• Het is 1231 en de hele wereld heeft last van aanvallen. Mensen verdwijnen en sommige worden zelfs dood terug gevonden. Of met twee gaatjes in hun nek of met vreselijke klauwen door hun lijf heen.
    De bevolking was radeloos en huurde jagers in. Elke jager elk met hun eigen kwaliteiten en wapens. Ze jaagde de wezens weg waarna de bevolking terug tot hun rustige bestaan kwamen.


    Nu enkele honderden jaren later. Komen de zelfde symptomen terug. Mensen worden terug gevonden, meer dood dan levend... Bruut uit elkaar gescheurd of met amper tot geen bloed terug in hun aderen. Maar wat de dorpelingen niet weten is dat hun dorp precies tussen een vete zit tussen de vampieren en weerwolven, hierdoor loopt hun dorp zwaar gevaar.
    De bewoners van het simpele dorpje waar dit gebeurt zijn radeloos. Jagers waren al eeuwen lang spoorloos vanwege het feit dat er geen mythische wezens meer waren en er was geen andere manier om van deze wezens af te komen. Jaren lang werd het dorp geteisterd en probeerde zelfs terug te vechten zodat hun tot zoverre konden leven zonder volledige angst. Na 5 jaar begonnen de dorpelingen zelfs met opofferingen richting de wezens, een offering voor de harige beesten en een voor de bloedzuigende duivels. Maar naar enkele maanden had zelfs dat geen nut. En net op het moment dat de mensen hun hoop begonnen op te geven, kwam het licht door de duisternis heen.
    Een groep jagers, elk met hun eigen kwaliteit, gemerkt door verschillende rare tekens, kwamen het dorp binnen lopen. Elk zwijgend en alleen maar toekijkend naar de wanhoop in de mensen hun ogen...



    Hunters:

    Hunters gaan de hele wereld rond, opzoek naar gevaarlijke wezens. Hun basis word telkens opnieuw geplaatst in het dorp/stad waar ze zich op dat moment bevinden. Elke hunter heeft daarom ook zijn of haar eigen motief om op de wezens te jagen! En gebruiken een magisch wapen om tekens in hun eigen lichaam te graveren waardoor ze voor enkele secondes een specifieke kracht per teken krijgen. Voor wraak, onderzoek of om gewoon de wereld weer vredig te maken!



    Meisjes (Max 3)
    - Deloihah Emerance Woodward ~Pwettyness ~ Runes
    -

    Jongens (Max 3)
    - Leider; Shadow Raeper ~ Paddo ~ Runes
    -
    -


    Vampiers:

    De vampieren wonen in een groot kasteel op een berg wat moeilijk bereikbaar is, je moet een bos door dat er best eng uitziet en voornamelijk s'avonds omdat het zicht word afgenomen door de duisternis.Elke vampier heeft daarom ook zijn eigen verhaal, achtergrond en kracht. De een kan in het kasteel worden voor veiligheid, de andere om zijn of haar krachten sterker te maken en sommige vanwege hun bloedlust en andere willen de weerwolven uit de wereld helpen.



    Meisjes [Max 3 ~ VOL]
    - Jane Eliha March. ~ CrazyGirl ~ Mensen pijn te doen met haar gedachten
    - Morgana Juliana Merlin ~ Pwettyness ~ Gedachten van mensen kan lezen
    - Dakota Scarlett Patel ~ OhSoAria ~ Haar mening in iemands hoofd laten doordringen


    Jongens [Max 3]
    - Mathias Stavros ~ BarnOwl ~ Vuurstuurder
    -
    -


    Weerwolven:

    De weerwolven wonen in het dorp of het bos, hierdoor hebben ze altijd hun inzicht op wat er gaande is.Elke weerwolf heeft 2 fases, de fase van een normale wolf en de fase van de sterke transformatie, de wolf op twee poten. Elke weerwolf gaat elke keer beide fases door tijdens hun transformatie, hierdoor kan het bij de een langer duren dan bij de ander. Daarom heeft elke weerwolf ook zijn eigen motief. De een wilt sneller kunnen transformeren waarna de ander de wereld van de vampiers wilt verlossen, waarna een ander weer gewoon rustig wilt leven.



