[Speeltopic] Kostschool Het Hunderen 02 - Speeltopics

Het verhaal speelt grotendeels op de school en het terrein zelf af. Het begint tijdens het kerstgala. Uiteraard is de school vrij streng en zijn alcoholische consumpties alleen toegestaan voor leerlingen boven de zestien jaar. Tijdens het gala wordt door de adjunct-directrice mevrouw De Waard een aankondiging gedaan.
Enkele jongeren uit een paar Engelse internaten zullen in het nieuwe jaar enkele maanden op de kostschool verblijven. Het zijn stuk voor stuk probleemjongeren die uit huis zijn geplaatst, maar zich zo goed hebben gedragen dat de scholen ze een plaatsje op Het Hunderen hebben aangeboden om hun gedrag te belonen en in de hoop dat ze wat van de manieren van de welgestelde, Nederlandse kinderen zullen overnemen.
De Britse jongeren komen bij de Nederlanders in de klas. Veel lessen zullen daarom in het Engels worden gegeven. Zo hoopt Het Hunderen ook de Nederlandse leerlingen het een en ander bij te brengen over de Engelse taal en cultuur.

[ bericht aangepast op 2 maart 2014 - 18:02 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Daphne sneed een stukje kip af en at deze op. 'Aah!' Ze begon met haar handen te wapperen en hield haar mond een stukje open, zodat de warmte aan haar mond kon ontsnappen. Toen de kip genoeg afgekoeld was om het wel op te kunnen eten, kauwde ze en slikte ze snel door. 'Heet,' mompelde ze.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Melody lachte gnuivend en drukte uiteindelijk op 'verzend'. Tony's nummer had ze natuurlijk bewaard en ze kon aan zijn WhatsApp-status zien dat het ook nog steeds zijn nummer was.
'Hier,' ze schoof het meisje haar cola toe. 'Ik ben Melody. En jij?'
Ze vond haar er wel oké uitzien. Gelukkig niet te oké, want ze wilde niet dat er nog meer mensen zouden komen met wie ze moest concurreren om Tony's aandacht. Darcia was al meer dan genoeg.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ze nam een slok van de cola en voelde hoe het haar mond verkoelde. 'Dank je. Ik ben Daphne.'

[ bericht aangepast op 17 dec 2013 - 22:57 ]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Ik ben bli dat je sommige dingen nooit verleerd,' zei Oliver grinnikend. 'Heb jij zin om nog wat te eten?'

***

Rhys stak ook zijn hand uit en schudde die van Floyd kort en krachtig. 'Nou, ik ben Rhys dus. Leuk om je te ontmoeten.'

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

Floyd wist nog niet of hij dat vond, dus knikte alleen. Hij had niet zoveel met buitenlanders op en hij vond het irritant dat deze school er opeens door overspoeld werd.

Every villain is a hero in his own mind.

'Nee, ik heb niet echt honger,' antwoordde Annie. 'Maar ga jij gerust nog wat eten hoor,' glimlachte ze.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

[Stilte]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

i]Ik ga een stukje verder, oké?[/i

Nadine was blij dat ze met Annie op een kamer zat. Ze had ook graag bij Katie gezeten, maar zo was het wel goed. Hopelijk zou het rustig worden, want daar hadden zij en Spruit wel behoefte aan.
Ze zette de kooi van haar cavia op haar bed en deed haar schoenen uit.
'Hi,' zei ze tegen het meisje dat ook bij hen was ingedeeld. Nadine bewonderde haar haren nu al en glimlachte vriendelijk. 'Ik hoop niet dat je allergisch bent voor - eh - cavia's.' Ze kon even niet op het Engelse woord komen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Scarlett had het niet echt op huisdieren, maar zolang ze in hun kooi bleven had ze er niet zoveel problemen mee.
‘Als ik hem maar niet onder mijn lakens aantref,’ grinnikte ze.
Ze zakte op het bed neer en testte het matras even, dat een goede vering had. De kamer was lichter dan haar vorige slaapverblijf. Er waren grote ramen en het rook er lekker fris. Ze vond het wel een vooruitgang en haar kamergenootjes waren ook niet onaardig.

Every villain is a hero in his own mind.

Owen betrad zijn kamer.

