Countdown to love || One Direction || Bromance || Speeltopic - Speeltopics

Wat als iedereen ter wereld een strip op hun pols had zitten die zei hoe lang het nog duurde tot je je soulmate zou tegenkomen? Wanneer de teller op 0 staat kom je hem of haar tegen. Je weet niet wie het is, hoe hij of zij heet of hoe hij of zij eruit ziet. Je weet alleen dan op dat moment jullie bijde tellers op 0 komen te staan. Het kan gebeuren op ieder moment van de dag. In de bus naar school, tijdens het boodschappen doen of tijdens het uitgaan in je favorite club.
Deze RPG gaat over 4 jongeren uit gewone arbeidersgezinnen: Harry, Liam, Louis en Zayn. Na hun middelbare school hebben deze jongens geen idee wat ze moeten doen. De meesten werken nu maar in supermarkten of cafe's tot ze weten wat ze met hun leven willen. Hun ouders hebben er wel genoeg van en besluiten ze naar een kamp te sturen om uit te vinden wat ze willen met hun toekomst... Maar wat als ze daar aankomen en meer blijken te vinden dan alleen een carriere plan? Al hun tellers vallen nammelijk op 0, maar als ze dat eenmaal ontdekken is het te laat en weten ze niet wie van hun nou eigenlijk elkaar's soulmate is. Het kamp wordt dus niet alleen een kans op een goede baan, maar ook een op ware liefde, maar hoe vogel je uit wie dat is...?


Rollen:
[Naam - Soulmate - Speler]
- Harry Edward Styles - Louis - SnowfIake
- Liam James Payne - Zayn - Malcolm
- Zayn Javadd Malik - Liam - quin98
- Louis William Tomlinson - Harry - KiliOfDurin


Koppels:
- Liam en Zayn
- Louis en Harry


Kamerindeling:
- Zayn en Harry
- Louis en Liam


Regels:

Op het overtreden van al deze regels staat na 2 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).

Veel plezier!

Het Begin
Alle jongens zijn net aangekomen en zijn gezellig wat met elkaar aan het kletsen voor het grote kampgebouw. Op een bord aan de zijkant hangt een lijstje met de kamerindeling. De jongens leren elkaar langzaam beter kennen en alles is leuk... Tot een van de jongens opmerkt dat zijn teller op 0 staat, waarop de rest ook kijkt en de verwarring toeslaat...[Dit geef ik nog aan]

[ bericht aangepast op 1 maart 2014 - 12:39 ]

---

Bowties were never Cooler

[Mijn topics.]

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Fluitsma schreef:
[Mijn topics.]

( Pampampam)

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[Fluitsma -> 020314.]

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Louis William Tomlinson
Ik sprong uit de auto toen ik die geparkeerd had. Thuis had ik afscheid genomen van mijn moeder en mijn zusjes en voor een tijdje vrij genomen van mijn werk in het lokale café van Doncaster. Nu stond ik hier: Een kamp om te weten te komen wat ik met mijn toekomst zou doen. Ik kon namelijk niet altijd een barman blijven die in z'n pauzes en na z'n shift sex had met random meisjes uit de kroeg, maar eigenlijk nooit dezelfde en zeker niet dezelfde in een week. Alleen als ik een vriendin of vriend had. Maar dan de casual wipjes in mijn pauzes bleven toch wel doorgaan. Met haar of hem, of met een ander. Ik was nou eenmaal iemand die graag aandacht kreeg en het maakte me weinig uit van wie. Het liefst natuurlijk iemand die ik echt lief had, maar als die er niet was ging eigenlijk ieder ander persoon van rond mijn leeftijd ermee door. Nu stond ik hier met een rugzak op mijn rug en een sporttas met kleren en andere spullen naast me. Hopeljk zat er iemand onder de anderen die ook van voetbal hield... en casual sex, maar dat was misschien iets lastiger te vinden. Al, lukte het me vaak wel, al zou voor meerdere nachten het lastiger worden. Nu liep ik naar binnen en stond verstelt van hoe het kampgebouw eruit zag. Er waren twee groten zalen op de grond end van allerlei boomhutjes op verschillende hoogtes erboven. het zou zo cool zijn om daarin te mogen slapen. Nu werd ik er al enthousiast door. Er was alleen nog niemand, dus ik besloot maar met een losse dennenappel te gaan hooghouden, gewoon om wat te doen te hebben.

