[RPG] St. Dymphna [Rollentopic] - Rollentopics

Het is 1961 in Massachusetts, locatie het St. Dymphna Catholic Asylum. Deze loopt al een tijdje goed sinds hij geopend is een paar jaar geleden, er zitten patiënten in en alles loopt op rolletjes. Het gebouw is oud al al vaak genoeg voor andere dingen gebruikt. Nu is het omgedoopt naar St. Dymphna, de patroonheilige voor mentaal zieken. Ze kunnen bidden wat ze willen naar de heilige of naar hun God, er is niemand die luistert. Eenmaal door de voordeur kom je er vaak niet meer uit. Er gebeuren allerlei dingen die niet horen, ouderwetse therapieën, nieuwere, experimentele dingen, mysterieuze verdwijningen en doden. Dat is niet het enige, want er zijn genoeg klachten over intimidatie en geweld die nooit behandeld worden, zelfs de nonnen wuiven het weg. Is er iemand die hier tegen opstaat of blijft iedereen braaf hun medicijnen innemen en gelooft iedereen dat hij ook echt gek is? De medicijnen zorgen er enkel voor dat je gekker word, terwijl niemand gelooft wat je zegt omdat je toch gek bent.

Het gebouw


Regels


Informatie


Rollen:
geen vrouwen meer!
Hoofdnon [max 1]
- Maria Augustina Livington || 25 || Barbarossa

Pastoor [max 1]
- Michael Jones || 34 || Eternamente

Psychiater [max 2]
- Owen Garzia || 28 || Cashby
- Alexander Matthew Somerhalder || 33 || Calipso

Patiënten [onbeperkt]
- Raelin Amarante Vartanian || 18 || Stemmen || Infano
- Kathleen Nancy Lewis || 23 || Homoseksueel || Eternamente
- Evelynn Diana Limentine || 20 || Dissociatieve identiteitsstoornis || Calipso
- Emelie Vluchthove || 21 || Psychoses, depressie || Asmodeus
- Morthus Ghost || 22 || Schizofrenie, gespleten persoonlijkheid, psychopatische trekjes, satyriasis || Metalizer
- Chester King || 21 || Catatone schizofrenie || Twist
- Graydon Thomas Hemmings || 20 || Ziet 'geesten' || AtticusM

Nonnen [max 5] (stop tot er ook broeders zijn)
- Tamara Victoria Hyland || 19 || Teixeira
- Fifine Lagodia || 16 || Ivoryskin

Broeders [max 5]


Beveiliging [max 2]
- Dante Qualls || 27 || Morticia
-

Invullen


Dit is mijn eerste RPG en veel mensen hebben mij geholpen om dit zo op te kunnen zetten, die ik allemaal graag wil bedanken. Ik heb een hoop vragen gesteld. Als iemand nog een punt van verbetering ziet hoor ik het graag!

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 13 okt 2013 - 18:23 ]

---

Eternamente, everlastingly, for all time

Morticia schreef:
(...)
Ik ben ermee bezig. Gisteren was ik ermee bezig, maar toen besloot ik eerst iedereen terug te beantwoorden.
Imma hop to it.

Same haha, vanavond is hij echt ingevuld.

---

(USER WAS BANNED FOR THIS POST)

Hi, I'm new to Quizlet but English.
I used this type of games done but no longer for a number of years. Would I be able to join even though I am English or is that a problem?

Degene die hem woensdagavond niet af hebben knikker ik eruit. Ik heb geen zin om iedereen constant op te jutten en te vragen.

[ bericht aangepast op 7 okt 2013 - 23:00 ]

---

Eternamente, everlastingly, for all time

Rol: Beveiliging.
Naam: Ebony Ortega.
Leeftijd: 24 jaar.
Geslacht: Vrouwelijk.
Innerlijk:
Uiterlijk:
Verleden:
Extra:

[ bericht aangepast op 7 okt 2013 - 23:58 ]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Rol: Psychiater
Naam: Owen Garzia
Leeftijd: 28 years
Geslacht: Mannelijk
Innerlijk:
Owen is iemand die het meestal wel goed met mensen voor heeft, maar het op de een of andere manier niet altijd lijkt te kunnen tonen. Er zijn momenten dat hij best angstaanjagend kan overkomen terwijl dit absoluut niet de bedoeling is, mits hij niet kwaad is natuurlijk. De man is niet iemand die anderen erg snel pijn zou gaan doen, maar er zijn mensen die het soms toch wel uitlokken. Opzich kun je dus zeggen dat Owen een best vriendelijke man is die altijd iedereen op hun gemak probeert te stellen en toch is hij niet de man die mensen denken dat hij is. Op het eerste gezicht lijkt het alsof hij alles altijd goed doet, weet hoe dat alles juist gedaan moet worden qua psychiatrie. Vanaf het moment dat je zelf begint na te denken, kom je te weten dat hij je eigenlijk alleen maar zieker maakt en je alleen maar bespeeld. Waar moeders hun kinderen het juiste zouden moeten leren, heeft de zijne hem eigenlijk net het omgekeerde geleerd. Ze voerde hem vanalle middeltjes die hem ziek maakten en waardoor hij verschillende keren op het randje van de dood gestaan heeft. Hij had op dat moment geen idee dat het slecht was en onderging alles maar. Daardoor geeft hij mensen zelf ook redelijk veel middeltjes tegen dingen waarvan de meeste mensen nog nooit gehoord hebben, omdat hij denkt dat dat het juiste is. Hem erop aanspreken dat hij iets fout doet, heeft echter helemaal geen zin. Zijn moeder heeft het er altijd ingestampt dat het zo moet en niet anders. Zoals een perfecte zoon zou moeten doen, geloofd hij haar ook en ieder die iets anders beweerd, kunnen voor hem naar Hell lopen.

Vanaf het moment dat er iets mis gaat, steekt Owen het meestal op de patiënt die hij behandelt heeft. Zo heeft hij al verschillende keren gezegd dat de patiënt waarmee het misgelopen was de medicijnen niet altijd keurig heeft ingenomen en dat het daarom komt dat deze oftewel ernstig ziek is oftewel zelfs nooit meer zou kunnen spreken. Hij maakt zichzelf die dingen ook wijs, gaat zelf geloven dat het zijn schuld helemaal niet is dat er iets gebeurd is. Als hij zich er wel honderd procent bewust van zou zijn dat mensen zijn dood gegaan door zijn toedoen, zou hij waarschijnlijk gewoon volledig instorten. Ondanks het feit dat hij soms kan overkomen als een harteloos monster, is het niet moeilijk om hem echt te kwetsen. Een paar kwetsende woorden zijn zelfs al genoeg om ervoor te zorgen dat hij zich opsluit in een kamer en zich de hele dag niet meer laat zien. Als hij op dat moment in de buurt van anderen mensen is, zorgt hij echt wel dat hij niets laat merken totdat hij alleen in en rustig kan instorten zonder dat mensen het ooit zouden kunnen merken.
Uiterlijk:

De speelse en ondeugende grijns die meestal wel op zijn gelaat te vinden is , zorgt er soms voor dat mensen hem jongen inschatten dan hij in werkelijkheid is. Doordat zijn moeder hem vroeger een heleboel groeihormonen heeft laten slikken, is hij een stuk groter uitgevallen dan men in eerste instantie gedacht had. In plaats van een lengte van 1.75m te hebben, is hij nu 1.88m lang en gewoon veel te mager. Owen heeft kleine sproetjes op zijn neus staan die in de zomer beter te zien zijn dan in de winter en lichtbruine ogen die soms zo in je ziel lijken te kunnen kijken. Zijn bruine haren liggen altijd ongeveer hetzelfde en de kleine tattoo onder zijn linkeroog is iets dat mensen meestal het eerst opvalt. Qua kleding loopt hij er eigenlijk altijd redelijk slordig bij, alsof het hem helemaal niks kan schelen welke indruk hij op mensen achterlaat.
Verleden: Owen is geboren en getogen in Mexico, een land waar hij eigenlijk niet zo'n goede herinneringen aan heeft. Zijn vader had in de jaren een redelijke reputatie opgebouwd in een drugskartel waardoor hij amper thuis was en in de dagen dat hij thuis was ging de meeste aandacht naar zijn zoon. Natuurlijk was moeder hier niet erg blij mee en om aan aandacht te raken, voerde ze haar zoon allemaal kruiden en middeltjes die hem erg ziek maakten. Zo gebeurde het dat de jongen een aantal keer op het randje van de dood gestaan had en dat iedereen die in hun buurt woonden na een tijdje dingen begonnen te fluisteren en vanalle roddels over de familie Garzia begonnen te verspreiden. Dit zorgde er alleen maar voor dat moeder nog kwader werd en als maar meer door de strot van haar zoon begon te duwen. De aandacht die ze kreeg van verschillende dokters, maakte haar gelukkig en toen haar man na een tijdje ook nog eens thuisbleef om voor Owen te zorgen, kon haar geluk niet meer op. Ze had haar gezinnetje terug, maar wist dat haar man waarschijnlijk terug zou gaan werken van zodra hij zag dat hun zoon beter werd. Stiekem bleef ze verdergaan met het vergiftigen van de jongen en als deze vragen stelde, werd er verteld dat moeder een Psychiater was en wist wat ze deed. Owen ging niet naar school, kreeg thuis les vanaf het moment dat hij zich goed genoeg voelde om te kunnen leren.

