• Een doodnormale dag slaat ineens om, de jongens van One Direction hebben net een dagje rust als ze ineens met misschien wel ruw geweld van hun plaats worden geplukt, in afgesloten busjes worden ze naar een waar trainingskamp gebracht. Daar aangekomen blijken de jongens niet de enigen te zijn. Ook vijf meisjes zijn naar deze geheime locatie gebracht. Bij hun geboorte zijn deze tien personen geselecteerd om de wereld te helpen. One Direction was niet zomaar toeval, het was een dekmantel. Deze tien jonge mensen hebben de toekomst om Spion te worden, nee, niet alleen Spion. Een ware Superheld. Ze hebben allemaal een speciale bevoegdheid, al gaat deze bevoegdheid te koste van een ander punt, waar ze dus gebrekkig aan zijn.
    Waarom tien jongens en tien meisjes? De meisjes zijn ieder aan een jongen gekoppeld, voor de buitenwereld moeten ze zich voordoen als gelukkige stelletjes en in hun echte leven zullen ze moeten trainen en vechten voor hun leven en die van anderen. Een leven als beroemdheid, je eigen privé leven, het probleem dat je een stelletje moet vormen met iemand die je totaal niet mag, of misschien wel smoorverliefd op bent. En dan óók nog het leven van een superheld? Onmogelijk. Maar toch, ze hebben geen keus. Want het lijkt erop dat zij niet alleen aan het trainen zijn, maar ook de duivelse kant van deze wereld zijn plannen heeft.


    De rollen:
    De jongens:

    - Louis William Tomlinson. +'Vliegen' -Slim en lenig. (Memorias.)
    - Zayn Javadd Malik. (Gereserveerd door: Liked.)
    - Liam James Payne. +Supersterk. -Snelheid (Kendizzzzle.) Leider.
    - Niall James Horan. +Kameleon. -Slim. (1DMEGAFAN.)
    - Harry Edward Styles. +Gehoor en zicht. -Overgevoeligheid. (Dobreva.)

    De meiden:
    - Roselynn "Rose" Nim Garcia. +Supersnelheid. -Zintuigen en overgevoeligheid. (Fabella.) Leider.
    - Jacelyn Evalanté Deveraux. +Hypnotisatie. -Snelheid. (Daddario.)
    - Santana Fedelia Martinez. +Kopiëren van Gaven. -Zicht, stressen. (Phantasie.)
    - Alaska Groeneveld. +Superlenig. -Kracht, epilepsie. (Reign.)
    - Nymilia "Nym" McLean. +Het opwekken van hallucinaties. -Kracht. (Phyre.)

    Overige. (Familieleden, vrienden, vijanden, exen etc.):
    - Ex vriendin Harry. (Gereserveerd door: wentelteef.)
    - Broertje van Louis: Luke Benjamin Tomlinson. +Silveren tong. (KiliOfDuri.) Vijand.
    - (Gereserveerd door Birdo.) Vijand.

    De regels:
    - Geen oneliners. Minimaal 150 woorden, iedereen heeft wel eens een slechte dag, maar gelieve komt dit niet al te vaak voor.
    - Geen perfecte personages!
    - Naamsveranderingen doorgeven.
    - Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het in een andere kleur of tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    - Meld het alsjeblieft als je voor langere tijd niet kunt reageren. Twee weken niet reageren zonder reden is zonder pardon eruit.
    - Alleen Fabella maakt nieuwe topics.
    - Geen ruzie, alleen in het RPG is dat toegestaan.
    - 16+ mag.
    - Hoewel bromance's geweldig zijn liever geen bromance's in deze RPG. Daar heb je andere RPG's voor. Al is het wel mogelijk dat er een (seksueel) verleden is tussen de de jongens (of misschien de meisjes). Of iets wat al heeft gespeeld. Ook een mogelijkheid tussen de jongens-meisjes.


