• Een doodnormale dag slaat ineens om, de jongens van One Direction hebben net een dagje rust als ze ineens met misschien wel ruw geweld van hun plaats worden geplukt, in afgesloten busjes worden ze naar een waar trainingskamp gebracht. Daar aangekomen blijken de jongens niet de enigen te zijn. Ook vijf meisjes zijn naar deze geheime locatie gebracht. Bij hun geboorte zijn deze tien personen geselecteerd om de wereld te helpen. One Direction was niet zomaar toeval, het was een dekmantel. Deze tien jonge mensen hebben de toekomst om Spion te worden, nee, niet alleen Spion. Een ware Superheld. Ze hebben allemaal een speciale bevoegdheid, al gaat deze bevoegdheid te koste van een ander punt, waar ze dus gebrekkig aan zijn.
    Waarom tien jongens en tien meisjes? De meisjes zijn ieder aan een jongen gekoppeld, voor de buitenwereld moeten ze zich voordoen als gelukkige stelletjes en in hun echte leven zullen ze moeten trainen en vechten voor hun leven en die van anderen. Een leven als beroemdheid, je eigen privé leven, het probleem dat je een stelletje moet vormen met iemand die je totaal niet mag, of misschien wel smoorverliefd op bent. En dan óók nog het leven van een superheld? Onmogelijk. Maar toch, ze hebben geen keus. Want het lijkt erop dat zij niet alleen aan het trainen zijn, maar ook de duivelse kant van deze wereld zijn plannen heeft.


    De rollen:
    De jongens:

    - Louis William Tomlinson. +'Vliegen' -Slim en lenig. (Memorias.)
    - Zayn Javadd Malik. (Gereserveerd door: Liked.)
    - Liam James Payne. +Supersterk. -Snelheid (Kendizzzzle.) Leider.
    - Niall James Horan. +Kameleon. -Slim. (1DMEGAFAN.)
    - Harry Edward Styles. +Gehoor en zicht. -Overgevoeligheid. (Dobreva.)

    De meiden:
    - Roselynn "Rose" Nim Garcia. +Supersnelheid. -Zintuigen en overgevoeligheid. (Fabella.) Leider.
    - Jacelyn Evalanté Deveraux. +Hypnotisatie. -Snelheid. (Daddario.)
    - Santana Fedelia Martinez. +Kopiëren van Gaven. -Zicht, stressen. (Phantasie.)
    - Alaska Groeneveld. +Superlenig. -Kracht, epilepsie. (Reign.)
    - Nymilia "Nym" McLean. +Het opwekken van hallucinaties. -Kracht. (Phyre.)

    Overige. (Familieleden, vrienden, vijanden, exen etc.):
    - Ex vriendin Harry. (Gereserveerd door: wentelteef.)
    - Broertje van Louis: Luke Benjamin Tomlinson. +Silveren tong. (KiliOfDuri.) Vijand.
    - (Gereserveerd door Birdo.) Vijand.

    De regels:
    - Geen oneliners. Minimaal 150 woorden, iedereen heeft wel eens een slechte dag, maar gelieve komt dit niet al te vaak voor.
    - Geen perfecte personages!
    - Naamsveranderingen doorgeven.
    - Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het in een andere kleur of tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    - Meld het alsjeblieft als je voor langere tijd niet kunt reageren. Twee weken niet reageren zonder reden is zonder pardon eruit.
    - Alleen Fabella maakt nieuwe topics.
    - Geen ruzie, alleen in het RPG is dat toegestaan.
    - 16+ mag.
    - Hoewel bromance's geweldig zijn liever geen bromance's in deze RPG. Daar heb je andere RPG's voor. Al is het wel mogelijk dat er een (seksueel) verleden is tussen de de jongens (of misschien de meisjes). Of iets wat al heeft gespeeld. Ook een mogelijkheid tussen de jongens-meisjes.


