Choreograaf/Leerling:
Leerling.
Volledige naam:
Maximiliano Guido Gustav.
Roepnaam:
Meestal word hij Max genoemd, vrijwel nooit zijn volledige naam.
Leeftijd.
Maximiliano verjaart op de vijfentwintigste van maart en zit in zijn twintigste levensjaar.
Uiterlijk:
Maximiliano heeft donker bruin haar, wat aan de zijkant een stuk korter is dan aan de bovenkant. De bovenkant van zijn haar, het langere stuk, bewerkt hij iedere dag met wat gel naar de zijkanten toe. Wanneer Max zijn haar een keer niet heeft gedaan, is het geheel een warrige boel, maar ook dit staat hem niet verkeerd. Ondanks dat zijn haren, wenkbrauwen en wimpers een en dezelfde kleur hebben als zijn ogen, vallen zijn ogen nog steeds op. De bruine irissen die bijna altijd een glinster bevatten, zorgen voor de mysterieuze blik die Maximiliano uitstraalt. Zijn ogen geven evenveel informatie weg als dat een leeg blaadje doet. Alleen wanneer hij zelf wilt dat zijn ogen voor hem spreken, zoals op enkele momenten bij de dans, zul je de blik in zijn ogen zien veranderen. Kleine haartjes groeien rond Maximiliano zijn kaaklijn en bovenlip, maar ze zijn zo kort dat je ze nog wel kunt zien, maar dat het niet heel opvallend is. Maximiliano’s lippen zijn niet erg vol, maar hebben wel een mooi licht roze kleur die goed past bij zijn iet wat getinte huidskleur. Ook heeft hij een aantal sproeten die willekeurig over zijn gezicht, maar ook lichaam, zijn verspreid. Maximiliano heeft wel vaker gehoord dat hij er ‘schattig’ uit ziet, maar zijn lengte en de spieren die hij bezit zijn het tegenovergestelde van schattig. Maximiliano is rond de één meter negentig en hij kan er uitzien alsof hij stevig is gebouwd, maar dit is niet zo. Dit komt doordat hij veel spieren heeft gekweekt. Niet alleen door het dansen, maar ook doordat hij eens per week naar de sportschool gaat. Maximiliano heeft een tatoeage op zijn rechter arm. Deze heeft de vorm van twee grote bloemen en een zwevend oog met vleugels waarbij een zon de achtergrond bedekt. De tatoeage heeft geen kleur, maar dit maakt hem niet minder mooi. Maximiliano heeft de betekenis van zijn tatoeage altijd voor zichzelf gehouden en dit zal niet gaan veranderen.
Innerlijk:
Maximiliano is een jongen die nooit genoeg van zichzelf kan vragen. Hij wil altijd tot het uiterste gaan, maar dit is niet altijd even gemakkelijk, aangezien hij vrij ongeduldig is aangelegd. Doordat hij altijd tot het uiterste wil gaan, staat hij altijd open voor nieuwe ideeën of uitdagingen en hij zal deze meestal wel aannemen. Maximiliano laat zich niet snel van zijn doel afleiden, behalve wanneer hij niet genoeg resultaat ziet binnen een bepaalde tijd en dan komt zijn ongeduld naar boven. Ook is Max geen goed volger, omdat hij graag zelf de touwtjes in handen wil hebben. Wanneer hij niet zelf kan bepalen wat hij wel of niet mag doen, raakt hij gefrustreerd. Meestal is hij het niet eens met de instructies die hij krijgt of hij ziet niet in waarom deze instructie hem word opgelegd. Wanneer dit gebeurt, zal hij zich hier tegen verzetten. Misschien is dit ook wel een van de redenen waarom hij naar het kamp is gekomen. Hij wil leren om zichzelf te kunnen beheersen bij bepaalde dingen en dit is daar een ding van. Maximiliano is vrij snel op zijn tenen getrapt en hier kan hij best lang boos over blijven.