    Meisjes [Max 3]
    - Namira Feylton ~ Myriophyllum ~ Visioenen
    - Serena Rossini ~ BarnOwl{Is Sterker} ~ Spion bij de jagers
    -


    Jongens [Max 3]
    - Alpha Penn Rudolph Moon ~ LyraPhoenix~ Versterkte zintuigen
    - Matthew de Clermont ~ DarkAng3l~ Fysiek sterker
    -


    Hybride: {Max 2}

    Hybrides leven onder de mensen, het is niet te zien aan hun dat ze half weerwolf, half vampier zijn. Maar ondertussen hebben ze de krachten van de wezens wel. De hybrides hebben alle krachten van de vampieren en weerwolven, en geen enkele zwakte van hun. Hierdoor staan ze boven de voedselketen, maar geen van de Hybrides vechten mee in de oorlog, ze hebben het vechten naast zich neer gelegd en zijn een rustig leven gaan leiden onder de mensheid.



    Dorpelingen
    (Herbergier, Smids, bakker etc.)


    - Wapensmid Saphire Moon ~ LyraPhoenix{1.2}



    Wil je meedoen, ondanks dat de RPG al is begonnen? Geen probleem! Vul gewoon even het lijstje in en dan kan je invallen in het spel!

    Invullijstje
    Naam:
    Leeftijd:
    Kracht: {Hunters gebruiken hun Runes, vampieren hebben zo elk EEN kracht en de weerwolven kunnen krachtiger of sneller zijn dan andere,}
    Geslacht:
    Dorpeling/Vampier/Vampier Hunter/Weerwolf;
    Uiterlijk: Moet als plaatje! {Mag anime of een werkelijk iemand!}
    Karakter:
    Herkomst:
    Extra:


    Regels:
    ~ Geen Over Powered Characters!
    ~ Minimaal 300 woorden! {Af en toe een klein stukje is mogelijk vanwege te weinig inspiratie! Meld dat er dan bij!}
    ~ 16+ Toegestaan, houdt het wel netjes!! Niemand hoeft sommige stukjes niet te lezen!
    ~ Niemand word vermoord zonder toestemming...
    ~ TE LANG afwezig zonder melding... Betekent dat de personage vermoord mag worden!
    ~ Gescheld IC toegestaan! in OOC niet! Houdt het leuk voor andere!
    ~ Iets te melden aan iedereen? Doe het in het praattopic! Is het voor 1 persoon bedoeld? Stuur dan een PB naar die gene!
    ~ Alleen ik maak topics aan! Tenzij ik daar iemand voor aanwijs!
    ~ Afwezig voor langere tijd? Meld het!
    ~ Meldingen worden gedaan door mij! In het rood!!


    Meldingen
    - Het topic begint bij het feit dat de Hunters het dorp voor de eerste keer binnen wandelen! Hierdoor kunnen de Hunters meteen zien hoe erg het dorp daad werkelijk is. Het is s'nachts en daardoor kunnen beide vampieren en weerwolven rondlopen in het dorp op dat moment! Hierdoor kunnen beide kanten ingelicht worden door het feit dat de Hunters terug zijn. Of meteen opgejaagd worden...

    Andere topics

    [ bericht aangepast op 28 maart 2014 - 14:57 ]

    // ik ben atm op school, maar had een breakdown dus zal vanavond proberen te schrijven x


    Yeah, and people in hell want Slurpees.

    Ik zit nu in de bus. Zal kijken of ik straks nog een stukje kan schrijven.


