• Genre: Sci-fi, Slic of Life
    Woorden per post: Minimaal 300
    Tempo: Langzaam
    Taal: ABN
    Leeftijd: 16+ toegestaan
    Inspringen: Dit kan altijd, PB me dan even (:
    Regels:
    • Huisregels
    • De 'RPG-regels'
    Seeking their Souls
    In het jaar 2147 ontdekte een groep wetenschappers in Londen een nieuwe manier om leven te creëren. Door het manipuleren van het DNA van een foetus en deze buiten de baarmoeder te laten groeien konden ze een 'perfect' mens schapen. Deze mensen zouden geen imperfecties hebben en alleen hun oogkleur kon al elk mogelijke kleur hebben, aangepast op wat de 'ouders' wilden. Rijke ouders van over de hele wereld bestelden één van deze 'Beauties', zoals zij werden genoemd, en uiteindelijk werden er 32 gemaakt. Een jaar later werden de eerste zes Beauties geboren, één op elke 13e van de maand. In het begin leek alles perfect, maar dit duurde niet lang...

    In 2155 ontwikkelde een Beauty een 'gift'. De jongen was een prototype geweest en stond bekend onder de naam Zero. Hij was opgegroeid in Engeland en op zijn zesde verjaardag raakte hij buiten bewustzijn, toen hij daarna wakker werd had hij een stem die niet eigen was en sprak hij de volgende woorden:


    "Door een man zonder hart geschapen
    Deze wezens oh zo fragiel
    Moeten opnieuw worden verbonden
    Met hun lang verloren ziel"

    Elke keer dat hij hierna oogcontact maakte met een Beauty deed hij een voorspelling. Toentertijd begreep niemand zijn woorden, maar zodra de Beauties één voor één zes jaar werden, drong de betekenis van de woorden tot iedereem door. Elke Beauty ontwikkelde een gift, sommigen konden een element besturen en anderen konden wonden doen verdwijnen of mensen hun eigen wil opleggen. Men raakte in paniek door deze rare ontwikkeling en al gauw begonnen mensen de dood van de kinderen op te eisen, want het was duidelijk dat deze kinderen té sterk werden. Naast hun gift waren ze ook sterker en sneller dan normale mensen, maar dit alles had ook een keerzijde. De kinderen verloren hun reukvermogen en mogelijkheid tot het proeven van dingen, ook werden zij kleurenblind. Ze waren een deel van zich verloren, hun ziel en zij zouden deze terug moeten vinden zoals Zero hun had verteld. Dit zou enkel lukken als zij de juiste persoon zouden vinden en deze zouden kussen.
    Niet lang nadat de jongste Beauty zes jaar werd greep de overheid in. In de nacht van 3 mei werden overal ter wereld de Beauties bruut opgeschrikt en meegenomen naar een gevangenis in de Indische Oceaan, een gevangenis speciaal voor hen ontwikkelt. Er waren vier gevangenissen en ieder hield zes Beauties. De kinderen kregen handschoenen om van een speciaal materiaal die voorkwam dat de kinderen hun gift konden gebruiken.

    Het is nu 2167 en de meeste oudste Beauties bereiken binnenkort hun leeftijd van 20 jaar. Zij zijn dan bijna officieel volwassen volgens de wet, maar hun toekomst ziet er somber uit. In deze RPG volgen we de Beauties en hun problemen met o.a. hun gift, het vinden van de persoon die hun zou helpen bij het terugvinden van hun ziel en met hunzelf.


    Story: Seeking their Souls
    Rollen- aka kletstopics: 01 II 02 II 03
    Speeltopics: o1


    Lijst om mee te doen:
    De lijst die je moet invullen voor je rol vind je hier.
    Voel je vrij dingen toe te voegen als je dit wilt.

    Rollen:
    Voor meer informatie, zie de story.
    Beauties: Op volgorde van oud > jong
    02: Chronos Farrell Nolan Johnston - Lucht - Goldenwing II 2,8
    03: Borya Ivanov - Elektriciteit - Bagginss II 1,7
    05: Rourke Ryan Reid - Aarde - Lolicia II 2,3
    09: Daniella Jonathan - Aarde - BastiIIe II 1,1
    11: Guinevere Kala Irving - Ijs - Morticia II 2,7
    13: Laron Caldre Barrineau - Ijs - Yoda II 2,2
    22: Lenore Elín Sappheire Callas - Vuur - Bash II 1,1
    24: Mortefiscera Emeliana Santeria - Wilscontrole - Walt II 2,3

    Bewakers:
    Het hoofd: Nikola Gallagher - 38 - Assassin II 1,9
    Eduard Novak - 37 - Cashby II 1,8
    Bryan Heath Ashkov - 24 - NCIS II 2,4
    Amora Delgado - 20 - Bagginss II 1,7
    Alicia McBreth - 25 - VitaIncoluma II 1,8
    Vrij!

