wat praktisch is, en niet wat sociaal geaccepteerd is. Alweer doet ze dit voornamelijk uit onwetendheid.
Met eenzaamheid heeft Cy mééstal geen moeite. Let op: Meestal. Als ze er zelf voor kiest om alleen te zijn (Denk aan alleen wonen in een houten hutje in het bos), dan is er niks aan de hand. Het geeft haar tijd, ruimte en rust. Nadenk tijd, quality time. Edoch, als ze alleen is, terwijl ze haar best deed om bevriend te raken met iemand (Wat (zo goed als) altijd mislukt), dan is het vervelend. Wel begint ze graag een conversatie, of tracht open te zijn tegen mensen, maar dat mislukt vaak door haar verwaarloosde sociale vaardigheden. Dan is ze heel erg bewust van haar fouten en doet haar geen goed. Cy heeft een laag zelfbeeld en totaal geen vertrouwen in haarzelf. Een minderwaardigheidscomplex, ze wilt zich altijd bewijzen. Met alles wat ze doet.
Ook kan Cy niet goed omgaan met emoties en vooral woede kan ze niet goed uiten. Hierdoor heeft ze woede aanvallen en kan ze agressief op mensen reageren. Dan is het beter om uit haar buurt te blijven, in verband met gewelddadigheid. Toch zou Cy niet zo snel mensen aanvallen. Cy is wel betrouwbaar, vooral ook omdat ze het nut van geheimen doorvertellen niet ziet. Meestal is ze ook best aardig, al zegt ze dus soms gewoon de verkeerde dingen. Verder is ze in de omgang vaak kortaf en soms snauwend, wat ze niet expres doet. Ze is snel gefocust, maar heeft wat frivole zaken betreft niet altijd evenveel geduld. Vaak wilt ze haar menselijke taken verloochenen, omdat ze wat dat betreft geen geduld heeft.
Als laatste is ze klunzig, als ze niet jaagt. Ze komt niet altijd goed uit haar voeten, maar heeft wel snelle reflexen. Als Cy jaagt, dan is haar klunzigheid ver te zoeken en gaat ze helemaal op in het moment. Ze kan zich normaal dan ook niet goed concentreren, maar tijdens het jagen wel.
Uiterlijk: (Plaatje zie je hierboven,
maar er zitten kleine veranderingen in de beschrijving)
Cy is niet uitzonderlijk knap, noch besteed ze tijd aan haar uiterlijk. Haar scherpe trekken en uitdagende blik hebben echter wel een opvallende werking als je haar ziet staan. Haar haar is donkerbruin, richting kastanje en hangt stijl over haar schouders. Het liefste doet ze het in een staart, al heeft ze dan nog een schuine pony die over haar gezicht valt. Vaak is haar gezicht vuil en vies, maar besteed ze er geen aandacht aan. Ze heeft zuiver groene ogen, die fel zijn en vaak nogal indringend kijken. Voor de rest heeft ze op zich volle lippen. Haar lichaam is lang, doch wel wat smaller. Dat maakt haar snel en aanpasbaar in situaties, alhoewel ze ook veel traint en dus gespierde ledematen heeft. Ze is lang, rond de 1.78, wat haar klunzig maakt.
Vroeger, als kind, was Cy blond, maar haar haar is in de loop van haar leven donkerder geworden.
Specialisatie: Cy heeft verschillende dingen waarin ze uitblinkt. Zo heeft ze een voorliefde voor Capoeira, een dans/vechtsport waardoor ze veel heeft geleerd als het gaat om het beschermen van haarzelf. Ze is er zeer getraind in, doch gebruikt ze haar vechtkunsten niet als het niet nodig is. Daarin is ze behoorlijk eerzaam. Verder is Cy een goede spoorzoeker annex situatie inschatter, zo herkent ze snel welk dier waar is geweest, ze heeft excellente vermogens als het gaat om details. Hiermee gebruikt ze al haar zintuigen, inclusief reuk en smaak. Ze ziet de kleinste details in een bosgrond, waardoor ze snel in de gaten heeft wat er gebeurt is, wanneer. Als laatste kan Cy goed overweg met een bepaald wapen: een zweep. Niet de circuszweepjes; in Cy's handen is het een moordwapen. Ze gebruikt hem voor van alles en nog wat. Niet alleen voor gevechten, maar ook als verlenging van haar ledematen.
