[300] The Guild Of Guardian Angels. [Speeltopic] - Speeltopics

Het jaar 2145. Dankzij de technologie is het geloof in goed en kwaad vrijwel nihil. Toch is de oorlog tussen het goede en het kwaad op het randje van uitbreken. Maatregelen zullen genomen moeten worden.
"jij hebt echt een engeltje op je schouder" is een gezegde die bekend is bij ieder mens. Niemand weet alleen dat ieder mens echt een engel bij zich heeft. Een Guardian Angel. Deze Guardian angel sterft als jij sterft, dit is de reden dat hij of zij er altijd voor zorgt dat je veilig bent.
Uit noodzaak heeft de raad van Guardian angels een academy op gezet. Deze Academy leert de mens samen te werken met zijn Guardian Angel. Dit om te kunnen vechten tegen het kwade en zo de wereld van de ondergang te kunnen redden.

De mensheid word in de gaten gehouden door deze angels. Na in wat mensen verdiept te hebben worden elk jaar zes meisjes en zes jongens uitverkoren om te komen in de academy. Dit gebeurd door middel dat hun Angel zich aan hen laten zien. Ze krijgen de keuze mee gaan naar de academy, daar leren ze hun Angel kennen (die overigens al alles van hun weet) maar ook samen te werken, vechten en de andere nodige vakken. Of niet meegaan, maar tegelijkertijd hun angel kwijt raken.

Deze RPG speelt zich af op de Academy, deze is op een platform van 12 hectare boven de Himalaya gebergte. . Na drie jaar gestudeerd te hebben met je Angel ben je klaar voor het gevecht, Je word verplaatst naar een ander platform waar je woont tot je er klaar voor bent.
Je opleiding duurt dus drie jaar, al die tijd woon je op het gebied van de Academy. Slapen, eten en leren doe je samen. Klassen en lessen zijn gevormt en elk jaar worden er 12 nieuwe leerlingen verwelkomt.

De acadamy


Regels van de Academy+Vakken


Regels
- minimaal 300 woorden per post en ik let hier op!
- Niemand Buitensluiten!
- Geen perfecte personages
- Let zowel op de regels van de Academy als van dit rpg
- Bestuur alleen je eigen personage
- Verwond/vermoord elkaar niet zonder toestemming
- Je hebt 48 uur om je rol in te vullen, red je dit niet stuur mij een berichtje
- 16/18 + Is toegestaan Zowel geweld als Seksualiteit
- Ik open de topics tenzij anders aangegeven.
- Ooc tussen haakjes of in praat topic
- Maximaal 2 personages per user
- Probeer de jongens en meisjes zo veel mogelijk gelijk te houden.
- Probeer geen liefdes relatie van te voren af te spreken, Dat moet groeien. Geld ook voor de Angels! Ook die kunnen verliefd worden maar ook dat moet groeien! je bent niet in een dag verliefd, al kun je je wel aangetrokken tot iemand voelen.
- Geen een dags vliegen!
-Naams verandering doorgeven.

Angels
Boys
- Nathaniël 'Fire, Nathan' Ace Rhine. ~ Sigil
- Christopher Ian Reed ~VladiFerr
- Dannick Storm ~geleninja
- Arden Belvedere Kai Donatti ~Nephele

Girls
- Alice Jane Eatside~CrazyGirlxx
- Melanthe Lolita Layre ~Genest
-Nova Evalynn Jordans ~Enface

Human
Boys
- Seth Cooper ~ Periannath
-Finnick Dave Williams ~Silvanaa
- Tyce Odell Pearson ~Daemones

Girls
-Allison Blythe Patterson ~BastiIIe
- Isis "Izzy" Avalon Millington ~Caim
-Katharine Eden Mores ~ Adamou
- Aza Wakefields ~Neal

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

MT

---

That is a perfect copy of reality.

MT.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

MT †

---

The woods are lovely, dark and deep. But I have promises to keep, and miles to go before I sleep.

Surprise surprise. Mt.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ik ga deze RPG heel stiekem volgen(A)

---

Do it scared, but do it anyway.

Haunter schreef:
Ik ga deze RPG heel stiekem volgen(A)

Vindt je het zo interessant? Hehe.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Mijn topics.