    Wetenschappers:
    Het hoofd: Sakura 'Kaida' Miyamoto - 29 - DarkAng3l II 2,8
    Assistent: Maeve Wallis - 23 - Lucrezia II 1,13
    Todrick Ashling - 30 - VitaIncoluma II 1,8
    Vrij!

    Man: 08 / Vrouw: 08

    [ bericht aangepast op 21 jan 2014 - 19:42 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    ^ Das so weird on so many levels


    The woods are lovely, dark and deep. But I have promises to keep, and miles to go before I sleep.

    Lolicia schreef:
    (...)
    Haha, I lol'd at that too toen ik erover nadacht wat hij dan wel of juist niet kon xd. Anders vond ik 'm nogal 'onrealistisch' om het zo maar te zeggen xd.
    Ik vind het trouwens echt grappig dat jij er wat over zegt en de eerste/enigste bent die het gezien heeft.


    .. Holy shit, whaha x'D Ik had zijn uiterlijke beschrijving nog niet gelezen ='D Stiekem is dat wel geniaal.


    If you don't stand for something, you'll fall for anything.

    Ik heb het nog niet gelezen eigenlijk. Even kieken. :3


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Yoda schreef:
    (...)

    .. Holy shit, whaha x'D Ik had zijn uiterlijke beschrijving nog niet gelezen ='D Stiekem is dat wel geniaal.

    Haha, ja toch? Ik kan wel origineel zijn :'D
    Volgens mij gaan jullie echt kapot als jullie lezen hoe ik hem verander in een meisje :')


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    ^ I know Kala will.
    Lolol, hij mag voorlopig zijn mond dan niet open trekken. :]


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Ik ga straks / vanavond eens mijn vent in elkaar zitten. ^^


    Stand up when it's all crashing down.

    Goldenwing schreef:
    Ik ga straks / vanavond eens mijn vent in elkaar zitten. ^^

    Ik ben benieuwd. :Y)


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    sorry dat het in het engels is. School slurpt even teveel tijd op om een vertaling te maken (examens noemen ze die rotdingen geloof ik) volgende week kijk ik voor een vertaling


    Name: Sakura 'Kaida' Miyamoto
    Nicknames: Kaida, Saky (any others you can think of)
    Age: 29
    Date of birth: June 21st 2145
    Sex: Female
    Sexuality: Bisexual, yet, tends to prefer men (but only if they have a nice character, not when they rotten to the core)
    Ethnicity: Japanese
    Language(s): Japanese, English
    Religion: Buddhism
    Family life: She's single and not really looking for the moment. What comes, comes and she will see what happens then. She has her father living back in Japan, her mother died when she was young. She doesn't have any siblings.
    Height: 5ft18 (1m58)
    Weight: 114lbs. (51,5kg)

    Looks: the first thing you notice when you see her, is not the fact that she's not one of the biggest, a fact she can disguise easily by wearing some high heels, but her striking amber eyes. They seem to look right through you, like liquid gold, even though in some light, they seem to have more of a coppery shade. They mostly look playful and friendly to the world, but when she wants, the can be as hard, cold and unforgiven as ice. Even though she tends to hide it, it is often her eyes that betray what she feels and how she thinks, acting like real mirrors to her soul.
    Like most of her countrymen, she has black hair. She prefers to wear it long and as a result of that, you can see the slight natural wave it holds, when hanging loose. When working, she ties it into a tail or even braids it, so it doesn't get in the way. She has a habit of biting the tips when nervous or thinking hard on something, so they can look kind of odd, when not treated by a hairdresser.
    Even though she's small, she's build in proportion to her height. She has a slender body and despite of what you would think, she has a perfectly healthy weight, even though she appears to be on the lean side. Her body is well trained, but not to much, so that it has kept it's feminine forms. Since she works out a lot, she's stronger then her build suggests, but she's also agile like a cat.
    Her skin is slightly tanned and her mother once said she was as soft as an apricot. This however does not change the fact that she has quit a few scars. Some due to her training, others self-inflicted when she was younger. On her lower back, she got a tattoo. It depicts a tiger and a dragon, surrounded by cherry-blossoms. She has no further tattoos or piercings.
    If it comes to clothing, she's a real fashion-guru. She loves to go shopping and searching for new clothes. She knows perfectly what looks good on somebody and what's totally wrong. She loves clothes and 1 wardrobe is just not enough to hold it all. At work, she always looks perfectly presentable, like she has a meeting with the president or somebody else important, even if it's sometimes perhaps a little bit provocative. At home, she like to wear something comfortable, like a tracksuit or a legging. When she's in Japan with her family for a holiday, she tends to wear traditional Japanese clothing, but only not to anger her family. In fact, she hates wearing them.
    At work, she sometimes wears a white lab-coat, but only when she thinks it's needed. Mostly, she avoids it, since she doesn't want the Gifted to think she sees them as some kind of lab-rats.

