[RPG] Gossip Girl - Speeltopics

Upper East Side Manhattan - de crème de la crème van New York heeft altijd wel wat te beleven. Zijn het geen feestjes waar de tienerdochter van de gastvrouw iets te diep in het champagneglaasje heeft gekeken, dan zijn het wel rebelse jongens die hun brave act zat zijn en eens iets doen wat toch echt niet door de beugel kan. En het mooie is, Gossip Girl weet alles, dus je bent nooit veilig.

Een groep rijke jongeren uit de Upper East Side van New York krijgen te maken met een anoniem persoon, genaamd Gossip Girl, die ze overal in de gaten blijkt te houden en vervolgens alle roddels op haar weblog plaatst. En wanneer de jongeren een dagje niets choquerends uitspoken? Dan verzint Gossip Girl toch zelf een sappig verhaaltje? Gossip Girl is hoe dan ook, iedereen te slim af.
De spanningen in de groep lopen hoog op. Ruzies ontstaan, er worden vriendschappen voor het leven gevormd en er springen vonken over.

Jongens:
- Nathan Fields - Bootin
- Ashton "Ash" Nicolas Sky - xMeCrazyMofo
- Joseph Eastwood - Mamo
- Dave Gregory - Pathaloog
- Vincent ''Vinny'' Demir - Bootin
- Thomas Eastwood - Mamo
- Drew Matthew Grant - xZiall
- Albert 'Al' Josh Matthew - xZiall

Meisjes:
- Nymilia ‘Nym’ McLean - Phyre
- Alana Emy Lendron - MaitePayne
- Rose Black - Pathaloog
- Anna Olivia Valentine - xMeCrazyMofo
- Eleanor Helen Hastings - Lazhar
- Gereserveerd - Perfecto
- Gereserveerd - Sanctum
- Rosealie Anna Wayden - tomlinstyle
- Emili Nina Sanchez - Earrthquake

VANAF NU EEN (voorlopige) STOP OP DE MEISJES

Rollentopic
JE KAN NOG MEEDOEN!
Praattopic

Regels:
- Minimaal 4 regels per bericht
- Je mag zoveel personages maken als je zelf wilt, maar houd het wel een beetje beperkt en ook verdeelt over de geslachten
- 16+ mag, maar wel een beetje netjes
- Geen mensen buitensluiten!!!!!
- Houd het een beetje realistisch

Dit is natuurlijk niet voor niets Gossip Girl, ik zal dus ook een aantal keren een bericht plaatsen als Gossip Girl, met allerlei roddels over jullie personages. Als jullie zelf nog een leuke roddel weten (echt of verzonnen) mogen jullie dat natuurlijk naar me noten! Deze roddels mogen ook over personages van anderen gaan!

[ bericht aangepast op 20 nov 2013 - 17:03 ]

---

"The most beautiful things in life go unnoticed..."

[ bericht aangepast op 18 nov 2013 - 21:22 ]

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Rose Black
Ik was al vroeg op. Het was ongeloofelijk hoeveel ik moest doen op een ochtend voor een fotoshoot. Ik moest er niet alleen twee uur van te voren zijn om me op te laten maken en aan te kleden, maar ik moest thuis ook nog allemaal beschermende en verzorgende producten op doen, mijn haar wassen om het bewerkbaar te maken -ik zou vanavond weer mijn haar wassen om alle rotzooi eruit te krijgen- en alles opruimen. Normaal was dat niet zo nodig, maar als ik een echte, lange fotoshoot had, dan zou het wel een zware dag kunnen worden. Ik trok een simpele jeans, een wit blousje en een paar pumps aan. Met een zwaai gooide ik de deur dicht, checkte of ik alles had en liep rechtstreeks naar de subway.

Dave Gregory
Met een zwaar gevoel in mijn hoofd weet ik nog net de wekker uit te zetten. Naast me op het bed ligt de New England Journal of Medicine. Er stond een artikel in waarbij er met protonen een soort kanker werd bestreden en ik wilde erop inlezen voordat ik op solliciatie gesprek ging. Shit! Dat was waar ook. Ik gooide de dekens van me af, spijtig genoeg, en rende naar de badkamer. Ik kleedde me aan in een van mijn beste pakken, gooide een kam door mijn haar en pakte mijn koffer, die ik van de dag tevoren nog had liggen. Ik kende mezelf al langer dan vandaag. De avond van tevoren moest ik altijd alles klaarmaken, anders haalde ik het 's ochtends niet. Uit de ijskast haalde ik een pak jus d'orange en schonk mezelf een glas in, waarna ik een plak peperkoek gauw opat. Met zenuwen in mijn lichaam deed ik als laatste mijn schoenen en jas aan en vertrok naar het zoveelste sollicitatiegesprek.