    Het pak:

    Alle superhelden hebben het zelfde pak. (Deze is ook te zien in de beginpost, bij de 'cover'.) Al zitten er wel kleine verschillen in.
    x Alle pakken zijn precies op maat gemaakt.
    x De pakken zijn aangepast op je superkracht. Sommigen krachten hebben nou eenmaal iets extra's nodig, omdat het pak anders in de weg zou zitten / snel kapot zou gaan. Het is juist de bedoeling dat ze je helpen, daarom zijn ze, hoewel ze erg licht zijn, ook niet makkelijk te verwoesten.
    x De kleur van het pak is verschillend per persoon. Het is toepasselijk bij het innerlijk van je karakter.
    x Het pak hoeven ze alleen te dragen tijdens de zogenoemde 'missies' en als het om een andere reden moet.

    Het kamp:

    Het kamp is een enorme, volmaakte, cirkel. Verdeeld in vijf delen. Met in precies het midden een vijfhoekig trainingscentrum. Om dit trainingscentrum is een cirkel 'niemandsland'. Hier worden de gezamenlijke buitentrainingen gehouden. Er is onder andere een zwembad en hindernisbaan.
    Het trainingscentrum en hoofdgebouw staat precies in het midden en is vijfhoekig. Er zijn hier ook vijf, zwaar bewaakte ingangen. Waar zeker wel meer als een sleutel voor nodig is om binnen te komen. De 'kelder' is de wapenopslag, hier komt in principe bijna niemand, behalve de bewakers en die genen die het gezegd word daarheen te gaan. Het is verboden gebied. De begane grond is het enorme trainingscentrum. Zie dit voor je als in de film Catching Fire, er is hier van alles te doen. Vechten, je survival skills trainen. Het is ook toegestaan tegen elkaar te oefenen. Daarbij zijn er meerdere trainers. Op de eerste verdieping zijn heel veel kamers die niet toegankelijk zijn voor de superhelden. Eén van die ruimtes is de ruimte waar ze naar toe gebracht worden en uitleg krijgen. Hier kunnen ze nog wel eens vaker na toe moeten.
    Aangekomen bij de stukken die voor de koppels verdeeld zijn kom je aan precies gelijke stukken over. Deze zijn gescheiden door een dun stroompje water. Je kan aan de andere kant komen als je wilt, het is meer als een aanduiding. Het landschap, is net als overal, bebergd, bossig en moeilijk. Het klimaat is verschillend, maar niet anders van het Engelse. Het is immers gewoon een verlate plek in de wildernis. Het kan zijn dat er gevaarlijke dieren aanwezig zijn in je stuk land. Deze worden af en toe binnen gelaten als extra training, of komen gewoon. De koppels hebben per koppel een eigen blokhut. Wat er voor - als die misschien langs komen - wandelaars als een gezellig hutje uitziet is niet wat het op het eerste gezicht lijkt. Ja. Er is een openhaard, tweepersoonsbed en kleine sauna, maar achter de gezelligheid schuilt ook weer een hypermodern trainingsdoel. Bijvoorbeeld als je de kledingkast opzij schuift kom je bij een kleine ruimte met mogelijkheid op oefeningen. Ook liggen er wapens verstopt voor het geval dat.


    Koppels:
    Liam en Rose ~ Leiders.
    Louis en Nym.
    Harry en Santana.
    Niall en Alaska.
    Zayn en Jace.


    Het begin:
    De jongens hebben een dagje rust als ze, net als de meiden, ineens van het één op het andere moment weg worden geplukt, de bank, hun bed, de straat, misschien wel vanonder de douche. Bij de locatie aangekomen blijken ze niet de enigen te zijn. De jongens, die dachten dat ze elkaar door en door kenden komen er achter dat ze allemaal een zelfde geheim delen. Niemand wist het van elkaar, wat tot nog best een shock kan leiden. De leider, niemand minder dan Ed Sheeran, verteld hun wat er aan de hand is, deelt hen in -in koppels. En geeft ze allemaal een kleine, bungalow, met daarin de meest moderne snufjes verstopt. Ze krijgen precies een week de tijd om zich voor te bereiden, te leren vechten, hun gekoppelde en natuurlijk: Hun gebrek hebben ze allemaal al hun hele leven gehad, maar de superkracht, komt bij sommigen nu pas te goede of zijn bij anderen weer net begonnen. In ieder geval, vanaf nu zijn de bevoegdheden echt actief, evenals de zwaktes, die nu ook op scherp staan. En dat kan nog wel eens uit de hand lopen.
    De vijanden zijn ondertussen bezig met het bedenken van hun masterplan.