    Het pak:

    Alle superhelden hebben het zelfde pak. (Deze is ook te zien in de beginpost, bij de 'cover'.) Al zitten er wel kleine verschillen in.
    x Alle pakken zijn precies op maat gemaakt.
    x De pakken zijn aangepast op je superkracht. Sommigen krachten hebben nou eenmaal iets extra's nodig, omdat het pak anders in de weg zou zitten / snel kapot zou gaan. Het is juist de bedoeling dat ze je helpen, daarom zijn ze, hoewel ze erg licht zijn, ook niet makkelijk te verwoesten.
    x De kleur van het pak is verschillend per persoon. Het is toepasselijk bij het innerlijk van je karakter.
    x Het pak hoeven ze alleen te dragen tijdens de zogenoemde 'missies' en als het om een andere reden moet.

    Het kamp:

    Het kamp is een enorme, volmaakte, cirkel. Verdeeld in vijf delen. Met in precies het midden een vijfhoekig trainingscentrum. Om dit trainingscentrum is een cirkel 'niemandsland'. Hier worden de gezamenlijke buitentrainingen gehouden. Er is onder andere een zwembad en hindernisbaan.
    Het trainingscentrum en hoofdgebouw staat precies in het midden en is vijfhoekig. Er zijn hier ook vijf, zwaar bewaakte ingangen. Waar zeker wel meer als een sleutel voor nodig is om binnen te komen. De 'kelder' is de wapenopslag, hier komt in principe bijna niemand, behalve de bewakers en die genen die het gezegd word daarheen te gaan. Het is verboden gebied. De begane grond is het enorme trainingscentrum. Zie dit voor je als in de film Catching Fire, er is hier van alles te doen. Vechten, je survival skills trainen. Het is ook toegestaan tegen elkaar te oefenen. Daarbij zijn er meerdere trainers. Op de eerste verdieping zijn heel veel kamers die niet toegankelijk zijn voor de superhelden. Eén van die ruimtes is de ruimte waar ze naar toe gebracht worden en uitleg krijgen. Hier kunnen ze nog wel eens vaker na toe moeten.
    Aangekomen bij de stukken die voor de koppels verdeeld zijn kom je aan precies gelijke stukken over. Deze zijn gescheiden door een dun stroompje water. Je kan aan de andere kant komen als je wilt, het is meer als een aanduiding. Het landschap, is net als overal, bebergd, bossig en moeilijk. Het klimaat is verschillend, maar niet anders van het Engelse. Het is immers gewoon een verlate plek in de wildernis. Het kan zijn dat er gevaarlijke dieren aanwezig zijn in je stuk land. Deze worden af en toe binnen gelaten als extra training, of komen gewoon. De koppels hebben per koppel een eigen blokhut. Wat er voor - als die misschien langs komen - wandelaars als een gezellig hutje uitziet is niet wat het op het eerste gezicht lijkt. Ja. Er is een openhaard, tweepersoonsbed en kleine sauna, maar achter de gezelligheid schuilt ook weer een hypermodern trainingsdoel. Bijvoorbeeld als je de kledingkast opzij schuift kom je bij een kleine ruimte met mogelijkheid op oefeningen. Ook liggen er wapens verstopt voor het geval dat.


    Koppels:
    Liam en Rose ~ Leiders.
    Louis en Nym.
    Harry en Santana.
    Niall en Alaska.
    Zayn en Jace.


    Het begin:
    De jongens hebben een dagje rust als ze, net als de meiden, ineens van het één op het andere moment weg worden geplukt, de bank, hun bed, de straat, misschien wel vanonder de douche. Bij de locatie aangekomen blijken ze niet de enigen te zijn. De jongens, die dachten dat ze elkaar door en door kenden komen er achter dat ze allemaal een zelfde geheim delen. Niemand wist het van elkaar, wat tot nog best een shock kan leiden. De leider, niemand minder dan Ed Sheeran, verteld hun wat er aan de hand is, deelt hen in -in koppels. En geeft ze allemaal een kleine, bungalow, met daarin de meest moderne snufjes verstopt. Ze krijgen precies een week de tijd om zich voor te bereiden, te leren vechten, hun gekoppelde en natuurlijk: Hun gebrek hebben ze allemaal al hun hele leven gehad, maar de superkracht, komt bij sommigen nu pas te goede of zijn bij anderen weer net begonnen. In ieder geval, vanaf nu zijn de bevoegdheden echt actief, evenals de zwaktes, die nu ook op scherp staan. En dat kan nog wel eens uit de hand lopen.
    De vijanden zijn ondertussen bezig met het bedenken van hun masterplan.

