Irritante hoofdpersonages - Story problemen

Op de één of andere manier slaag ik er werkelijk nooit in om een 'goede' hoofdpersonage neer te zetten. Ik werk het altijd helemaal uit en probeer alles zo realistisch en gedetailleerd mogelijk te maken, maar als het er op aankomt zijn mijn hoofdpersonages altijd irritante meiden die zich stoerder voor doen dan ze eigenlijk zijn. Waarom dat telkens terugkomt in mijn verhalen weet ik niet, maar wat ik wel weet, is dat ik me er ongelooflijk aan erger.

Scheppen jullie ook weleens personages die zich niet naar je zin ontwikkelen? En zo ja, hoe gaan jullie daar dan mee om?

---

If you wanna fly, you got to give up the shit that weighs you down.

Ik heb tot nu toe pas twee echte verhalen geschreven, met eentje daarvan ben ik nog bezig en ik bereid eigenlijk nooit mijn personage's voor. Het enige wat ik doe is de verhaallijn lichtelijk uitdenken en dan gewoon schrijven. Bij mij ontstaat daardoor het personage door het verhaal en past het personage bij het verhaal, omdat die zo gemaakt is.

Misschien dat je dezelfde soort verhalen schrijft, waardoor je personages ook anders zijn? En misschien moet je jezelf voornemen om een keertje een verlegen meisje te doen of eentje die heel erg beleefd is, gek van kunst en altijd op zoek is naar inspiratie en dat je - je dan daaraan vasthoudt. Dat kan misschien dan wel een uitdaging zijn, maar die zijn toch ook leuk bij het schrijven? :]

---

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Jaimes schreef:
Ik heb tot nu toe pas twee echte verhalen geschreven, met eentje daarvan ben ik nog bezig en ik bereid eigenlijk nooit mijn personage's voor. Het enige wat ik doe is de verhaallijn lichtelijk uitdenken en dan gewoon schrijven. Bij mij ontstaat daardoor het personage door het verhaal en past het personage bij het verhaal, omdat die zo gemaakt is.

Misschien dat je dezelfde soort verhalen schrijft, waardoor je personages ook anders zijn? En misschien moet je jezelf voornemen om een keertje een verlegen meisje te doen of eentje die heel erg beleefd is, gek van kunst en altijd op zoek is naar inspiratie en dat je - je dan daaraan vasthoudt. Dat kan misschien dan wel een uitdaging zijn, maar die zijn toch ook leuk bij het schrijven? :]

Het probleem is dat mijn hoofdpersonages ondanks alles vaak al extreem beleefd en gehoorzaam zijn zonder dat ze dat echt willen. Daardoor vind ik ze dan weer zo... onoprecht overkomen, haha. Valt het nog een beetje te volgen?

---

If you wanna fly, you got to give up the shit that weighs you down.

Capricious schreef:
(...)
Het probleem is dat mijn hoofdpersonages ondanks alles vaak al extreem beleefd en gehoorzaam zijn zonder dat ze dat echt willen. Daardoor vind ik ze dan weer zo... onoprecht overkomen, haha. Valt het nog een beetje te volgen?

Dan moet je ze extreem opstandig en ongehoorzaam maken Ja, ik volg je nog, maar hoe doe je het dan met een bijpersonage? Of een iets minder belangrijke hoofpersonage? Want zijn die dan hetzelfde of hebben die wel een totaal verschillend karakter elke keer?

---

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Noraley schreef:
(...)

Dan moet je ze extreem opstandig en ongehoorzaam maken Ja, ik volg je nog, maar hoe doe je het dan met een bijpersonage? Of een iets minder belangrijke hoofpersonage? Want zijn die dan hetzelfde of hebben die wel een totaal verschillend karakter elke keer?

Die hebben telkens totaal verschillende karakters. Mijn bijpersonages vind ik daarom vaak ook veel leuker en interessanter dan mijn hoofdpersonages. Maar wanneer ik dan besluit een nieuw verhaal te schrijven met een hoofdpersoon die de basis heeft van een eerder bedachte bijpersonage, zakken de aspecten die die persoon een sterk en excentriek iemand maken weer naar de achtergrond... En dat is behoorlijk frustrerend, haha.

---

If you wanna fly, you got to give up the shit that weighs you down.

Nee eigenlijk niet, maar dat komt omdat ieder personage een specifieke karaktereigenschap van mij meekrijgt. Rondom deze eigenschap bouw ik het karakter verder uit. Ik heb een veelzijdig karakter, als ik dit van mezelf mag zeggen, dus mijn hoofdpersonages hebben dit ook. Misschien baseer je ze (on)bewust op jezelf? Misschien moet je gewoon iets meer outta box denken. Kijk bijvoorbeeld naar personages uit films, boeken of mensen die je kent.

