The Ultimate Tournament (speeltopic) - Speeltopics

Het verhaal:
Om het kort te houden:
Pokémon met een
steampunk randje.
Vele jaren na de serie
verbetert de technologie
en ontstaan er dingen als
luchtsurfers (windsurfer
voor in de lucht),
Compactboxen
(pokéballen voor kleding,
apparaten enz) en noem
maar op. Een groep van
4-8 jongeren (hangt van
de aanmeldingen af),
trekken samen rond om
alle gyms op hun pad te
verslaan met alle drama
erbij in.

De gyms
1- water
2- insect
3- vuur
4- vecht
5- electrisch
6- ghost
7- aarde
8- lucht

rollen:
Naast de reizende
jongeren (die trouwens
niet allemaal battelaars
hoeven te zijn maar ook
fokker, onderzoeker,
fotograaf enz.) mag je
ook de befaamde altijd
verliezende slechterik
spelen of, mits we in de
buurt zijn, een gymleader.
Géén pokémon.

Personen:
Naam:
Rol:
Leeftijd (tussen de 14 en
18):
Geschiedenis:
Karakter:
Pokémon al in bezit, max
2:
Overige:
Uiterlijk :

Pokémon
Bij iedere pokémon dit
graag even invullen:
Naam:
Bijnaam:
Soort:
Aanvallen (1-4):
Uiterlijk:


Regels:
-Geen zeldzame Pokémon
-Geen in één slag een
wedstrijd winnen, hou het
reëel
-Geen Mary/Gary Sue's
-Niet elkaars personages
bespelen (tenzij je
toestemming hebt van
elkaar)
-minstens 5 zinnen per
week
-reserveringen blijven 2
dagen staan
-Jongens en meisjes gelijk
houden (bij 3 gaat er een
stop op tot de andere
sekse gelijk is)
-16+ mag met maten
-ABN


Jongens:
- Ethan Joshua
Lowerfield ~ Raccoon
-Evan State ~ Stage
-Alynn Pearce ~ Owlsome
-Xander Brightwood ~
Lyraphoenix

Meisjes:
-Cherise "Chey" Ariadne
Lockwood ~ Maximesa
- Alice Samantha
Lowerfield ~ Raccoon
-Yena Mcgraith ~
Lunalovesit
-Allison Daisy Brea ~ Troll

Team Alpha:
De organisatie die in de gehele regio voor problemen zorgt, alleen worden ze zelden gepakt.

Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

Xander Brightwood
Rapidash reed door het bos, als langzaam de bomen veranderen in huizen. Joltik zat met zijn poten strak om mijn schouder, waarbij ik vrij snel kramp kreeg. De eerste Gym was ook in die stad, maar ik was niet bepaald geintereseerd in die gym.
Ik reed naar de mart die vlak bij was en steeg van Dash af en liet hem gewoon zonder vast de binden of op te leten staan. Ik liep de mart binnen en zocht naar het geschikte voer voor de pokemon.
Ik zag het schap staan, zocht naar het voer en zocht in mijn zakken naar het geld dat ik had gespaard de afgelopen maanden. Met rustige passen liep ik naar de kassa, rekende af en liep met het voer terug naar Dash die me afwachtend aankeek. 'Heb het voer, alleen het was behoorlijk duur dus wees er zuinig mee,' zei ik en gaf wat aan haar en gaf Joltik de zijne. Ik besloot om maar eens een rondje te lopen in de stad, aangezien ik niet vaak in deze wereld kwam.

(ik had dit snel geschreven, want mijn inspiratie lag er niet echt, iemand voor Xander)

Vampire + Servant = Servamp

Allyn Pearce, Onderzoeker.