    Picture: http://www.zastavki.com/pictures/originals/2012/Girls_Beautiful_girl_035643_.jpg

    Likes: Spicy food, her daily workout, singing under the shower, challenging the guards for a fight, History, being a rebel, healthy lifestyle, her morning coffee, being crazy now and again

    Dislikes: being Misses Perfect, liars and cheats, hatred towards people who are different (in any way, that includes hatred to the Gifted), losing, smoking and drugs


    Characteristics
    : All in all, Sakura is a nice girls, who's fun to be around and likes to have a good laugh or knows how to trow a party. Yet, there is more to this girl then meets the eye.
    She seems sweet and soft when you see her, but
    She's a hard worker and everything she has achieved is through that. When she starts a project, she tends to go for it, the full 200% and doesn't stop until she sees results. That they have to come at the cost of sleep, rest or even eating is of no concern to her. This sometimes causes a problem with long projects.
    She's a rebel. When she wants, she can really shock people with opinions, or just by doing something or changing her own style. When she has the feeling she starts to become to 'normal' she does something drastic that has people really frowning.
    Sakura is someone who wants to help everybody and everything, even though she knows perfectly that it's impossible. She has a hard time accepting help and even when you give her something, she makes sure you get something in return, because she doesn't like to have a debt with someone. Not even if it concerns a simple gift. This also can be seen in the fact that she can feel real bad about it, when something happens and she thinks she's to blame for it in some way. You can count on it that she will do anything she can to make it right, even if you say a dozen times there's no need for it.
    When you see her, you wouldn't guess it, but Sakura is someone who finds order in chaos. Don't expect a perfectly ordered desk, but rather hope nothing falls of when she takes something away. This does not mean she's a sloven or someone who lives in her own dirt. She just hates an ordered desk. It just looks to clean and just.
    Usually, she's easy-going and doesn't takes rules to strict, but when needed, she can be a real drilling sergeant. This, however, she really doesn't like and she hates it when it needs to happen. She's not to strict on rules when it comes to others, because she hates them herself. This does not mean that she thinks the whole world should fall into chaos and disarray, but it shouldn't be to pointed out either. You can only learn from your mistakes and when rules say everything you can and can't do, how on earth can you then ever make a mistake and learn from it?
    She likes to party and have fun, but there is a darker side to her as well. She has not always be as confident in herself as she is now and that has left their marks, literally. She sometimes is ashamed of them and tries to hide it and when they are pointed out or made fun of, you can count on it that she will spend the rest of the week in her room, being miserably.
    Another one of her flaws is that she really can overreact to the smallest of things. If you have her on a bad day, which doesn't happen often, she can snap at you for really no reason and feel not the littlest bit of regret. She also tends to hold a grudge against people who wronged her and acts like an ice-queen against them.
    She's quite contradicting in character. This has had it's consequences in the past, by people thinking she had a split personality, which is not the case. She's just herself, as she would say it. And yeah, she's kind of unique in her own way. However, you know what you have on her, once you learn to know her. She may be odd sometimes, but she's really a good person and truly a loyal friend.

