Ja ik moet echt even wat kwijt hoor. Er is vanmiddag iets gebeurd en ergens ben ik wel heel blij dat het nu gebeurd is omdat ik het nu kan afsluiten en verder met mijn leven kan aangezien ik dat toen niet kon omdat alles fout was volgens die twee mensen.
Het gaat om een vriendin, nja nu niet meer dus en haar moeder. Ik ken ze al 6 jaar en laatste tijd kregen we steeds met z'n 3en ruzie omdat elke keer als ik iets op mijn facebook zetten gingen hun het afkraken. Als ik er iets op ging zetten over mij en mijn vriend dat we uit eten gingen of zoiets was het meteen elke keer negatief commentaar, alsof ze niet blij voor mij waren. Nou was het ook wel zo dat ik niet meer met anderen durfde te praten of om te gaan door die 'vriendin' omdat ze dan boos en jaloers deed.
Nou ging ik daar vanmiddag heen om volwassen alles uit te praten. Het ging al snel mis toen haar moeder er bij zat alsof het haar niet boeide en mij constant niet uit liet praten. Ik wist dat ik gelijk had en totaal in mijn recht stond maar dat is een té lang verhaal. Ik zei toen; maar waarom moet jij je bemoeien met mijn zaken als een in de 50e jarige vrouw? Dat is toch kinderachtig? Toen werd ze boos en schold dat ik haar huis uit moest. Toen wou ik mijn spullen pakken om vervolgens weg te gaan maar zegt zij ineens; Je bent net je moeder. Toen knapte er iets bij mij aangezien ze weet dat ik veel met mijn mam meegemaakt heb.
Dus ik zei uit woede terug; Ik snap dat je zoon bij je weg is. Logisch, daar maakte ze het zelf naar. Toen ineens vloog ze mij aan en greep me bij mijn keel en heb mijzelf in veiligheid gebracht door haar terug te duwen. Die 'vriendin' sprong er tussen en kwam vervolgens voor haar moeder op terwijl ik echt gelijk had en het normaal en volwassen hield. Ik ben overstuur en kwaad weggegaan, aangifte gedaan maar daar kon de politie niks aan doen omdat het 2 tegen 1 was. Fine, ben naar huis gegaan aan mam verteld. Gaan ze het hele verhaal omdraaien tegen mijn moeder >< Gelukkig weet mijn mam beter.
Ik ben nu wel heel erg opgelucht dat ik van hun af ben, ik kan eindelijk weer mijn eigen leven leiden zonder gezeik van hun te krijgen dat ik het niet goed doe of dergelijke. Ik had dit veel eerder moeten doen maar was te soft.
Eerlijk gezegd voel ik me ondanks deze onredelijke gebeurtenis aardig sterk. Ze zoeken het maar uit! Ik weet nu eindelijk waar voor 'vriendin' zij was. Ze heeft mij vaker slecht behandeld en mij geslagen met geen reden maar ik liet het gebeuren. Ben nu eindelijk sterk genoeg om voor mijzelf op te komen en dat wou ik gewoon even delen (: En ik weet van mijzelf dat ik het op een volwassen manier geprobeerd heb.
Bedankt voor het lezen,
xoxo
[ bericht aangepast op 20 jan 2014 - 18:26 ]
Sometimes it's best not to care.