    [ bericht aangepast op 26 nov 2013 - 19:15 ]


    Reality's overrated.

    Liam James Payne II +Supersterkheid -Snelheid. II Geen ervaring. II.

    Rose begon te schelden "Wat was er mis met het vorige trainingskamp? En waarom zijn deze lozers hier?" Vroeg ze verontwaardigt met gebalde vuisten aan Ed. 'Over welk trainingskamp hebben jullie het nou de hele tijd? En he!, niemand is hier een loser.' Zei ik verontwaardigt. Ik snapte hier echt helemaal niets van, en ik snapte er al helemaal niets van dat Ed blijkbaar de baas van dit alles is. Ed lachte al onze woorden weg, hief zijn handen om ons tot stilte te krijgen. Rose slaat haar armen koppig over elkaar, en weigert het om naar Ed te kijken als hij oogcontact met iedereen zoekt. "Jullie zijn hier voor jullie toekomst, een toekomst die al heel lang duidelijk is, jullie worden spion." Legde Ed ons uit, waardoor Rose verveeld met haar nagels tegen haar stoel aantikt, waarna een van de bewakers haar een geïrriteerde blik toewierp, waardoor Rose weer grijnsde. 'Wat? Spion, is dit zo'n verborgen camera grap ofzo?' Vroeg ik. "Als jullie besluiten dat jullie liever iets anders doen met jullie leven, prima, de deur is daar." Zei Ed, en hij maakt een wapperend handgebaar naar de deur toe. 'Als iemand me nou uitlegt wat hier aan de hand is, dan kan ik misschien kiezen.' Zeg ik nu geërgerd. Hij wachtte een tijdje, en Rose snoof. "Maar oh ja, omdat jullie te veel weten zal je dan wel ter plekke geëxecuteerd worden. Jullie keuze." Zei Ed daarna, en ik had de neiging om mijn klep dicht te houden, maar natuurlijk deed ik dat weer niet. 'Ik weet te veel? Ik weet helemaal niets hiervan! En daarom zou ik het graag willen weten!.' Zei ik nu nog geërgerder dan net. Weer blijft hij even stil, en zegt daarna dood leuk dat we in koppels moeten werken. Rose sperden haar ogen wijd open, zij was het hier blijkbaar ook niet mee eens. "No way!" Riep Rose. Ed negeerde haar "Jullie zijn gekoppeld naar jullie kracht, jullie zwakten." Legde hij uit. 'Welke krachten en welke zwakten.' Mompelde ik geërgerd omdat Ed me toch negeert. "Naar jullie innerlijk, zodat jullie elkaar kunnen helpen, beter kunnen maken. Elkaar aanvullen. Nou is het opzet maatjes te creëren, maar have fun zolang het nog kan!" Zegt Ed met een kinderlijke twinkeling in zijn ogen en hij klapte in zijn handen. Even later ging hij weer serieus verder "Maar goed, ook over het algemeen zal teamwork erg belangrijk zijn. Willen jullie overleven." Boek mijn begrafenis maar alvast want ik overleef teamwork niet. "De koppels dus, Louis en Nym, Harry en Santana, Niall en Alaska, Zayn en Jace en om niet te vergeten, Liam en Rose. Die daarbij ook de leiders van jullie team zullen worden. Voor ik het vergeet, misschien hebben jullie het al opgemerkt, maar allemaal hebben jullie een speciale kracht, tenminste één van jullie heeft deze nog niet ondervonden." Ik keek Ed met een opgetrokken wenkbrauw Ed aan. 'Haha, laat me niet lachen. Ik als een leider? Dan weet je zeker dat niemand het overleeft.' Lachte ik een soort van. Hij keek naar Rose. "Dit is omdat de kracht zelf voor jezelf levensbedreigend zal kunnen zijn. Anderen hebben alvast een... voorproefje, ja, zo ga ik het noemen, gehad. Maar jammer genoeg moet ik jullie hierbij ook vertellen dat behalve je slechte punten in je innerlijk jullie allemaal ook nog een buitennatuurlijke zwakte hebben. Deze is bij jullie allen al jullie hele leven actief, maar zal zomenteen, als jullie bevoegdheden ten pas zullen komen, nog zwaarder worden." Zei Ed. Hij draaide zich om, richting tien vreemde buizen. 'Oke, wat hebben die buizen te betekenen? Kan iemand het me nu eindelijk allemaal even uitleggen!?' Vroeg ik nu gefrustreerd. De bewakers grijpen ons weer vast. "Ik zal je maar niet verzetten, of je wilt opnieuw verdoofd worden." Zei hij toen Rose en ik ons wilden verzetten. 'Nee, dankje.' Mompelde ik, en ik probeerde me niet meer te verzetten. Die verdoving was dus de reden dat ik me eerder deze morgen niet kon verzetten. We werden allemaal opgesloten in een buis, en er dwarrelde een soort vreemde stof door de buizen heen. Ik voelde mijn hoofd lichter worden, en alles werd daarna zwart..... [Oeps, monsterpost alarm XD]


