Can somebody just help me? - Liefde, Vriendschap & Familie

Sinds 5 jaar heb ik een beste vriend. In het begin was eigenlijk alles best saai, tot ongeveer 2 jaar geleden. We werden steeds closer, en dat vond ik in het begin heel erg eng. Maar ik raak er wel gewend aan. Maar goed, het probleem is.. Als we alleen zijn, wil hij de hele tijd een knuffel. Ik weet niet of ik het durf. Altijd als ik naar huis fiets, krijg ik toch achteraf spijt dat ik het niet gedaan heb. Hij is super lief, en hij wilt me ook niet dwingen. Ik vertrouw hem, daar ligt het niet aan.
Ik ben eigenlijk mijn hele leven al bang geweest voor contact. Lichamelijk contact valt er ook onder. Hij zegt de hele tijd: Je moet doen waar je zelf achter staat.
Ik wil het echt heel erg graag! Maar van binnen durf ik het gewoon niet. Elke keer als ik thuis kom, ga ik hem steeds meer missen. Dat is altijd als ik hem net gezien heb, en dan naar huis ga. Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen.. Dit is al ongeveer een jaar zo bezig, en nog steeds durf ik het niet.

Ik hoop dat jullie me kunnen helpen, of in ieder geval tips geven.

---

Even een reminder: Hakim Ziyech, the magician

Natuurlijk details. Wat is een verhaal zonder details? *wbw*

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Nikolaevna schreef:
Natuurlijk details. Wat is een verhaal zonder details? *wbw*

Perv. But this.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Hier komt het dan.

Saturday, November 30th 6:35 pm

Het ging echt gebeuren, hé? Dit zat al veel langer in mijn hoofd dan ik gedacht had. Ik wilde het, maar elke keer dat ik het ook echt wilde gaan doen, durfde ik het niet. En kreeg ik er spijt van. Dat was nog wel het ergste, dacht ik. Achteraf wilde ik nooit ergens spijt van krijgen, ook al was het iets groots of iets kleins, het maakte niet uit wat. Samen fietste ik met mijn beste vriend een weggetje op, om vervolgens op een rustig plekje te stoppen. "Hier kunnen we wel even praten," zei hij, en stapte van zijn fiets af. Voor de verandering moest mijn buik weer heel zenuwachtig zijn, en dus zou ik me weer heel erg ongemakkelijk gaan voelen in zijn buurt. Dit gedeelte haatte ik altijd zo erg. Waarom kon je überhaupt zenuwachtig zijn voor zo iets liefs en fijns? Ik snapte het nog steeds niet. Maar één ding wist ik zeker: het ging toch echt gebeuren, ik voelde het. Ook ik zette mijn fiets aan de kant, en terwijl ik hem op de standaard zette, voelde ik al dat hij dichterbij kwam. Automatisch verzette ik mezelf naar achteren. "Je hoeft niet bang te zijn. Blijf stil staan, oké?" zei hij, ik probeerde lichtjes te glimlachen. Ik probeerde mezelf rustig te houden, ook al werkte mijn lichaam niet mee. Mijn buik draaide nog steeds overuren en ik was nog steeds niet van mijn zenuwen af. Toen hij dichterbij kwam, besefte ik dat het echt ging gebeuren. Ik durf niet, ging er door mijn hoofd heen. Hij sloeg zijn armen om me heen, en trok me wat dichter tegen zich aan. Ik kon niks anders doen dan mijn hoofd op zijn jas te leggen, en te genieten van het moment, zo lang het duurde.
Ik schrok op toen ik voelde dat hij een kus op mijn hoofd drukte. Waarom was hij zo lief voor me? Enkele seconden later liet ik los, en liep ik weer naar mijn fiets toe. Ik zal dit waarschijnlijk nooit meer vergeten.

---

Even een reminder: Hakim Ziyech, the magician

Is dat fictie of realiteit? Grapje

Nawwwwww super lieffig!

[ bericht aangepast op 3 dec 2013 - 17:51 ]

---

Life is hard and then we die

Awww, zie je wel? Het is niet zo eng als je gedacht had, am I right?
Ik ben blij dat die knuffel eindelijk gedaan is :'D

---

Some people are art and do art at the same time

Scorpia schreef:
Awww, zie je wel? Het is niet zo eng als je gedacht had, am I right?
Ik ben blij dat die knuffel eindelijk gedaan is :'D

Ik ook! Nou, ik voelde me echt heel erg ongemakkelijk.. Dat was vooral nog het engste.

---

Even een reminder: Hakim Ziyech, the magician

Truster schreef:
Hier komt het dan.

