Merrow II Justine II 25 II administrator
Met een verbeten trek rond mijn lippen staar ik voor me uit. Naar de vele boekwerken, waarvan elk boek opzicht al een waar verzamelexemplaar is. De meesten zijn dan ook 1ste druk en zo heb ik onder anderen enkele originele, ongecensureerde werken van Markies de Sade, één van m’n favoriete schrijvers van zijn tijd die er zijn eigen, destijds gevreesde levensfilosofie op nahield.
Uiteraard heeft deze hele collectie – alle boeken en schrijfwerken die zich in mijn ‘bibliothecaire werkruimte’ bevinden– een fortuin gekost. Een fortuin waar ik mijn hele leven al voor gewerkt heb, en nog steeds doe.
Een zucht verlaat mijn lippen, waarna ik op sta en op één van de kasten afloop. Zonder enige zoekwerk, pak ik het boek Justine; één van de eerste vertaalde, maar ongecensureerde versies van het exemplaar Justine ou les Malheurs de la vertu en sla deze open op een willekeurige bladzijde. Ik heb het altijd al een geweldig toeval gevonden dat één van mijn favoriete schrijvers een personage heeft dat eenzelfde naam draag als ik. Gek genoeg, voelt het haast bijzonder aan en voor even denk ik niet aan alle problemen, terwijl ik de ouderwets gevormde zinnen lees, die uiteindelijk op niks anders uitkomen dan op perverse, sadistische en pornografische handelingen. Het meest typerende aan de Sade zijn schrijfwerken.
Wanneer ik het boek terug dichtklap, sta ik weer meteen terug in m’n eigen realiteit. Terug in de miserie en kopzorgen die de rebellen me bezorgen. Weer verlaat een zucht mijn lippen, terwijl ik het boek terug op zijn vertrouwde plaats zet en vervolgens mijn vingers over de andere werken van de Sade laat glijden.
Het wordt tijd, besluit ik, waarna ik me terug aan mijn bureau zet en de onderste lade open. Het goudgele briefpapier met het zegel van Quizlet’s koningshuis erop – mijn zegel – lonkt meteen naar me, vooraleer ik de stapel pak en het voor me neerleg. Ondanks dat de meesten van m’n crew regelmatig binnen de muren van mijn kasteel vertoeven, is het mijn gewoonte om eventuele – niet geplande vergaderingen – officieel aan te kondigen doormiddel van een nog officiëlere uitnodiging.
Even haal ik een hand door mijn lange haren, om vervolgens de eerste uitnodiging te richten aan mijn trouwe moderator, Erieka, die ook wel schuilgaat voor de meeste users onder de nicknaam Maven, zoals ik mezelf Merrow noem.
Beste Erieka,
Bij deze nodig ik je uit voor een onverhoopte vergadering die morgenavond stipt om 20.00u zal plaatsvinden in de bibliothecaire vergaderruimte. Ik zou het op prijs stellen mocht je eventueel eerder aanwezig kunnen zijn voor een aperitief.
Met vriendelijke groet,
De admin van Quizlet,
Justine
Ik leg mijn verenpen neer en blaas de inkt droog. Iedereen die mij een beetje kent, en vooral mijn crew, weten dat ik niet tegen telaatkomers kan. Het verzoek, onder het mom van dat ik het op prijs stel dat ze eerder aanwezig zullen zijn voor een aperitief, is dan ook mijn manier om iedereen op tijd te laten zijn. Al zijn er altijd wel mensen die het niet nauw nemen met hun en mijn tijd, iets waar ik werkelijk een verschrikkelijk hekel aan heb.
Vervolgens schrijf ik de volgende uitnodigen, die allemaal dezelfde woorden bevatten, op de aanhef na. Zo zullen ook mijn bemiddelaar Michelle en mijn Bèta-reader Lotta een uitnodiging ontvangen.
Wanneer de uitnodigen geschreven zijn en ik ze in een enveloppe schuif met evenwel het koninklijk zegel erop, laat ik één van m’n simpele bedienden komen en draag hem op de brieven persoonlijk af te leveren bij elk lid van m’n crew. Wanneer hij vertrokken is, berg ik het schrijfpapier terug op, en staar opnieuw naar mijn collectie van boeken. Weeral piekerend over een oplossing die ik maar niet verzonnen krijg om iets tegen die rebellie te doen.
[In het Engels is het natuurlijk the Marquis de Sade, maar ik vond het in m’n post makkelijker om zijn Nederlandse schrijversnaam te gebruiken En ik vind het dus onwijs dat één van zijn boeken ook echt Justine heet in het Engels, al draagt dit boek evenzeer nog enkele andere titels off course en verder is deze post niet echt van belang, op de uitnodiging van m'n crew in het paarse na dan Have fun reading van deze onnozele shizzle]
“If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”