    How far is far

    Alaska Groeneveld.

    De hele speech lang was ik te verbaasd geweest om te reageren. Het gebeurt dan ook niet elke dag dat Ed Sheeran je probeert wijs te maken dat je superkrachten hebt. En wat zou in godsnaam mijn kracht moeten zijn. Het feit dat de freak in me zijn lichaam in bochten kan buigen die voor een normaal mens onmogelijk zijn? Dan heb ik echt de stomste superkracht ooit.
    Wanneer Ed zei dat we mochten gaan als we wilden, had ik echt de zin om hem op dat aanbod aan te nemen. Ik geloofde geen snars van de flauwekul die over zijn lippen rolde. Bitch, please… Al wilde ik niet overkomen als een zwakkeling en daarbij ben ik best wel nieuwsgierig naar wat er hier precies aan de hand is. Ook het feit dat Ed dreigde degene die wilde vertrekken te vermoorden, hield me enigszins tegen.
    Al dat kon ik echter nog bevatten, maar toen hij me vertelde dat ik een koppel moest gaan vormen met één van de leden van 1D… Dit is allemaal te fucked up om waar te zijn. Elk idioot tienermeisje wilde vast op dit moment in mijn schoenen staan, zodat ze lekker kon gaan rollebollen met die Ier van One Direction, maar ik was allesbehalve opgezet met heel dit volslagen belachelijke plan.
    Liam en Rose zijn de enige die echt iets zeggen gedurende de hele speech en ik ben niet van plan om mijn mond open te trekken. Wat doet het er toch toe? Iedereen hier is gek geworden en met gekken kun je niet redeneren. Ik probeer dan ook niet terug te vechten als de bewakers ons opnieuw vast grijpen en ieder van ons in een glazen buis duwen. De chemische stof die op me neerdaalt, maakt mijn hoofd slaperig. Traag zak ik door mijn knieën, probeer houvast te vinden langs de gladde wanden van de buis waarbij ik vecht om mijn ogen open te houden.