    Vampire + Servant = Servamp

    {ik kijk zo even of ik een stukje kan schrijven met m'n wolf. Zit momenteel wel nog op school, dus kan zijn dat het ook voor na een uur of 5 is, wanneer ik thuis ben. Hangt af van hoe de les verloopt}


    "Nothing is True. Everything is Permitted"

    [Ik zal ook vanavond proberen te schrijven, sorry ik had wat andere dingen aan me hoofd en was paar dagen ook niet zo lekker in me vel]

    Penn Moon//Alfa weerwolf
    Ik rook de geur van mens en liep langzaam naar het eerste huis en klom via de houten balken omhoog. Mijn eetlust wat groot en ik moest iets vangen voor de nacht over was, anders zou ik met een lege maag de dag moeten doorbrengen en overdag moest ik me schuil houden in de smidse.
    Ik sloop over het riete dak en zocht naar een openstaande raam. En ja hoor, een raam stond op een kiertje, Ik veranderde me terug in een mens en stapte voorzichtig van het dak af en liep naar de overkant en verstopte me direcht weer in de schaduwen en opende voorzichtig het raam en stapte op de houten planken naar binnen en kroop gebukt naar het lage bed, waar drie kinderen in sliepen. Allen zaten over elkaar heen gedoken en een van de kinderen glimlachte zachtjes. Ik had het vaak gedaan, vooral met baby's en kinderen, maar deze waren een stuk ouder. Ik veranderde me terug in een wolf en de kussentjes onder mijn voeten, dempte het geluid, zodat ik aan de rand van het bed stond.
    Voorzichtig stak ik een van mijn klauwen uit, pakte het jonnge armpje van een van de kinderen en trok het behendig naar me toe, zonder dat ze een gil kon geven. Ik zag haar ogen, ze waren groot van schrik en ik sprong het raam uit voordat de andere kinderen me zouden ontdekken.
    Nadat ik het dorp uit was gerend met het kind tussen mijn poten, hoorde ik het eerste geschreeuw. Wat ik wel had kunnen weten.

    (Lekkere luguber stukje, maa hier alfvast wat aktie.)


    Vampire + Servant = Servamp

    Deloihah Emerance Woodward.

    De hele weg had ik nog geen woord gezegd, terwijl ik meestal als we een nieuwe opdracht hadden. Nee, dan praatte ik juist veel en was ik altijd erg vrolijk. Maar nu niet, omdat ik iets moest achterlaten, iets wat me erg dierbaar was en waar Shadow niks vanaf wist. Mijn dochtertje van juist een jaar oud. De hele weg lang geen woord of geluid van mijn kant af, enkel mijn ademhaling en Shadow die onder me beweegde. Mijn donkerbruine haren deinde zacht mee, ze zaten een keer los, en twee stukjes haar zaten aan elkaar, met behulp van een stukje lint. Mee dat ze in het dorp kwamen, liet ze haar paard stappen, terwijl Shadow doorreed. Ik zucht zacht en wou eigenlijk omkeren, maar ik kon mijn vrienden de rug niet toekeren zomaar, Dus stapte ik door, ik kwam wat later dan Shadow aan. Terwijl ik afstapte en mijn paard vastbond, gaf ik hem een klopje en liep naar binnen. De hakken van mijn zwarte laarzen tikte tegen de grond, mijn haren veerde mee met elke stap die ik zette en mijn zwaard blinkte in het schammele licht. Ik liep recht naar Shadow toe, ik bleef het liefst een beetje in de buurt, vooral in herbergen waar veel mannen zaten, zoals nu. Ik mocht dan wel een hunter zijn, ik was nog wel een vrouw.
    En dat wisten mannen maar al te goed had ik soms door als ik er alleen was.

    // Bijna geen inspi, sorry. x


    Yeah, and people in hell want Slurpees.