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Nathaniël Ace Rhine

Afgelopen jaar is ontzettend snel voorbij gegaan. Ik kon niet wachten hier op deze Academy te beginnen, en nog steeds vind ik het leuk. Dat kan dan misschien zijn omdat ik een engel ben. Of omdat ik sowieso veel dingen erg leuk vind. Nu begint ons tweede jaar alweer, van mij en mijn meisje. Dat is Izzy in feite ook. Ze is mijn beschermeling. Ik heb haar zien opgroeien. Ik heb al haar gebroken harten meegemaakt en gevoelt. Al kon ik haar nooit troosten totdat ik mezelf aan haar mocht laten zien, en haar de keuze kon stellen om mee te gaan naar de Acadamy.
Ze wilde mee, Ze heeft zich ontwikkeld. Daarnaast delen we ook een kamer. Dit omdat ik eigenlijk altijd bij haar in de buurt moet zijn. Mij maakt het niks uit. In feite heb ik haar al talloze keren naakt gezien en op haar ergste. Hell ik heb er zelfs voor gezorgt dat ze niet te pletter viel in haar badkuip. Al wist ze toen niet dat ik dat was natuurlijk. Ik werp een blik op de klok in de kamer. Ik ben al heel wat uren wakker, ik heb ook niet veel slaap nodig. Maar het is nu wel tijd dat Izzy gaat opstaan. Ik loop naar het gordijn en trek ze open. Een ochtendzonnetje schijnt meteen de kamer in.
"Izzy opstaan!" zeg ik vrolijk. "het is weer tijd. Een nieuw jaar begint" ik loop naar het voeteneind van haar bed en trek de dekens van haar af. "Komop dametje!" Ik loop naar de badkamer en trek een simpele spijkerbroek aan en een wit t-shirt. "Komop poppetje" zeg ik als ik merk dat ze nog steeds niet uit bed is. "pas maar op straks duik ik boven op je hoor, vanaf je bureau en je weet dat ik het doe!" ik grijns breed en spring op haar bureau. Ik ben iemand die het echt doet ook. Gewoon voor de fun. "één" zeg ik waarschuwend. "twéé" Mijn grijns word alsmaar groter.

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

En ook mijn topics

Caim schreef:
MT.

---

Rise and rise again until lambs become lions

Isis "Izzy" Avalon Millington
Mijn droom verloopt heerlijk. Tenminste, ik weet bijna zeker dat het een droom is, aangezien in de echte wereld dieren niet kunnen praten, zover ik weet tenminste. Er zijn beschermengelen, wie weet ook wel pratende dieren. Ik ben in gesprek met een erg aantrekkelijke jongeman, die de meest prachtige groene ogen heeft. Onze lippen staan net op het punt om elkaar te raken, wanneer er ineens een stem door de weide schalt. 'Izzy opstaan!' Ik brom zachtjes en probeer de stem geen gehoor te geven, de lippen van deze jongeman voor mij zijn nu even belangrijker. 'Het is weer tijd. Een nieuw jaar begint.'
Ik schrik wakker wanneer de warmte ineens bij mij vandaan wordt getrokken en ik enkel nog in mijn onderbroek en hemdje lig. Met mijn ogen knipper ik even tegen het plotselinge felle licht. 'Komop dametje!' Nathaniel. Het maakt niet echt veel uit dat hij mij in mijn ondergoed ziet, als ik hem moet geloven tenminste. Hij heeft al meerdere keren verteld dat hij me vaak genoeg naakt heeft gezien. Het idee is wat disturbing, maar aangezien hij mijn beschermengel is, is het erg logisch. En als hij mij naakt heeft gezien, maakt die onderbroek niet veel meer uit.
'Komop poppetje,' zegt hij, wanneer hij de badkamer weer uitloopt. Ik schud verwoed mijn hoofd en probeer met mijn voeten de dekens weer over mij heen te trekken. 'Nee, het is veels te vroeg,' brom ik. 'En je hebt mij gewekt uit een fantastische droom; ik stond net op het punt om te zoenen met de knapste man ooit en er waren pratende dieren. Als straf voor jou ga ik nu niet uit bed,' meld ik hem en ik kan het niet laten daarbij mijn tong uit te steken.
'Pas maar op straks duik ik boven op je hoor, vanaf je bureau en je weet dat ik het doe!' Nathan grijnst breed en klimt op mijn bureau. Hem kennende, doet hij het ook nog echt. 'Eén.' Ik blijf liggen waar ik lig. 'Twéé.'
'Wat mij betreft mag je best bovenop mij duiken,' onderbreek ik hem. 'Zolang je maar niet iets breekt of mij blauwe plekken bezorgd. Ik moet vanavond wel een jurk aan en blauw past niet bij de kleur van mijn jurk.'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Bzzz. Bzzz. Bzzz.
Een zoemend geluid probeerde ervoor te zorgen dat de aandacht van een levend wezen werd getrokken. Hoe langer het werd genegeerd, hoe luider het zou worden.
En hoe luider het zoemen, hoe meer er leven leek te komen in het lichaam wat laveloos op het bed lag. Het snurkte lichtelijk, haalde af en toe zijn neus op. Alle tekens dat het langzaam ontwaakte.
Hij lag op zijn buik, de dekens waren ergens aan het voeteneinde beland. Heel charmant hing zijn mond een stukje open.
Bzzzzzzzz
Het zoemen werd dringender. Langzaam maar zeker zuchtte hij voor hij zich loom op zijn rug rolde. Met een klap sloeg hij de wekker van het nachtkastje. Het stuiterde op de grond waar het een laatste maal zoemde voor het geluid wegstierf.
Kai wist het dat het apparaat helemaal van slag kon raken. Het was de voornaamste reden dat hij het geluid in het begin al had uitgeschakeld. Het zoemen kreeg hij er niet af maar alles was beter dan gewekt worden door een oorverdovend muziekje. Vaak waren het van die voorgeprogrammeerde noten die de meest afschuwelijke klanken voortbrachten.
De werkelijkheid drong langzaam bij hem binnen. Hij krabde aan zijn buik voor hij zichzelf overeind drukte.
Slaapdronken wierp hij een blik op het andere bed. Daar lag madame, haar haren door de war en haar voeten die heel charmant onder dekens vandaan piepten. Om Fat Louie die bovenop haar kont lag maar niet mee te rekenen. Zijn chagrijnige blik deed menig mens afschrikken.
Een tel keken ze elkaar aan. De kat spinde. Alsof hij het er mee eens was hoe de gang van zaken ervoor stonden.
Kai veegde een opstandige pluk uit zijn gezicht en gooide zijn benen over de rand van het bed. Na de slaap uit zijn ogen te hebben gewreven wist hij het voor elkaar te krijgen op te staan. Het was niet koud in de kamer, maar dat was het nooit. Het enige waar hij kippenvel van kreeg was het feit dat hij de dekens weer eens had uitgebannen. Het gebeurde vaker en daar was hij niet blij mee.
Op zijn blote voeten liep hij naar de badkamer toe. Er was geen betere manier om de ochtend te beginnen dan met een warme douche.
Allison zou hij later wakker maken, als hij er zeker van was dat het kon. Hij wist dat ze haar rust op prijs stelde maar zij wist dat hij het heerlijk vond om haar daarin te stangen. Met alle liefde natuurlijk.
Het water kletterde al snel op de bodem van de douche. Het stoom schoot omhoog waardoor het kleine vertrek binnen enkele minuten in een sauna veranderde.
De warmte was geweldig, Kai kon zich er goed mee vermaken. Hij nam alle tijd om zijn lichaam te wassen en zich voor te bereiden op de dag. Het was een verademing voor zijn vermoeide huid.
Nadat het bewuste klusje was geklaard, liep hij met een handdoek rond zijn middel terug de kamer in. Allison lag precies zoals hij haar had achter gelaten.
Ditmaal kon hij het niet laten om bij haar bed te gaan staan en met zijn hoofd heen en weer te schudden als een over enthousiaste hond. De druppels die achter waren gebleven schoten alle kanten op. ‘Waky waky sunshine,’ bromde hij lichtelijk schor. In de ochtend had men nog geluk, dan was Kai nog redelijk voor rede vatbaar.