    [ bericht aangepast op 26 nov 2013 - 19:15 ]


    Reality's overrated.

    Liam James Payne:

    "Geen idee," Snauwde het meisje. "Ik ben nog altijd niet helderziend." Zei ze daarna. 'Nou, sorry hoor.' Zei ik. 'Ik dacht dat jij het misschien wel wist, en aangezien we nu hetzelfde meemaken kunnen we elkaar misschien beter helpen dan afsnauwen.' Zei ik. Ze haalde diep adem. "Maar het valt me wel op dat, hoewel het nou ook niet erg vriendelijk ging, ze niet agressief ging en we niet vastgebonden zijn. Jammer genoeg ging het te snel om tegen te werken. Maar anders..." Zei ze. 'Inderdaad.' Zei ik. Ze zuchtte en kwam weer bij haar punt. "Ik weet niet wat ze van ons willen. Maar ze moeten ons in ieder geval heel hebben. En misschien hebben ze wel helemaal niet zulke slechte ideeën met ons. Het zou best kunnen dat dit-" Ze zweeg ineens, en schudde haar hoofd. "Laat maar, dat is niet jouw zaak." Vervolgde ze haar verhaal. 'Laten we erop hopen' Zei ik. Ze had gezegd dat het niet mijn zaken waren, ik wou er dan ook niet naar vragen, maar ik kon het niet laten, ik was nou eenmaal nieuwsgierig, en wou het liefst alles weten. 'Wat zijn mijn zaken niet?' Vroeg ik. 'Je hoeft het niet te vertellen, maar je kunt me vertrouwen.' Zei ik.


    How far is far

    Roselynn "Rose" Nim Garcia.

    "Nou, sorry hoor," zegt de jongen. "Ik dacht dat jij het misschien wel wist en aangezien we nu hetzelfde meemaken kunnen we elkaar misschien beter helpen dan afsnauwen."
    Tussen mijn verhaal door hoor ik nog vaag een paar vlagen. Wat kan ik niet verstaan. "Laten we erop hopen." Het volgende moet ik moeizaam ontcijferen. "Wat zijn mijn zaken niet? Je hoeft het niet te vertellen, maar je kunt me vertrouwen."
    Heeft hij het nou over vertrouwen? Ik ben slecht van vertrouwen, altijd al geweest, of ten minste, dat heeft Laurelle me eens verteld. Opnieuw schud ik mijn hoofd. "Nee," zeg ik kortaf. "Zou je in het vervolg alsjeblieft wat duidelijker kunnen spreken?" Even twijfel ik, dan besluit ik uitleg te geven. Zelf heb ik namelijk een bloedhekel aan die vage types. "Mijn gehoor is slecht en gezien ik op het moment alleen contouren zie, gaat liplezen ook niet." Zijn gehoor zou wel prima zijn, zijn ogen zouden in dit schemer kunnen zien, zijn ogen zouden zich aanpassen. Maar die van mij doen dat niet. De doctoren kunnen het niet verklaren, maar ach. Ik heb er mee leren leven.


    Reality's overrated.

    Liam James Payne:

    Ze schudde haar hoofd. "Nee," Zei ze. "Zou je in het vervolg alsjeblieft wat duidelijker kunnen spreken?" Vroeg ze. Ze twijfelde. "Mijn gehoor is slecht en gezien ik op het moment alleen contouren zie, gaat liplezen ook niet." Legde ze uit. 'Sorry, ik zou duidelijker praten.' Zei ik. Ik wist haar naam nog niet, en zij die van mij ook niet, we hadden ons nog niet eens voorgesteld aan elkaar. 'Ik ben Liam trouwens.' Zei ik. Ik vroeg me nog steeds af waar we waren, in een donkere, rijdende, bus. Dat was duidelijk. Maar ik weet voor de rest helemaal niets, en daar heb ik een hekel aan. Ik ben eigenlijk best wel een control freak, ik had altijd liever zelf de touwtjes in handen, wat soms best een irritante eigenschap is. Ik hoop dat het met de rest van de jongens allemaal goed gaat, en ze niet ontvoerd zijn ofzo.