    I was raised to be charming, not sincere. -- prince charming

    Niall Horan

    We werden binnengebracht bij een gebouw en werden neer gezet in een grote ruimte met weinig licht. Een gedaante liep naar voren en het leek wel, ja Ed Sheeran. Ik kan niet geloven dat Ed ook in het complot zit, maar hij vindt het de normaalste zaak van de wereld. Hij gaf een lange toespraak over superhelden en dat wij erg bijzonder waren. Maar bij het gedeeltes, krachten en koppels veerde ik op. Zouden we allemaal een kracht hebben? zouden we superhelden zijn? dacht ik in mezelf. Ik keek de groep rond en Ed moest lachen, omdat iedereen er geen snars van geloofde. Ed deelde ons in koppels in en toen ik hoorde: ''Alaska en Niall'' keek ik meteen naar achteren. Oehhh! wie zou Alaska zijn, ik zag een meisje zitten die ook verschrikt naar mij keek. Ik denk dat dat Alaska is. Ze zag er beeldschoon uit maar ik weet niet of het gaat lukken met zo'n meisje. Ik haalde mijn schouders op en richtte me weer op de saaie toespraak van Ed. Toch leek het een speels meisje met veel energie dacht ik. Maar Liam en Rose waren ook niet zo blij met de koppels, een zucht verliet mijn mond en ik kreeg een geïrriteerde blik van Louis. Wat heeft ie toch? De bewakers rukten ons weer van de stoelen en ze stopten ons in een soort van buizen.
    Er dwarrelde een rare stof naar beneden en ik begon slaperig te worden. Het laatste wat ik zag voordat ik sliep waren de anderen die ook in slaap waren gevallen, toen werd het zwart voor mijn ogen.

    [ bericht aangepast op 2 dec 2013 - 16:24 ]


    ''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

    [Zal ik de eerste 'missie' veroorzaken?]


    Bowties were never Cooler

    [Ja, is goed. Dan komt er wat 'power' in. En heb jij ook wat te doen.]


    Reality's overrated.

    Luke Benjamin Tomlinson
    Na een tijdje had ik mijn hele plan klaar. Ik had een sleutelbos nodig, een toeter en een skateboard. De toeter ontfutselde ik aan de souvenirwinkel. Het skateboard haalde ik uit de rugzak van een tourist. Dan hielpen die grijpgrage vingertjes dus nog wel. Ik ging terug naar mijn boom bij de wolven. Nu de sleutels nog. Gelukkig kwam er een verzorger langs. Ik sprak hem aan en begon met hem te praten. Gewoon over zijn vak en het werk hier in de dierentuin. Langzaam kwam ik dichterbij en werden mijn vragen dieper in alles achter de schermen in de dierentuin. Uiteindelijk grabbelde ik de sleutels van zijn riem zonder dat hij het merkte. Hij liep weg en ik kon beginnen aan mijn plan. Op het skateboard reed ik rustig door het park. Bij de savanne ging ik naar het hek. Gelukkig was het rustig en lette niemand op mij. Ik probeerde een aantal sleutels. Toen ik de goede had opende ik het hek en liet de toeter een paar keer horen. Zelf drukte ik me tegen de zijkant en keek hoe de giraffes, zebras, gazelles en gnoes op hol sloegen en al snel via het hek hun verblijf verlieten. Ik grijnsde toen ik de eerste gillen hoorde. Op naar de volgende. Ik reed weg op het skateboard naar het volgende verblijf terwijl mijn oren weden gevult met het gegil van mensen. Prachtig. Ditzelfde deed ik bij de kamelen, gorillas en kangoeroes. Toen alles losliep en de hele dierentuin in paniek was liet ik het skateboard, de toeter en de sleutels onder de boom bij de wolven en ging naar de speeltuin. Daar klom ik tot helemaal bovenin het klimrek en keek tevreden naar hoe de paniek zich beneden me ontvouwde. Heerlijk vond ik dit. Overal paniek en rotzooi. Ondertussen zat ik redelijk veilig bovenin en kon gewoon blijven kijken. Daarbij leek ik ook nog onschuldig. Ik had niets bij me wat ik had gebruikt en niets van mezelf was achtergebleven. Heerlijk als een plan werkte zoals je had gepland.

    [ bericht aangepast op 2 dec 2013 - 11:44 ]


    Bowties were never Cooler

    Roselynn "Rose" Nim Garcia. || +Supersnelheid -Zintuigen en overgevoeligheid || Levenslange ervaring || Superkracht nu pas actief.

