[RPG] Standing On Stage || One Direction [Topic 1] - Speeltopics

[ bericht aangepast op 4 okt 2013 - 18:40 ]

I don't want you to die, I want you to suffer.

Louis Tomlinson.

Zayn liet me los en keek me teleurgesteld aan, ja, die opmerking had ik dus beter niet kunnen maken. God, ik haatte het zo als ik een van m'n beste vrienden dus gekwetst had. Ik stond langzaam op en pakte de warme chocolademelk en het blikje Redbull van Clary aan. "Het is goed. Zayn draait wel weer bij, ik vind het lief van je." Ik glimlachte naar haar en wachtte totdat ze terug weg zou gaan, zodat ik me even op de nog steeds kwade en chagrijnige Zayn kon richten. De mok met warme chocolademelk en het blikje Redbull, zette ik op het kastje naast zijn bed. Ik wachte netjes totdat Clary weg was en ging toen weer terug naar Zayn liggen. "Ik bedoelde het niet zo, kom Zayn, dat weet je best." Ik wist niet precies wat ik moest zeggen om het goed te maken. Ik beet op mijn lip en wachtte totdat Zayn zich zou omdraaien.

stay safe because I like being alive at the same time as you

[Wat heb ik allemaal gemist?]

Every artist was first an amateur.

Clarisse Emerald Lavigne

Ik fronste even bij het aanzicht en gaf de mok en blik aan Louis. "Ik ga wel weer. Ik zie je zo wel weer." Zei ik en liep de kamer uit. Dit haatte ik dus zo erg en ik wist dat het niet mijn schuld was of die van hem, maar het was me te vaak gebeurd. Ik was erg open voor iedereen en iedereen mocht van alles van me weten, mijn verleden, hobby's - weet ik veel wat. Het ergste wat me ooit was overkomen was toen mijn moeder me had verlaten. Ze ging weg naar Australië voor haar vriend. Ik haatte het dat mijn ouders waren gescheiden, maar ik was dankbaar dat ik met mijn moeder mee naar London was verhuisd na mijn gevecht met. Je weet wel. Ik zuchtte diep en pakte mijn telefoon weer om zo op Twitter te gaan. Niets interessants.

I don't want you to die, I want you to suffer.

Lyall schreef:
[Wat heb ik allemaal gemist?]

I don't want you to die, I want you to suffer.

Zayn Malik
Ik wilde gewoon dat ze weg gingen. Dat ze met ons mee tourden, betekende niet dat ze ons hier moesten gaan lastigvallen. Het kon me maar weinig schelen of ze me zouden mogen of niet eigenlijk. Ik wist toch wel dat ik het heft in hand had. Zodra ik een tweet zou versturen met daarin, dat ik ons voorprogramma niets vond, had ik meteen heel onze fanbase achter me staan. Kijk, als ik dat zou doen was ik pas gemeen. Maar dat deed ik toch niet. Het enige wat ik deed was vragen om wat rust. En toch was ik arrogant en onaardig. Ze beken het maar. Louis stond op en even dacht ik dat hij weg zou gaan en ik wist niet wat ik liever had. 'Het is goed. Zayn draait wel weer bij, ik vond het lief van je.' Nee, het zou eens niets. Ik dacht dat dat meisje slijmde, maar Louis kon er ook wat van. Het duurde even voordat Louis weer op het bedje kwam zitten. 'Ik bedoelde het niet zo, kom Zayn, dat weet je best.' Ik sloeg protesteren mijn armen over elkaar en keek nors naar de muur. 'Je meende het wel Lou, anders zeg je het niet.' Ik draaide me om en keek hem emotieloos aan. 'Zeg het dan. Zeg dan dat ik alles fout doe. Dat ik niet aardig ben en een zak en Dat je die meiden nu al aanbid en ze veel beter en geweldiger zijn dan ik. Zeg het dan.'