[ bericht aangepast op 13 maart 2014 - 19:48 ]

---

The woods are lovely, dark and deep. But I have promises to keep, and miles to go before I sleep.

[MT ]

---

''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

{MT}

Christopher Ian Reed.- Guardian angel.

Langzaam maar zeker werd ik wakker. Ik opende mijn ogen en mompelde wat half tegen mezelf. Vandaag was het begin van een nieuw jaar en ik had er best zin in. Ik ging rechtop zitten in mijn bed en keek opzij naar Kat, die nog sliep. Ik grinnikte en stond op om vervolgens naar de badkamer te lopen. Ik trok mijn slaapkleding uit dat bestond uit een onderbroek en een hemd en dook de douche in. Het warme water deed me weer verlangen naar mijn bed en ik zuchtte toen ik begreep dat ik er pas laat vanavond weer in zou duiken. Ik waste mijn haar en stapte daarna weer de douche uit. Mijn kleding lag al klaar in een kast, een soort van zenuwtik die ik altijd deed. Mijn kleding klaar leggen voor de volgende dag. Ik droogte mezelf af met een handdoek en trok mijn kleding aan. Ik poetste gezond mijn tanden en liep toen terug de slaapkamer in. Ongestoord gooide ik de gordijnen open zodat de zon fel naar binnen scheen.
'Rise and shine, Katje van me' zei ik. Ik keek naar het meisje met de bruine haren en besloot haar dan maar zelf wakker te maken. Ik liep naar haar bed en kroop erbij. Ik zette mijn knieën aan beide kanten van haar lichaam en trok haar haar iets weg bij haar oor.
'Ik zei,' begon ik op een fluistertoon. 'Rise and shine!'
Ik schreeuwde het haast in haar oor en begon haar heen en weer te trekken met mijn handen.
'Het nieuwe jaar is weer begonnen en je moet je klaarmaken sweetheart,' ging ik ongestoord verder. 'En we moeten iedereen ontvangen, of spullen neer zetten!' Ik zou waarschijnlijk zo meteen een klap krijgen, maar het boeide me niks. Haar zo wakker maken was het allemaal waard.