---

Bowties were never Cooler

020314 schreef:
[Mijn topics.]

---

"Family don’t end in blood”

Zayn Malik

Ik rij het laatste stukje tot ik op het kamp aankon. Ik kom hier omdat ik echt geen idee heb wat ik wil , wat ik nog moet doen in me leven. Ik was nu toch wel op een leeftijd dat ik is moest gaan kijken wat ik nou precies wou, en ik hoop dat dit kamp me hierbij gaat helpen. Ik wou natuurlijk ook niet altijd in die supermarkt blijven werken waar ik nu werk, ik vond er niks aan maar ja wat moest ik anders? Ik had toch geld nodig.ik zet mijn muziek uit die ik best hard had opstaan in de auto. Ik stap uit en kijk om me heen, het was niet echt hoe ik zoiets verwacht had maar het zag er echt leuk uit. Er waren boomhutten! Het zou echt leuk zijn als we daarin mochten slapen. Ik kijk veder de omgeving door tot mijn oog valt op een jongen iets veder bij mij vandaan. Ik was dus niet de eerste hier. Ik loop dichter naar hem toe en zie dat hij aan het hooghouden is met een dennenappel. Dat deed die toch wel heel wat beter dan mij, met een bal kon ik het nog wel maar met een dennenappel? Ik kijk nog een keer naar de jongen, 'heey' zeg ik glimlachend, het was ook een beetje raar om niks te zeggen terwijl ik wel aan het kijken was.

Dyael Owen Wessler.

Lichtelijk nerveus tikte ik met mijn vingers tegen de zeikant van de auto, mijn vader had het verstandiger gevonden als ik met een taxi zou gaan dan met mijn eigen auto. Bullshit natuurlijk. Maar ik wilde de vrede bewaren voor ik enkele tijden weg zou gaan. De zenuwen waren sinds gisteren middag al aan het opspelen en met de minuut dat het dichterbij kwam werd het alleen maar erger. Waarom was ik dan ook zo vreselijk in nieuwe contacten maken? Mijn vader wist dit.en toch had hij me haast gedwongen om hierheen te gaan, ook omdat ik nog niet wist wat ik voor een beroep wilde gaan doen en dat terwijl ik al negentien was. Ik hoorde mijn vader het zo zeggen. "Jongeman, we zijn er." De taxi chauffeur draaide zijn hoofd naar me toe en deze tikte ongeduldig met zijn vingers tegen het stuur aan. "Oh, uh, ja, sorry. Wat ben ik u verschuldigd?" Ik drukte mijn bril iets beter en viste mijn portemonnee uit mijn tas. Die bril had ik nu alleen op omdat ik weer is hoofdpijn op voelde komen, dadelijk zou ik 'm heus wel afzetten, anders wist ik wel zeker dat ze me al meteen niet mochten. Met een bril zag ik er nog afschuwelijker uit. Ik hoorde de chauffeur het bedrag noemen en haalde dat uit mijn portemonnee, het was net genoeg, god zij dank. Ik duwde de klink omlaag en vervolgens de portier open. Frisse lucht deed me op zulke momenten erg goed. Ik hees mijn tas over mijn schouder en pakte mijn koffer zelf uit de kofferbak. Met een klap belandde deze op de grond en de taxi chauffeur crosste alweer weg, zand opstuivend. Ik kuchte zachtjes en trok mijn koffer met me mee. Lipbijtend keek ik wat onzeker rond. In de verte zag ik al twee jongens bij elkaar staan, maar te verlegen als ik was ging ik me niet bij ze voegen en ik wist dat ik daar later spijt van zou krijgen.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Louis Tomlinson
Ik stond eventjes de dennenappel hoog te houden toen ik merkte dat er iemand bij me was komen staan. Met mijn ogen nogsteeds strak opde dennenappel die leek te dansen over en weer van mijn voeten en knieen richtte ik me op hem. "Hey." zei ik vrolijk. "Ook hier voor een toekomst?" Toen bedacht ik me dat ik me beter voor kon stellen. Ik trapte de dennenappel weg, maar voor ik het wist had ik al iemand geraakt. Er stond namelijk nog een jongen iets verderop met een zuidelijk uiterlijk en een leuke bril. Die van mij had ik na het rijden snel in mijn tas gedumpt, maar hij was volgens mij ook leuk met, maar ik zag het niet zo goed. Ik liep naar de jongen toe. Inderdaad, hij was knap, maar de jongen die ik achterliet ook. Er zou in elk geval voeldoende keuze zijn. Ik grijnsde kort en keek toen toch de jongen aan. "Sorry van de dennenappel. Ik keek niet zo goed uit. Louis Tomlinson trouwens. De slet van Doncaster en eerste klas barman." stelde ik me voor, voor ik op elk van zijn wangen en vol op zijn mond een kus plaatste. "Kom erbij staan. Zo alleen is toch ook niets." Ik greep hem bij zijn arm en trok hem mee naar de andere jongen met het pluizige zwarte haar, waar ik de gebrilde jongen losliet. "Louis Tomlinson, trouwens. Slet eerste klas, maar dat heb je waarschijnlijk al gehoord." zei ik vrolijk voor het gezicht van deze jongen dezelfde 3 kussen onderging. Nee, ik had geen rem en hield me ook absoluut niet in. Zeker niet bij leuke mensen. Niet geschoten is altijd mis en als iemand boos werd wist ik me er altijd wel uit te lullen, of de persoon in questie het bed in te lullen... Wat het meestal was, maar goed.