Ik voelde dat het harder ging waaien. Ik keek naar Aron, die in gelijk tempo naast me liep, en bedacht me toen pas dat hij er natuurlijk niks van zou voelen. Ik keek naar de lucht en zag niks wat de oorzaak van de opkomende wind zou kunnen zijn. Zoiets zet me altijd aan het denken. Iets wat niet te verklaren valt trekt me aan, dat vind ik interessant. Ik voelde dat de wind voornamelijk van achteren kwam, maar in één ruk kan het opeens weer van voren komen. Mijn looptempo verminderde naarmate we dichter bij de boerderij kwamen, al was die nog steeds een heel eind weg. Uiteindelijk stond ik stil, en keek om me heen. Aron keek me vragend aan en ik stak een hand naar hem op, waarmee ik gebaarde dat hij eventjes moest wachten. Ik hield mijn hoofd naar beneden gebogen en mijn ogen gesloten, terwijl ik me concentreerde op de wind. Mijn handpalm wees nog steeds naar Aron, die rustig bleef staan en me aan bleef kijken. Uit het niets hoorde ik een enorme windvlaag langs mijn rechterkant heen gaan en ik keek op. Windsurfers. Natuurlijk, door hen worden de windlagen verbroken en krijg je krachtige vlagen. Dat had ik moeten weten. Links van me lag de stad, en rechts van me de boerderij. In de verte zag ik een jongen op een Rapidash voorbij sprinten, maar die verscheen al snel achter de huizen. De windsurfer kon ik nergens meer vinden. Ik besloot om nog even niet naar huis te keren, maar de stad in te lopen. Wie weet is er binnenkort wel een spannende race.

It sounds like you have a narrow definition about being a hero. - John Diggle, Arrow.

Cherise vloog al naast Xander schat

Mr nu komt poging 2 haha

[ bericht aangepast op 4 dec 2013 - 20:16 ]

Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

Maximesa schreef:
Cherise vloog al naast Xander schat

Mr nu komt poging 2 haha

Vampire + Servant = Servamp

(Wie voor mijn persoontjes? ;x)

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Cherise Chey Lockwood
Na een stuntwedstrijd van laag niveau besloot ik door te vliegen naar de stad waar ik pas stopte voor de watergym. Op de deur hing een klein briefje:
De stad uit, overmorgen terug.

Kort maar duidelijk. Ik zuchtte, dat zou kamperen betekenen, aangezien ik het geld dat ik had gewonnen bij de kampioenschappen graag nuttiger wilde besteden dan aan een hotel. Ik voelde hoe iemand op mijn rug tikte. 'Pardon mevrouw, bent u de echte shadow?' Ik keek naar mijn kleding en realiseerde me dat ik in mijn ninjaoutfit stond omdat ik had verwacht dat ik vandaag zou battlen. Ik schakelde het zwaartekrachtpunt uit en sprong van mijn zweefboard af. Ik keek naar het kleine jochie van hooguit tien jaar oud. Hij was niet groot, droeg een schooluniform, maar had een bepaalde vastberadenheid in zijn ogen die ik wel kon waarderen. Ik knikte. 'Wil u alstublieft met mij battlen!' riep hij uit alsof ik al ja had gezegd. Ik glimlachte, wat hij niet kon zien, en knikte nogmaals. 'Waar?' vroeg ik zachtjes. Hij keek even verbaast bij het horen van mijn stem, maar wees vervolgens naar de fontein in het midden van de stad waar sommige mensen muntjes in gooiden. 'Daar is een openbaar battleveldje, we kunnen daarheen.' Ik knikte nogmaals en met het board in mijn hand liep ik achter het bijna huppelende joch aan. Op het veldje waren er al snel mensen die belangstelling toonden, wat mij ondanks mijn verhulling de kriebels gaf. De jongen pakte een pokéball en toverde daar een spheal uit. Ik glimlachte, het was echt een schattige pokémon, en nog een aardige battle ook zo te zien. Ik pakte mijn paarsgekleurde pokéball en liet ghastly los. Dat was wanneer de battle begon. Ondanks dat de training vaak misging, worp het toch zijn vruchten af. Ghastly was snel, en wist door middel van verdwijning en verschijning ervoor te zorgen dat hij op kleine afstand schade toe kon richten. Spheal leek alleen net als het jochie in paniek te raken bij de derde aanval. Ik keek naar de Spheal die er toegetakeld uitzag. Een jochie van tien kon ik wel aan, helaas zou de gym vele malen moeilijker worden. Ik riep Ghastly naast me en keek naar het jochie dat aan de grond genageld stond. 'Een goede trainer weet wanneer het voorbij is.' Ik liep naar hem toe en knielde voor hem neer om op ooghoogte te komen. 'Heb vertrouwen, je komt er wel,' Ik legde mijn vliegboard horizontaal neer en sprong erop, riep ghastly terug en vloog weg het bos in, terug naar een plek waar ik me om kon kleden voordat er nog meer mensen op me af zouden komen. Ik was verreweg van perfect, ik wist veel, en kon vliegwedstrijden met gemak winnen. Maar op het gebied van pokémon zat ik nog ver onder het niveau waar ik zijn moest. Ik trainde dag en nacht, alles om beter te worden, alleen was het niet genoeg om iedereen die wilde te verslaan. Ik ontvluchtte vele battles als de shadow om reputatieschade te voorkomen. Alleen de officiële gebeures waren mijn pak waard. Ik ging op mijn zwevende board zitten en verruilde mijn outfit voor een wit jurkje met rode stippen en bond mijn haar samen met een rood lint. Mijn board borg ik op in mijn compactbox en ik liep weer terug naar de stad waar ik door mijn onoplettendheid bijna tegen een rapidash opbotste. Ik bekeek het beestje en gaf het een aai over zijn kop. Hij was prachtig, de volle vlammende manen bewezen dat hij goed verzorgd werd.

Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

Cadency Skye Delacour
Ik glimlach naar Alexander. 'Nou, dat is een, waar is ons derde teamlid?' vroeg ik aan mijn vader. Dat was het moment waarop de deur openging en er een jongen binnenkwam die bij aanblik al uit de hoogte oogte, wat werd bevestigd door het eerste wat hij zei. 'Pff, dus ik word opgescheept met jullie twee, lekker dan. Het moet maar, Gio, waar zijn de opdrachten?' Het adertje in mijn vaders voorhoofd zwol op, waarschijnlijk wilde hij deze jongen gewoon weg hebben van zijn kantoor. 'Jullie taak is om mij waardige pokemon te bezorgen die ik kan ruilen. Hij pakte twee pokéballen en gooide deze naar Alexander en mij toe. 'En van jullie verwacht ik dat jullie deze naar een hoger level tillen. Prettige dag verder.' Het laatste kwam er kil uit. Ik liep naar de arrogante jongen toe, ervanuitgaande dat Alexander wel zo verstandig was de ruimte te verlaten als mijn vader "prettige dag" zei. Ik perste er een glimlachje uit en trok hem mee het kantoor van mijn vader uit. Eenmaal buiten keek hij ons aan. 'Goed, we zijn nu een team dus. Ik ben Chase, en ik neem het roer wel in handen.' Ik wierp een blik opzij naar Alexander, Chase hier ging een ramp vormen.

Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

Raccoon schreef:
(Wie voor mijn persoontjes? ;x)

{ do you call yourself a freaking hurricane like me? }

Xander Brightwood

Ik keek om me heen hoe de mensen samen met hun pokemon liepen. We kwamen langs een supermarktje. 'Ben zo terug Dash,' zei ik en liep het winkeltje binnen en zocht naar wat te drinken voor mezelf. Een oude vrouw met een Chatot op de toonbank, glimlachte toen ik aankwam met een flesje water. Ik was gelukkig dat ik Joltik en Dash had, want zonder hun zou de wereld saai zijn. Ik liep de winkel uit en ik had even niet in de gaten dat iemand Dash aan het aaien was. Ik kwam naast Dash staan. 'Prachtig is ze he,' zei ik met een glimlach naar het meisje. Ik liet een hand op haar vacht rusten en bleef het meisje aankijken. Joltik was op mijn hoofd geklomen en maakte een piepend geluid. Ik glimlachte en aaide Joltik over zijn kop.

(sorry voor het korte stukje.)

Vampire + Servant = Servamp

[Waar kan mijn personage inspringen?]