Geschiedenis: Het verleden van Cy is zo verdraaid en raar, dat het bijna ongeloofwaardig is. Cy groeide op in een gezin, als oudste van haar zes broertjes en zusjes. Haar ouders hadden een rare band, nauwelijks liefdevol. Cy groeide niet op met het idee van liefde, en kent er daardoor nauwelijks een beeld van liefde. Haar ouders negeerde de kinderen vooral en werkten om de kosten te vergoeden, wat vooral Cy heel duidelijk werd gemaakt. Als oudste was zij het verantwoordelijkst en kon het snelst opduvelen. Opvoeden moest ze zelf leren, haar ouders hadden daar geen tijd voor, net zoals dat ze geen tijd hadden voor elkaar.
Ze groeide op in een achterstandswijk, vervreemd van haar omgeving. Wel groeide ze op als betere dan de rest, met groot intellect en een helder beeld van de maatschappij. Geen vrienden- niet dat ze gepest werd. Ze reageerde nauwelijks op plagerijtjes en had al een keer iemand arm verdraaid toen die aan haar vlechten wilde trekken, dus ze werd gewoon met rust gelaten, zoals ze zelf het liefst wilde. Als kind stond ze boven de onschuldige kinderen. Wellicht dat je zou kunnen vaststellen dat ze bovendien een zekere vorm van autisme heeft. Ook medeleven is niet altijd aanwezig en is sociaal contact niet haar sterkste punt.
Terug naar haar geschiedenis. Cy groeide dus op in een liefdeloos gezin en ook het contact met haar broertjes en zusjes bleef bij haar beperkt. Drie meisjes, drie jongens, waarvan een jongen en meisje een tweeling waren, waren onderling gewoon bevriend, zoals andere broertjes en zusjes dat waren. Inclusief plagerijen en knuffels en tranen, maar Cy maakte hier nooit deel van uit.
Haar ouders meldde haar, toen ze rond de dertien jaar was, dat ze eigenlijk te veel was en dat ze maar eens moest opduvelen. Het twistede aan dit verhaal is, is dat Cy dit accepteerde, alsof ze opgegroeid was met dit idee, wat ook wel zo was. Ze had de armoede gezien van haar ouders en de hoeveelheden kosten zij en haar broertjes en zusjes maakten. Rond haar veertiende ging ze op een dag gewoon de deur uit, na het pakken van al haar spullen, wat makkelijk in een versleten theedoek paste. Na het vertrek werd Cy anders; luider en extravaganter, al had ze nog steeds moeite met sociaal contact. Nu ja, andere hadden moeite met háár. Haar manier van doen is niet echt zoals menig mens gewend is, wat conflicten oproept. Ze ging wonen in een krakkemikkig houten hutje in het bos, een kilometer van het dorp af en leerde om te gaan met de natuur als vriend. Langzamerhand interesseerde ze zich steeds meer voor wetenschap, maar dan de praktischere kant. Ze onderzocht en bestudeerde het leven van het bos, leerde voetstappen kennen, leerde te jagen met haar zweep -Die ze overigens op zesjarige leeftijd vond, het enige object waar ze nooit afscheid van kon nemen- en leefde enkele tijden in harmonie.
Extra: Cy is niet snel bang, en als ze dat wel is, wilt ze dat niet laten merken. Toch is ze doodsbang voor opgesloten zitten en heeft ze last van belonefobie (Angst voor naalden) en sociale angsten, waaronder bindingsangst, maar ook verlatingsangst.
Cy heeft een voorliefde voor dieren boven mensen, maar zou wel eens willen ervaren hoe het is om vrienden te hebben. Helaas is dit zo vaak mislukt, dat Cy het heeft opgegeven en heeft geaccepteerd dat ze voor altijd alleen zal moeten blijven.
Tijd voor koffie.