    How far is far

    Nymilia "Nym" McLean.

    Met alle kracht stoot ik nog een keer tegen de pop aan, en nog een keer. De kickboks training is allang afgelopen, ik heb alleen wat tijd nodig voor mezelf. In plaats van mijn normale trainings tenue draag ik een wit shirt en een kort zwart broekje. Mijn zwarte haar zit strak in een staart en pijnlijk wrijf ik over mijn schouders. Genoeg getraint. Nadat ik alles heb opgeruimt loop ik naar de deur toe. Echt zin om me om te kleden heb ik niet. Wel was ik mijn gezicht even, en spuit wat deo op. Net als ik de deur opentrek word ik meegesleurt naar buiten. Een kap word over mijn hoofd gedaan en bang kijk ik in het rond. Gebeurd het dan eindelijk? Toch geef ik degene die me vastheeft een elleboog in z'n buik. Ik hoor de bewaker pijnlijk kreunen maar zijn greep veslapt niet één keer. Ruw word ik een busje in gegooid, waar is verscheidene lichaamsdelen voel. Warm gelukkig, dus geen lijken of andere dingen. De kap zit nog steeds over mijn hoofd en verwoed probeer ik hem eraf te halen maar tevergeefs, het lukt niet. Mijn handen en voeten zijn vastgebonden en geïrriteerd ga ik wat rechter zitten, zover dat kan.

    Roselynn "Rose" Nim Garcia.

    "Mijn ouders," ik snuif bij die woorden. "hebben me Roselynn genoemd, maar je mag me Rose noemen."
    Als er wat van gerommel klinkt stoot ik mijn hoofd ergens aan enogeïrriteerd sla ik tegen de stalen wand. "Verdorie, Liam, kan je me alsjeblieft vertellen hoe get er hier uit ziet. Ik erger er me mateloos aan dat ik geen idee heb waar ik me bevind."
    Heel even stopt het busje, slechts om de volgende persoon naar binnen te kieperen en bij het kleine straaltje licht knijp ik mijn ogen even dicht. Tegen dr pijn, al zou dit licht geen erge pijn veroorzaken, waarschijnlijk. Toch heb ik genoeg ervaringen om te weten daf ik uit moet kijken met mijn rare, slechte maar toch overgevoeligge zintuigen. Genoeg om te weten dat het nog wel eens akelig zeer kan doen. "Hallo," zeg ik dan sarcastisch. "Hartelijk welkom, je bent zo juist in Paradise beland."

    [Sorry, telefoon.]

    [ bericht aangepast op 28 nov 2013 - 15:50 ]


    Reality's overrated.

    [MT]


    "Family don’t end in blood”

    Liam James Payne:

    "Mijn ouders," Snoof ze. "hebben me Roselynn genoemd, maar je mag me Rose noemen." Ging ze verder. 'Leuk je te ontmoeten Rose.' Zei ik. Ze stootte met haar hoofd tegen de stalen wand. "Verdorie, Liam, kan je me alsjeblieft vertellen hoe get er hier uit ziet. Ik erger er me mateloos aan dat ik geen idee heb waar ik me bevind." Vroeg ze. 'Tuurlijk, maar het is hier nogal donker, dus ik zie ook niet alles, maar we zitten blijkbaar in een achterbak van een of andere auto, ik denk een bus. En voor de rest valt er niet echt iets over te vertellen.' Zei ik. Heel even stopte het busje, en werd er een nieuw iemand naar binnen gegooid. "Hallo," Zei Rose sarcastisch. "Hartelijk welkom, je bent zo juist in Paradise beland." Zei ze. 'De party is begonnen.' Zei ik daarna ook sarcastisch. Ik sloeg gefrustreerd met mijn vuist tegen de stalen wand van het busje aan, waar gelijk een deuk in zat. O, ja, vergeten, ik was nogal sterk.


