The deatheathers return x Hogwarts and One Direction || Speeltopic 1 - Speeltopics

Het is 24 jaar later na de slag om Zweinstein en de dooddoeners zijn zich aan het herenigen. Sommige leerlingen horen bij hun andere juist niet. Vrienden en vriendinnen kunnen tegenover elkaar te komen staan. Iedereen weet dat de dooddoeners Zweinstein willen binnendringen. De SVP is terug alleen dan met een andere naam. De SVH, oftewel de Strijder Van Hogwarts. Beter gezegd HA, Hogwarts Army.

Invullen:

- Naam + achternaam:
- Leeftijd:
- Leerjaar:
- Afdeling:
Bloedsoort:
- Beste vakken:
- Slechtste vakken:
- Innerlijk:
- Uiterlijk:

Leerlingen: (HOU DE AFDELINGEN GELIJK! EN JONGENS EN MEISJES OOK!)

Harry Edward Styles: Lacey
Zayn Javadd Malik:KiliOfDurin
Niall James Horan: Wall
Liam James Payne: Pudge
Louis William Tomlinson: Nightingalex
- Onbekenden (:

Resevering: (HOUD JONGENS EN MEISJES GELIJK EN OOK DE AFDELINGEN! Een stop nu op Ravenclawers en Gryffindors.)

Ravenclaw:
- Maeve Curtis. Lacey 1.1
Stephanie West - Whisperings1.5
- Niall Horan. Wall 1.2
Slytherin:
- Zayn Malik - KiliOfDurin 1.5
- Louis Tomlinson - Feaser
- Amy Lee - Wall 1.8
Alaska Milla - Pudge 1.7
Hufflepuff:

- Veronica diAngelo - SuperTOMMO 1.8
- Liam Payne - Pudge1.7
Gryffindor:
- Harry Styles - Lacey 1.1
- Cheryl Greene - Nightingalex 1.1
- Camilla Swann - CrazyGirlxx 1.6

REGELS:

- Minstens 150 woorden, meer mag altijd! (: In gevallen van geen tijd of geen inspiratie zie ik dit door de vingers (:
- Zoals ik al eerder zei hou de afdelingen gelijk en de jongens en meisjes (:
- Geen andere personages besturen tenzij je daar toestemming voor hebt van de persoon zelf.
- Naamsveranderingen doorgeven graag!
- OOC tussen haakjes () [] {}
- Alleen ik maak nieuwe topics aan, tenzij ik iemand vraag.
- Reserveringen blijven 2 dagen staan oftewel 48 uur.
- 2 rollen per persoon, en dan 1 jongen en 1 meisje (:
- Heb respect voor elkaar!
- De belangrijkste: HAVE FUN!

Het begin:

Minevra McGonagall.

Ik stond op van mijn stoel en ging voor de docenten staan in het zicht van de leerlingen. 'Danku professor Dorwin voor de sorteersermonie.'Begon ik. Mijn blik vestigde op een leerling en ging zo langs velen. 'Welkom nieuwe leerlingen, en welkom terug andere leerlingen. Dit nieuwe jaar op Hogwarts, heeft vele kansen voor jullie. Jullie zullen gelukkige momenten hebben en minder gelukkige. Maar ik wil jullie allen waarschuwen. Het ministerie is het er niet mee eens dat ik studenten dit vertel. En mijn mening is dat studenten de gevaren van de echte wereld moeten kennen.'Sommige blikken van de eerste jaars werden beangstigend. 'Iedere dag of zelfs uur proberen de deatheathers Hogwarts binnen te komen. Misschien wel op dit moment. De deatheathers hebben zich weer bij zich gevoegd en willen nu de wereld overnemen voor hun doode en zogenaamde baas. Hij werd altijd You-Know-Who genoemd. Maar iedereen kent zijn echte naam;Voldemort. Net zoals jullie zat hij ongeveer 60 jaar of 70 jaar geleden op deze school. Ik wil jullie 1 ding zeggen; Let goed op jezelf en mede studenten. En vertrouw je vrienden in deze tijden.'Een paar vierde jaars zaten wat met elkaar te fluisteren. 'Maar goed. Naar de feest sfeer. Eet smakelijk!'Een kleine en flauwe glimlach sierde mijn mond. Ik klapte in mijn handen en het avondmaal verscheen. Gemompel en geroezemoes doemde op en ik ging weer op mijn plek zitten.

Iedereen is dus in the Great Hall aka Groote Zaal. En heeft de toespraak gehoord.