    History: Sakura was born the Japanese countryside. Her mother, Yuzuki, was a housewife, while her father, Ryuunosuke, was a local storekeeper. While her mother loved her from the start, her father always was disappointed that she wasn't a son. This fact put a real strain on the family at moments.
    From childhood on, she has been a very active child, always running around and making trouble with the other kids in the village. This quickly earned her the nickname Kaida, meaning Little Dragon. She was a real handful in those days, never being able to sit still for some time or really paying attention in class and homework was even more out of the question.
    However, things changed when she was about 8 years old. Her mother died, leaving her and her father behind. Sakura was heartbroken, since she always had had the best contact with her mother and hardly knew her father. They moved out of the small town, to the great city, Osaka in this case, were they started a new life.
    She felt betrayed and left alone when her father went working all day and hardly had time to take care of her. Because of that, she had to learn to take care of herself. Even at a young age, she learned to make her own food, but also other tasks in the household. As time passed, father and daughter grew further apart.
    Having no more of her old friends and feeling odd in the city, Sakura started to take more care of her schoolwork and quickly became a motivated student who had more then enough capacities to become somebody. However, the home-situation still took it's toll on her. She was a brilliant learner, but she had no support and she started to hate everything. This combined by the fact that she became a teenager and went into puberty, resulted in a negative spiral for her. She started cutting herself, more out of desperation and a cry to be heard and seen (meant for her father) then of really wanting to hurt herself. Her schoolwork started to decline and she ran away from home a couple of times. Truth be told, it is a small miracle that she didn't end up in a street-gang or even worse.
    The last time she ran, she met an older men. It was pouring and she was soaked wet when he found her, crying in an alleyway. She had been cutting herself and looked like she could pass out any time. Even though he was old enough to be her grandfather, he took her home with him and mended her cuts before letting her rest.
    The next morning, they had a good talk, in which Sakura just told everything. The man was perhaps a stranger, but she felt she could trust him. Emotionally, it drained her completely, but after that, she could start over again. When she woke the next morning, she felt like reborn and the man gave her a chance to start over. Over the following couple of years, he helped her as a mentor. Not only for schoolwork, but also personally. He helped her talk to her father and even if it took some time, the man recognized his daughter for the first time, which was a major improvement and gave Sakura the support she needed to go on.
    From then on, things only got better. Not only at school, where she became once more the best of her class, but also at home. The old men stayed her mentor by who she could always go for advise when she needed it. And one of his pieces of advise was to take up martial arts. It would give her a way to learn a certain degree of discipline, which he deemed necessary to keep her on the right path. Even though she was a girl, she learned to know the Bushido and a code to live by. It was not only knowledge she gained, but also training in various style of fighting. Kenjutsu (traditional Japanese swordsmanship), Taijutsu (unarmed combat), Bojutsu (Staff Techniques) and Kyujutsu (Art of Archery) were just ways to keep her occupied and bad thoughts out of the way. It cleared her mind and gave a way to escape learning, but also kept her away from things like drugs, addictions and other harmful stuff.
    When she turned 18, she started university. She proved herself a fine student, and aided by a strict schedule of attending classes, studying at home, working and training, she learned to live a rather normal live. After passing for a Bachelor in social studies, she returned to university to get her Master in Biology.
    By that time, she had already heard of the Gifted and the fact that they were imprisoned. Thinking it was a great opportunity, she applied to study them and help find the meaning behind all of it. At the same time, she asked the university if she could use the Gifted-project to gain her Doctor-title in biology. Thus she became a part of the program and set of to the island.
    She still has sometimes problems with her father. They mainly concern her sexuality, since her father thinks it a disgrace that she can love another women and even sleep with her. But aside from that, she had found her family again and they are once again attending family-feasts like New Year.


    "Nothing is True. Everything is Permitted"

    ^ Oh wauw, dat is pas een character sheet.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    HIJ IS AF! :D

    Rol: Mannelijke Beauty 02
    Naam: Chronos Farrell Nolan Johnston
    Leeftijd: 22 jaar, 17 februari 2146
    Geslacht: Mannelijk