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Liam James Payne

Wallen stonden inmiddels onder mijn ogen door al de slapeloze nachten, wat had ik een geluk dat ik eens uit kon slapen. Wat onverstaanbaars mompelend pakte ik een rode Adidas trainingsbroek uit de koffer die aan het voeteneide lag en slaapdronken trok ik hem over mijn zwarte boxer aan om een hand door mijn haar te halen. Het zat echter helemaal door de war in plaats van dat het plat op mijn hoofd lag. Ook weer eens verandering. Slaapdronken deed ik het gordijntje open en strompelde eruit. Pas toen ik een aantal voeten meer zag dan normaal keek ik op. Enigszins verbouwereerd keek ik de meisjes een voor een aan. 'Hé Elijah. Hallo... dames?' Het kwam er eerder vragend uit dan vastbesloten. Ik nam niet eens de moeite om Zayn te begroeten, of Louis die net wegging. Met een scheve glimlach pakte ik het flesje water dat ik had bewaard voor de volgende morgen en nam er een grote slok van zodat mijn brandende, droge mond verkoeld werd en de schorheid in mijn stem weg was. Daarna plofte ik op de kleine bank neer waar al bijna geen plaats meer was en keek nog even rond om vast te stellen wie er allemaal waren.

[ bericht aangepast op 4 okt 2013 - 23:40 ]

Every artist was first an amateur.

[Mijn excuses, ik heb het even doorgelezen maar het kan zijn dat er enkele foutjes in zitten]

Every artist was first an amateur.

Chantelle Montoya

" goedenmorgen." glimlachte een ander meisje en ik glimlachte ook naar haar. Ik vond haar haar al gelijk geweldig, net zoals het haar van Clary. Het was alleen niks voor mij, denk ik dan. Het verste dat ik kom is een felgekleurde dipdye. "Nou ik ben Louis en Zayn hier, slaapt nog steeds." glimlachte een van de jongens en ik glimlach terug. 'Ik ben Cat.' had ik mezelf voorgesteld. Een van de jongens stond kwaad op en vertrok weer naar het slaapgedeelte. Wow, ochtendhumeur much? Ik haal mijn schouders op en kijk nog kort om me heen. Opeens zag ik een andere jongen, die er enigzins verbouwereerd uit zag. 'Hé Elijah. Hallo... dames?' zei hij en ik lach zachtjes. 'Ik ben Cat.' stel ik mezelf dan voor en ik haal een hand door mijn haar. Mijn matzwarte nagels gingen er gemakkelijk doorheen en ik kijk weer even de tourbus rond. Goed dan... Ik wist nu in elk geval dat ik een van die jongens niet wakker moet maken...

El Diablo.

Clarisse Emerald Lavigne

Zuchtend keek ik om me heen en concludeerde dat ik me nu al verveelde. De tour voor ons was nog niet officieel begonnen en ja, van mij mocht het wel beginnen - dan zou ik me tenminste niet meer vervelen. Ik keek op door de stem en glimlachte. "Hoi. Clary Lavigne. Lid van de nieuwe voorprogramma." Zei ik met een glimlach op mijn gezicht en pakte mijn tas weer om er een beanie uit te halen met oortjes. Mijn favoriete. Glimlachend deed ik het op en keek naar de jongen, waarna ik hem even bekeek. Jezus. Waarom liepen ze altijd zo zonder shirt? Ik vond het wel.. Ja. Enigszins raar, maar dat kwam omdat ik allang niet bij jongens was geweest. Ik verveelde me nog steeds. Niets te doen en ik kon niet blijven zitten voor een seconde. "Ik verveel me." Klaagde ik en keek naar Cat. "Zijn de anderen nog niet wakker? Verbaast me ook niks." Lachte ik zachtjes.

I don't want you to die, I want you to suffer.

[Mijn topics]

Spoiler alert: you will save yourself

Louis Tomlinson.