Verleden:
Maximiliano heeft een Ierse achtergrond, maar oorspronkelijk komt hij uit Italië. Max was nog niet eens één jaar toen hij naar Ierland verhuisde met zijn nieuwe familie. Hij is bij zijn voormalige ouders terecht gekomen door middel van adoptie. Zijn ouders zijn van Ierse afkomst, maar zijn, vanwege een vijfjarig contract van zijn vader, naar Italië verhuist. Ze hebben altijd wel de gedachte van een gezin in hun achterhoofd gehouden, maar voor nu was het werk even belangrijker, aangezien zij beide een hoge functie bezaten en hier vrij veel geld mee verdiende. Toen het vijfjarig contract bijna tot zijn einde was gekomen, vonden ze dat het tijd werd voor een gezin. Niet alleen omdat het contract bijna was verlopen, maar ook omdat het geld inmiddels binnen was gestroomd en zijn moeder dus kon stoppen met werken, zodat ze haar aandacht bij de toekomstige kinderen zou kunnen richten. Het idee van het hebben van een gezin werd echter snel de grond in gestampt. Het bleek namelijk dat Maximilano’s vader onvruchtbaar is. Zijn ouders waren erg teleurgesteld, maar hun droom om ooit een gezin te beginnen hebben ze niet opgegeven. Ze hebben zich in een lange procedure gegooid om uiteindelijk te krijgen wat ze altijd hebben gewild, een kind. Maximiliano is in zijn eerste levensjaar voornamelijk opgevoed door zijn biologische ouders, alleen konden zij hun behoefte en die van Maximiliano, al snel niet meer bevredigen. Daarom hebben ze het moeilijkste besluit van hun leven moet nemen en Max afgestaan aan een, voor hen, onbekende familie. Ondanks dat ze Maximiliano hebben afgestaan, hebben ze wel altijd contact met hem proberen te houden. Dit ging weliswaar lastiger dan gedacht, aangezien Max met zijn nieuwe familie terug verhuisde naar Ierland. Het contact werd minder en uiteindelijk werd er eens per maand naar Max gevraagd. Naarmate de tijd vorderde en Maximiliano ouder werd, werd hij steeds nieuwsgieriger naar zijn echte ouders. Hij heeft zich altijd wel anders gevoeld. Ook kwam er maar een aantal dingen van zijn karakter overeen met die van zijn ouders en laat staan met zijn uiterlijk. Hij wilde weten waar hij vandaan kwam, wat voor soort mensen zijn biologische ouders nou eigenlijk zijn en wat voor gebruiken er in Italië normaal zijn. Hij heeft natuurlijk weleens wat over de telefoon gehoord of van zijn ouders, maar hij heeft ze niet persoonlijk gekend. Tenminste, van wat hij zich nog kan herinneren. Sinds een aantal jaar heeft Maximiliano goed contact met zijn biologische ouders en hij bezoekt ze dan ook eens in het jaar. Maximiliano was er vrij snel achter dat hij niet écht in dit gezin thuishoorde. Natuurlijk ziet hij zijn adoptie ouders als zijn echte ouders, maar er zijn weinig dingen die met hen overeen komen. Zijn ouders hadden een belangrijke functie in de zakenwereld en zij wilden dit overdragen aan Maximiliano, maar Max wist vrijwel zeker dat deze functie niet voor hem was weggelegd. Hij had een hobby waar hij al sinds zijn zevende zijn beroep van wilde maken. Max is altijd al bezig geweest met dansen en hier wil hij mee doorgaan. Dit is zijn roeping en hier hoort hij thuis. Maximiliano houdt ervan om vrij te zijn en niks te moeten. Hij vindt het geweldig als hij anderen blij kan maken door middel van de dans en natuurlijk is het, zoals voor vele, een uitlaatklep, maar Max gebruikt het vooral om rustiger te worden. Normaal is hij erg druk en enthousiast en dit probeert hij op deze manier wat beter te beheersen.
Extra:
Maximiliano heeft de basis van vele stijlen, maar zijn voorkeur gaat toch uit naar hiphop of jazz. De dansstijlen verschillen nogal van elkaar, maar Max houdt van uitdagingen en hij heeft er veel moeite voor gedaan om beide dansstijlen gescheiden te houden. Nu hij beide dansstijlen goed beheerst, begint hij ze te combineren. Dit is iets hem vaak wat aparte, maar mooie solo’s oplevert. Maximiliano danst sinds een paar jaar pas latin. Dit heeft hij geleerd van zijn biologische vader, van wie hij overigens ook zijn passie voor dans vandaan heeft.
'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'