---

Bowties were never Cooler

Zayn Malik

Ik volgde de dennenappel met mijn ogen, hij kon het echt goed bij mij zou die allang gevallen zijn. Ik moest grinniken door wat de jongen zei, het klonk best apart. ' ja ik heb echt nog geen idee wat ik veder wil' zei ik. De jongen leek me best aardig, hij zei alles heel vrolijk. Ik volgde de dennenappel die hij wegschoot tot hij tegen een jongen wat vederop aankwam. Auw, dat moest best pijnlijk zijn. Ik bekeek de jongen even goed, hij zag er wel leuk uit, net als de jongen die de dennenappel wegschoot. Inmiddels was die naar de jongen toe gelopen en ik zag dat hij wat zei. Vervolgens zag ik dat hij een kus op zijn mond plaatste, misschien zijn vriendje. De jongen liep weer terug en stelde zich voor aan mij waardoor ik even moest lachen, slet eerdte klas.. Ook ik kreeg daarna twee kussen op me wang en een op me mond. Hij was in iedergeval niet verlegen. ' hey Louis, ik ben Zayn' zei ik tegen hem. Ik had niet echt problemen met zijn kus, het was zijn ding om zich voor te stellen blijkbaar en bovendien was hij wel knap dus echt een probleem vondt ik het niet. Ik keek even maar de andere jongen die Louis meegetrokken had en haalde mijn hand even door mijn haar om het wat beter te laten zitten.

[ bericht aangepast op 3 feb 2014 - 17:33 ]