---

"Rebellion's are build on hope"

Aza 'Ace' Wakefields
De eerste tonen van Troublemaker klonken door de ruimte waarna de geweldige stem van Billie Joe Armstrong het overnam. Met een kreun die over mijn lippen rolde, trok ik het kussen over mijn hoofd proberend om het geluid van het alarm uit te bannen. Een nieuwe dag aan de Academy was aangebroken. Het zou allesbehalve een geslaagde dag worden. Het enige leuke aan het hele gala-gedoe was dat het een volledige dag zonder lessen betekende.
Billie Joe begon nogmaals aan zijn refrein waardoor ik nu zuchtte en vermoeid één oog opende om me daarna zelf omhoog te sleuren zodat ik rechtop zat en het alarm met een farme tik het zwijgen oplegde. Woelend door mijn haren en met een geeuw die over mijn lippen rolde, keek ik de kamer rond waarna ik mijn blik liet vallen op de nog steeds ronkende Dannick. Die jongen kon toch écht overal doorheen slapen.
Vanaf het begin van vorig schooljaar deelden we een kamer. Zoals verwacht had het de eerste week erg awkward en onnatuurlijk aangevoeld. Natuurlijk was ik opgegroeid met alleen maar twee broers en een vader maar dat wilde niet zeggen dat ik het gewend was om met één of andere gast die ik nauwelijks kende – hij kende mij wel; dat was ook hetgeen dat me het meeste frustreerde – een kamer te delen. Maar om het eerlijk te zeggen was ik doorheen het jaar erg gehecht aan Dannick geraakt. Ik leerde hem beter en beter kennen waardoor het al snel duidelijk werd dat ik graag in zijn buurt was. Het zou maar erg zijn als je niet in de buurt van je beschermengel wilde zijn, toch?
Met een geluidje draaide Best zich om waardoor zijn gezicht nu naar me toe was gedraaid. Zijn mond was halfopen en zijn haren stonden verwilderd terwijl hij af en toe eens luid snurkte. Aan het snurken was ik uiteindelijk gewend geraakt. Je wilde niet weten hoe ik mijn nachten de eerste paar weken had doorgebracht. Oh jawel met een koptelefoon en muziek op mijn hoofd. Het aanzicht van de slapende Dannick bracht me echter op een plannetje waardoor onmiddellijk een grijns om mijn lippen speelde. Dannick plagen was één van de zovele leuke bezigheden die ik hier had. Ik sprong uit mijn bed waarna ik naar het deel van mijn kast liep en het make-up tasje eraf haalde. Hij wilde mooi zijn voor het gala; nou dat zou hij dan ook krijgen!
Mijn geruite pyjamabroek sleepte over de grond toen ik me naar hem begaf en even later zo stil mogelijk voor hem neerhurkte en aan het kunstwerk begon. Een beetje rouge, blauwe oogschaduw, lippenstift en eyepencil, expres gekozen omdat het er moeilijker af te krijgen was. Alles kwam wel aan de beurt en hoe verder het kunstwerk vorderde, hoe meer ik moeite had om mijn lach in te houden. Het was geweldig hoe hij niet wakker werd en gewoon de hele tijd bleef slapen. Toen het kunstwerk eenmaal af was, keek ik hem voor enkele seconden breedglimlachend aan. Nu kwam het leukste deel; hem wakker maken. Het make-uptasje gooide ik op mijn bed waarna ik me bovenop Dannick liet ploffen.
“What’s the story, morning glory? A new day has arrived.” riep ik luid waarna ik een hand door zijn haren haalde. “Je ziet er trouwens werkelijk prachtig uit. Ik was namelijk zo vriendelijk om je al klaar te maken voor het feest.” Even leek het enkele seconden te duren vooraleer het kwartje bij hem viel maar voor hij ook maar iets kon zeggen of doen sprong ik van zijn bed en spurtte richting de badkamer. De deur ging met een handige beweging op slot. Best’ kennende zouden enkele scheldwoorden en bedreigingen nu wel gepast zijn waardoor het me nu het beste leek om mezelf veilig te stellen. Met een grote glimlach op mijn gezicht en mijn lach die zeker nog te horen was tot de kamer daarnaast zette ik de douche open. Ik ontdeed me al snel van mijn pyjamabroek, grijze tanktop en ondergoed waarna ik genoot van de warme douchestralen die over mijn rug liepen. Het gevloek op de achtergrond zorgde er alleen maar voor dat deze dag goed was gestart en de glimlach op mijn gezicht breder werd.

[ bericht aangepast op 14 maart 2014 - 19:52 ]

---

Rise and rise again until lambs become lions