---

I'll lick the poison from right off your kiss

Als ik vanuit een meisjes perspectief moet schrijven kom ik ook niet verder dan een irritant en arrogant kind. Vandaar dat ik ook liever een jongen "ben" in mijn verhaal.

---

My life would be so much better if you just dropped dead. - Marshall Mathers

Ik heb moeite om mijn personages dom te maken/houden en om vrouwen als zwak neer te zetten. Butyea, ik zou eigenlijk niet weten hoe ermee om te gaan. Misschien uitschrijven hoe ze in het begin is en hoe ze zich aan het einde van het verhaal heeft ontwikkeld, en dan dat doel niet uit het oog proberen te verliezen.

---

No growth of the heart is ever a waste

Mijn hoofdpersonages zijn vaak stilzwijgende, cynische vrouwen, waardoor ik me daar aan ging ergeren. Hierom probeerde ik ook enkel een naam voor het personage te bedenken, dan begin ik te schrijven en zie wel wat eruit komt. Eerst werkte ik het namelijk tot in detail uit, maar de laatste tijd wil ik simpelweg schrijven en mezelf verrassen met de vooruitgang. Dan kan ik er eveneens veel beter mee omgaan.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Het beste wat je daar tegen kunt doen is alles goed plannen.
Bedenk wat voor karakter je je personages wilt geven en hoe je dat naar voren wilt brengen. Bedenk alvast de scenes waarin hun karakter dat jij wilt dat ze hebben goed naar voren komt. Om een personage een bepaald karakter te geven heeft het wel de zo gezegde motieven nodig om dat karakter te hebben. Dus denk die motieven eerst goed uit.

Veel succes! :'D

---

"There’s no such thing as miracles, only the inevitable and the accidental – and what we do. I’ve always believed that.

Houd een personage uit een boek/film/serie whatever in gedachten terwijl je schrijft, misschien dat, dat helpt (;

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Geef haar een klap in het gezicht. In je schrijven, laat iets gebeuren waardoor ze moet veranderen, als ze een eigen leven gaan leiden, kan je hen op die manier beïnvloeden.

---

Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

Capricious schreef:
(...)
Die hebben telkens totaal verschillende karakters. Mijn bijpersonages vind ik daarom vaak ook veel leuker en interessanter dan mijn hoofdpersonages. Maar wanneer ik dan besluit een nieuw verhaal te schrijven met een hoofdpersoon die de basis heeft van een eerder bedachte bijpersonage, zakken de aspecten die die persoon een sterk en excentriek iemand maken weer naar de achtergrond... En dat is behoorlijk frustrerend, haha.

Maak je leuke bijpesonage belangrijker, in hetzelfde verhaal kan je hen hetzelfde houden, dus dan verlies je die eigenschappen niet. Het maakt toch niets uit hoe ze noemt en of ze in het begin vaak voorkwam, schuif haar aan de zijkant.

---

Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

Oh en dit klinkt misschien gek, maar misschien dat RPG'en kan helpen? (:

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ik bedenk van te voren alleen de grote lijnen van een verhaal en begin dan te schrijven. Vaak krijg ik tijdens het schrijven ideeën die het verhaal een hele andere wending geven. De hoofdpersoon verandert dan vrijwel automatisch met het verhaal mee, daardoor lijken mijn hoofdpersonen alleen aan het begin van mijn verhalen op elkaar, maar ontwikkelen ze zich altijd anders.

[ bericht aangepast op 27 dec 2013 - 18:01 ]

---

The universal language of art.

Jullie reacties hebben alles een stukje helderder voor me gemaakt, dus bedankt! Ik heb het verhaal waar ik voor het laatst aan heb gewerkt nog eens doorgelezen en het viel me op dat de desbetreffende hoofdpersoon eigenlijk al een stuk anders is dan mijn voorgaande hoofdpersonages. Daar zit dus in ieder geval toch wat verbetering in. Ik denk dat ik dat gewoon moet vasthouden en als het nog eens de mist in gaat, zal ik eens proberen om uit het perspectief van een man te schrijven. Dat lijkt in eerste instantie vreemd omdat ik dat totaal niet gewend ben, maar misschien levert het wel een mooi resultaat op. O, en ik denk trouwens ook dat ik me aan mijn eerdere hoofdpersonages ergerde, omdat ik onbewust veel te veel van mijn eigen karakter in hen terug liet komen, zoals Britsanity al aangaf.

---

If you wanna fly, you got to give up the shit that weighs you down.