    Uiterlijk: Chronos is een gezonde jongeman met een lengte van 1,78M. Zijn huid is licht getint en zijn haren hebben een donkerbruine kleur en vormen een woest kapsel, alsof de wind er goed door heen heeft geslagen. Door een scherpe kaaklijn en licht ingevalle wangen lijkt Chronos in zijn gezicht altijd magerder dan dat hij werkelijk is. Zijn lichaam is namelijk licht gespierd en hoewel hij van nature niet veel vet heeft zijn Chronos zijn ribben niet te zien. De kijkers van Chronos zijn donkerbruin, bijna tegen het zwarte aan. Met bepaald licht lijkt het zelf alsof ze geheel zwart zijn, waardoor de scheidslijn tussen iris en pupil zoekt lijkt.
    Tussen zijn schouderbladen zitten de aanhechtingen van twee grote vleugels die een witte kleur hebben. Eigenlijk horen de vleugels zwart te zijn als de vleugels van een kraai maar vanwege een verhaal uit de Griekse mythologie, waarin een witte kraai op de één van de geliefdes van Apollo moest passen en vanwege gebrek aan ingrijpen als straf zwart is geworden is voor de kleur wit gekozen. Chronos moest namelijk wel op zijn moeder passen en ervoor zorgen dat ze op zou knappen, als hij dat niet voor elkaar zou krijgen dan had zijn vader er hoogst persoonlijk voor gezorgd dat zijn vleugels zwart waren geworden. Een andere reden om hem witte vleugels van een kraai te geven in plaats van zwarte was dat het bijzonder was, een zwarte kraai kon zijn vader wel krijgen, een witte daar in tegen was een probleem. Op zijn linkeronderarm, ter hoogte van zijn pols, heeft Chronos een grote ronde zwarte stip staan, die heeft zijn vader hem gegeven om ervoor te zorgen dat Chronos nooit zou vergeten waarvoor hij gemaakt is, het welzijn van zijn moeder.

    Innerlijk: Als Chronos in één woord zou moeten worden omgeschreven dan past zelfstandig het beste, aangezien hij gewend is alleen te zijn en vermeden te worden. Problemen zal hij eerst zelfstandig proberen op te lossen en als er geen andere mogelijkheid meer is dan wendt hij zich tot een ander, met enorme tegenzin, dat wel. Choronos zijn vertrouwen winnen is alles behalve gemakkelijk, door zijn verleden gaat hij er vanuit dat mensen hem interessant vinden omdat ze iets van hem moeten hebben en dat ze hem daarna keihard laten vallen. Toch houdt hij wel van een babbeltje hier of daar, zo lang het maar aan de oppervlakte blijft. Hij weet hoe interessant hij is door de vleugels die hij heeft maar hij wil dat mensen verder kijken dan dat waardoor hij behoorlijk agressief uit de hoek kan komen als hij naar zijn vleugels wordt gevraagd.
    Hoe zeer Chronos ook probeert het niet te doen, toch probeert hij altijd iedereen het naar de zin te maken. Langzaam aan leert hij dat het niet nodig is, men kan immers ook zelf wat doen aan hun gemoedstoestand, daarnaast is het beter voor hemzelf als hij het niet doet maar het blijft zijn eerste natuur. Het liefst is Chronos in zijn eentje, dat is wat vertrouwd voor hem is, daarom zondert hij zich ook regelmatig af. Lichamelijk contact ontwijkt hij in principe, want ook dan kun je gehecht raken aan iemand, toch zijn er momenten dat hij ontzettend behoefte heeft aan een knuffel al zal hij die nood niet uitspreken. Chornos kan dan weer het kleine jochie worden dat hij ooit geworden is en wat zijn ouders langzaam uit zijn leven heeft zien verdwijnen.
    Hij wordt geteisterd door nachtmerries over zijn ouders die steeds meer interesse in hem verloren, waar hij oorverdovend door begint te krijsen totdat hij wakker wordt, een stukje kraai komt dan bij hem boven. Zijn vleugels mogen dan weliswaar lijken op die van een kraai, hij heeft zijn zangtalent overduidelijk niet van een kraai aangezien hij prachtig kan zingen. Het was nog een van de eigenschappen waarmee hij zijn moeder voor zich heeft weten te winnen. Tegenwoordig zingt hij nog amper, alleen als hij zichzelf moet kalmeren. Andere kunnen het misschien zonde vinden maar het doet hem te veel denken aan wat hij ooit had maar al vrij snel is verloren, het is te pijnlijk.