Tony had geen zin om te slapen en ging naar buiten om een peuk te roken. Hij had zich de hele avond nogal slecht op zijn gemak gevoeld, alsof iets hem de hele tijd in de gaten hield, een extreem gevoel van zelfbewustzijn. Hij vond het maar niets, want hij had het gevoel alsof hij al zijn daden moest verantwoorden, terwijl hij alleen maar met Tracey gepraat had.
De sigaret smaakte hem ook al niet en hij maakte hem op de helft maar uit, waarna hij weer naar binnen ging, omdat het toch tijd was om naar zijn kamer te gaan. Hij trof daar een van de Engelse studenten aan, die zich zo te zien klaar maakte om te gaan slapen en Tony keek een beetje ongelovig naar de hoeveelheid bodylotion die hij op zijn bovenarmen smeerde en schudde zijn hoofd. Hij had niet per definitie iets tegen homo's maar homo's als deze vond hij wel behoorlijk irritant.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'O, dat doet hij niet, hoor!' zei Nadine geruststellend. 'Hij heeft wel een bal, waar ik hem soms even in laat lopen, maar dat is alleen als ik er bij ben.' En niemand anders.
Spruit piepte in zijn kooi en groef zichzelf in in het zaagsel.
Nadine was toch wel moe van de lange dag en het feit dat ze nu de hele tijd Engels moest praten, vergde ook een hoop concentratie. Ze ging daarom meteen haar bed in en wenste de anderen welterusten.

~ ~

Melody keek naar haar koffer. Die moest ze nog uitpakken, maar daar had ze deze ochtend geen zin in. Ze moest toch dat uniform aan en het kostte haar daarom ook geen moeite om te bedenken wat ze aan zou moeten trekken. Alleen haar haren en make-up nog. Ze was daar nogal inspiratieloos over en besloot het neutraal te houden door het blauw van het uniform terug te laten komen in haar oogschaduw.
Ze had het ultieme plan bedacht om Tony terug te krijgen. In haar ogen was het perfect en anders gewoon een goede manier om die Britten te leren kennen, want die hadden er gisteren wel interessant uitgezien en Melody vroeg zich even af of ze niet toch iets meer aan haar uiterlijk moest doen om dan in ieder geval hun aandacht te trekken… Tony zou dan ook wel naar haar kijken, want hij was ook op haar gevallen toen ze nog wel veel make-up op had gehad.
Haar andere kamergenoten sliepen nog, het nieuwe meisje helemaal opgekruld onder haar dekens, zodat ze nauwelijks een derde van het matras in beslag nam en haar kussen op haar hoofd gelegd. Melody vond haar wel een beetje apart, ze was super stil en keek niemand aan.
Ze deed zo zachtjes mogelijk de deur achter zich dicht, na haar koffer goed dicht te hebben gedaan en onder haar bed te schuiven. Het laatste feestje op het terrein was misschien een ramp geweest doordat iemand een nep-been had neergelegd, nu zou dat niet gebeuren en zou er genoeg drank zijn! Iedereen hoefde alleen maar uitgenodigd te worden en Melody wilde het het liefste zo snel mogelijk doen, al was het nogal koud buiten… Daar had ze nog niet over na gedacht. Er waren vast wel plekjes in de school te vinden waar de leraren hen ’s nachts niet zo gauw zouden horen.
Helemaal in haar nopjes met zichzelf, zat Melody zeker een kwartier eerder dan gebruikelijk aan de ontbijttafel. Tracey sliep nog en er was bijna geen kip in de zaal, wat nogal saai was. Ze deed haar oordopjes in en haalde haar schrift uit haar schooltas om een van haar gedichten af te schrijven.

[ bericht aangepast op 26 dec 2013 - 23:51 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Owen liep onoplettend en dagdromend de zaal in. Hij liep langs de lange, lege tafel. Toen hij zijn voet op wilde tillen om nog een stap te zitten, bleef hij echter aan iets haken en verloor zijn evenwicht. Hij viel maar greep zich vast aan een stoel waarvan hij niet had opgemerkt dat er een meisje op zat, maar vanwege de kracht waarmee hij viel trok hij de stoel omver en kwam alsnog hard op de grond terecht, voordat degene die op de stoel zat boven op hem terecht kwam.

Melody gleed plotseling van haar stoel af, die onder haar vandaan gerukt werd. Ze slaakte een kreet en haar oordopjes vlogen uit haar oren, waardoor ze iemand een harde smak hoorde maken en de stoel achter zich op de grond hoorde kletteren. Ze wreef even over haar stuitje toen ze weer overeind kwam en keek zowel boos als verbaasd naar de jongen die op de grond gevallen was.
'Sorry!' zei ze een beetje geschrokken, hoewel ze niet het idee had dat het haar schuld was dat hij was gevallen. Ze zei het gewoon atomatisch.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Nee, nee, het spijt mij!' zei Owen terwijl hij overeind krabbelde en hij raapte haar oordopjes op, 'Ik had niet gemerkt dat de draad van je oordopjes daar lag. Het spijt me.'