De roosters(Gemaakt door Fabiënne aka Lacey) :

[ bericht aangepast op 27 feb 2014 - 18:22 ]

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Maeve Demetria Curtis

Liam leek in gedachten verzonken te zijn en sprak de spreuk zonder nadenken uit, waardoor er een harde knal ontstond en ik geschrokken overeind vloog. Gelukkig was er niets kapot en was Liam ook niet gewond geraakt, dus al snel liet ik de ingehouden lucht uit mijn keel ontsnappen en knikte ik, als teken dat ik zijn verontschuldiging accepteerde. Al snel deed mijn beste vriend een nieuwe poging en dit keer slaagde hij er wel in om een boeket orchideeën tevoorschijn te toveren, hoewel ze eerder dood dan levend leken. Ach ja, oefening baart kunst.
Als antwoord op zijn lieve woorden, wees ik naar hem en drukte ik toen mijn hand op de plek waar mijn hart zat. Normaal gesproken bedoelde ik daarmee 'Ik hou van je', hoewel ik dit gebaar ook graag gebruikte naar vrienden of familie toe. En aangezien ik geen geliefde had, zou ik het gebaar nooit kunnen gebruiken, wat ik zonde vond, aangezien het een mooi gebaar was.
Uiteindelijk trok ik mijn gezicht weer in de plooi en ging ik weer naast mijn beste vriend zitten, waarna ik het stuk perkament voorzichtig uit zijn handen trok en de veer weer vastpakte. Zorgvuldig schreef ik mijn vraag op het perkament en gaf ik het terug aan Liam, waarna ik hem vragend aankeek. Er stond op of hij dacht dat er al Deatheaters binnen Hogwarts waren, aangezien ikzelf een naar gevoel erbij had. Om eerlijk te zijn vertrouwde ik het niet zo, ook al zeiden alle professoren dat Hogwarts de meest veilige plek in de tovenaarswereld was. Ik kon me namelijk maar al te goed herinneren dat er een Battle of Hogwarts in de geschiedenis heeft plaatsgevonden.

---

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

Liam James Payne.

Ze wijst naar mij en dan naar de plek waar haar hart zit. Glimlachend trek ik haar naar mij toe om haar in een knuffel te trekken. Daarna pakt ze het stuk perkament weer en begint ze er ijverig op te schrijven. Nieuwsgierig kijk ik mee over haar schouder maar als ze door blijft schrijven richt ik me op mijn eigen gedachten. Ik hoop dat ik genoeg heb geleerd deze vakantie, want ik moet de P.U.I.S.T examens echt heel goed maken. De S.L.I.J.M.B.A.L.len waren me goed afgegaan, ik heb er acht, waarvan twee keer uitmundend voor Charms en Potions. Glimlachend denk ik terug aan mijn ouders' gezichten toen ik hen dat vertelde.
Maeve geeft me het perkament en snel laat ik mijn blik over de regels glijden. Ik knik.
"Ik vertrouw het eigenlijk niet. Ik denk dat er zelfs al wat Deatheaters binnen zijn – in Slytherin en misschien ook nog wel een leraar ofzo. Het is ze al eens eerder gelukt om binnen te komen, tijdens de Battle of Hogwarts, maar toen hebben wij, of tenminste; onze grootouders, ze ook verslagen. Ik denk dat we gewoon voorzichtig moeten zijn, want je kan nu alleen maar je vrienden vertrouwen." Zeg ik terwijl ik glimlach naar haar. "En ik vertrouw je."
Ik geef het perkament weer aan haar. "Wat denk jij?"

---

" icarus had loved the sun, and so daedalus lost his. "

