Hard to say goodbye. - Liefde, Vriendschap & Familie

Ik weet niet of dit hier hoort, maar voor mij zijn ze net als familie. <3
Ik moet het gewoon kwijt.

Ik ree paard, als eerste van de van de familie, vanaf mijn 7de al. Twee jaar geleden ben ik gestopt, ook als eerste van de familie.
Ondertussen is iedereen gestopt.
Maar ik heb een eigen pony&paard.

Maar nu we niet meer rijden en volgens mama, die nogal chagrijnig is de laatste tijd, ze te veel last geven moeten we ze verkopen...

Allebei:

Gloria <3

Sioux <3

Ik geef zoveel om ze&ik wil ze niet kwijt.
Net zoals Dagmar, een van mijn zussen.
Want zij en ik zijn de officiële eigenaars van Gloria, de witte pony <3

Mijn andere zus is de eigenaar van Sioux, dat zwart paard <3
Zij zit er niet zo hard mee...

Maar ik ken deze twee al zo lang... Ik ga kweetnie hoe hard missen.
Ik bedoel als er nu nog maar een iemand over paarden begint, krijg ik al tranen...
Ik heb het al zo moeilijk, doen ze me dit ook aan.
Geweldige kerst wordt dit...
Soms wil ik, net zoals mijn broer gedaan heeft, gewoon weglopen..
Om eerlijk te zijn haat ik het hier bijna altijd...

En het enige wat me recht houdt, zijn onze dieren.
En die pakken ze me nu ook al af...

xx

---

made a list of my regrets and you were the first, love

Neregeb schreef:
(...)
Ik laat ze niet zitten? Paarden zijn niet enkel om op te rijden.
Paarden zijn een vriend om te verzorgen. En als je erop wilt rijden ga je gang.
Je moet met ze bezig zijn en dat zijn we ook.

Maar denk niet dat paarden enkel om op te rijden zijn...
Ze zijn mijn vrienden waar ik alles kan tegen zeggen.
En me altijd zullen steunen.
Wat er ook gebeurt.

Ik zeg niet dat ze enkel om op te rijden zijn. Vandaar dat ik ze vergeleek met honden, dat zijn ook je beste vrienden. (al vind ik niet dat je kan zeggen dat ze je altijd zullen steunen, want ze hebben eigenlijk gewoon geen andere keuze)

---

Your make-up is terrible

Ik snap je moeder wel. Paarden zijn ongelooflijk dure dieren om te onderhouden, en als je er niets mee doet, snap ik wel dat ze er niet verder in wilt investeren.
aanpassing: ik zie nu dus wat je bedoelde met dat weglopen, sorry.
Maar ik snap je moeder echt daarin. Zij heeft die band niet met de paarden, en als gezelschapsdier denkt ze dan vast dat een kat meer geschikt is. Wat niet wegneemt dat het kut aanvoelt.
Maar je moet het ook langs haar kant bekijken. Dat chagrijnig zijn zal denk ik ook met je broer te maken hebben, iedereen verwerkt manier op een andere manier en als moeder je kind kwijtraken is ongelooflijk erg en heelt niet.

[ bericht aangepast op 9 dec 2013 - 19:19 ]

---

Maybe we should doubt our fears instead our dreams.

Echt kut voor je.
Ik heb ook een paard gehad en die hebben mijn ouders ook verkocht terwijl ik het niet wilde.
Snap hoe je voelt.


En het is inderdaad wel duur als je paarden houdt zonder dat je er echt iets mee doet zeg maar en er niet meer op rijdt.

[ bericht aangepast op 10 dec 2013 - 9:07 ]

Sioux lijkt me een leukie!
Ik weet hoe het is! Toen mijn vader overleed liet hij mij een van de paarden na, maar die overleed een jaar later, en dat was ook heel moeilijk. Anders, want ik rijd nog steeds, maar ook moeilijk.

---

Not every fairy tales ends with: and they lived happily ever after - Prince Harry of Wales

Het is niet dat er niemand meer op rijd.
Als er mensen langskomen die willen rijden, doen ze dat ook.
En dat gebeurd best vaak. Maar ja, jullie zullen vast gelijk hebben.
Alhoewel dat het niet beter maakt...

maar dankje voor jullie steun. <3

---

made a list of my regrets and you were the first, love

Die LogitG27 is volgens mij gewoon een man hoor :') Maar ja, ik snap het vanuit beide standpunten wel hoor.
Het is altijd vervelend als een dierbaar (huis)dier weg moet, maar je moeder (ouders) zullen er vast wel hun redenen voor hebben. Het is ook erg duur en zij moeten het betalen.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.