Owen was zestien toen vader erachter kwam wat ze allemaal bij zijn kind deed. Ze begonnen tegen elkaar te schreeuwen en het ging zelfs zo ver dat vader de jongen op een gegeven moment meepakte en naar het buitenland verhuisde. Het duurde nog een hele tijd voordat hij naar buiten kwam en zelfs daarna bleef hij zichzelf in huis opsluiten. Zijn vader heeft nooit een woord gerept over wat er juist gebeurd was waardoor Owen bleef geloven dat zijn moeder het juiste had gedaan. Omdat hij aan haar wilde blijven denken, zocht hij werk dat iets met Psychiatrie te maken had en kwam zo op zijn zesentwintigste in het St. Dymphna uit. De man bleef de methode van zijn moeder gebruiken en ‘vergiftigd’ zo de patiënten die bij hem komen zonder dat hij het zelf eigenlijk doorheeft. Ondanks dat mensen al een paar keer gezegd hebben dat hij verkeerd bezig is en zo de mensen de dood in jaagt, blijft hij krampachtig verder doen.

Extra:-

Ik denk dat hij af is. Als er iets niet klopt hoor ik het graag x)

---

-Hi, I'm Andy, also freaking out- Andy Gallagher

Hij is helemaal goed, dankje!

---

Eternamente, everlastingly, for all time

Teixeira schreef:

Rol:
Non
Naam:
Tamara Victoria Hyland
Leeftijd:
Negentien
Geslacht:
Vrouwelijk
Innerlijk:
Tamara is niet zo onschuldig als ze eruitziet, in tegendeel zelfs. Ze doet zich voor als een braaf, gelovig meisje dat geen vlieg kwaad doet, terwijl ze eigenlijk behoorlijk rebels is. Buiten haar werktijden om doen dat ze dan ook vaak dingen die een non niet hoort te doen. De deur van haar kamer draait ze dan op slot, zodat er niet zomaar iemand binnen kan komen. Dingen die ze dan doet zijn roken en drinken. Ook wil ze er nog wel eens tussen uitglippen met een patiënt. Ze snapt niet waarom je perse die dingen af zou moeten zweren om trouw te zijn aan God. Volgens haar kan je nog prima trouw zijn aan God als je rookt, drinkt en geen maagd meer bent. Vooral van dat laatste vindt ze raar dat het niet mag, aangezien de mens zou uitsterven als iedereen maagd zou blijven. Bovendien is het echt plezierig en vindt ze het gek dat God hun iets plezierigs zou verbieden.
In het bij zijn van de pastoor en de hoofdzuster gedraagt ze zich vriendelijk, behulpzaam, vrolijk, geduldig en nog meer dingen die een "goed" meisje doet, maar achter hun rug om rolt ze met haar ogen om hun opmerkingen. Tegen de patiënten is ze nog steeds wel vriendelijk, maar een stuk minder geduldig en vaak ook wel sarcastisch. Het deert haar niet als ze dat tegen de pastoor of de hoofdzuster zouden zeggen, aangezien die waarschijnlijk toch zullen denken dat de patiënt het zich verbeeld heeft.
Ze beschikt ook over een grote fantasie en kan soms weg dwalen in haar gedachtes.
Uiterlijk:

Tamara ziet er erg onschuldig uit met haar grote, lichtblauwe ogen, krullende, blonde lokken en sproetjes op haar neus. Ze heeft een lengte van ongeveer 1.70 meter en heeft een erg tenger figuur. Ze is ook absoluut niet sterk en iemand zou haar zou kunnen overmeesteren. Haar gezicht ziet er lief uit en er staat meestal wel een glimlach op haar volle lippen.
Ze heeft een hekel aan de kleding die ze tijdens werk moet dragen en om zichzelf wat op te vrolijken draagt ze er meestal wat uitdagende lingerie onder.
Verleden:
Tamara is opgegroeid in een streng, katholiek gezin en moest elke zondag twee keer naar de kerk. Rond haar pubertijd begon ze echter rebels te worden en fakete ze op zondag vaak dat ze ziek was, zodat ze niet mee zou hoeven naar de kerk. In werkelijkheid was ze niet ziek en ging ze stiekem naar vriendinnen toe, waar ze dingen deed die van haar ouders niet mochten, zoals roken en omgaan met jongens. Doordeweeks gebruikte ze het excuus dat ze huiswerk ging maken in de bibliotheek en ze kwam steeds later thuis. Haar ouders werden achterdochtig en haar vader ging haar een keer achterna. Zo betrapte hij haar zoenend met een jongen tegen een boom aan. In haar ene hand had ze een sigaret vast en haar andere hand had ze ietsjes onder het shirt van de jongen. De jongen had een van zijn handen op haar billen. Haar vader werd woedend toen hij dat zag en sleurde zijn dochter mee naar huis.
Na kort overleg besloten haar ouders om hun dochter naar een klooster te sturen, in de hoop dat ze daar haar daar betere manieren zou leren. Tamara was daar eerst nog erg tegendraads, maar als snel bedacht ze zich, dat ze eerder weg zou komen als ze braaf zou zijn. Tamara deed dat en de nonnen werden steeds positiever, maar ze wisten niet dat Tamara nog steeds stiekem rook en dronk. Dat is ook maar goed ook, anders zat ze daar waarschijnlijk nog steeds vast.
Toen ze daar weg mocht gaan had ze twee opties, terug gaan naar huis of ergens aan het werk gaan als non. Ze besloot voor de laatste te gaan, aangezien dan waarschijnlijk minder in de gaten gehouden zou worden. Uiteindelijk vond ze een baantje bij het St. Dymphna, waar ze blij mee was aangezien het een eind bij haar ouders vandaan is.
Extra:

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Mijne is bijna af, nog even de geschiedenis doen en een bijpassend koppie erbij zoeken (:

---

(USER WAS BANNED FOR THIS POST)

Mag ik een vrouwelijke patiënt?

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Ja, maar je bent voorlopig wel de laatste. We hebben echt meer personeel nodig.