    Matthew de Clermont ~ Weerwolf
    Even keek hij op van het water. Het was goed om z'n dorst te lessen, maar iets had z'n aandacht getrokken. Op het eerste zicht was de nacht om hem heen net zoals zovele andere die al gepasseerd waren, maar er was toch wat anders aan. Langzaam keerde hij zich af van het water. Iedere keer hij een van z'n poten neerzette, rook hij andere geuren opstijgen uit de bosbodem. De donkere, zwarte vacht maakte hem haast onzichtbaar in het duister. Het enige wat hem echt verraadde waren z'n helderblauwe ogen als die het maanlicht vingen. Even bij het stroompje vandaan bleef hij staan en stak z'n neus in de lucht. Iets rook anders dan een paar dagen geleden, toen hij hier beland was. De geur van bloed was dan misschien wel in de lucht, maar daar lette hij niet op. Het was wat anders dat z'n aandacht trok. Zoekend draaiden z'n oren rond, in een poging om te horen of het dicht was. Geen verdacht geluid, dus moest het van elders komen. Toen hij z'n neus in de lucht stak kon hij tussen de bomen de maan zien aan de hemel. Ze was de enige partner op z'n vele reizen. Een paar tellen bleef hij staan kijken, voor een langgerekt gehuil z'n keel verliet. Het was niet zozeer een roep om anderen, zoals veel wolven deden als ze tot een roedel behoorden, maar meer een boodschap van: ik ben hier. Luisterend richtte hij z'n blik terug op de bomen rondom hem. Het mocht misschien raar zijn, maar het liefst van al trok hij zich op deze manier terug tussen de bomen. Als een dier, lopend op vier poten en een met de natuur. Vele zouden het raar vinden, gezien hij eigenlijk een man was. Een met een vloek of een gave, hoe je het wilde bekijken, maar deze vorm gaf hem gewoon rust. Hij had het niet op mensen. Ze maakten vaak genoeg wat hij was uit voor monsters, maar hij vond net dat mensen de monsters waren. Op een drafje liep hij tussen de bomen verder. Z'n gevoel en z'n neus volgend. hij wilde weten wat er aan de hand was. Waarom een vreemd gevoel hem bekroop in de nacht.


    "Nothing is True. Everything is Permitted"

    Namira Feylton/weerwolf

    Omdat Penn in het dorp was besloot ik langzaam in zijn richting te bewegen. Ik hield niet van mensen, ze stonken. Hoewel ik er zelf ook ooit eentje was, kon ik me niet voorstellen hoe het was om mijn hele leven op twee benen te moeten leven. Nu was ik de natuur zelf, één met alles om me heen. Daar hield ik van, de vrijheid. Ik schrok op van een geluid. Een langgerekt gehuil dat weerkaatste door het bos. Van schrik liet ik niet meer op waar ik liep en struikelde over de boomstam. Met een harde klap kwam ik op de bosgrond terecht en rolde nog een eindje door. Au.
    Ik ga mezelf een mentale klap tegen mijn hoofd en kwam vermoeid overeind. Grommend schudde ik de takjes uit mijn vacht en luisterde. Het was weer stil, even vroeg ik me af of ik het verbeeld had. Misschien sloeg mijn hoofd gewoon op hol door gebrek aan voedsel. Als ik Penn had gewaarschuwd zou ik weer op jacht gaan, en dit maal op iets groters. Om mijn gedachten kracht bij te zetten rammelde mijn maag hard. Net toen ik had besloten om verder te gaan hoorde ik voetstappen. Ver weg weliswaar, maar ze waren duidelijk. Ik stak mijn neus in de lucht, maar de wind blies in de verkeerde richting. Ik wist zeker dat die huil niet verbeeld was, er was iemand in ons territorium. Met een ruk draaide ik me om en rende in de richting van de voetstappen. Langzaam hoorde ik ze dichterbij komen. Ik stond op een open plek in het bos, het maanlicht scheen door de bladeren en verlichtte het veldje. Drie. Twee. Een.
    Met een grauw sprong ik naar voren en veranderde. van gedaante. Mijn lichaam rekte uit, mijn spieren bolden op en mijn zicht werd scherper. Binnen een tijd van enkele seconden was ik bijna twee keer zo groot geworden. Mijn roodbruine staart zwiepte heen en weer terwijl ik op mijn achterpoten ging staan en me zo groot en intimiderend mogelijk maakte.
    Ik zal hem laten weten met wie hij te maken heeft, Penn zal trots op me zijn. Die indringer zal wensen dat hij nooit was geboren.