    Mijn hoofd bonkt als ik ontwaak, ik zit weer in de stoel. Maar niet met mijn eigen kleren aan dit maal. Nee, een pak, nachtblauw, maar net iets afwijkend. Kleine zilveren details. Ik schiet overeind.
    "Ho, ho," zegt Ed, mijn gehoor lijkt nu wel nog slechter geworden. Want ik hoor alleen een vage piep en wat gebrom, wat dus zijn stem voor moet stellen. Ook mijn zicht is nog waziger en vermoeid knipper ik met mijn ogen. Hoe ga ik dit ooit nog redden? "Niet zo snel. Ik zou maar uitkijken als ik jou was. Het is erg belangrijk om controle te houden." Weet ik te ontrafelen als hij met zijn handen gebarentaal maakt. Eerst schrijft hij het op, maar omdat ik het niet kan lezen heeft dat geen zin. "We moeten voor jou een braileschrift gaan maken," zegt hij dan - en beeld uit - en ik knik, hoe ik het ook haat. Het is niet anders. Met mijn zicht kan ik zijn gebaren ook maar amper zien.
    Ook tegen de anderen zegt hij dingen, dingen die ik niet kan verstaan. Een scherp gepiep klinkt en gillend kramp ik in elkaar. De pijn is nog veel heviger als normaal en ik sla mijn handen voor elkaar. "Uit!" schreeuw ik. "Uit! Uit!'
    Weer wil ik uit mijn stoel komen. Maar word naar achteren gedrukt. Boos kijk ik om me heen. Maar dan begint Ed te praten. Met gebaren voor mij. "Jullie eerste missie, we beginnen later wel met trainen en omdat het niet echt gevaarlijk is -is dit wel een goede optie. In een dierentuin zijn alle dieren vrijgelaten. Jullie worden deze keer gebracht met het vliegtuig. Veel succes."

    Wat daarna gebeurd gaat aan mij als een waas, en ik zal wel niet de enige zijn. Het was hevig spul. Maar als ik dan eindelijk in de dierentuin sta. En alle paniek en wilde dieren zie, helpt dat ik combinatie met de frisse lucht. En ineens schiet de woede me opnieuw te binnen. Misschien had dat niet erg handig geweest. Want ik ben leider en moet natuurlijk eerst orders geven, daarbij is een plan handig. Maar op de één of andere manier schieten mijn benen vanzelf vooruit. De wereld is een waas, onmogelijk snel. En in een halve seconde vlieg ik dan tegen een boom aan. Die dacht ik een heel stuk verderop stond.

    [Ehm, tjsa, inspiratieloos.]


    Reality's overrated.

    (Dobreva went Petals.)


    Because I love him, do I need another reason?

    [Don't die.]


    Reality's overrated.

    Hybra schreef:
    [Don't die.]

    [Yes, please don't dieeeee]


    How far is far

    [HelloSweety -> KiliOfDurin
    Ik miste toch mijn oude username]


    Bowties were never Cooler

    [Fabella went Garde went Hybra went Ivey.
    Ik ga nu iedereen een bericht sturen.]


    Reality's overrated.

    Liam Payne II +Supersterk -Snelheid II Geen ervaring II Superkracht nu pas actief.

    Toen ik wakker werd zat ik in een stoel. In het zogenaamde "hoofdkwartier". Is dit een slechte grap of zo? Ik heb mijn eigen kleding niet eens meer aan. Mijn kleding had plek gemaakt voor een zwart pak, met witte details. Wauw, diegene die deze grap had bedacht ging wel erg ver. Ik zag Ed die wat tegen Rose zei. Ze begon te schreeuwen dat er iets uit gezet moest worden, maar ik had geen idee wat ze bedoelde. "Jullie eerste missie, we beginnen later wel met trainen en omdat het niet echt gevaarlijk is -is dit wel een goede optie. In een dierentuin zijn alle dieren vrijgelaten. Jullie worden deze keer gebracht met het vliegtuig. Veel succes." zei Ed. Wat missie? Ik snap er nu echt niets meer van. Even later werd alles zwart, en toen ik weer bij kwam stond ik in de dierentuin. Wat moet ik ooit in een dierentuin? Misschien is dit geen grap, en is het allemaal echt. In dat geval was ik dus samen met Rose de leider. Dit is echt te onwerkelijk om echt te zijn. Ik liep naar Rose toe. 'Wat is hier ooit allemaal aan de hand?' vroeg ik. 'Is dit echt, of is dit gewoon een of andere slechte grap?' vroeg ik. Ik heb geen idee wat ik moet geloven. Maar als dit allemaal echt is, moeten wij dus de wereld redden. Wat ben ik blij dat het nu alleen nog een dierentuin is die we moeten redden.