---

Eternamente, everlastingly, for all time

Naam: Evelynn Diana Limentine
Leeftijd: 20, haar verjaardag is op 12 december
Geslacht: Vrouw
Aandoening: Dissociatieve identiteitsstoornis (gespleten persoonlijkheid)
Innerlijk: Evelynn zelf is een doorzetter. Ze vertrouwt niet iedereen even snel, en trekt snel conclusies over wie ze wel en wie ze niet mag. Meestal klopt dit ook, ze is pas zelden op een mening terug gekomen. Ze heeft haar hart op de tong liggen, zegt wat in haar opkomt en is dus altijd goudeerlijk. Ze mist het filter van haar hersenen naar haar mond. Het is voor haar echter lastig om toe te geven aan haar stoornis, ookal is ze zich hier heel goed van bewust omdat ze regelmatig delen van de dag kwijt is.
Wanneer iemand haar niet ligt, doet ze geen moeite om dit te verbergen. Ze is het liefst ook niet bij die mensen in de buurt, en zal diegene dan duidelijk maken dat die weg moet gaan om de sfeer te behouden. Naar mensen toe die ze wel mag, is ze echter erg spontaan en vriendelijk. Ze zal voor je klaar staan wanneer nodig, maar is ook bereid om het je vertellen wanneer je zelf zorgt voor je eigen problemen. Naast Evelynn, zijn er meerdere personen die in haar lichaam wonen.
Alma: Alma is een stil persoon, zonder duidelijke eigen mening. Ze brengt zichzelf het liefst zo ver mogelijk naar de achtergrond en probeert nooit op te vallen. Andermans woorden komen keihard bij haar aan, waardoor ze drie jaar geleden anorexia heeft ontwikkeld. Wanneer ze bovenkomt, ontstaat er direct een voedselstaking aangezien Evelynn en de andere personage's normaal eten en ze hier dus niet de overhand in heeft. Daarnaast is Alma ook bang voor vrijwel alles wat nieuw is, ze durft vrijwel niks aan. Ze kijkt uit haar ogen als een jong vogeltje. Ze is dol op tekenen, en haar creaties zien er voor een 20-jarige altijd bijzonder kinderlijk uit.
Donna: In tegenstelling tot Alma, heeft Donna weer veel teveel zelfvertrouwen. Ook is haar hobby verleiden of verleid worden. Het initiatief neemt ze altijd bij mannen, maar wanneer ze zich gevleid voelt door een vrouw is het voor haar geen probleem. Hierom noemt ze zichzelf 'trysexual'. Ze ligt altijd wel goed bij anderen, en is zelf ook niet de beroerdste om een vriendelijk gesprek te beginnen. Ook is Donna verslaafd aan roken, en niet zo'n beetje ook. Van een glaasje drank is ze ook niet bepaald vies. Donna probeert Evelynn volledig over te nemen.
Charlene: Charlene is een verschrikkelijke vrouw. Ze snauwt iedereen af die ook maar iets verkeerd zegt, en heeft totaal geen sympathie voor anderen. Ze neemt het altijd op voor Evelynn en vooral voor Alma, wanneer het ze te heet onder de voeten wordt. Door haar grote mond heeft ze regelmatig ruzies, en deze zijn ook regelmatig uitgelopen in vechtpartijen. Ze heeft een donkere blik in haar ogen, en staat altijd met haar armen over elkaar. Wanneer ze iets nodig heeft, pakt ze het gewoon, en Evelynn heeft door Charlene ook regelmatig problemen gehad in verband met diefstal.
Uiterlijk:

Evelynn heeft een lengte van 1 meter 72. Ze heeft een zandloperfiguur, met ronde vormen, lange benen en een slanke taille. Haar bruine haar komt tot halverwege haar rug, is dik en glanzend. Zelf had ze echter wel iets vollere borsten gewild.
Evelynn heeft amandelvormige ogen, met van nature redelijk lange wimpers. Ze hebben een zachtgroene kleur, waarvan enkel de rechter wordt omrand door een lichtblauwe kring. Haar lippen zijn zachtroze, haar onderlip is net iets voller dan haar bovenlip. Ze heeft subtiele jukbeenderen, op haar linker zitten twee kleine moedervlekjes.
Verleden: Rond haar elfde begon Evelynn te merken dat ze gaten in haar geheugen had. Dit kwam door Alma, die ervoor zorgde dat ze nog een kindertijd had. Evelynn's vader was alcoholist, haar moeder werkte vrijwel altijd en hierdoor moest Evelynn voor haar vijf jaar jongere zusje zorgen. Ze vond het eigenlijk nooit een probleem, behalve wanneer de nacht viel. Het was altijd de vraag naar wie haar vader toeging, naar haar, haar moeder of haar zusje. Donna en Charlene werden hierdoor gevormd, maar zelfs Donna voelde er niks voor om met Evelynn's vader naar bed te gaan. Een halfjaar eerder maakte Charlene een eind aan de misbruik, door de man dood te slaan met een ijzeren kandelaar. Hierdoor is ze naar St. Dymphna gestuurd, in de hoop dat 'de duivel' daar uit haar kon worden gedreven.
Bezit: Evelynn bezit zelf een ring, een simpel zilver dun exemplaar. Ze weet niet hoe ze hieraan is gekomen, aangezien Charlene deze ooit heeft gestolen. Alma bezit een doosje stiften, aangezien ze geen potloden mee mocht nemen. Donna heeft sigaretten in hun kamer verstopt, zodat Evelynn ze niet kan vinden.
Extra: -

Ik hoop dat ze goed is.

[ bericht aangepast op 10 okt 2013 - 19:09 ]

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Ja, maar let alsjeblieft op de details bij je uiterlijk. Dat geld trouwens voor iedereen.
1,72 is geen gemiddelde lengte voor vrouwen, in die tijd was dat kleiner dan 1,63 in Amerika. Je kan ook niet te dun zijn en dan ronde vormen hebben. Ik lijk misschien wat pietepeuterig, maar ik wil graag dat iedereen op dit soort dingen let alsjeblieft.