    Hallo Matthew (: Vind je het goed als ze elkaar ontmoeten of had je iets anders in je hoofd? Want dan verander ik het wel hoor!

    [ bericht aangepast op 21 maart 2014 - 19:51 ]

    Serena Rossini
    Ik sta vlakbij een huisje dat in het dorp staat vlakbij een herberg een beetje verscholen in de schaduw met de cap van mijn mantel over mijn hoofd zodat mijn gezicht moeilijk te zien is, ik hoor hoefgetrappel en ik kijk even op waar ik een paard zie lopen met een jongeman erop die ik gelijk herken als de leider van de hunters Shadow Raeper ik grijns en met mijn ogen volg ik hem en hou ik hem zo een beetje in de gaten. Hij zet zijn paard vast en haalt een paar kisten van zijn paard waarna hij naar binnen loopt ik wacht 1 minuut en dan loop ik ook de herberg binnen om Shadow eens gedag te zeggen. Ik ben blij dat hij niet weet dat ik een weerwolf ben want eigenlijk bevalt me dit dubbel leven me wel het geeft me soms een soort van kick.
    Als ik binnen sta kijk ik rond. Ik loop naar de herbergier. 'Waar is de kamer van de man die 1 minuut binnenloopt?' zachtjes fluisterde ik. 'Ik ben een hunter.' niet dat hij gelijk gelooft dat ik dat echt ben.

    Matthew de Clermont ~ Weerwolf
    Rustig liep hij gewoon verder. Hij had al lang geroken dat hier andere wolven leefden, vandaar ook het gehuil. Hij wilde geen ruzie schoppen. Als hij niet welkom was, dan kwamen ze hem maar wegjagen. Het was niet zo dat hij stilletjes binnen kwam sluipen in het holst van de nacht om het kot op stelten te zetten en dan weer te verdwijnen. Hij liet het tenminste nog netjes weten, net zoals een mens op de deur zou kloppen als ze bij iemand langs gingen.
    Een tel bleef hij staan. De wind voerde een geur z'n richting uit. Wie de persoon was kon hij niet zeggen, maar het was tegelijk vaag bekend. Op een of andere manier deed het hem denken aan aarde en de bossen, zoals hij vaak had bij andere wolven. De enige conclusie die hij daaruit durfde te trekken was dat het een andere wolf moest zijn. Mogelijk een van de roedel die hier leefde en kwam kijken wie hij was, wat hij wilde of hem gewoon brutaalweg weg kwam jagen.
    Het duurde niet lang of de geur werd gevolgd door het geluid van stappen op de bosbodem. Zonder enige twijfel kwamen ze uit dezelfde richting, maar ik stoorde er me niet echt aan. Kalm bleef ik verder lopen tot ik op een kleine open plek kwam. Nog geen tel later kwam van de andere kant, van tussen de struiken, een gedaante aanrennen. Het bevestigde meteen m'n vermoeden over de oorsprong van de geur. Het was inderdaad een andere wolf, maar ik had zo het gevoel dat het geen heel oude kon zijn. Het was niet slim om meteen je sterkste vorm te laten zien als je niet wist wie of wat je tegenover je had. Even schudde ik m'n kop terwijl ik toekeek hoe de figuur zich oprichtte op de achterpoten. Nu we dichter bij elkaar waren, pikte m'n neus ook andere geuren op. Dit moest een vrouw zijn. Ik had het zelden mis wat zulke dingen betrof.
    Een tel keek ik haar aan voor ik mezelf ook oprichtte. In menselijke vorm was ik al gigantisch naar alle gangbare normen en zelf als gewone wolf was ik groter dan je zou denken, maar als ik eenmaal op twee poten stond, konden er amper nog anderen aan m'n lengte tippen. Een zacht, waarschuwend gegrom steeg op uit m'n keel. Ik wilde eigenlijk niet vechten, maar ik was ook niet van plan om me aan stukken te laten scheuren. Ergens hoopte ik dat een vertoning van kracht genoeg zou zijn om enigszins met rust gelaten te worden. Zacht grommend richtte ik me op zonder ook maar een tel uit het oog te verliezen. Ze mocht groter zijn zo dan op vier poten, maar ze was nog steeds kleiner dan ik zelf was.