    How far is far

    Niall Horan
    Ik zat op de bank televisie te kijken. Natuurlijk met een zak chips. Ik hoor de achterdeur open en dicht gaan en ik kijk op. Iedereen was toch weg? ik haalde mijn schouders op en richtte me op het programma. Ik hoorde een andere ademhaling dan die van mij en ik probeerde naar achteren te kijken. Dat lukte niet, iemand deed me een blinddoek voor en ik werd ergens naartoe meegesleurd. Ik was bang en spartelde tegen, maar degene die me mee nam was sterker dan mij.
    Ik werd in een busje gegooid en ik deed onmiddellijk mijn blinddoek af. Ik probeerde om me heen te kijken maar ik zag niet veel. Behalve andere mensen die me aanstaarden. Ik kneep mijn ogen tot spleetjes en onderscheidde de boys. Ik probeerde me af te vragen waarom ik hier eigenlijk in was beland. Omdat ik in wereld beroemde band zit? en willen mensen mij en mijn vrienden me daarom ontvoeren? ik had allemaal vragen die ik niet kon beantwoorden.
    Ik probeerde kalm te blijven en niet hysterisch te worden. Maar ik was niet zo op mijn gemak in een klein busje, ik wist niet eens waar de bus heen ging.

    [ bericht aangepast op 27 nov 2013 - 21:37 ]


    ''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

    Roselynn "Rose" Nim Garcia.

    "Tuurlijk, maar het is hier nogal donker, dus ik zie ook niet alles, maar we zitten blijkbaar in een achterbak van een of andere auto, ik denk een bus. En voor de rest valt er niet echt iets over te vertellen," legt Liam uit.
    "Nee, ik was er al achter dat het donker is, " mompel ik in mezelf.
    Liam doet nu een schepje bovenop mijn sarcastische woorden en even later hoor ik ver weg een bonk, één van de twee heeft ergens tegenaan geslagen. Ik vermoed Liam, maar zeker weet ik het niet, nog een nadeel, ik hoor niet waar geluiden vandaan komen, waardoor het regelmatig een zooitje word.
    Net mijn hand tast ik de koele, bijna koude wand af en raak daarbij Liam, wat ik vermoed zijn haar. Maar niet voordat ik een oneffenheid in de muur heb kunnen voelen. Snel trek ik mijn hand terug. "Heb jij nou serieus een deuk geslagen?" Ik lach schamper. "Dat zou vast zijn waarom ze ons hebben, had ik toch gelijk. Wat kan jij, geluksvogel-waarvan-ik-de-naam-nog-steeds-niet-weet? En ik?" Vraag ik mezelf hardop af, met een enge grijns rond mijn lippen, die ik even bevochtig met mijn tong. "Tenzij geflipte zintuigen en een idioot brein mee tellen kan ik niks echt speciaals."
    Nog iemand word naar binnen gegooid en zogenaamd blij gooi ik mijn armen in de lucht. "Yes, daar zaten we op te wachten, nog iemand die dit busje nog benauwder komt maken."

    [ bericht aangepast op 28 nov 2013 - 15:51 ]


    Reality's overrated.

    Liam James Payne:

    Het was erg donker, maar er was genoeg licht om Rose over de wand van het busje te zien voelen, eerst voelde ze aan mijn haar, en daarna ging ze met haar hand over mijn net ingeslagen deuk heen. "Heb jij nou serieus een deuk geslagen?" Vroeg ze aan me. 'Ja, daar lijkt het wel op.' Zei ik nog steeds geschrokken van mijn eigen kracht. Ik deed wel vaker dingen te overhaast, en stond dan niet stil bij hoe sterk ik ben. Ze lachte schamper. "Dat zou vast zijn waarom ze ons hebben, had ik toch gelijk. Wat kan jij, geluksvogel-waarvan-ik-de-naam-nog-steeds-niet-weet? En ik?" Zei ze met een bijna enge glimlach rond haar lippen. 'Wat kunnen jullie? Sorry, maar nu snap ik er niks meer van.' Zei ik. Ik ben zeker niet dom, maar nu snapte ik het niet meer echt. "Tenzij geflipte zintuigen en een idioot brein mee tellen kan ik niks echt speciaals." Zei ze daarna. 'Ik ben alleen maar sterk, voor de rest kan ik niets.' Zei ik.