---

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

[iemand die eventjes met rosealie wil chillen? (: ]

Joseph Eastwood
"Doe maar een cappuccino," zei de jongen. Ik knikte. "Komt eraan!" Ik pakte een kopje en schoof het onder het koffieautomaat. Met een pruttelend geluid kwam het prutje uit het automaat en ging het rechtstreeks het kopje in. Ik pakte ook een schoteltje, waar ik een koekje, een pakje suiker en een bakje koffiemelk legde. Toen ik zeker wist dat het automaat klaar was en het kopje vol was, zette ik ook het kopje op het schoteltje en zette het voor de jongen neer. "Hier," zei hij. Hij legde een briefje van tien op de bar. "Bedankt," zei ik met een vriendelijke glimlach. Ik pakte het tientje op en schoof het in de kassa. De kassa zat nog helemaal vol van vorige avond. Ik had al vanaf de opening goede zaken gedaan. Ik had een vaste klantenkring opgebouwd, maar ik had ook veel nieuwe klanten en er waren ook veel toeristen die iets kwamen drinken.

---

"The most beautiful things in life go unnoticed..."

Nymilia ‘Nym’ McLean. - In ‘t café.

Na een tijdje me verveeld te hebben besluit ik om de buurt te verkennen. Ik trek een grijs rokje aan met daarop een witte blouse en witte kniekousen. Mijn haar doe ik in een vlecht waarna ik naar buiten loop. Ik gris nog snel mijn sleutels, mobiel en wat geld mee. Al snel kom ik een café tegen waar ik naar binnen loop. ‘Goedemorgen,’ begroet ik de twee aanwezige mannen vrolijk. Ik woon hier al een paar maanden dus ik ken sommige al redelijk goed. Ik ga op een kruk zitten en net op dat moment dreunt er een vrolijke deuntje uit mijn iPhone. Ik trek een verontschuldigend gezicht terwijl ik wat verder weg ga staan. “Met Nymilia,” begroet ik de beller. “Nym, met mij.” Ik herken meteen mijn moeders stem. “Sorry, ik heb geen tijd.” Ik hang zuchtend op. Mijn moeder bemoeit zich overal mee en ik ben juist verhuist om wat zelfstandiger te worden. Ik neem weer plaats op de kruk en stop mijn mobiel weg. “Mag ik een muntthee?” Vraag ik aan de barman waarna ik het geld tevoorschijn haal. Ik pak toch nog even mijn mobiel erbij om Anna te whatsappen. Anna was al snel een goede vriendin van me geworden. ‘Hey, ik zit in het café, kom je ook? Xx.’ Ik verzend het whatsappje, waarna ik afwachtend naar mijn scherm kijk.

[ bericht aangepast op 19 nov 2013 - 18:42 ]

[ bericht aangepast op 18 nov 2013 - 21:50 ]

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Emili Nina Sanchez

Moeizaam opent Emili haar ogen en ze draait zich om. Met haar nog half open ogen bekijkt ze de klok. half 8, een goeie tijd. Na ongeveer vijf minuten slaat ze de dekens van zich af en staat op. Ze loopt per direct door naar haar badkamer en stapt onder de douche. Ze draait de warme waterkraan open en gaat onder de douche staan. Ze springt er gelijk weer onderuit als ze voelt dat het veel te warm is, na wat klungelen met de goeie temperatuur van het water gaat Emili maar gewoon onder de douche staan. Ze zeept haar hele lichaam uitgebreid in en neemt hier dan ook de tijd voor. Emili houdt ervan om in de ochtend uitgebreid te douchen. Niks haasten, gewoon lekker rustig. Na zeker een kwartier wast ze het witte schuim van haar lichaam af en verspreidt wat shampoo over haar haar. Ze snuift de heerlijke geur van de luxe shampoo en en er verschijnt een glimlach op haar gezicht.


----
ik schrijf in de derde persoon, is dat een probleem?

Drew Matthew Grant

Ik open mijn ogen en kijk om me heen. Van mijn hele huis vind ik mijn slaapkamer het lelijkst. Ik ben vooral blij met mijn woonkamer, hoewel het dakterras ook echt niet slecht is. Ik sta rustig op en ga even op de rand van mijn bed zitten nadenken over wat ik vandaag allemaal wil gaan doen. Misschien wat hangen met vrienden of zo, maar niet veel. Ik trek een outfit aan en doe mijn haar goed. Ik loop rustig naar beneden en ga aan mijn tafel zitten. Mijn beste vriend Brandon komt ook en eet rustig mee. 'Dus, wat ga je vandaag doen?' Vraagt hij. Ik haal mijn schouders op. 'Hangen met vrienden denk ik.' Zeg ik, en ik pak mijn mobiel om te kijken of iemand nog gereageerd heeft.

[Iemand voor Drew?]