---

Eternamente, everlastingly, for all time

Eternamente schreef:
Ja, maar let alsjeblieft op de details bij je uiterlijk. Dat geld trouwens voor iedereen.
1,72 is geen gemiddelde lengte voor vrouwen, in die tijd was dat kleiner dan 1,63 in Amerika. Je kan ook niet te dun zijn en dan ronde vormen hebben. Ik lijk misschien wat pietepeuterig, maar ik wil graag dat iedereen op dit soort dingen let alsjeblieft.

Oh ja, Amerika.
Ik zal even wat aanpassen.

So, now she's done. Ik vind het niet erg hoor, vind het juist wel leuk dat daar een keer heel erg op gelet wordt.

[ bericht aangepast op 9 okt 2013 - 19:42 ]

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Naam: Chester King
Leeftijd: 21
Geslacht: Man
Aandoening: Catatone schizofrenie
Innerlijk: Chester ontwikkelde Catatone schizofrenie rond zijn 17de levensjaar toen Chester al enkele jaren werd misbruikt door zijn oom Will. De hoge stress en de traumatische ervaringen die hij hiermee onderging, leidde ertoe dat hij ging hallucineren en vreemde houdingen ging aannemen. Zijn oom is inmiddels overleden, maar in zwarte waden geklede mannen komen hem nu met bepaalde periodes bezoeken die hem vertellen dat hij een slechte jongen is geweest en dat hij de harde aanpak van zijn oom verdient. Ze willen hem kraken en geven de indruk dat ze hem weer gaan aanraken op plaatsen waar hij nooit meer wilt aangeraakt worden door andere mensen. Wanneer hij weer in zo'n periode van hallucinaties terechtkomt, dan kan dit lijden tot hele hevige agressie, mutisme en zelfs tot het aannemen van hele vreemde houdingen waarover hij geen controle heeft.
Wanneer Chester in zijn 'rustige' periode zit en dus geen hallucinaties heeft, dan is hij een hele vriendelijke jongen, maar komt op het eerste gezicht verlegen over. Hij weet dat hij in St. Dymphna is geplaatst omdat hij geholpen moet worden, maar toch voelt hij er zich niet thuis en al zeker niet op zijn gemak. Hij kan heel heftig reageren wanneer iemand hem plotseling aanraakt.
Uiterlijk:

Je kan je Chester het best voorstellen zonder de piercings en beugel.
Chester is 1m75 groot. Hij heeft lichtblauwe ogen en bruine haren met natuurlijke highlights. Meestal doet hij niks met zijn haar en laat het gewoon warrig aangezien hij er de moeite niet voor wilt nemen in het instituut. Verder heeft hij een lichte huid dat weinig in de zon heeft gezeten en rechts boven zijn mondhoek heeft hij een kleine moedervlek die een beetje doet denken aan Marilyn Monroe.
Verleden: Zoals ik eerder vertelde werd Chester misbruikt door zijn oom waardoor hij nu kampt met schizofrenie. Doordat hij aan schizofrenie lijdt met het catatone type kan hij soms hele vreemde en onnatuurlijke houdingen aannemen. Daarnaast kan hij enorm agressief worden waardoor zijn ouders dit zagen als iets satanisch en demonisch. Ze eisten met spoed een exorcisme van de plaatselijke pastoor, maar dit werd geweigerd door het Vaticaan. Er werd besloten om Chester bij zijn familie weg te halen en hem in St. Dymphna te plaatsen.
Op school was het trouwens niet veel beter. Hij werd gemeden door de leerlingen omdat iedereen hem het duivels kind noemde. Aangezien hij geen controle heeft over de periodes, kon hij soms in een schizofrenische periode terechtkomen terwijl hij gewoon nog in de klas zat.
Bezit: Een bruine, pluizige teddybeer die hij het grootste gedeelte van de dag bij zich heeft omdat hij een veilig gevoel krijgt van het beertje. Wanneer deze wordt afgepakt, kan hij eveneens ook heftig reageren.
Extra: Chester is homo, maar deze gevoelens probeert hij te verdringen aangezien hij niet nog meer als een freak wilt aanzien worden.

[ bericht aangepast op 9 okt 2013 - 21:21 ]

---

Take me to wonderland

Bijnabijnabijna, even de finishing touches en ik post 'm! (:

---

(USER WAS BANNED FOR THIS POST)