Ik ben donor en ben daar zeer trots op
Mijn vader heeft jarenlang op een donornier geleefd, dus ik ben de man die zijn donorcodicil heeft ingevuld erg dankbaar. Nadat de man een ongeluk had gehad, is hij helaas overleden, maar heeft voor mijn vader betekent dat hij aan een nieuw leven kon beginnen. Dankzij hem kon mijn vader een normaal leven lijden voor 21 jaar, waarna de nier er echt mee stopte en mijn vader dus een nieuwe moest. Die man ben ik nog steeds dankbaar, want dankzij hem heb ik mijn vader leren kennen als een normale man en niet een persoon die telkens ziek terug naar het ziekenhuis moet. Zo kon hij gewoon deel uitmaken van mijn leven zonder drie keer in de week terug te moeten naar het ziekenhuis. Nu ligt mijn vader wel weer opnieuw aan de dialyse, wat betekent dat hij drie keer per week zijn lichaam moet spoelen om opnieuw schoon te worden. Dat vergt echt heel veel energie van hem, maar ik weet dat het wel weer goed gaat komen (:
Ik haak trouwens nog even in op wat Vox zei, bij mijn Opa hadden ze geloof ik ook huid weggehaald, één van de weinige dingen die ze nog konden gebruiken. Maar er was helemaal niets aan de man te zien, hij zag er gewoon prima uit.
[ bericht aangepast op 28 okt 2013 - 22:49 ]
It's never gonna happen, Guys.