Maeve Demetria Curtis

Liam knuffelde me als dank en gewillig liet ik het toe, wetende dat hij een echte knuffelaar was. Ik hield er ook wel van, vooral als het avond was en ik lekker tegen iemand aan kon liggen, maar erg vaak kwam dat niet voor. Toen ik jonger was, lag ik nog wel eens tegen mijn vader of moeder aan en staarde ik in het vuur van de open haard, maar nu ik ouder begon te worden, knuffelde ik steeds minder met mijn ouders. Jammer genoeg, ik had namelijk wel vaker behoefte aan wat lichaamswarmte.
Liam antwoordde precies met de woorden die ik in gedachten had, namelijk dat er waarschijnlijk al Deatheaters binnen deze muren waren, bovenal in Slytherin. En hij vertrouwde me, wat het voornaamste was. Maar goed, wie vertrouwde mij nou niet? Alsof een Muggleborn een Deatheater zou zijn. Alsof een Muggleborn überhaupt een Deatheater mócht zijn. Als het aan mijn medeleerlingen lag, was ik absoluut niet verdacht. Waarschijnlijk stond ik wel op de dodenlijst van de volgelingen van Voldemort, maar dat zou ik maar op de koop moeten toenemen, zeker.
Hij gaf het perkament terug en ik begon weer te schrijven: "Ik denk dat je gelijk hebt, hoewel ik betwijfel of we ze deze keer weer kunnen verslaan. De Deatheaters maken vast niet twee keer dezelfde fout. En om heel eerlijk te zijn, ben ik bang." Ik was niet heel snel bang te maken, maar nu het gevoel steeds dichterbij kwam dat ik een menselijke prooi was, was ik toch niet meer zo gerustgesteld als voorheen. "Maar ik vertrouw jou, en een aantal Ravenclawers en Hufflepuffers ook. Over Gryffindor heb ik mijn twijfels, en over Slytherin zal ik maar niet beginnen." Ik gaf het perkament terug met een grimas, waarna ik mijn rug rechtte en Liam afwachtend aankeek.

---

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

Niall James Horan

Verbaast keek ik op toen professor McGonagall was uitgepraat. Deatheaters hier op school? Opgewonden begon ik tegen mijn vrienden te praten ''Dat kan toch niet? Ik bedoel Deatheaters, alweer?”. Ook zij begonnen druk te praten. Toen ze begonnen over een club haakte ik af en besloot om naast Maeve te gaan zitten. Al jaren was ik verliefd op haar, maar ze zag me niet zitten – dacht ik. '’Hey Ma…'’ het meisje stond op en liep de Great hall uit. Ze negeerde me, ik wist het zeker. Ik wist dat ze niet praatte, behalve tegen Liam. De perfecte Liam. Zoekend keek ik om me heen en vond al snel de chocoladebruine krullen aan de Gryffindor tafel. '’Harreh!’’ "We kunnen die mantels gaan zoeken en gaan rondspoken, hoewel ik denk dat Filch en Mrs Norris ons dan afmaken. Of we gaan in het donker rondvliegen op onze bezems, hoewel ik denk dat Madam Hooch daar niet zo blij mee zal zijn. En als je echt in een brave bui bent, dan kunnen we netjes naar de Common Room gaan en voor de haard gaan zitten met een spelletje." hoorde ik hem zeggen. "Gaan jullie iets avontuurlijks doen?” ik ging zitten en schepte meteen mijn bord vol met kip en aardappels. Food!

[ bericht aangepast op 22 feb 2014 - 19:35 ]

---

I like my choices. I hope she likes hers.

Cheryl Greene

Harry keek me even gekwest aan. ''Sorry! Het spijt me. Sorry, sorry, sorry. Ik dacht er niet bij na.''Zei ik meteen, met een schuldige ondertoon. Hoe dom kon ik ook weer zijn? Hij begon weer over het Slytherin gedoe. "Alaska is te vertrouwen, zeker weten."Zei hij. Ik knikte. ''Als jij haar vertrouwt doe ik het ook.''Benaamde ik met nog steeds een schuldige ondertoon. "Ik weet het gewoon niet, we zullen zien. Ik wil in ieder geval dat je op je hoede blijft en nooit in je eentje op een Slytherin afstapt. En dat meen ik, Cher."Voor mij klonk zijn stem serieus en meenend. ''Ik beloof het Hazz. Tenzij ze mijn familie of jou beledigen. Dan kan ik niets beloven.''Fluisterde ik. Harry was best beschermend over me. ''Maar jij moet ook niet op een of andere Slytherin afgaan die je niet vertrouwt.''Voegde ik er nog aan toe. Toen ik vroeg wat we konden doen. "We kunnen die mantels gaan zoeken en gaan rondspoken, hoewel ik denk dat Filch en Mrs Norris ons dan afmaken. Of we gaan in het donker rondvliegen op onze bezems, hoewel ik denk dat Madam Hooch daar niet zo blij mee zal zijn. En als je echt in een brave bui bent, dan kunnen we netjes naar de Common Room gaan en voor de haard gaan zitten met een spelletje."Zei hij. In eens kwam er een jongen uit Ravenclaw aan met vuilblond haar. '’Harreh!’’Zei de jongen. Ik herkende hem als Niall Horan. "Gaan jullie iets avontuurlijks doen?”Vroeg hij en hij ging zitten. ''Hmm, we kunnen eerst dat tweede doen, vervolgens het eerste en daarna maar als brave kindjes naar de Common Room gaan.''Grijnsde ik. Daarna keerde ik me naar Niall. ''Ja.''Glimlachte ik.