    How far is far

    Roselynn "Rose" Nim Garcia. || +Supersnelheid -Zintuigen en overgevoeligheid || Levenslange ervaring || Superkracht is nog niet actief.

    "Ja, daar lijkt het op." Erg goed ben ik niet in het herkennen van tonen, maar hij lijkt misschien wel geschrokken? Ja, dat zou het kunnen zijn.
    "Wat kunnen jullie? Sorry, maar nu snap ik er niks meer van." Ik negeer hem en ga gewoon verder met mijn... preek? Kun je het zo noemen? Dondersgoed weet ik dat ik engs over kan komen op mensen, psychopathisch. Nou, kan, ik kom zo over, maar om eerlijk te zijn kan het me niks schelen dat ik mensen de rillingen geef.
    "Ik ben alleen maar sterk, voor de rest kan ik niets," zegt Liam.
    "Oké, nou, als je een deuk in een stalen muur kan slaan ben je wel meer dan 'sterk'." Ik haal onverschillig mijn schouders op. "Okay en de zwijgzamen hier in ons midden?"

    [Misschien is het handig zomenteen de 'busreis' voorbij te laten gaan en ze bij het trainingscentrum aan te laten komen. Gezien dit waarschijnlijk saai gaat worden en we hier anders eeuwig blijven hangen. Zeggen jullie het maar, dan pas ik daar m'n post wel op aan.]

    [ bericht aangepast op 28 nov 2013 - 16:03 ]


    Reality's overrated.

    -

    [ bericht aangepast op 28 nov 2013 - 16:49 ]


    Because I love him, do I need another reason?

    (Foutje ^^)


    Because I love him, do I need another reason?

    Liam James Payne:

    "Oké, nou, als je een deuk in een stalen muur kan slaan ben je wel meer dan 'sterk'." Zei ze, en ze haalde onverschillig haar schouders op. Ik haalde mijn schouders op. 'Mag ik nou alsjeblieft weten wat er aan de hand is? Ik kan er echt niet tegen als ik niet weet wat er aan de hand is.' Zei ik. Ineens stopte het busje weer, en werd er weer iemand in gegooid. Ik kneep mijn ogen tot spleetjes, en probeerde te zien wie er in was gegooid. Het was een jongen met blond haar. Wacht.... Hij leek wel erg op Niall. 'Niall..?' Vroeg ik. Hij was nogal aan het hyperventileren, en dat deed Niall ook in kleine, volle ruimtes. Als dat Niall is, dan duurt het vast niet lang voor dat de rest van de jongens ook ontvoerd worden. Blijkbaar zat ik hier niet omdat ik in One Direction zit, want anders zou Rose er niet bij geweest zijn.


    How far is far

    Roselynn "Rose" Nim Garcia.

    Liam haalt zijn schouders op. "Mag ik nou alsjeblieft weten wat er aan de hand is? Ik kan er echt niet teen als ik niet weet wat er aan de hand is."
    "Je doet alsof ik het weet," zeg ik verontwaardigt. "Wat ik weet mag ik je niet vertellen, maar gezien mijn vermoedens, ach wat. Zolang je beloofd je kop te houden zal ik het vertellen, voor deze ene keer." Ik haal mijn schouders op. "Hebben jullie misschien ooit bericht gehad van de autoriteiten? Heb je misschien familie met een vrij bijzondere baan, waarmee ik dus spion bedoel? Ik weet niet hoe ik dit uit ga leggen, maar goed."
    Als Liam de binnengevallen persoon herkent haal ik mijn wenkbrauwen op. "Jullie kennen elkaar?"

    [ bericht aangepast op 28 nov 2013 - 16:49 ]


    Reality's overrated.