    [ bericht aangepast op 12 jan 2014 - 14:20 ]


    How far is far

    Roselynn "Rose" Nim Garcia. || +Supersnelheid -Zintuigen en overgevoeligheid || Levenslange ervaring || Superkracht nu pas actief.

    Dat Liam naar me toe komt heb ik niet eens echt door en wazig beweeg ik mijn hoofd heen en weer, hopend de boel van me af te schudden. "Nou, ik heb zojuist mijn 'superkracht' ontdekt," mompel ik. "Cool."
    Dan draai ik me richting Liam. "Huh? Wát in hemelsnaam zeg je?" Ik heb mijn stem niet onder controle, zelf hoor ik hem niet, dus zou het zowel hard als zacht kunnen zien, maar met mijn handen maak ik de gebaren en ik hoop dat Liam hier iets van begrijpt. "Liam? Jij bent het toch?" vraag ik dan verward, gezien ik het niet zeker weet. "Verdomme."
    "Maar eh, wat moeten we doen?" het zou kunnen dat -dat was wat hij vroeg, het zou namelijk wel logisch zijn. Terwijl ik de woorden uitspreek zoek ik grip om me heen en kom overeind, niet te snel, gezien ik bang ben voor opnieuwe uitspattingen. "Natuurlijk is het belangrijk eerst de meest bedreigende dieren te vangen en terug te zetten. We kunnen niet als kippen zonder kop rond gaan rennen, hoe lastig dat ook is met al die rare dingen, maar we hebben een plan nodig. En natuurlijk, we moeten zorgen dat niemand ons ziet," ratel ik.

    [ bericht aangepast op 12 jan 2014 - 15:02 ]


    Reality's overrated.

    Liam Payne II +Supersterk -Snelheid II Geen ervaring II Superkracht nu pas actief.

    Ze bewoog haar hoofd heen en weer. Ik had geen idee wat ze aan et doen was. "Nou, ik heb zojuist mijn 'superkracht' ontdekt," mompelde ze. "Cool." voegde ze er aan toe. 'Wacht wat? Superkracht? welke Superkracht?' vroeg ik. Toen draaide ze zich naar me om. "Huh? Wát in hemelsnaam zeg je?" vroeg ze. 'Wat we hier doen' zei ik nu harder zodat ze het misschien wel zou horen. Met haar handen maakte ze gebaren. "Liam? Jij bent het toch?" vroeg ze verward. Ik knikte omdat ze blijkbaar niet goed kon horen. 'Ja' zei ik daarna nog voor de zekerheid. "Verdomme." zei ze. "Maar eh, wat moeten we doen?" vroeg ze. Ik haalde mijn schouders op. 'Geen idee dat vroeg ik net aan jou.' zei ik ook iets harder dan normaal zodat ze me zou horen. "Natuurlijk is het belangrijk eerst de meest bedreigende dieren te vangen en terug te zetten. We kunnen niet als kippen zonder kop rond gaan rennen, hoe lastig dat ook is met al die rare dingen, maar we hebben een plan nodig. En natuurlijk, we moeten zorgen dat niemand ons ziet," ratelde ze. 'Ja, dat is nu te laat. Iedereen rent hier rond, ze hebben ons allang gezien.' zei ik. 'Moeten we nu serieus als dierenoppas gaan spelen?' vroeg ik met een lichte grinnik.


    How far is far