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Harry Edward Styles

Al snel begon Cheryl zich te verontschuldigen voor haar actie. Ze was soms een flapuit, dus ik nam het haar niet bepaald kwalijk. Natuurlijk was ik erg snel te kwetsen en dat wist Cheryl, waardoor ze meestal extra goed oplette voordat ze iets op een plagende manier tegen me zou zeggen. Soms vatte ik het namelijk helemaal verkeerd op.
Al snel beloofde mijn beste vriendin me dat ze niet op een Slytherin zou afstappen, zolang ikzelf ook niet op een onbetrouwbaar iemand afging en onder de voorwaarde dat ze wel mocht ingrijpen, mochten haar dierbaren beledigd worden. Wetende dat ik niet beter dan dit zou krijgen, ging ik akkoord met haar voorstel. Er viel toch niet met haar te onderhandelen als ze zeker was van haar zaak, dat had ik in die zes jaren wel geleerd.
Al snel hoorde ik de stem van Niall Horan, medestudent en Ravenclawer, en voegde hij zich bij ons om vervolgens zijn bord vol te scheppen met aardappelen en kip. Ik kon erg goed met Niall opschieten; hij was erg aardig en we waren vaak een combinatie tijdens Potions, mede omdat niemand met ons wilde samenwerken. Daardoor werden we wel eens vaker de les uitgezet, aangezien we iets hadden laten ontploffen of weer eens geen zin hadden om op te letten.
"Nialler, ga je met ons mee? Cheryl en ik gaan even rondvliegen, dan gaan we Deatheaters spelen en daarna gaan we naar de Common Room van Gryffindor. Op eigen risico, natuurlijk," grijnsde ik, om vervolgens een stukje kip van zijn bord te pikken en het plagend in mijn mond te stoppen. "Waarom ben je eigenlijk niet bij de Ravenclawers blijven zitten? Waren ze niet zo aantrekkelijk als ons?"

---

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

Stephanie West

Deatheaters? Op school? Eigenlijk schrok ik, maar misschien lukte het helemaal niet om de school binnen te dringen. Toch? Mijn voorouders hadden meegevochten tegen deze zielloze wezens. Als het wezens waren. Niemand wist het, maar stiekem geloofde ik dat Deatheaters niks meer en niks minder waren dan zwarte doeken. Plots dacht ik even verder. Als de Deatheaters terug kwamen, hoe zat het dan met Voldemort? Die was toch dood?
Ik besloot maar wat afleiding te zoeken. Aan de tafel van Ravenclaw werd niks gezegd, dus ik stond op van de tafel. Niemand zou me missen. Langzaam keek ik om me heen, of er andere plekken waren. Plots werd ik op mijn schouder getikt. Ik draaide me om en keek in het gezicht van professor Banning. 'Miss West, ik wens u een fantastisch laatste jaar. Mogen Zweinstein u mooie herinneringen bij had mogen brengen.' Ik knikte maar wat, waarna ik maar aan de Gryffindor ging zitten. 'Hé…' fluisterde ik. 'Mag ik bij jullie zitten? Als jullie het niet willen, ga ik weer weg, hoor.' Ik hoopte dat ze me een beetje mochten, ik was altijd bang dat mensen me niet aardig vonden.

[Ik ben tot donderdag naar Disneyland! Ik reageer dan pas weer.]

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

[Zayn heeft Louis op z'n mark getikt met z'n vinger...]

---

Bowties were never Cooler

KiliOfDurin schreef:
[Zayn heeft Louis op z'n mark getikt met z'n vinger...]

[Had ik er toch ook in gezet?]