Saturday, November 30th 6:35 pm

Het ging echt gebeuren, hé? Dit zat al veel langer in mijn hoofd dan ik gedacht had. Ik wilde het, maar elke keer dat ik het ook echt wilde gaan doen, durfde ik het niet. En kreeg ik er spijt van. Dat was nog wel het ergste, dacht ik. Achteraf wilde ik nooit ergens spijt van krijgen, ook al was het iets groots of iets kleins, het maakte niet uit wat. Samen fietste ik met mijn beste vriend een weggetje op, om vervolgens op een rustig plekje te stoppen. "Hier kunnen we wel even praten," zei hij, en stapte van zijn fiets af. Voor de verandering moest mijn buik weer heel zenuwachtig zijn, en dus zou ik me weer heel erg ongemakkelijk gaan voelen in zijn buurt. Dit gedeelte haatte ik altijd zo erg. Waarom kon je überhaupt zenuwachtig zijn voor zo iets liefs en fijns? Ik snapte het nog steeds niet. Maar één ding wist ik zeker: het ging toch echt gebeuren, ik voelde het. Ook ik zette mijn fiets aan de kant, en terwijl ik hem op de standaard zette, voelde ik al dat hij dichterbij kwam. Automatisch verzette ik mezelf naar achteren. "Je hoeft niet bang te zijn. Blijf stil staan, oké?" zei hij, ik probeerde lichtjes te glimlachen. Ik probeerde mezelf rustig te houden, ook al werkte mijn lichaam niet mee. Mijn buik draaide nog steeds overuren en ik was nog steeds niet van mijn zenuwen af. Toen hij dichterbij kwam, besefte ik dat het echt ging gebeuren. Ik durf niet, ging er door mijn hoofd heen. Hij sloeg zijn armen om me heen, en trok me wat dichter tegen zich aan. Ik kon niks anders doen dan mijn hoofd op zijn jas te leggen, en te genieten van het moment, zo lang het duurde.
Ik schrok op toen ik voelde dat hij een kus op mijn hoofd drukte. Waarom was hij zo lief voor me? Enkele seconden later liet ik los, en liep ik weer naar mijn fiets toe. Ik zal dit waarschijnlijk nooit meer vergeten.

Dat klinkt zo lief <3

---

26 - 02 - '16

Troll schreef:
(...)

Dat klinkt zo lief <3

Is het ook. Het was gewoon geweldig.. Ik wil nog een keer, haha.

---

Even een reminder: Hakim Ziyech, the magician

Haha, je wilt nog een keer? Geweldig. En daarna nogmaals, nogmaals... Zie je wel!
O, hoe je het beschreven hebt, is wel heel lief hoor. Ook dat hij zei dat je niet bang hoefde te zijn. Hadden jullie het er daarna nog over?

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Nikolaevna schreef:
Haha, je wilt nog een keer? Geweldig. En daarna nogmaals, nogmaals... Zie je wel!
O, hoe je het beschreven hebt, is wel heel lief hoor. Ook dat hij zei dat je niet bang hoefde te zijn. Hadden jullie het er daarna nog over?

Hij zei wel iets, alleen ik kan me niet meer herinneren wat. Ja ik wil inderdaad nog veel meerdere keren dat hij me knuffelt, want het was serieus geweldig.
Ik had ook niet verwacht dat hij een kus op mijn hoofd zou drukken, ik vond dat nog wel het liefste. Ik moet echt meer dingen gaan onthouden de volgende keer.
Ik weet niet eens meer of hij er nog wat over gezegd heeft. In ieder geval, gisteravond niet, en dat vond ik heel raar.

---

Even een reminder: Hakim Ziyech, the magician

Jup, het is inderdaad weer gebeurd. En dit keer heb ik dus zelf gevraagd om die knuffel, en nam hij het initiatief weer.
Dus, het was ongeveer hetzelfde wat ik dus beschreven heb hierboven

---

Even een reminder: Hakim Ziyech, the magician

Oké, nu zit ik dus met een ander probleem. Afgelopen zaterdag hadden we weer geknuffeld, en het was nog fijner dan de vorige twee keren.
Alleen het ging nu ietsje anders. Hij vroeg of ik hem aan wilde kijken tijdens het knuffelen, en dat durfde ik niet. Jup, ik kreeg er spijt van. Ik wilde het doen, echt.
Misschien was ik daar nog niet klaar voor, misschien komt het de volgende keer?

Oh, en als jullie weer details willen weten, ik zal zo weer een klein verhaaltje erbij zetten ^-^

---

Even een reminder: Hakim Ziyech, the magician

VERHAALTJE *O*
En misschien kun je hem proberen te vertellen dat je het moeilijk vind. Het is in elk geval heel fijn dat hij zo geduldig is.

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Truster schreef:
Oké, nu zit ik dus met een ander probleem. Afgelopen zaterdag hadden we weer geknuffeld, en het was nog fijner dan de vorige twee keren.
Alleen het ging nu ietsje anders. Hij vroeg of ik hem aan wilde kijken tijdens het knuffelen, en dat durfde ik niet. Jup, ik kreeg er spijt van. Ik wilde het doen, echt.
Misschien was ik daar nog niet klaar voor, misschien komt het de volgende keer?

Oh, en als jullie weer details willen weten, ik zal zo weer een klein verhaaltje erbij zetten ^-^

Even voor de duidelijkheid... Hij is wel meer dan een beste vriend voor je geloof ik? Hij geeft duidelijk heel veel om je, dus probeer te genieten van die knuffel. En ik zweer je, het is tien keer beter als je elkaar aankijkt/kust (of gaat dat wat te ver?)

---

You are beautiful, you are love.

Sunyata schreef:
(...)

Even voor de duidelijkheid... Hij is wel meer dan een beste vriend voor je geloof ik? Hij geeft duidelijk heel veel om je, dus probeer te genieten van die knuffel. En ik zweer je, het is tien keer beter als je elkaar aankijkt/kust (of gaat dat wat te ver?)

Aankijken kan wel, maar nee, ik wil niet zoenen met mijn beste vriend. Ik ben bang dat ik daarmee onze vriendschap weggooi.
En ja, ik zie hem wel meer als een beste vriend. Alleen hij mag dat niet weten. Ik zat de hele tijd te twijfelen of ik hem nou wel of niet meer dan leuk vind.
En ik ben er toch achter gekomen dat ik hem echt heel erg leuk vind. Leuker dan leuk, zeg maar.

[ bericht aangepast op 14 jan 2014 - 19:05 ]

---

Even een reminder: Hakim Ziyech, the magician