Written in these walls are the stories that I can't explain.
Written on these walls are the colors that I can't change.
Het beroemde leven eist zijn tol en dat weten de jongens van One Direction maar al te goed. Het leven lijkt verschrikkelijk veel op het beroemdste Monopoly spel met de jongens, en hun vrienden, als pionnen. Zij mogen namelijk ook niet doen wat ze willen doen, of zeggen, en worden als het ware bestuurd door het management. Als ze moeten springen, springen ze, als ze moeten zeggen dat hun relatie alleen een bromance is, doen ze dat met pijn in hun hart. Heel het leven is voor de jongens uitgekauwd. Maar hoe lang zullen de jongens, samen met de rest, de schijn nog vol kunnen houden? Hoe lang gaan ze nog doen wat er van hun word verwacht? Wanneer nemen ze het besluit om hun eigen leven te leven en te genieten van de fame? Wanneer laten ze de echte jongens en hun leven naar voren komen, om zich niets van andere aan te trekken? En als ze besluiten de waarheid te vertellen, hoe zal het dan uitpakken? Raken ze alles kwijt wat hen lief is of word het met open armen ontvangen? Raken ze hun baan kwijt of rijken de jongen ook de top, om zo te ogen van de andere mensen te openen?
We all have stories to tell, but who are the ones that will listen for the truth and not just for our fame?
Voor alle off-topic en out-of-character dingen.
[ bericht aangepast op 1 dec 2013 - 10:19 ]
"Family don’t end in blood”