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

[Nee, sorry]

---

Bowties were never Cooler

-

[ bericht aangepast op 22 feb 2014 - 20:54 ]

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Evelynn (Evy, Ev) Clio Sparks
Ik zuchtte toen het eten in de gouden schalen op de grote tafel verschenen. Ik begon wat aardappelen en wat van de groenteschotel op te scheppen. Ik schudde mijn rode lokken uit mijn gezicht en keek om me heen. Iedereen was bezig met eten en kletsen met elkaar. Er kwam een meisje vlakbij staan. "Hé, mag ik bij jullie zitten? Als jullie het niet willen ga ik weer weg hoor," zei ze half fluisterend. "Natuurlijk! Je hoeft niet weg hoor, ben je gek?" Ik glimlachte naar haar om haar duidelijk te maken dat het een grapje was. Ik wendde me weer tot mijn bord. Ik merkte dat iemand me aanstaarde. Ik volgde het gevoel van brandende ogen en merkte Sean op. Ik wendde mijn blik gelijk weer af. Ik had op Sean al sinds mijn eerste jaar een grote crush en had nooit echt contact met hem gemaakt, behalve die keer dat ik hem vroeg hoe je dingen moest laten leviteren. Ik ben altijd al slecht geweest in Bezweringen. Ik stopte een paar happen in mijn mond, hopend dat hij niet keek. "Nog iets leuks gedaan deze vakantie?" vroeg ik aan niemand in het bijzonder, gewoon om een gesprek aan te gaan met iemand die daar behoefte aan had.

---

{ do you call yourself a freaking hurricane like me? }

[Sorry, verkeerde posts gelezen ]

---

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson

Alaska schoof een stukje van me weg. ''Dit bedoel ik nou.''Zei ze. ''Je overdrijft, ik geef je alleen een uitleg.''Geïrriteerd keek ik haar aan. ''Ik overdrijf niet. Je beschuldigd me meteen.''Antwoord ik. "Luister Lou,"Alaska komt weer dichter bij me zitten. "Ik wil geen ruzie omdat we elkaars vrienden niet vertrouwen, als wij elkaar maar vertrouwen, toch?"Kort knikte ik. Glimlachend keek ze me aan. ''Ik vertrouw Gryffindors niet.''Antwoordde ik. "En ik vertrouw jou Louis, écht."Ik beet weer op mijn lip. ''Dat zou je niet moeten doen.''Mompelde ik haast onverstaanbaar. ''Je weet niet wie ik ben.''Ik stond op en verliet de zaal. Buiten de zaal trapte ik woedend tegen een harnas dat omviel. Stug liep ik door naar de leerlingenkamer van Slytherin. ''Als je me er niet in laat dan zal deze doorgang er niet meer bestaan.''Siste ik. Meteen ging de doorgang open en liep ik naar binnen. Daar liet ik me op een van de smaragd groene banken ploffen en ging er op liggen. Er liep een vijfde jaars meisje binnen en ik ging weer recht op zitten. Ze had lange donkerbruine krullende haren,een lichtgetinte huid en bruine ogen. ''Hoi, ik ben Louis. Louis Tomlinson.''Zei ik tegen haar. ''Hi, ik ben Eleanor. Eleanor Calder.''Glimlachte ze verleidelijk. Ik klopte op mijn schoot en meteen ging ze erop zitten. Ze draaide haar hoofd naar dat van mij en drukte haar zachte roze lippen op mijne. Ik zoende haar gewillig terug.

[ bericht aangepast op 22 feb 2014 - 21:00 ]

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Zayn Malik
Ik glimlachte toen ze toestemde. Lou mag lekker op de bank slapen ofzo. Of hij ging gewoon slapen, als hij ons maar niet stoorde. Tijdens de spelletjes van Amy hield ik vaak die arm onder haar of ik had nog een lange mouwen hemd aan. Ik was er dan wel trots op, het leek me niet slim hiervoor uit te komen zolang we hier waren. Ik pakte een soesje en hield die voor haar mond. Onder de tafel aaide ik wat over Harley's hoofd met mijn vrije hand. Ik grinnikte bij haar woorden en pruilde toen. "Dat is niet lief, schat. Maar misschien tijdens het toetje. Ik wiebelde even met mijn wenkbrauw en drukte een kusje op haar wang. Ik legde het soesje op haar bord en draaide me toen naar Louis. Ik vroeg hem wat vaags en hij antwoorde vaag. Dat was het beste. Daarna richtte ik me op Amy. Ik glimlachte bij haar woorden. "Maak je geen zorgen. Nu is al mijn aandacht voor jou. Zullen we direct gaan? Of eerst wat eten?" Ik pakte zelf een biefstukje van de schaal en verduisterde die zo Harley zijn mond in. Hij blafte zacht en schoof hem er nog een toe. Verwend hondje. Ach, dat mocht. Ik vond het leuk dat hij zo lekker mollig was. Toen ik er twee had verduisterd pakte ik zelf een stukje brood en begon eraan te knagen.

---

Bowties were never Cooler