Het duurde even voordat Zayn reageerde, maar ik kon wel aan hem zien dat hij ontzettend kwaad was. Hij sloeg protesterend zijn over elkaar en keek me niet aan. "Je meende het wel Lou, anders zeg je het niet." Hij draaide zich om en keek me aan. Tja, daar zat wel wat in, maar toch... "Zeg het dan. Zeg dat dat ik alles fout doe. Dat ik niet aardig ben en een zak en dat je die meiden nu al aanbid en ze veel beter en geweldiger zijn dank ik. Zeg het dan." Ik schudde heftig mijn hoofd. "Nee, dat is niet waar. Ik prefereer als en iedereen boven jullie, oke, behalve m'n familie dan. Maar dat ga ik niet zeggen. Het spijt me als ik je beledigd heb met mijn opmerking van net. Maar je had kunnen weten dat die meiden vandaag kwamen, Zaynie." Ik krabde even in mijn nek, waarna ik Zayn terug aankeek.

stay safe because I like being alive at the same time as you

Hazel June Cyning

De koffie maakte mij wakkerder terwijl ik mee neuriede met Pompeii van Bastille. Die vervolgens overschakelde naar Bad Blood en alweer jazeker van Bastille. Zuchtend haalde ik mijn hand door mijn net gekleurde haar. Het was dit keer blauw. Ik kon nu al de kwade gezichten zien. Ik wist dat de meiden wilde dat ik maar 1 haarkleur had. En dat ik gewoon niet zo vaak mijn haar verfde. Ergens begreep ik hun niet. Hun waren toch niet mijn ouders? Zuchtend stond ik op en liep naar mijn kamer toe. Ik keek naar de troeperige kamer en glimlachte kleintjes. Ik haalde uit mijn kledingkast die bijna leeg was een rood kort shirtje met een print erop. Vervolgens een hoog aansluitend shortje waaronder zich een -nog- hele panty bevond. Ik pakte mijn sleutelbos en haalde een van de sleutels langs de panty waardoor er vervolgens een ladder kwam. Dit dee ik een paar keer op verschillende plekken en maakte hier een daar wat grote gaten. Goedkeurend keek ik naar het setje. Man haar deed ik met een zwart elastiekje in een hoge paardenstaart. Ik deed mijn make-up die ik vandaag besloot om maar een beetje natarul te laten. Ik had wel donkere oogschaduw op en cat-eyes waardoor ik er misterieus uitzag. Iets dat mij goed liet voelen. Ik was altijd al zo geweest. Iemand met een grote mond die het liefst mysterieus was voor vreemden. Ik hoorde opeens iets achter mij. Ik draaide mij om en zag Ella staan. Ze liep snel op mij af en ik tilde haar op. ''Ga je weer?'' Vroeg ze met haar kleine engeltjes stem. Iets wat dit moment me alleen maar meer richting in huilen uitbarsten bracht. Ik knikte kleintjes.''Maar ik ben snel terug.'' Glimlachte ik terwijl mijn lichaam zich met schuld gevoel voede. Ik zette haar neer nadat ik haar eventjes had geknuffelt en een kus had gegeven. '' Zegje tegen mama en papa dat ik weg ben?'' Vroeg ik. Ze knikte eventjes met een droevige blik. Ik kon niet langer wachtte met vertrekken. Anders was ik te laat. Ik was de enige van de groep die dolgraag even in haar eigen huis wilde slapen. In plaats van een hotel wat bij de andere vooral was. Maar dat kwam doordat ze wiste dat ik heimwee had naar huis. En nee geen thuis. Thuis was voor mij Australië. Niet dit land met hun achterlijke weer. Ik pakte mijn koffers en zag hoe Ella mijn longboard pakte en pennyboard die ik laatst had gekocht. Ik schoot in de lach bij het aanzien en wilde mijn longboard pakken maar Ella hield hem eigenwijs vast. Ik grinnikte zachtjes en liep via de trap naar beneden en keek bezorgt naar mijn kleine zusje die mijn heilige voorwerpen vasthield. Het ging boven wonder goed en ik liep samen met haar naar buiten. Ik zag de taxi wachten en zodra ik in het zicht was deed hij de kofferbak open. Snel deden we mijn koffers erin pls mijn boarden en ik knuffelde Ella nog snel en fluisterde woordjes in haar oor. Ze knikte en rende weer naar binnen terwijl ik in de auto ging zitten. De reis naar de tourbussen was niet lang. Eerlijk gezegt had ik dit zo kunnen lopen. Ik bedankte de man en gaf hem zijn geld terwijl hij mijn koffers uit de kofferbak haalde. Zuchtend keek ik naar de 2 tourbussen. Ik liep eerst naar de tourbus van de meiden en mij en zag dat de chaffeur al naar mij toeliep om me te helpen met mijn koffers. Hij nam mijn boarden over en legde deze in de bus terwijl ik de rest voor de deur neerzette en zei dat ik naar de jongens ging hij knikte eventjes en ik liep naar de tourbus. Ik hoorde Clary's stem en liep snel de bus in. ''Clary,Cat! Wat doen jullie nou in deze tourbus?! Hebben jullie al een van die assholes gezien? En ja ik heb alweer mijn haar gedaan dus wordt nu niet boo... '' Mijn stem stopte met praten terwijl ik mijn ijzige blik opzette en naar de jongen keek. Ik had een goede eerste indruk achtergelaten hip hoi!