Harry Styles
Mijn grijze beanie trok ik over mijn krullen toen ik uit de auto was geklommen, om vervolgens mijn telefoon uit mijn jaszak te toveren. Mijn zus met het zoveelste bericht dat ze me liever kwam halen, maar omdat die optie er niet inzat, dat ik er toch aan moet geloven om mezelf wat open te stellen. Het beste ervan moest maken en als het te erg zou worden, dat ze me dan alsnog persoonlijk kwam halen. Ik beet op mijn lip, om mijn telefoon weer, zonder antwoord, terug te stoppen. Zij had makkelijk praten, want zij was degene die nu het makkelijkste een gesprek aan kon knopen met een willekeurig persoon, werd niet vreemd aangekeken, om vervolgens de meest vreemde dingen aan te moeten horen. Een zachte zucht rolde over mijn lippen, wetende dat het ooit anders was geweest en dat dit nu mijn manier van doen was, dus het nu weer een uitdaging zou worden. Ik wilde gewoon niet alles nog een keer meemaken en je zou jezelf automatisch opstellen als mij als je hetzelfde had gemaakt. Ik keek het kamp rond, slikkende bij het zien van drie jongens verderop. Waarom had ik nu iets kunnen doen, zodat ik hier niet was beland? Waarom kwam op het laatste moment pas iets waardoor je zag dat je het anders aan had moeten pakken? Niet dat ik nu iets zou doen, wat ik voorheen niet had gedaan. Mijn blik gleed langzaam verder, om te blijven hangen bij mijn rugzak, die ik over mijn schouder hing, en mijn tekenblok, die ik dicht tegen me aanhield, om met mijn andere hand de kitten, die mijn steun en toeverlaat zou zijn deze periode, net zou dicht tegen me aan te houden. Ik werd nu wel bang.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Louis Tomlinson
De jongen met het zwarte haar stelde zich voor als Zayn. Ik glimlachte naar hem en ging met een hand door mijn haren. "Aangenaam." zei ik vrolijk. Ik liet mijn ogen over het terrein glijden. Eigenlijk om iets te doen te vinden, maar ik vond een vierde kampbewoner. Het was een extreem schattige krullenbol met een nog veel schattigere kitten in zijn armen. Dit was het moment dat ik alles om me heen lie tliggen en zijn kant op rende. Ik bleef recht voor hem staan en aaide het katje. Die was het er alleen duidelijk niet mee eens en klauwde naar me, wat een lange kras op mijn arm veroorzaakte. "Auw." piepte ik en ik pruilde even voor ik recht in de prachtige felgroene ogen van de krullenbol keek. "Jou katje is gemeen. Jij hopelijk niet. Ik ben Louis. Barman uit Doncaster en eerste klas slet voor alle gelegenheden." zei ik vrolijk voor ik op mijn tenen ging staan om de krullenbol ook een kus op elke wang en een iets langere kus op zijn lippen te geven. Hij smaakte in elk geval prima, al deden de anderen dat ook. "Kom, er zijn er nog meer." zei ik vrolijk voor ik hem aan zijn andere arm pakte om mee te slepen naar Zayn. Bij die kat kwam ik niet meer in de buurt... Of wel, maar nu eventjes niet.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Mijn capuchon trok ik nog eens over mijn hoofd heen en stiekem hoopte ik dat er nog een mogelijkheid om te verdwijnen. Deze zat er niet in, dat wist ik ook wel, maar bleef toch hopen. De hoop vervloog alleen al snel toen een bruinharige jongen me in het viseer kreeg en mijn kont op rende. De kitten in mijn armen klemde ik nog dichter tegen me aan, om heel langzaam een klein stapje naar achter te zetten. Ik was bang dat de jongen tegen me op zou knallen, maar hij slaagde erin om voor mijn neus stil te staan en al snel een kras van het kleintje in mijn armen op zijn arm te krijgen. 'Marshmallow, doet niet,' mompelde ik bijna onhoorbaar tegen het sneeuwwitte kitten waarna ik langzaam opkeek naar de jongen, die vrolijk weer het woord had genomen. Ik was stil gevallen, keek om me heen, of hij het tegen mij had, door zijn vrolijkheid, maar kon toen mezelf bijna voor mijn kop slaan, want ik was de enige met een katje in mijn armen en die hier stond. Het liet mijn wangen kleuren, me geen houding te geven, want ik was het niet gewend om zo begroet te worden, of door überhaupt door iemand aangesproken te worden. Mijn wangen kleurde alleen maar nog donkerder, om mijn blik neer te slaan, wetende dat ik, voor mijn gevoel, de eerste indruk alweer had verpest. Heel langzaam liet ik me wel meetrekken in de richting van de andere jongen. Daarna kreeg ik pas de tijd mijn tekenblok om te draaien waar mijn standaard woorden op stonden. Harry is de naam. Bakker uit Holmes Chapel en over het algemeen niet heel bijzonder. toonde deze waardoor ik mijn ogen opnieuw neersloeg. Ja, dit ging heel goed.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik

Louis was er al weer van door gerent voor ik het wist en ik schudde even lachend mijn hoofd. Die jongen rende volgens mij als die iets zag er gelijk naar toe. Ik draaide mijn hoofd in de richting waar Louis naartoe gerend was. Ik zag een andere jongen staan met een katje in zijn armen. Ook bij hem gaf Louis de drie kussen en kwam daarna naar ons toe samen met de jongen. De jongen had een bordje vast en snel vlogen mijn ogen over de letters. Een beetje apart dat die dat op een bordje had staan en niet gewoon zei maar misschien was hij gewoon heel verlegen. ' Heey Harry, ik ben Zayn' zei ik met een glimlach en stak mijn hand naar hem uit.Ik gleed met mijn ogen even over hem heen zodat ik hem goed kon bekijken. Ook deze jongen zag er naar mijn mening zeker niet verkeerd uit, hij had wel iets schattigs. Het katje wat in zijn armen zat leek ook heel lief. Ik haalde mijn hand nogmaals door mijn haar en keek even om me heen. Hopelijk werd het een beetje gezellig hier want anders zou het wel heel saai worden, we moesten hier wel een tijdje met elkaar zitten namelijk.

Dyael Owen Wessler.

Een zachte zucht verliet mijn mond toen mijn zenuwen alleen maar erger warden, ging dat dan nooit over? Kon ik dan nooit gewoon 'normaal' zijn. Een klein geluidje verliet mijn mond toen een dennenappel de zijkant van mijn hoofd raakte en vervolgens op de grond belandde en daar nog wat stuiterde. Ik beet zachtjes op mijn lip en wreef even met mijn linkerhand over mijn slaap heen. Ik voelde mijn buik nog wat samen trekken toen ik een van de twee jongens op me af zag komen, konden ze niet gewoon daar blijven? Zagen ze dan niet dat ik liever alleen stond? Oké, dat was niet helemaal waar, maar daar ging het ook niet om. Ik deinsde iets naar achter toen de jongen op me af kwam en me twee kussen op mijn wang gaf en alsof het nog niet genoeg was voelde ik zijn lippen voor een luttele seconde op mijn lippen. Bijna viel mijn mond open bij zijn woorden, maar ik wist me nog op tijd in te houden. Ik had hoogstens vier, misschien vijf keer in mijn leven seks gehad en moest je deze jongen is horen. Volgens mij kon die ze niet op een hand tellen. "Dat is wel te merken..." Mompelde ik zachtjes, waarna ik mijn hoofd schudde op het moment dat hij me mee trok richting de andere jongen. Ik wilde gewoon even alleen zijn voordat we al met zijn allen 'opgesloten' werden, zo noemde ik het maar even. Ik voelde me toch wel minder op mijn gemak toen deze zogezegde Louis naar een andere jongen vertrok, die hier ook aankwam. Hij had een katje bij zich. Hoe schattig. Voordat deze jongen ook iets had kunnen zeggen, had Louis hem al mee getrokken naar ons, waar ik me steeds minder op mijn gemak voelde. Ik duwde mijn bril opnieuw iets omhoog en staarde naar de woorden die op het blaadje stonden. Harry. Harry en Louis. Ik was nooit zo goed in het onthouden van namen. Daarnaast stelde die andere jongen zich voor als Zayn. God, hoe ging ik dit allemaal in een keer onthouden? Het liefste kroop ik nu weg achter een van de eerste bomen en kwam ik er nooit meer achter vandaan.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you