    Verleden: Chronos is gemaakt in de hoop de post-partumdepressie van zijn moeder te verhelpen. Na de geboorte van zijn oudere zus raakte zijn moeder namelijk in deze depressie die haar lusteloos, verdrietig en afwezig maakte. Voor zijn zus had hun moeder geen aandacht meer, voor de vogels in de volière echter nog wel, uren lang kon ze naar ze kijken in absolute rust terwijl ze zonder de vogels onrustig en snel geprikkeld was. Uit pure frustratie om de achteruitgang van zijn vrouw heeft Chronos zijn vader besloten hem de te laten maken, gedeeltelijk lijkend op een vogel met zijn grote vleugels maar tegelijkertijd nog wel op een mens gebaseerd. Zijn vader hoopte dat met het trekken van de aandacht voor Chronos, die door zijn vleugels veel op een vogel leek, zijn vrouw terug te krijgen.
    Hoewel het in het begin niet gemakkelijk was en zijn moeder ook van hem niets moest weten draaide ze na een tijdje bij, ze begon tijd in Chronos te steken. Al snel volgde er ook aandacht en tijd voor zijn oudere zus met als klapper op de vuurpijl dat zijn moeder zijn vader weer zag staan, wat de man zielsgelukkig maakte. Voor Chronos waren deze ontwikkelingen minder gunstig, doordat zijn moeder bij draaide verloor ze steeds meer interesse in Chronos, die leek immers niet volledig op een vogel maar een volledig mens was het ook niet. Bovendien was Chronos lastig geworden, hij kon namelijk wegvliegen door zijn vleugels, hoewel het maar enkele meters waren kon het zijn moeder toch bijzonder geïrriteerd maken. Het aankleden van Chronos was door die vleugels ook niet gemakkelijk waardoor ze hem thuis meer en meer zonder bovenkleding lieten lopen, vaak opgesloten op zijn ruime kamer.
    Langzaam aan begonnen ze hem te vergeten, eten kreeg hij wel, net als speelgoed maar wat betreft aandacht kon hij schudden, behalve als er feestjes werden gegeven. Bij feestjes mocht hij altijd mee, netjes in pak maar vooral met zijn vleugels op hun opperbest, er werd dan met hem geshowd alsof hij geen normaal mens meer was maar een hebbeding. In de nacht van 3 mei had hij gehoopt de vrijheid te proeven toen ze hem van zijn bed lichtte, dat Chronos echter nog verder werd opgesloten was dan ook een grote domper. Dat hij weinig tot niets meer van zijn ouders en oudere zus heeft gehoord verbaast hem tot op de dag van vandaag niets.

    Gift: Controle over het element lucht.
    Voorspelling: Chronos heeft zijn voorspelling altijd voor zich gehouden, hij had ook amper de mogelijkheid om hem met iemand te delen. Hij weet er echter niet veel meer van, slechts enkele flarden die hem in het holst van de nacht in zijn dromen passeren.
    Persoonlijke bezittingen: Chronos heeft verband als een persoonlijke bezitting zodat hij toch nog bovenkleding aankan, hoewel zijn lichaam de temperatuur altijd zo op orde heeft dat hij het nooit koud heeft vind hij het nog wel prettig om zijn bovenlichaam te kunnen bedekken. Met het verband kan hij zijn vleugels zo compact maken dat ze door de gaten van zijn shirt en trui passen, helaas neemt deze handeling veel tijd in beslag waardoor hij meestal zonder bovenkleding rond loopt.
    Als tweede persoonlijke bezitting heeft Chronos een potlood met een papierblok om zelfbedachte spelletjes te spelen, in zijn eentje.


    Stand up when it's all crashing down.

    Wauw, dat noem je nog eens origineel. (:


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Morticia schreef:
    Wauw, dat noem je nog eens origineel. (:


    Dankjewel, ik vond het erg leuk om hem te vormen, er kwam echt telkens in mijn gedachten wat bij. ^^


    Stand up when it's all crashing down.

    Nice! Later gooi ik alles in de beginpost, nu is iedereen af right? Dan ga ik vanavond de laatste voorspellingen in elkaar flansen en rondsturen.
    Ik vind het lijstje van 'koppels' nog steeds genius, de fruitmachine heeft echt goed werk geleverd :'D Sommige personages gaan het héél
    moeilijk krijgen.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    BastiIIe schreef:
    Nice! Later gooi ik alles in de beginpost, nu is iedereen af right? Dan ga ik vanavond de laatste voorspellingen in elkaar flansen en rondsturen.
    Ik vind het lijstje van 'koppels' nog steeds genius, de fruitmachine heeft echt goed werk geleverd :'D Sommige personages gaan het héél
    moeilijk krijgen.


    Jep, nu is iedereen af. Shit, man, eerst kon ik mijn nieuwsgierigheid wel redelijk in bedwang houden maar nu begint hij toch wel echt de kop op te steken, haha. Maar wachten tot vanavond gaat wel lukken schat ik zo, hoop ik.


    Stand up when it's all crashing down.

    Áls ik ze afkrijg hè, haha. Morgen begint mijn toetsweek en ik voel dat een griep de kop op begint te steken :a


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.