[Sorry ben gewend lange stukjes te schrijven ik hoop dat het niet erg is ]

| 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

Liam James Payne

Glimlachend knikte ik naar de meisjes. 'Ik ben Liam, jullie zijn vast leden van de band? Leuk om jullie te ontmoeten' meende ik. Het was leuk dat er weer eens een nieuwe band ons voorprogramma was, weer nieuwe mensen leren kennen. 'Neem plaats, zou ik zeggen. Al is er niet bepaald veel plaats' merkte ik op terwijl ik mijn ogen liet rond glijden over de kleine ruimte waar we in zaten. 'Clary,Cat! Wat doen jullie nou in deze tourbus?! Hebben jullie al een van die assholes gezien? En ja ik heb alweer mijn haar gedaan dus wordt nu niet boo... ' Een meisje met knalblauw haar -naar mijn smaak wat overdreven- kwam binnen wat me deed fronsen en even kuchen. 'Ook leuk om jou te ontmoeten. Mijn naam is Liam, evenwel is asshole ook goed hoor' knikte ik naar haar nadien ik opstond om vriendelijk mijn hand uit te steken. 'Ik neem aan dat jij ook bij de nieuwe girlband hoort?' vroeg ik met een nog altijd even lieve glimlach.

[ bericht aangepast op 5 okt 2013 - 16:00 ]

Every artist was first an amateur.

Clarisse Emerald Lavigne

Ik keek op door een bekende stem en glimlachte breed, waarna ik van de bank afsprong. ''Clary, Cat! Wat doen jullie nou in deze tourbus?! Hebben jullie al een van die assholes gezien? En ja ik heb alweer mijn haar gedaan dus wordt nu niet boo... '' Ik keek Hazel hoofdschuddend aan en lachte zachtjes. "Niets om je zorgen over te maken en je haar is geweldig. Ik zat eraan te denken on mijn haar te verven in felpaars." Zei ik licht lachend. Waarna ik naar één van de jongens keek. "Nieuwe mensjes ontmoeten die geen assholes zijn. Plus mijn vijand te confronteren dat ik door hem van school werd gestuurd. Ugh, ik haat hem nog steeds, maar ik wilde zo graag op tour. Help me." Zuchtte ik, waarna ik een hand door mijn haren haalde. "Ze zijn aardig." Siste ik nog waarna ik haar met een brede grijns aankeek.

I don't want you to die, I want you to suffer.

Harry Styles.

Uitgeput draai ik me voor de zoveelste keer om in mijn bed. Net wanneer ik mijn ogen nog even wil sluiten, dringen verschillende stemmen bij me naar binnen. Ik hoor Louis, Zayn en een paar meisjesstemmen. Ugh, was die girlband hier nu al? Misschien moest ik dan toch maar eens opstaan. Zuchtend kwam ik overeind, waarna ik mijn voeten op de grond zette en me nog een laatste keer uitrekte. Ik haalde een hand door mijn krullen, terwijl ik me afvroeg wat ik zou aandoen. Ik rommelde wat door mijn koffer, tot ik een eenvoudig T-shirt en een zwarte broek gevonden had. Snel trok ik ze aan, gevolgd door mijn bruine schoenen. Ik wrijf nog even de slaap uit mijn ogen, voor ik de deur open en bij de anderen terechtkom. Zonder iets te zeggen neem ik een kom en wat cornflakes uit het pak en plof ik neer op de zetel. Ik besluit maar gewoon te luisteren naar het gesprek van de anderen.

How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.