    nee hoor, had nog geen plannen met hem (; (noot: als mens is hij haast 2 meter (; )


    "Nothing is True. Everything is Permitted"

    (hoe krijgt ze het weer voor elkaar, wil ze gaan vechten met simpelweg de grootste wolf? :') In ieder geval zal ik vanmiddag gaan schrijven, moet nu eerst weg.
    Ik zat trouwens te denken, als je iedere keer 300 woorden moet schrijven, is dat gewoon bijna onmogelijk wanneer je met iemand aan het praten bent. Je gaat grotendeels onzin schrijven. Is het een idee als we als minimum 100 woorden doen? Dan kan je iets makkelijker een gesprek voeren zonder óf onzin te schrijven, óf iets voor de ander in te vullen. Wat ik nu heb geschreven is ong. 100 woorden, voor de maatstaaf. Wat vinden jullie?)

    Athenae schreef:
    (hoe krijgt ze het weer voor elkaar, wil ze gaan vechten met simpelweg de grootste wolf? :') In ieder geval zal ik vanmiddag gaan schrijven, moet nu eerst weg.
    Ik zat trouwens te denken, als je iedere keer 300 woorden moet schrijven, is dat gewoon bijna onmogelijk wanneer je met iemand aan het praten bent. Je gaat grotendeels onzin schrijven. Is het een idee als we als minimum 100 woorden doen? Dan kan je iets makkelijker een gesprek voeren zonder óf onzin te schrijven, óf iets voor de ander in te vullen. Wat ik nu heb geschreven is ong. 100 woorden, voor de maatstaaf. Wat vinden jullie?)


    (Penn wit je wel helpen, en ik denk dat het misschien wel handig zou zijn als we de regel van 100 woorden invoeren, maar dan wel dat je niet minder mag dan 100 woorden en als je meer wilt is dat prima, maar dat is aan de taak van de topic beheerder.)


    Vampire + Servant = Servamp

    hijs groot maar eigenlijk is hij gewoon een teddybeer hoor X'D
    wat de 100 betreft, ik geloof dat ik de regels staat 300. Misschien inderdaad even vragen eerst voor we het daadwerkelijk gaan doen. Ik heb namelijk nog RPG's gezien hier op Q waar er ook een limiet is van minstens 300 woorden en daar lukte het hun ook om gesprekken te voeren.


    "Nothing is True. Everything is Permitted"

    DarkAng3l schreef:
    hijs groot maar eigenlijk is hij gewoon een teddybeer hoor X'D
    wat de 100 betreft, ik geloof dat ik de regels staat 300. Misschien inderdaad even vragen eerst voor we het daadwerkelijk gaan doen. Ik heb namelijk nog RPG's gezien hier op Q waar er ook een limiet is van minstens 300 woorden en daar lukte het hun ook om gesprekken te voeren.


    Vast wel, maar dat weet zij niet :') Vind je het goed als ik even wacht met antwoorden tot Paddo heeft gezegd dat het goed is om minder woorden te gebruiken? Het is inderdaad wel mogelijk, maar zeker moeilijk, ik denk dat het makkelijker is als we gewoon de 100 woorden-regel invoeren

    ja hoor, prima voor mij. heb ik helemaal geen probleem mee. Beter dat we wat vinden waar iedereen zich goed bij voelt, dan moeten zitten forceren. Das natuurlijk ook niet leuk spelen


    "Nothing is True. Everything is Permitted"