---

Spoiler alert: you will save yourself

[hij mag wel met Nym en Anna in het cafe gaan hangen ofzo]

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Met mijn beker Starbucks-koffie tussen mijn handen gekneld, loop ik over de drukke straat die de woning van mijn ouders en die van Vincent verbindt. De hakken van mijn witte veterlaarzen tikken op de stoeptegels. Auto's zoeven voorbij, brommertjes razen langs me heen. De drukte is martelend en ik verlang naar de rust van Vince's appartement. Het leren boekentasje dat over mijn schouder hangt is gevuld met een aantal cursussen, die ik nodig heb op straks met de metro naar de rand van de stad te gaan en van daaruit naar een workshop iets buiten de stad te reizen. Voordat ik naar daar vertrek, wil ik nog even Vincent zien, aangezien ik hem daarna een tijdje niet meer zou gaan zien. De volgende week is volgeboekt met bezoeken aan universiteiten en een week is toch lang op mijn Vince te missen. Ik stap het appartementsgebouw binnen en begroet de portier. Het tapijt dempt het geluid van mijn schoenen, ook als ik in de lift stap. Als ik bij de juiste deur aankom, klop ik zachtjes aan.
      'Vince? Vince?' zeg ik zachtjes. Het enige wat ik oprecht hoop, is dat hij gisteren niet uit geweest is. Dat die kans klein is, besef ik ook wel.

---

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

Joseph Eastwood
Niet veel later kwam er ook nog een meisje het café binnengelopen. Ik glimlachte vriendelijk wanneer ze plaatst nam op de barkruk. "Mag ik een muntthee?" vroeg ze. Ik knikte. "Natuurlijk." Ik pakte een theekopje en deed er wat blaadjes munt in, vervolgens vulde ik het theekopje met kokend water. "Alstjeblieft," zei ik toen ik het kopje voor het meisje op de bar zette. Het verbaasde me af en toe nog steeds hoe snel er alweer klanten het café binnen kwamen. Qua omzet had ik nooit te klagen. Mijn ouders hadden eerst altijd twijfels bij mijn plan, ze dachten dat ik niet genoeg winst zou maken om rond te kunnen kopen, maar tot nu toe liep alles nog op rolletjes. Ik had echt niet te klagen. Ik had een mooi appartement in het mooiste gedeelte van New York, op loopafstand van Central Park en mijn café, mijn twee favoriete plekken. Ik glimlachte even in mezelf en ging toen verder met een aantal klusjes die nog gedaan moesten worden.

[Iemand voor Thomas?]

---

"The most beautiful things in life go unnoticed..."

[ bericht aangepast op 19 nov 2013 - 19:14 ]

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Vincent ''Vinny'' Demir
Ik had de handdoek van mijn hoofd afgehaald en zo was ik levenloos aan de tafel gaan zitten. Ik had geen inspiratie en vreselijke koppijn. Mijn ogen waren gericht op de klok die boven de schilderijen hangen. ik schrok op uit mijn gedachten doordat ik iemand mijn naam hoorde roepen. Eleanor. ''Vince? Vince?'' Een zacht geklop volgde en ik draaide me half om. Ik twijfelde of ik wel open zou doen, ze was altijd zo gevoelig en zorgzaam dat ik er gewoon soms amper tegen kon. Na lang getwijfel stond ik op en schuifelde naar de deur. ''El,'' zei ik met de meest vrolijke toon die ik kon opzetten en glimlachte zwakjes. ''Hoe gaat het?'' Vroeg ik daarna waarbij mijn stem oversloeg. Ze zag er mooi uit en door haar hakken kwam ze iets boven me uit, wat me op dit moment niet zoveel uitmaakte.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Rose Black
Mijn blik viel op het café van Joseph. Door het raam zag ik Nathan in zijn eentje zitten. Ik kende hem wel een beetje van het modelleren en ik had toch nog een paar minuten tijd. Ik liep de straat over en ging naar binnen. 'Morgen,' groette ik tegen de bartender. Ik herkende hem wel. Hij was hier de baas in de bar. Ik tegenover Nathan zitten. 'Een water, geen bubbels, graag,' vroeg ik de bartender, zijn naam was iets van Jo.. Jo-nogiets. Ik besloot hem gewoon Jo te noemen vanaf nu. 'Hee Nathan,' groette ik hem. 'Ik ga zo op weg naar de studio. Heb je zin om mee te gaan?'

---

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Nathan Fields
''Bedankt,'' had de jongen nog gezegd maar ik had het volledig genegeerd. Ik was niet zo goed in van die lange gesprekken. Ik had mijn handen om de warme cappucino heen geslagen en een beetje voor me uit gestaard tot Rose voor me kwam zitten. Ik knikte even vriendelijk, en kort naar haar. ''Hee Nathan,'' groette ze. ''Rose,'' zei ik iets droog, wat zeker kwam doordat ik net pas wakker was geworden. ''Ik ga zo op weg naar de studio. Heb je zin om mee te gaan?'' Ik bekeek haar nadrukkelijk en wreef toen even met beide handen door mijn haren. ''Mag ik eerst even wakker worden?'' Zei ik en grijnsde naar haar. Nee, ik was niet zo van dat vroege opstaan.

---

Everything is illuminated by the light of our past.