Mijn oma is twee weken geleden overleden. Ik ben fan van Tokio Hotel omdat ik er een speciaal gevoel over heb. Het herinnert me allemaal aan vroeger, mijn opa en oma, Duitsland etc.
Die ochtend wist ik dat het niet zo goed ging met oma, maar ik bleef optimistisch, want een jaar geleden ging het ook niet zo goed en toen is ze helemaal weer beter geworden. Dus ik op de fiets naar school. Het laatste liedje wat ik hoorde was 1000 Meere. (De liedjes waren allemaal geshuffeld.) Ik dacht nog: Ik ga 1000 zeeën wijd voor oma.
En een uur daarna is ze gestorven.
Ik heb vannacht een ster uitgezocht
Voor mijn oma die moest gaan
Een ster voor iemand zó bijzonder
Dat zij eigenlijk alleen moest staan
Nu kijk ik naar de sterren
En huil ik naar de maan
Dan straalt daar weer die ene ster
Dus is mijn oma eigenlijk nooit weggegaan
Dit gedicht heb ik tijdens de begrafenis voorgelezen. En toen ik van vakantie terugkwam (een week later), stond daar helemaal alleen, ver weg van de andere sterren, een fonkelende ster. Hij was echt super fel. Hij straalde het meest van alle andere sterren. En toen moest ik weer aan dat gedicht denken.
Het lijkt wel allemaal toeval. 1000 Meere, die ster
Think before you act.