26 - 02 - '16

gwn schrijven
Wat mij betreft werkt ze in een van de restaurants in waterstad nog zonder naam

Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

Allison Daisy Brae

'Snorlax, heb je nou alweer de bestelling van tafel negen opgegeten?' Met mijn handen in mijn zij keek ik Snorlax lichtelijk streng aan. Snorlax, die nog net de laatste kruimels met z'n pootje wegveegde, keek mij schuldig aan. 'Hoe vaak heb ik het nou gezegd, Snorlax, van al dat eten word je nog eens rond!' mopperde ik. Snorlax boog zijn hoofd uit schaamte en liep achter mij aan de keuken in, nadat ik hem bevel had gegeven dat te doen. 'Luister eens Snorlax, als je beloofd dat je vanavond niet het eten van de klanten op zal eten, zal ik een maaltijd maken speciaal voor jou. Oké?' zei ik vriendelijk. Ik merkte dat Snorlax helemaal begon te stralen, die was natuurlijk dol op eten. Ik had wel enkele fans, maar Snorlax was mijn grootste fan. Hij was dol op mijn eten. Ik gaf Snorlax een por in zijn buik. 'Je kan het wel Snorlax, je kan het wel!'

26 - 02 - '16

Cherise Chey Lockwood
Ik keek even om bij het horen van deze stem, maar wendde mijn blik gauw weer terug naar Rapidash vanwege het feit dat de jongen mij zo indringend aankeek. Ik knikte, terwijl ik voelde hoe mijn wangen rood werden alsof ik een klein kind was dat betrapt werd op het eten van snoepjes uit de snoeppot zonder te vragen. 'De grote vlammen laten zien dat ze goed verzorgd wordt,' zei ik terwijl ik naar Rapidash keek.

Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

Allyn Pearce, Onderzoeker.

Terwijl ik de stad in liep merkte ik dat het markt was. Overal zag ik mensen bij de verschillende kraampjes staan. De vrouw van de boer waarbij ik werkte stond er ook met wat kroppen sla en wortels. Ze hielp een gelukkige klant die naast hem een iets wat kleine Tauros had staan, waarschijnlijk nog in de groei. Ik liep met mijn handen in mijn zakken de markt over, met Aron dicht naast me. Ik graaide met mijn rechterhand, zoekend naar wat los geld dat misschien nog diep in mijn zakken verscholen kan zitten. Ik viste een muntje diep uit mijn zak en dacht dat het wel een kopje thee waard zou zijn. Ik keek om me heen maar zag geen kraampjes die warme thee schonken. In de verte zag ik wel een restaurantje. Ik kon niet goed zien of het open was, maar ik besloot er toch heen te lopen. Terwijl ik liep zag ik een jongen en een meisje bij een Rapidash staan, het meisje aaide de Pokémon en de jongen was aan het praten. Ik herkende het meisje, maar ik wist niet waar van. Aron keek ook, en ik zag dat de Rapidash ons ook zag staren. Snel keek ik weer recht voor uit en versnelde mijn looppas. Al snel stond ik voor de deur van het restaurant. Ik zag mensen zitten binnen, dus ik opende de deur. Ik nam plaats aan een tafeltje dat bij het raam stond. Aron ging naast me zitten en ik pakte de menukaart voor me. Ik keek even net over de menukaart heen en zag een meisje met blonde, gevlochten haren praten tegen een Snorlax. Het viel me op dat de Snorlax erg aandachtig luisterde. "Vast een goed getrainde pokémon", fluisterde ik in mezelf en legde de menu kaart neer, na besloten te hebben welke thee ik zou nemen.

It sounds like you have a narrow definition about being a hero. - John Diggle, Arrow.

Xander Brightwood

Ik zag hoe ze naar Dash bleef staren. 'De grote vlammen laten zien dat ze goed verzorgd wordt,' zei ze en ik knikte. 'Ze is mijn dierbare bezit, zonder haar had ik geen derde op een race kunnen worden, maar toen was ze nog een Ponyta,' zei ik en grinnikte. Dat kon ik ook wel begrijpen dat ze ged verzord werd, aangezien ze elke dag geborsteld werd, omdat ik nooit mijn thuisfrond verlaten had. Ik besefte dat ik tegen een totaal onbekende persoon stond te praten, die ik misschien wel niet kon vertrouwen. 'Mag ik vragen hoe je heet?' vroeg ik haar. Ik liet Joltik van mijn hoofd glijden en zette die op de rug van Dash. Zacht kwetterend draaide hij rondjes.

Vampire + Servant = Servamp